อ่ะ ไหนๆอีพวกโซเวรตะไลก็สร้างเรื่องสร้างราวจนได้ซีนเห่ยๆละ ประจวบกับเมื่อวานวันเกิดอีวอกพอดี วันนี้เลยจะมาเขียนต่อ ep2 ที่คิดๆไว้ คือ จะเขียนถึงทุกยุค ที่ดิชั้นคิดว่าปังในความคิดของดิชั้น และรีวิว(Era)นี้เป็นรีวิวที่คิดไว้ว่า จะเขียนในวันที่อีมะม่วงออกจากวงครบ 10 ปี ซึ่งดูท่าทางแล้วจนวันนั้นคงไม่มีกะเทยนางไหนอยู่อ่าน
บวกกะเหตุการณ์ล่าสุดที่มีการเอาภาพอัลบั้มซึ่งมีอีมะม่วง(ในยุคนั้น)แปะทับด้วยเทปกาวเป็นที่่น่อเน็จอนาถพอดี เลยแบบ เออ ได้เวลาละสำหรับ EP นี้ และในตอนนี้ก็จะกล่าวถึงไตเติ้ลแทร็ก ซึ่งเป็นเพลงที่ดิชั้นชอบที่สุด และมองว่าเป็นเพลงที่คู่ควรกับอีพวกนี้ที่สุด นั่นก็คืออออ GENIE ซวอนึล มัลแรบวานั่นเองค่ะ
Tell Me Your Wish
ท้าวความกันก่อน เพลงนี้เป็นคัมแบ๊คที่สองของพวกนาง หลังจากเพิ่มคัมแบ๊ก Gee ไปในช่วงต้นปี ซึ่งก็้ต้องบอกเลยว่า 2009 เป็นปีทองของอีพวกนี้ ทำการบ้านมาดีมากกกก จาก GG no.2 no.3 ได้เข้าสู่ธรรมเนียบกะหรี่ no.1 ได้อย่างสมบูรณ์
หลังจากอีจีได้ประสบความสำเร็จแบบใหญ่โตมโหฬารไปแล้ว ชื่อเสียงที่เพิ่มขึ้น จำนวนติ่งที่แตกเซลล์แบ่งร่างประดุจเชื้ออมีบ้าก็เพิ่มเป็นร้อยเท่าพันเท่า คนก็เลยคาดหวังกับคัมแบ๊คนี้กันตลอดเวา ซึ่งอี SM ก็ไม่ได้ให้ทิ้งช่วงนาน เลี้ยงกระแสเฉยๆ จนวันที่ปล่อยรูป teaser แหละ อีดอกกกก แรดมากกกก คือ ณ เวลานั้นเราจะจำภาพอีพวกนี้ในฐานะกะหรี่แรกรุ่นแอ๊บแบ๊วใช่มะ แต่คอนเซปมารีนเกิร์ล ใส่ชุดทหารเรือ แบบร่านๆ เฟทิชหน่อยๆนี่ เอออ แดูมีความเสี่ยง และก็ครีเอทีฟดี โดยเฉพาะในประเทศที่อะไรๆก็เป็น controversy ได้ง่ายๆอย่างประเทศแดกหมาด้วย
อี SM ก็ถือว่ากล้าเสี่ยงพอตัวเลยนะ เพราะตอนนั้น ก็มีอีพวกนี้เป็นแคนดิเดทเข้าชิงมงตัวเดียวของค่าย เนื่องจากอีซอนซังจี่หีคือโดนฉีดฟอมาลีนใส่โลงรอเผาเรียบร้อยแล้ว แถมถึงแม้อีจีจะดัง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะชนะ Nobody ของอีพวกกะหรี่แก่วันเดอแตดได้ การคัมแบ๊ครอบนี้คือมีความเสียงพอประมาณ ว่าจะทำให้ดังไปมากกว่านี้ หรือจบที่เป็น one hit wonder ไป
