http://hysteriaculture.wordpress.com
http://www.facebook.com/hysteriaculture
บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์ (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ
(ความเดิมจากตอนที่แล้ว) การปะทะกันที่หอนางโลมจีนระหว่างพวกจันทรากับราชินีพัดเหล็กคาโอริ แก๊งค์ของมาดามDitaบุกเข้าไปโจมตีที่หอนางโลม
มิซาเอะกำลังปฐมพยาบาลจียอนที่นอนนิ่งไม่ได้สติหลังจากการปะทะกับฮโยรินเช่นเดียวกับจันทราที่ใช้กำลังภายในทั้งหมดในการยื้อชีวิตของลูกสาวไว้อย่างสุดความสามารถโดยมีเคียวโกะที่น้ำตานองหน้าคอยช่วยปั๊มหัวใจอยู่เป็นระยะๆ ฮารุกะตายแล้ว!!! หลี่ชิงวิ่งหน้าตาเลิ่กลั่กลงมารายงานสถานการณ์ ทำเอาหนีตั่วแจ้ถึงกับเข่าทรุดลงไปอีกครั้ง ม่ายน่าเลย โถ่ อาฮารุกะ!!! อีบอกอั๊วว่าอีจากลับปายเรียน กลับไปหาพ่อแม่ อีเพิ่งพ้นจากขุมนรกแต่กลับต้องมาตาย สวรรค์โปรดมีตาเอาคนที่ฆ่าอีมาให้กฏหมายลงโทษด้วย หนีตั่วแจ้คร่ำครวญในขณะที่ร่างของผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตได้ถูกลำเลียงขึ้นรถพยาบาลอย่างเร่งด่วน เอียนจือ ดอกทองได้เป็นคนที่ออกมารับหน้าและให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ในขณะที่จันทราและเคียวโกะได้ติดตามไปที่โรงพยาบาลแต่มิซาเอะยืนยันจะขออยู่ที่เกิดเหตุเพื่อดูแลหนี่ตั่วแจ้และช่วยให้ปากคำกับเจ้าหน้าทีโดยจะรีบติดตามไปพร้อมๆกับเอียนจือทันที ณ โรงแรมโตเกียวพาราไดซ์มาดามDita,โดมินิค,แคทลายี,ฮโยรินและพรรคพวกได้เดินเผชิญหน้ากับราชินีพัดเหล็กคาโอริและฝนอีกครั้งที่ล็อบบี้โรงแรม นางมารที่กำลังนั่งจิบแชมเปญด้วยสีหน้าสบายๆเหมือนกับว่าเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่การเดินออกไปช็อปปิ้งกับเพื่อนสาวกลุ่มใหญ่ ถ้าไม่รังเกียจดิฉันขอนั่งด้วยได้มั้ยคะ? มาดามDitaเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มหวังจะผูกมิตรไมตรี เกรงว่ามีที่ว่างๆอีกเยอะในบริเวณนี้ นางมารหันไปมองมาดามDitaด้วยรอยยิ้มเย็นชาและน้ำเสียงเหยียดๆประดุจนางพญากำลังสนทนากับไพร่ จริงๆดิฉันคิดว่าเราควรจะปรองดองกันไว้มากกว่านะคะเมื่อเรามีศัตรูคนเดียวกัน มาดามDitaดูเหมือนจะไม่ยอมถอยหลังง่ายๆ เธอคว้าเก้าอี้มานั่งและหันไปมองคาโอริด้วยแววตาท้าท้ายและทรงอำนาจไม่แพ้กัน นี่ไม่ใช่การเจรจาธุรกิจนะอีฝรั่ง!!! ฝนยืนขึ้นแผดเสียง ฮโยรินที่มีสีหน้าแข็งกร้าวเดินมายืนประจันหน้ากับฝนแต่แล้วก็ทรุดตัวลงชักดิ้นชักงอด้วยความทรมาน ฝน