เห็นด้วยค่ะ อีจางอ๊กจองคือพังมากจริงๆ ความสมเหตุสมผลก็ไม่มี อีห่า คือช้านก็ไม่ใช่จะอะไรมากกับละครแดกหมานะ เพราะส่วนตัวก็ชอบจริตแบบเมโลดราม่ามากกว่าซีรี่ย์ฝั่งตะวันตก คือมันมีจริตแบบเอเชียนที่ฝรั่งเองก็ทำไม่ได้ กะเทยเก็ทแม่ะ เล่นเยอะเล่นใหญ่ น้ำเน่า แต่มันต้องมีที่มาที่ไป สมเหตุสมผลให้เชื่อถือได้ แต่อีจางอ๊กจองนี่ชั้นต่ำเกิน บทนี่สูสีกับละครไทย คือมีแต่น้ำเน่าอย่างเดียวแต่ไม่สนุก หาความสมเหตุสมผลของบทบะครไม่เจอ ยิ่งแอคติ้งแต่ละตัว เด็กเอกการแสดงยังเล่นเป็นผู้เป็นคนซะกว่า ยอ่งอีคิมแตหีคือความฉิบหายเพราะเป็นตัวแบกเรื่อง แต่แอคติ้งเสือกเหมือนเล่นนางสิบสอง อีดอก สภาพนี่ต่างอะไรกับสมัยเป็นนางร้ายเรื่องstairway to heaven อุบาทว์
อย่างเวอร์อีทงอี แม้ส่วนตัวจะแอบรำบทอีทงอี กับแอคติ้งทื่อๆของอีฮันฮโยจู แต่ภาพรวมคือสนุก น้ำเน่าแต่สนุก ยิ่งบทป้าโซยอนคือเริ่ด แซ่บ น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ ไฮแฟชั่น เสียอย่างเดียวคือบารมีในบทนำของนางน้อยเกินไป ทำให้ตุ๊บแดซัง เทียบกับบทมีซิลของป้าโกฮยอนจองที่มงแดซัง นางเล่นไม่ได้ด้อยกว่าเลย แต่นางขาดบารมีและพลังดาราอะค่ะ ก็เลยตุ๊บไปอย่างที่เห็น
ยิ่งซีนไฮไลต์ของเรื่อง คือซีนนางตายเล่นไม่ได้ด้อยกว่าซีนอีซิลตายเลย อย่างซีนอีมีซิลตาย คือต้องมีออร่า มีคาริสม่า มีความเป็นควีน ซึ่งตรงนี้ก็ถูกแล้วที่ต้องแคสท์นักแสดงที่มีพลังดาราและบารมีสูงแบบป้าโก แต่ซีนอีหีบินตาย โจทย์ที่ยากเหมือนกันคือต้องเปลี่ยนความรู้สึกคนดูให้เชื่อและสงสารนางจับใจให้ได้ ซึ่งป้าโซยอนคือตีบทแตกมาก EPนั้นคือEPที่ดีที่สุดในเรื่องก็ว่าได้ นางเล่นไตร่ระดับอารมณ์จนถึงฉากไคลแมกซ์เกาะแข้งเกาะขาอีทงอี คือฟาดมากจริงๆ เชื่อเถอะถ้านางเป็นดาราระดับAหรือB+ list ยังไงแดซังปีนั้นก็ต้องเป็นนาง ไม่ใช่อีฮันฮโยจู
กลับไปดูแอคติ้งอีคิมแตหีคือหาได้มีอารมณ์ร่วมแต่อย่างใด แอคติ้งเหมือนละครวิทยุเมื่อ50ปีที่แล้ว ดูปลอมแล้วก็ตลาดมากๆ
_________________