แต่ก็ต้องบอกว่าอีหมานตัดสินใจถูกจริงๆ เพราะคอนเสปที่น่าจะโดนด่ามากๆเพราะสะเออะไปเอาเครื่องแบบ(ของอาชีพที่ส่วนใหญ่เป็นผช.)มาเล่น กลับได้รับเสียงตอบรับในแง่บวกมากกว่าซะงั้น แถมกระแสบที่ด่าก็กลายเป็นการเพิ่มมีเดี่ยเพย์ให้อีพวกนี้ซะอีก เออ ดวงคนจะทำมาค้าขึ้นอะเนาะ ไม่พอ เมมเบอร์บางตัวก็ได้มีลุ๊คซิกเนเจอร์ของตัวเองขึ้นมาเลย เป็นต้นว่า อีหยองผมสั้น อีเจสผมทอง ที่แม้นตอนนีจะแลดูเหมือนบ้านนอกเข้ากรุงก็ตาม แต่สมัยนั้นก็เรียกเสียงฮือฮาได้ไม่มากก็น้อย (แหม อีมะม่วงนี่อดีตลูกรักค่ายมากๆ)
และแล้วเพลงจริงก็ออกมาคร่ะ ต้องบอกว่าชอบสมัยก่อนมาก ที่ปล่อยเพลงออกมาก่อน mv แบบมันมีอะไรให้ลุ้นดีว่า mv จะเป็นยังไง ซึ่งตอนที่เพลงออกมา กูงงมาก อันไหนเวอชั่นออฟฟิเชี่ยล คือมีเสียงเด็กตบแปะ วู้วว้าว เหี้ยห่าอะไรก็ไม่รู้ เลอะเทอะมากกกกก ซาวก็โคตรกะเทย โบราณสุด ตอนนั้นคือคิดอย่างเดียวว่าทำไงก็ได้ให้เพลงติดหู แบบอี wg แบบนี้ไม่อาววว
จนกระทั่ง.... MV ออกตอนสี่ทุ่มจร่ะ
บอกเลย สยามโซนตอนนั้นคือแตก เพราะอีดอกพวกนี้ฟาดมากกก คือท่าเต้นเก๋มากกกก ท่าสะบัดขา ยกแข้งยกขา แถมลุ๊คโดยรวมก็คือพอได้อยู่ ไม่ได้แอ๊บแบ๊วมากมาย แต่ก็ไม่ได้กะหรี่จนเกินเบอร์ ท่าสะบัดขาเป็นอะไรที่กลายเป็น signature ของวงไปเลย อย่างไม่มีกะหรี่วงไหนเทียบได้ แถมงานบล็อกกิ้งและท่าเต้นตั่งต่างก็ทำมาพอดี คือไม่ง่ายจนเข้าขั้นปัญญาอ่อน แต่ก็ไม่ยากจนเต้นตามไม่ได้ ยังมีความแปลก ความสวยอยู่รำไร ยิ่งประกอบกะเพลงที่ท่อน Intro ให้อารมณ์ภารตะนะ คือปังมากกกกก ด้าน vocal ก็ดีประสานเสียงกันหีแหกมาก เมื่อเทียบกีับอี wg
...แต่นี่คือความคิดที่ผ่านไปแล้ว 10 ปี สารภาพว่าตอนเพลงออก คือ ชอบแค่ประมาณ 60-70% แค่นั้น คือฟังได้ โอเค แต่ก็ไม่ได้ชอบอะไรมาก แถม mv โปรดักชั่นกะโหลกกะลามาก อีฉากแพนหน้าแต่ละตัวคือต่ำมาก ไม่ไหวแล้ว อีกนิดคือกระดาษสีแปะตามเสาโรงสี ขนลุกมาก ดูตอนนีก้็ยังขนลุกอยู่ แะก็สิ่งที่เป็นกังวลคือท่อนฮุกแม่ง ภาษาเกาหีล้วนเลยจ้าา ใครจะเต้นตามพวกมึงได้
ก็เนาะ ความจะซวยของอีหมาน เสือกมีมารผจญ เมื่ออีหยางประกาศเดบิ้วสี่สัตว์ประหลาดคู่แข่งขึ้นมา แล้วอีพวกนี้คือปังถล่มหีมาก กวาดชาร์ตล้างป่าช้าไปหมด ขนาดอีแก่พวกนี้ไม่ชนโดยตรง ยังปางตาย ชาร์ตลุ่มๆดอนๆมาก แถมยังเจอเพลงสวดมนต์ต่ำๆของอีพวกนี้กันซีนที่ 1 สามสี่ชาร์ตอีก ต้าย สมเพชหรือสงสารดี
อย่างไรก็ดี ต้องยอมรับในอินเนอร์ความสู้ชีวิตของทั้งคนและค่าย ณ ตอนนั้นจริงๆ ที่ไม่ยอมแพ้รีบแพ๊คกระเป๋ากลับบ้านไปรอวันโดนเหยียบอย่างอีเบ็ด อีพวกนี้ ดาหน้าโปรโมตแม่งทุกรายการ ค่าตัวสามบาทสองบาทก็ได้ จนได้มี perfomance เยอะแยะลานตา หลายตัวก็ iconic ใช้ได้ อย่างอีที่ไปเต้นบนดาดฟ้า เป็นต้น