นางมารสั่งด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแต่เฉียบขาดทำให้ฝนได้สติหยุดใช้พลังจิตในการบีบกรีดแทงประสาทของฮโยริน ดิฉันกับจันทรามีเรื่องที่จะต้องชำระสะสางกันเป็นการส่วนตัวและใครที่ขัดขวางหรือแทรกแซงจุดจบก็จะเป็นเหมือนๆกันคุณคงรู้ดี นางมารไขว่ห้างพลางยิ้มแย้มให้Ditaที่รีบตอบมาด้วยสีหน้างุนงง ดิฉันไม่ทราบว่าคุณหมายถึงอะไร? นางมารหันไปหัวเราะพลางหยิบชุดของเพชรของราชวงศ์ถังที่ชิงคืนมาจากโทโโอะจากฝนมาเปิดชื่นชม Ditaมองไปที่ชุดเครื่องเพชรนั้นแล้วดูเหมือนจะเข้าใจความหมายทันทีเช่นเดียวกับแคทลายีที่เบิกตาโพลง ดิฉันหวังว่าคืนนี้การแทรกแซงกันระหว่างองค์กรของเราจะสิ้นสุดลงเพราะมันยาวนานเหลือเกินแต่ดิฉันหวังว่าเราจะกลายเป็นมิตรที่ดีต่อกันได้สักวัน ราตรีสวัสดิ์ค่ะLadyทั้งสอง มาดามDitaรีบผละออกจากวงสนทนาทันที
Diamondติดต่อมิสเตอร์โทโมเอะสิ มาดามDitaสั่งแคทลายีเสียงเฉียบขาดในลิฟท์แต่เป็นฮโยรินที่รีบรายงานขึ้นมาทันที เกิดเหตุเพลิงไหม้ที่คฤหาสน์โทโมเอะ เกรงว่าคุณโทโมเอะและทุกคนในบ้านจะเสียชีวิตหมดแต่ที่แปลกก็คือสายในกรมตำรวจของเราแจ้งมาว่าคุณโทโมเอะได้โทรมาแจ้งว่ามีคนบุกรุกเข้าไปในบ้านพอกำลังเสริมไปถึงก็พบว่ารถตำรวจทั้ง5คันที่ส่งไปก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นซากอยู่ในคฤหาสน์ด้วยหลังจากที่ควบคุมเพลิงได้ค่ะ แคทลายีและโดมินิคดูเหมือนจะตกใจกับเหตุการณ์ที่ได้ยินแต่เป็นมาดามDitaที่เอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงอำมหิตว่า เราพบแล้วว่าใครคือคนที่กวาดล้างองค์กรของเราทั่วประเทศจีน โดมินิคกับDiamondช่วยประสานเอเย่นต์ของพวกเราทั่วเอเชีย ในเยอรมนีและอเมริกาด้วยนะ โอกาสถอนรากถอนโคนมาถึงละ Ditaหัวเราะออกมาเบาๆ ในขณะที่ราชินีพัดเหล็กคาโอริและฝนได้นั่งฟังแผนการณ์ชั่วของนางงูเห่าสองหน้าผ่านทาง Galaxy Note2 ของนางมาร มิซาเอะ,หนีตั่วแจ้และเอียนจือ ดอกทองได้เดินทางมาถึงโรงพยาลโดยจียอนที่ฟื้นคืนสติดีแล้วกำลังนั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วยลุ้นอาการของอีโตจันกับเคียวโกะและจันทรา อีโตจันเป็นยังไงบ้าง? มิซาเอะเข้ามาถามจันทรา เข้าห้องฉุกเฉินไปแล้วค่ะแต่ชั่วโมงกว่าแล้วหมอยังไม่ออกมาบอกความคืบหน้าอะไรเลย เคียวโกะตอบแทนจันทราที่นั่งเงียบน้ำตานองหน้า คุงจันทราค้า เอ่อ แจ้ขอถามว่าคุณรู้จักกับแม่นางผู้หญิงสวยๆที่ถือพัดสู้กับคุงด้ายยังไงอ้า หนีตั่วแจ้เปิดปากถาม จันทราที่ดูเหมือนสติจะกลับคืนมาถึงกับพูดอะไรไม่ถูก