เอ้ย ไม่ควรจะมีไว้ในครอบครองนะคะ เพราะเป็นความรู้ที่ถูกจองจำ ซึ่งการที่เดี๊ยนออกมาพิมพ์แบบนี้เนี่ย
ทุกคนก็รู้นะคะว่าควรหรือไม่ควรจะหามาอ่าน ( ^ ^)
ซึ่งแต่ละเล่มเดี๊ยนก็จะวิพากษ์วิจารณ์วิเคราะห์ตามความเห็นและประสบการณ์ของเดี๊ยนด้วยนะคะ
จึงอยากให้ทุกคนอ่านกันให้จบตั้งแต่ต้นยันปลายกระทู้ เชื่อว่ามีสาระไม่มากก็น้อยค่ะ
มาดูที่เล่มแรกกันเลยดีกว่าค่ะ
๑. หนังสือกฎหมายไทย
การ (ลักลอบ) พิมพ์ หนังสือกฎหมายไทย ออกมาเผยแพร่ของนายโหมด อมาตยกุล มีความสำคัญยิ่ง ถึงแม้แรกพิมพ์เผยแพร่ หนังสือเล่มนี้จะถูก “สั่งริบ” ก็ตาม เพราะเป็นการทำลายทำนบการศึกษากฎหมายที่หวงห้ามไว้เฉพาะชนชั้นนำ
หนังสือกฎหมายไทย ที่นายโหมดจ้างหมอบรัดเลย์พิมพ์ มีเฉพาะเล่ม ๑ เพียง ๒๐๐ เล่มเท่านั้น ปัจจุบันหาต้นฉบับไม่ได้แล้ว แต่ต่อมาหมอบรัดเลย์ได้นำมาพิมพ์ซ้ำจนรู้จักกันในชื่อ กฎหมายฉบับหมอบรัดเลย์
มาดูความเห็นของผู้เขียน นายโหมด อมาตยกุล
“ข้าฯ จ้างเขาเขียนกฎหมายที่โรงอาลักษณ์เป็นเงิน ๑๐๐ บาท เอามาอ่านดูแล้วจึงคิดเห็นว่าคนที่เป็นความไม่รู้กฎหมายแล้วลำบากนัก ประการหนึ่งก็ทุนซื้อกฎหมายไว้ด้วย ถ้าตีพิมพ์ขายเห็นจะดี จะได้คืนทุนได้ด้วย”
มาดูความเห็นของผู้สั่งริบ รัชกาลที่ 1
“เอากฎหมายบ้านเมืองไปพิมพ์โฆษณาเช่นนั้นจะทำให้พวก มดต่อหมอความทำให้ยุ่งยากแก่บ้านเมือง. ดำรัสสั่งให้เก็บริบหนังสือกฎหมายที่นายโหมดให้ไปพิมพ์คราวนั้นทั้งต้นฉะบับ เขียนและฉะบับที่หมอบรัดเลพิมพ์”
บทวิเคราะห์โดยเจ้าของกระทู้
ตามความคิเห็นของเดี๊ยนนะคะ ในสมัยก่อนกฎหมายบ้านเมืองเป็นเรื่องต้องห้ามเพราะ
1.ความโหดร้ายทารุณของการลงโทษด้วยระบบจารีตนครบาล มีการตอกเล็บ เอาช้างลากกระชากตัวขาด
เป็นต้น การตีพิมพ์บทลงโทษตามกฎหมาย เป็นผลให้ต่างชาติมองประเทศเราว่าป่าเถื่อนได้ (เมื่อเขามอง
ว่าเราป่าเถื่อน เขาก็จะยึดประเทศเราโดยอ้างเหตุผลว่าจะพัฒนาดินแดนนี้)
2.ประชาชนยิ่งรู้กฎหมายมากก็ยิ่งรู้ทางหนีที่ไล่ในการที่จำผิดมากโดยอาศัยช่องโหว่ของกฎหมาย จุดนี้
ผู้ที่ปกครองบ้านเมืองจะพึงระวังมากที่สุดค่ะ เพราะต้องปกครองประชาชนทั้งประเทศ จึงต้องควบคุมให้
อยู่ในกรอบ ให้รู้แต่กฎหมายว่าทำผิดแล้วจะโดนอย่างนี้ๆนะ แต่กฎหมายสมัยนั้นเป็นกฎหมายใหม่
มีช่องโหว่เยอะ ถ้ามีช่องโหว่แล้วทำผิดจะไม่โดนลงโทษแบบนี้ จะให้ประชาชนรู้ไม่ได้ค่ะ
ด้วยเหตุผลนี้หนังสือเล่มนี้จึงโดนแบนในสมัย ร.1 แต่สมัยนี้ตำรากฎหมายมีกันให้ทั่ว ขี้คร้านไม่อยากจะ
หามาอ่านกันเองมากกว่า หารู้ไม่ว่าในสมัยนั้นกว่าจะหามาอ่านได้เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแค่ไหน
ยังไงเพื่อนๆก็ลองศึกษากฎหมายกันนะคะ จะได้ไม่เสียประโยชน์เวลาทำกิจใดใด
_________________