ต่อด้วยช่วงนั้น ค่ายก็ขยันส่งอีดอกพวกนี้ไปวาไรตี้ ไปไหนก็เต้นสะบัดขา ก็ต้องเป็นไวรัลสิจ้ะ ท่าเตะตะกร้อผช.ก็เต้นได้ กะเทยก็เต้นได้ ชะนีก็เต้นได้ แต่ก็ต้องบอกว่า การโดนพวกสี่สัตว์ประหลาดกันซีนนั้น ทำให้อีพวกนี้ไม่สามารถทะยานสู่ที่ 1 ได้ในทันที
Anyway ความสำเร็จที่แท้จริงมันคือหลังจากนั้น คืออิมแพ๊กของเพลงนี้ ยืนระยะยาวมากกก แบบมากกกจนถึงตอนที่ยังพิมพ์อยู่ตอนนี้ คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเพลงนี้แม่งตำนานของจริง
ทั้งทางด้านคอสตูม กะหรี่ขาสั้นจิ๋วหลิวโชว์ขาโชว์แคมแท้ๆ แต่คนแห่กันแต่งตามทั่วบ้านทั่วเมืองโดยที่ไม่มีใครออกมาเฉ่งความกะหรี่ของเวอชั่นต้นฉบับแม้แต่น้อย ในขณะที่ของเลียนแบบมีอันเป็นไปทุกราย แต่ก็ยังไม่วายจะทำกัน
เทรนขาเรียว เป็นtopic ไปทั้งบาง จนอีพวกนี้ได้ออกมาตอแหลออกกำลังกายโชว์ท่านี้ท่านั้น คนก็แห่กันเอาไปทำตามอีก ทำมาค้าขึ้นจริง แล้วในจุดนั้น เมมเบอร์แต่ละคนก็ได้ปล่อยของ โปรโมตตัวเองกันหลายหลาก ไหนจะวาไรตี้อียูลอีสันหนี้ อีมะม่วงได้เล่นละครเวทีบทกะหรี่หัวทอง เพลงแนงมยอน อีทิฟได้มีโซโล่ อีซอได้ไปวีกอท และเป็นใบเบิกทางให้อีคริสตั้ล ได้โกนจุก เตรียมเข้าวังมาในที่สุด
อีเพลง Genie ถูกต่อยอดในหลายแขนงมาก ไหนจะเอาไปรีมิ๊กสามหมืนแสนล้านภาษา ทำmv ใหม่อีกห้าล้านตัว ไปยุ่นก็ไปสะบัดหีโชว์จนโดนเขาเอาไปทำคอนเสปหนังโป๊ เรียกได้ว่าภาพกะหรี่ขาสวยสวมส้นสูงเป็นภาพจำไปเลย
และทุกๆคอนเสิตของอีพวกนี้ ก็จะมีรีมิ๊กสามหมื่นรุปแบบออกมา ซึ่งส่วนใหญ่ก็มักจะปัง โดยเฉพาะเวอชั่นเปิดผอบ พบกะหรี่ อันนี้คือแกรนด์มาก
ไม่แค่นั้น เพลงนี้ยังส่งให้กระแสอี Gee ไม่ดับ และดันอีพวกนี้ให้กวาดรางวัลรัวๆจนเป็น GG No.1 สำเร็จในที่สุด ได้เป็นทูตนั่นนี่ แถมคอนเสิตแรกของวงก็มาในช่วงนี้อีก
และถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแล้ว ดิชั้นก็ยังคงระลึกถึงเพลงนี้เสมอ และถ้าใครถามว่าเพลงไหนตอบโจทย์อีดอกพวกนี้ที่สุด เดี้ยนก็จะตอบเพลงนี้ คือมันไม่ได้เพอเฟค ไม่ได้เนี้ยบ แต่มันเข้ากะอีพวกนี้ในตอนนั้นได้ดีกว่าเพลงไหนๆ
มีอะไรมากมายจะเขียนถึงเพลงนี้แต่ตอนนี้คิดไม่ออกละ ขอจบแค่นี้ละกันพร้อมกับยกให้เพลงนี้เป็นเพลงเกาหลีที่ชอบที่สุดในชีวิตติ่งสิบกว่าปีนี่เลย
ไว้ ep จะมาเขียนต่อนะคระ้ เมื่อมีแอรมรณ์