บอกความจริงกับพวกเราเถอะจันทรา พวกเราตกอยู่ในอันตรายเดียวกันแล้วมีอะไรจะได้ช่วยกันแก้ไข มิซาเอะเข้าไปนั่งโอบไหล่ อาแจ้จำความได้ดีม่ายเคยลืมอ่าสมัยที่ญี่ปุ่นกับจีนมีสงครามกันตอนนั้นแจ้ยางเด็กๆอยู่เลย มีทหารญี่ปุ่นบุกไปที่บ้านแจ้แล้วฆ่าเหล่ากับเหล่าม่าลื้อตายหมดเลยอ่าเอียนจือ (เธอหันไปมองลูกสาว) พวกมันบุกขึ้นมาจับอาป๊ากับอาม๊าแยกกับแจ้และอาเฮียแต่แล้วอาผู้หญิงคนที่ถือพัดมาสู้กับลื๊อนั่นอ๊าอีเปนคนมาช่วยครอบครัวของอั๊วไว้ มันจาเป็นไปด้ายยางงายเพราะเรื่องราวมันก็ร่วมจะ70ปีเข้าปายแล้วอ่า แต่อียังดูสวยเหมือนเดิมดูไม่แก่เลยตอนนั้นแจ้เพิ่งจะ5-6ขวบเองยังจำหน้าอีได้ไม่ลืม หนีตั่วแจ้เล่าเรื่องราวให้ทุกคนในห้องฟัง มันจะเป็นไปได้ยังไงค่ะม๊า? ตอนนี้ม๊าก็70กว่าแล้วถ้าเป็นอีจริงๆตอนนี้อีก็ต้องอายุเป็นร้อยแล้วนะ เอียนจือแทรกขึ้นมา เธอชื่อเมหลีฮั๊วมีชีวิตอยู่มาตั้งแต่สมัยก่อนราชวงศ์ถัง จันทราเอ่ยผ่านความเงียบ เธอพูดอะไรอยู่น่ะจันทรา แบบนั้นผู้หญิงคนนั้นก็อยู่มาร่วมจะพันปีได้แล้วนะ!!! มิซาเอะหันไปมองด้วยความงุนงง ก่อนที่จันทราจะเล่าเรื่องราวที่เธอพอรู้ทั้งหมดของราชินีพัดเหล็กคาโอริให้ทุกคนฟัง
เรื่องเล่าของจันทรา เมหลีฮั๊วเป็นลูกสาวลับๆของฮ่องเต้ก่อนราชวงศ์ถังจะขึ้นครองราชย์กับนางสนมคนหนึ่ง ในวัยเด็กเธอมีทุกสิ่งทุกอย่างสมบูรณ์พร้อมแต่แล้ววันหนึ่งเมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์พ่อของเธอถูกฆ่าและแม่ของเธอถูกแม่ทัพข่มขืนก่อนจะให้ทหารทั้งกองทัพรุมข่มขืนจนตาย เมหลีฮั๊วได้ถูกขันทีคนสนิทของฮ่องเต้พาหนีไปในดินแดนไกลโพ้นบนยอดเขาที่ปัจจุบันเป็นแทบของทิเบตความยากลำบาก ความอดอยากและความทุกข์ทรมานหล่อหลอมเธอเป็นคนใหม่พร้อมกับวรยุทธ์และกำลังภายในที่ขันทีถ่ายทอดให้เธอ หลังจากที่ขันทีที่ชุบเลี้ยงเธอได้เสียชีวิตลงเธอได้ตระเวนไปฝึกวิชาและกำลังภายในจากทั้งสำนักมวยจีน กระบี่กระบองตลอดจนยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อที่จะได้เป็นนางบำเรอของไต้ซือสำนักมารที่ถ่ายทอดวิชาให้เธอจนอวิชาเหล่านั้นอัดแน่นวนเวียนอยู่ในตัวเธอด้วยความแค้นเมหลีฮั๊วได้ลอบเข้าไปสมัครเป็นจอมยุทธ์หญิงในวังออกรบเพื่อสร้างความดีความชอบและความไว้วางใจให้แก่ฮ่องเต้และราชสำนักจนได้ขึ้นมเป็นคนสนิท เธอใช้เสน่ห์ในการหว่านล้อมฮ่องเต้จนมีใจให้เธอก่อนจะสังหารพระองค์และคนในตำหนักจากภายในในขณะที่คู่ต่อสู้กำลังประชิดเข้ามาในราชสำนัก