ณ.ขณะนี้เวลานี้ของเมื่อวาน รถผมยังติดอยู่ใต้ที่จอดรถราชมังคลาเลย
ยังไม่ลืมกลิ่นอายในคอนเสิตร์เลย....มันกึกก้องอยู่ในหัวตลอด
ยังจำทางเข้าเอย กลิ่นปูเก่า ๆ กลิ่นสนามหญ้า ได้ชัดเจน
หลับตาลงก็จะนึกถึงคนบนอัศจรรย์ที่มีแสงไฟระยิยระยับเต็มไปไม่ต่างจากหิ่งห้อย
พอคอนเสิตร์จบ แต่ความรักผมในตัวกาก้า มันกลับเพิ่มขึ้น
จากเมื่อก่อน เฉย ๆ
เฮ้อ นึกแล้วใจหาย.....
_________________