เมหลีฮั๊วลักลอบออกมาแล้วเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังในการปกครองของราชวงศ์จีนรุ่นสืบรุ่น จากบรรดาศพในสมรภูมิรบและแดนประหารสู่ศพของหญิงสาวบริสุทธิ์ที่เธอนำเลือดมาอาบสังเวยเพื่อบูชามารในจิตวิญญาณของเธอทำให้เธอเป็นอมตะจวบจนทุกวันนี้ เธอเป็นเบื้องหลังของการปกครองราชวงศ์มองโกลและมีความคับแค้นต่อประเทศญี่ปุ่นที่เข้ามาทำสงครามและเข่นฆ่าคนจีนพร้อมย่ำยีหญิงสาวในช่วงสงครามจีนกับญี่ปุ่น เธอได้ลอบเข้ามาเป็นเกอิชาในสำนักของจักรพรรดิญี่ปุ่นก่อนจะสะกดจิตให้พระองค์โจมตีอ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์จนเป็นเหตุให้สหรัฐอเมริกาส่งระเบิดนิวเคลียร์มาทำลายฮิโรชิม่ากับนางาซากิ หมายความว่าผู้หญิงคนนี้คือซูสีไทเฮาอย่างงั้นเหรอ? มิซาเอะถามแต่จันทราส่ายหน้า ถ้าพูดให้ถูกโลกไม่เคยรู้จักซูสีไทเฮา เบื้องหลังม่านนั้นคือศพขององค์ซูสีไทเฮาที่ถูกเมหลีฮั๊วชักใยในการปกครองราชวงศ์เป็นแรมปี จันทราพูด แล้วทำไมเขาถึงตามล่าเธอล่ะจันทรา? จียอนถาม เพราะว่าช่วยชีวิตลูกสาวของเขาคนหนึ่งแล้วพาหนีมาที่ญี่ปุ่นน่ะสิ ฉันเคยถูกแคทลายีกับเจ้านายฝรั่งคนดังของมันล่อลวงจากประเทศไทยมาขายในซ่องที่เซี่ยงไฮ้ เคียวโกะกับมิซาเอะถึงกับปิดปาก นางมารเป็นคนบุกไปทลายซ่องนั่นเพื่อช่วยฉัน เธอนำฉันมาชุบเลี้ยงและยอมถ่ายทอดวรยุทธ์ให้ฉันเป็นศิษย์คนแรกของเธอ ฉันเป็นนักฆ่าของนางมารช่วยเธอในการทลายขบวนการมืดของพวกญี่ปุ่นที่หวังจะยึดครองแผ่นดินจีนและตามล้างโคตรพวกคนจีนที่ขายแผ่นดิน จันทราเอาหน้าซบกับมือเมื่อเธอจำใจต้องเปิดเผยถึงปมหลังของตัวเอง
นางมารพบรักกับนักศึกษาหนุ่มคนหนึ่งก่อนจะมีลูกสาวด้วยกันสองคน คืนที่นางมารคลอดลูกคนที่สองเธอได้เกิดนิมิตเห็นขันทีอาจารย์ของเธอได้มาเข้าฝันว่าจงสังหารเชื้อสายของนางซะเพราะเชื้อสายของนางเปรียบเสมือนวัฏจักรของกงกรรมที่จะย้อนกลับมาพรากความยิ่งใหญ่ไปจากเธอ เชื้อสายของเธอคือบ่วงแค้นของทุกชีวิตที่ถูกเธอสังหารอย่างเหี้ยมโหดที่จะตามมาสำเร็จโทษเธอภายหลัง แต่ด้วยความเป็นนางจึงไม่สามารถทำใจที่จะฆ่าลูกของตัวเองด้วยคมมีดได้ พัดเหล็กอันทรงพลังที่นางนำมาใช้ในสมรภูมิไม่รู้กี่ครั้งถึงกับร่วงตกลงพื้นเมื่อนางไม่สามารถที่จะปลิดชีพทารกทั้งสองได้นางจึงได้นำด็กทั้งสองใส่ตระกร้าไม้แล้วปล่อยให้ลอยไปตามกระแสธารแห่งยถากรรม ฉันตามลงไปช่วยเด็กทั้งสองจนเกิดการปะทะกับสมุนคนสนิทของนางมารได้แผลเป็นที่แก้มกับอกมา (เธอชี้ไปที่แผลเป็นที่ถูกกรีดขนาดใหญ่บนใบหน้า) ฉันช่วยชีวิตทารกมาได้เพียงคนเดียวและพาหลบหนีมาที่ญี่ปุ่นเลี้ยงดูเหมือนลูกมาตลอด16ปี จันทราเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทุกคนในห้องฟัง หมายความว่าอีโตจันไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณแม่เหรอคะ? เคียวโกะถาม เธอดูเหมือนกับจะควบคุมตัวเองอย่างหนักเพื่อไม่ให้ร้องไห้ อีโตจันคือสายเลือดของนางมาร จันทราหันมาตอบเด็กสาวพร้อมน้ำตานองหน้า แล้วเด็กอีกคนถูกฆ่าเหรอ? มิซาเอะถาม เปล่า!!!การต่อสู้มันกะทันหันและชุลมุนมากๆ อีโตจันถูกแรงระเบิดจนลอยตกน้ำฉันต้องเลือกที่จะดำลงไปช่วยส่วนเด็กอีกคนหนึ่งลอยไปเรื่อยๆตามกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ตอนแรกฉันก็นึกว่าแม่หนูคนนั้นได้ตายไปแล้ว แต่มันเหมือนปาฏิหารย์ที่16ปีผ่านมาฉันได้รู้ว่าพี่สาวของอีโตจันยังมีชีวิตอยู่ จันทรามองไปที่เอียนจือที่ยืนอยู่ตรงหน้า บรรยากาศในห้องเงียบกริบและเอียนจือมองหน้าจันทราเหมือนกับว่าไม่อยากจะเชื่อในทุกสิ่งที่เธอเล่า
รูปตะกร้าในไอโฟนของเอียนจือคือตะกร้าใบนั้นที่ฉันจำได้ดีไม่ลืม ตะกร้าไม้ที่ฉันตั้งใจทำมันขึ้นมาเอง ฉันเลี้ยงดูเด็กคนนี้มาตลอดหนึ่งปีก่อนอีโตจันจะเกิดและพอวันนี้ฉันได้เห็นเธอใช้วิชาฝ่ามือโลหิตทำให้ฉันรู้ว่าเธอคือลูกของนางมารจริงๆเพราะในยุทธภพนี้เหลือเพียงนางมารเมหลีฮั๊วเพียงคนเดียวที่เป็นวิชานี้ เธอปะทะกับนางมารได้ดีกว่าที่ฉันคาดไว้แม้ความกร้าวแกร่งจะห่างไกลแต่เธอมีเกราะบางอย่างที่นางมารไม่สามารถทลายเข้าไปถึงตัวได้ จันทราบอกกับเอียนจือ ดอกทองที่ยืนน้ำตาไหลพรากเช่นเดียวกับหนีตั่วแจ้ ขอโทษครับพวกคุณเป็นญาติของน้องอาโตอิ อีโตจันใช่มั้ยครับ? นายแพทย์เดินเปิดประตูเข้ามาขัดจังหวะการสนทนา เลือดกรุ๊ปAจากทางเราไม่พอ ทางโรงพยาบาลขอความช่วยเหลือจากทางคุณแม่หรือพี่น้องของทางคนไข้ด้วยครับ เอียนจือเงยหน้าขึ้นมา คุณหมอลองเอาเลือดฉันไปตรวจดูค่ะเผื่อจะช่วยได้!!! ทางสถานีตำรวจโตเกียวได้ทำการส่งตัวนักโทษคดีบุกรุกบ้านของอาจารย์มิซาเอะไปฝากขังที่เรือนจำแถบชินจูกุ ระหว่างทางได้มีรถสีดำ3คันขับตามหลังรถของทางราชทัณท์มา ฮโยริน ได้โผล่ตัวขึ้นมาจากหลังคารถที่ค่อยๆเลื่อนเปิดออกพอสบโอกาสเธอก็ยิงขีปนาวุธRPGใส่รถขันดังกล่าวจนระเบิดกระจุยเป็นผุยผง เรียบร้อยค่ะ มาม่า เธอโทรรายงานแคทลายีที่กำลังทำผมให้มาดามDitaที่ห้องพัก ดีมากฮโยริน แคทลายีพูดด้วยความปิติ ในขณะเดียวกันฮโยรินที่เพิ่งวางสายจากแคทลายีได้ส่งLINEหาคนอีกคนว่า เป็นไปตามแผน!!!
รุ่งเช้าเคียวโกะและมิซาเอะขอตัวไปที่โรงเรียนในขณะที่จียอนที่อาการเริ่มดีขึ้นยืนยันที่จะขอออกจากโรงพยาบาลเพื่อประสานงานกับกองกำลังหน่วยปราบปรามจากเกาหลี (เธอเชื่อว่าที่สถานีตำรวจโตเกียวมีสายของDitaและแคทลายี) เธอได้รับปากกับเอียนจือว่าจะไปส่งหนีตั่วแจ้ถึงที่ภัตราคารโดยปลอดภัยจันทรากับเอียนจือได้นั่งมองอีโตจันที่พ้นขีดอันตรายแล้วและกำลังนอนหลับสนิทขอบคุณมากๆนะคะที่ดูแลน้องสาวของหนูมาอย่างดี เอียนจือกล่าวขอบคุณจันทราที่ยิ้มโดยหน้าอาบน้ำตา ฉันเสียใจจริงๆถ้าฉันทำได้ดีกว่านี้เธอกับอีโตจันก็จะไม่ต้องพรากจากกันถึง16ปี แต่เอียนเจอยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้จันทรา มันเป็นเรื่องที่ฟ้ากำหนดไว้แล้วล่ะค่ะ ไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น น่าตลกดีนะแม่เราแท้ๆกลับจะทิ้งเราให้ตายแต่คนที่ไม่ใช่แม่กลับเลี้ยงดูทนุถนอมเราอย่างดี ที่โรงเรียนมิซาเอะได้ประกาศข่าวที่ทำเอาทั้งมัธยม4/2ถึงกับช็อคไปตามๆกันนั่นคือเรื่องที่อีโตจันถูกยิงกับการเสียชีวิตยกครอบครัวของบ้านโทโมเอะ ยามาซากิ มิซาเอะพูดกับลูกศิษย์หน้าชั้นเรียนด้วยน้ำตา เคียวโกะหันไปเห็นซาโตชิและชินย่าที่ถึงกับปล่อยโฮออกมากับการจากไปอย่างไม่คาดคิดของเพื่อนรัก ครูจึงอยากขอให้ทุกคนระมัดระวังตัวให้ดีเพราะภัยจากอาชญากรตอนนี้มันอยู่รอบตัวเรา อ๋อ แล้ววันนี้เรามีเพื่อนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาเรียนกับเราด้วยนะจ๊ะ ความเศร้าโศกหายไปกลายเป็นความตื่นเต้นและครูใหญ่ที่ท่าทางดูมึนๆเดินเปิดประตูนำเด็กสาวผมทองร่างอ้วนท้วมคนหนึ่งเข้า มิซาเอะและเคียวโกะถึงกับตาเหลือกเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ครูขอแนะนำเพื่อนใหม่ของเรา ครูใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงเหม่อลอยและดวงตาที่ว่างเปล่า อรุณสวัสดิ์ค่ะเพื่อนๆทุกท่านดิฉันชื่อฝนเพิ่งย้ายมาจากประเทศจีนค่ะ เด็กผู้ชายในห้องดูจะขบขันกับเรือนผมสีทองบนร่วงพองๆบวมๆของเธอเช่นเดียวกับผู้หญิงบางคนในห้องที่เริ่มเขม่นจะหาเรื่องแกล้งเธอ ไม่มีใครในห้องนี้ล่วงรู้ถึงอันตรายและพิษสงที่อยู่รอบกายเด็กสาวคนนี้เลยนอกจากเคียวโกะและอาจารย์มิซาเอะ ฝนเดินตรงไปนั่งตรงโต๊ะของอีโตจันข้างเคียวโกะ เอ่อ ฝนจ๊ะตรงนั้นเป็นที่ของอีโตจันครูว่าหนูย้ายไปนั่งแทนที่ของยามาซากิตรงโน้นดีกว่าจ๊ะ มิซาเอะรีบพูด ได้ค่ะ ฝนบอกเสียงเยียบเย็นก่อนจะหันไปกระซิบกับเคียวโกะว่า เมื่อคืนกูเป็นคนฆ่าไอ้โทโมเอะเองแหละ สนุกฉิบหายเลย อีช้างเย็ด!!! เคียวโกะหน้าถอดสีและมองตามฝนไปด้วยความไม่เชื่อว่าจะต้องมาอยู่ร่วมห้องกับฆาตกรที่เพิ่งฆ่าเพื่อนของเธอและไหนยังจ้องจะฆ่าเพื่อนสนิทของเธออีก
พอถึงเวลาพักกลางวันเด็กนักเรียนกลุ่มหญิงขาโจ๋ในห้อง4/2ประมาณเกือบ10คนได้เข้ามายืนล้อมฝน ไหนๆขอต้อนรับน้องใหม่หน่อยสิ หัวหน้าแก๊งค์พูดแต่เคียวโกะตะโกนห้าม นี่พวกเธอ!อย่าไปมีเรื่องกับเขาเลย หนึ่งในแก๊งค์หันมาตวาดแหว เธอดูเฉยๆน่าเคียวโกะ พวกฉันล่ะหมั่นไส้ยัยนี่ตั้งแต่เห็นหน้าละ ฝนยืนยิ้มกริ่มอยู่กลางวงล้อมในขณะที่นักเรียนชายในห้องบางคนเดินออกไปอย่างไม่ใส่ใจ บางคนตะโกนห้าม บางคนตะโกนเชียร์ ถ้าอยากจะอยู่ห้องนี้เธอก็ต้องคอยถือกระเป๋าให้ฉัน เลี้ยงขนมพวกฉันและแบ่งเงินให้พวกฉันใช้ หัวหน้ากลุ่มหัวเราะ ไม่งั้นพวกฉันจะตบเธอทุกวันวนจนครบทั้งกลุ่ม เธอจะว่าไง ฝนแสยะยิ้มก่อนที่จะกระชากคอของเด็กสาวที่ยืนพูดกับเธออยู่เข้ามาแล้วสวนหมัดเข้าใส่หน้าชนิดเต็มแรงจนเด็กสาวหมุนตัวลอยไปกระแทกกับกระดานดำจนหมดสติไป เด็กสาวที่เหลือถูกฝนพุ่งเข้าใส่บ้างก็โดนจิกผมกระแทกกับกำแพง บ้างก็โดนถีบ บ้างก็โดนกระแทกฝ่ามือเข้าที่หน้าอก ฝนจับคนที่ตัวใหญ่ที่สุดทุ่มลงกับพื้นอย่างแรงถึง5ครั้งและเอาเก้าอี้ไล่ฟาดใส่พวกเธอเต็มแรง นี่ฝนหยุดเดี๋ยวนี้นะ!!! อาจารย์มิซาเอะที่วิ่งเข้ามาเพราะได้ยินเสียงดังสั่นลงไปถึงห้องพักครู ที่นี่โรงเรียนเธอจะมาทำแบบนี้ไม่ได้นะจ๊ะ มิซาเอะดุแต่ฝนหันมาประจันหน้า แล้วจะทำมาย?!!! เรียกผู้ปกครองมาพบเลยสิ อยากเจอมะ ผู้ปกครองอ่ะ?!!! ฝนท้าทาย มิซาเอะเงียบไป ฝน!!! ไม่ว่าอย่างไรก็ตามตอนนี้เธอเป็นนักเรียนห้องครู ครูว่าเราน่าจะ แต่ฝนเดินชนจนมิซาเอะเซถอยไป วันนี้เรียนแค่นี้แหละ ฝนเดินไปเก็บกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปดื้อๆท่ามกลาวความตกตะลึงของครูบาอาจารย์และเพื่อจักเรียนห้องอื่นที่วิ่งเข้ามาดู
อีโตจันฟื้นตัวอย่างรวดเร็วด้วยกำลังภายในที่จันทราและเอียนจือมอบให้เธอลืมตาขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่สดชื่นเพราะการถูกเยียวยาจากภายใน จันทราและเอียนจือเล่าความจริงทั้งหมดให้เธอฟังอีโตจันที่ได้รู้ความจริงว่าเอียนจือเป็นพี่สาวแท้ๆถึงกับโถมตัวเข้าไปกอดเอียนจือและร้องไห้ก่อนจะหันมากอดจันทรา ยังไงแม่ก็คือแม่ของหนู ไม่สำคัญเลยว่าจะไม่ได้อุ้มท้องหรืออะไรก็ตามแม่รักและเลี้ยงดูหนูมาอย่างดี เช่นเดียวกับจันทราที่กอดลูกน้ำตานองหน้า ถึงแม่จะไม่ใช่แม่แท้ๆของลูกแม่ก็รักลูกเหมือนกับเป็นลูกแท้ๆ แม่ขอโทษที่ต้องปิดบังเรื่องนี้ เคียวโกะและมิซาเอะเปิดประตูมากับภาพน่ารักและอบอุ่นนั้นก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ก่อนที่เคียวโกะที่อารมณ์แปรปรวนจะรีบเปลี่ยนเรื่องโดยทันควัน ฉันล่ะไม่อยากเชื่อเลยว่ายัยฝนร้อยปีนั่นจะมาเรียนห้องเดียวกับเรา เคียวโกะระเบิดอารมณ์ออกมาหลังจากที่เล่าวีรกรรมที่โรงเรียนวันแรกของฝนให้ทุกคนฟัง ฉันว่านางมารคงจะเริ่มเกมส์แล้วล่ะและเธอเล็งเป้าหมายมาถูกคืออีโตจัน จันทราพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ณ ห้องประชุมชั้นใต้ดินโรงแรมโตเกียวพาราไดซ์ มาดามDitaได้ฉายสไลด์ถึงแผนผังการรีโนเวท The Salon Of Love ให้กลายเป็นอาวุธย่อมๆซึ่งการติดตั้งทั้งหมดจะแล้วเสร็จในคืนนี้พร้อมกับแผนของการส่งสินค้าล็อตต่อไปที่เร่งเข้ามาโดยครั้งนี้เธอฉายภาพของเด็กสาวเพียงคนเดียวบนจอ อย่างที่ดิฉันบอกว่าเรากำลังเจอเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงนั่นคือกลุ่มเป้าหมายของเราเป็นผู้ที่มีวิทยายุทธ์และศิลปะการป้องกันตัวสูงส่ง เราเสียคนของเราไปพอควรซึ่งเป็นมือที่ปานกลางถึงแนวหน้าฉันเลยคิดว่าเราจำเป็นที่จะต้องใช้เทคโนโลยีจัดการกับพวกหนูที่ถูกให้มาติดกับ โดยฉันได้ศึกษามาแล้วและคิดว่าเราจะพุ่งเป้าไปที่เป้าหมายที่อ่อนที่สุด เธอหันไปยิ้มให้กับรูปของเคียวโกะ ทุกคนในห้องปรบมือให้กับแผนการณ์สุดอัจฉริยะโดยไม่มีใครรู้เลยว่าในมุมมืดของห้องนั้นราชินีพัดเหล็กคาโอริได้แฝงตัวอยู่ในเงา
ณ โกดังสินค้าย่านชานเมือง เฮียพวกมันมาละ ลูกน้องของเล้งหนึ่งในมาเฟียใหญ่ประจำโตเกียวได้มารายงาน ในขณะที่มาดามDita,Dominicและผู้ติดตามนับ30เดินมาถึงจุดนัดหมาย มาดามมีธุระอะไรจะเจรจาก็รีบเข้าเรื่องเลยครับ เล้งพูดห้วนๆด้วยน้ำเสียงสุภาพ ช่วงหลังๆดิฉันได้รับรายงานจากสายของเราในโตเกียวว่าหลายสิ่งไม่เป็นไปตามข้อตกลงที่เขาเคยทำกันไว้ โดยเฉพาะเรื่องของสินค้าที่ดูเหมือนว่าเมอร์ซิเออร์จะใช้เส้นทางขนส่งที่ล้ำเส้นพวกเรา Ditaพูดด้วยเสียงเยือกเย็น มาดามเข้าใจกันหน่อยสิครับชั่วโมงนี้หากินลำบ่ก เส้นทางการขนส่งยากับอาวุธของมาดามเป็นเส้นทางเดียวที่ตำรวจไม่กล้าไปแหยม คนทำธุรกิจเดียวกันก็แบ่งๆกันหากินไป ผมอยู่ได้มาดามก็อยู่ได้ ผมอยู่ไม่ได้มาดามจะมามั่งมีคนเดียวมันก็ไม่ใช่ เล้งพูดออกแนวนักเลงจนDitaถึงกับปิดปากหัวเราะ โฮะๆๆๆ นี่หรือคะเฮียเล้งบิ๊กชีสของยากูซ่าใหญ่แห่งนครโตเกียวช่างไม่มีศักดิ์ศรีเอาเสียเลย อย่ามาเอาเปรียบกันดีกว่าค่ะเพราะเส้นทางลำเลียงเหล่านั้นมันเป็นกรรมสิทธิ์ที่ดิฉันผูกขาด DitaพูดจบDominicและสมุนก็ชักปืนทั้งขึ้นมาเช่นเดียวกับอีกฝั่ง Ditaแสยะยิ้มก่อนที่Diamondและฮโยรินจะนำกลุ่มชายชุดดำอีกนับร้อยขนาบข้างและล้อมหลังกลุ่มของเล้งพร้อมกับเล็งสารพัดอาวุธสงครามไปที่กลุ่มคนคนเพียงหยิบมือ DitaและDominicอาศัยโอกาสที่เล้งและสมุนหันไปมองกับกลุ่มคนรอบๆถอยร่นเข้าไปในฝูงลูกสมุนปลายแถวทั้ง30คนอันเป็นเกราะมนุษย์ที่เธอคัดสรรมาอย่างดีจนพ้นจากระยะการโจมตีของเล้งและสมุน ฝากจัดการต่อด้วยนะฮโยริน DitaและDominicเดินออกมาขึ้นรถลีมูซีนด้านนอกที่มีDiamondคอยรับรองในขณะที่เสียงปืนด้านในระเบิดขึ้น
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
