นึกว่ายุบโปรเจคอัลบัมนี้ทิ้งไปแล้ว หลังจากประกาศว่าจะปล่อยอัลบัม 3 ตั้งแต่กุมภาพันธ์ปีที่แล้วโน่น กับวงร๊อคป๊อปสัญชาติอเมริกัน ภายใต้กานำของ ไรอัน เทดเดอร์ ที่ฝากฝีมือไว้กับซิงเกิ้ลฮิตของศิลปินอื่นๆนับไม่ถ้วนแล้ว จนกระทั่งตอนเขียนรีวิวนี่ยังไม่รู้เลยว่ามันรีลีสอย่างทางการรึยัง (เห็นรีเอาปล่อยเลยจิ้มาซะเลย) เอาเถอะๆ ไม่พูดมากละ บอกไว้เลยว่ารีวิวนี้เน้นให้ผู้อ่านขาจร ที่อยากจะทดลองเอาอัลบัมนี้มาฟัง เลยยังไม่ทันจะรู้ซึ้งกับดนตรีอะไรมากมายนัก ผิดพลาดก็ขออภัยไว้ด้วยนะคะ
ภาพรวม อัลบัมนี้เดินสายด้วยเพลงจังหวะปานกลาง-ช้า ตามไสตล์วงนั่นแหละนะ คือไม่ได้ร๊อกจ๋าอะไร เพลงส่วนใหญ่ก็จะเป็น บัลลาร์ดป๊อปร๊อก กึ่งอารืแอนด์บีเบาๆ ที่เน้นเสียงเคาะจังหวะ(เพอร์คัสชั่น)แบบเป็นเอกลักษณ์ ประสานกับ โซล มาร์ช พาวเวอร์ป๊อปในบางเพลง และขาดไม่ได้เลยคือ ออเคสต้า เชลโล่ที่ฝากลวดลายดนตรีไว้ฟุ้งเต็มไปหมด
จุดเดิ้น เชื่อว่าใครก็ตามที่ชอบเพลงบัลลาร์ดของวงนี้เป็นทุนเดิมต้องชอบแน่ๆ จุดดีของอัลบัมนี้คืออะไรที่ดูเผินๆแล้ว "ง่าย" ที่จะเอามาฟัง เพราะมันเป็น "เพลย์เซฟ" ซะส่วนใหญ่เลย ฉนั้นไม่ต้องกลัวว่ามันจะออกมาโป๊ะแตกหรือไม่เพราะ แต่คุณค่าที่ควรแก่การจำต้องพิสูจน์กันอีกที อีกจุดเด่นคือ คอรัสเสียงแบบโซล ที่ฟังแล้วนึกถึงฟังก์อารืแอนด์บีสมัยก่อนมากๆ
จุดดิ่ง แหม พี่ไรอันขา ทั้งชีวิตจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรให้วงตนเองหน่อยเลยรึไงยะ ทุกเพลงแม่งคล้ายๆกันไปหมด แถมจังหวะยังช้ายานคาง ไม่มีอะไรโฉ่งฉ่างเด่นดวงออกมาให้เห็นเลย แต่ละแทรกยังดูกล้าๆกลัวๆที่จะฉีกแนวออกไปให้ถึงที่สุด กั้กชอบกล และสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือฟังไม่ทันถึง 2 ใน 3 ก็เบื่อแย่แล้ว
01 Counting Stars (3.5/5)
ขึ้นอินโทรมาด้วยเสียงกีร์ตาร์เฉียบๆและสำนวนสำเนียงหม่น ตัวเพลงจริงเป็นมาร์ชบัลลาร์ดจังหวะ ผสมกับเสียงฟลูตเพราะๆ และการร้องแบบโซลบลูส์เก๋ๆ ใครชอบโซลร๊อกน่าจะไปกันได้ แต่มันก็เฉื่อยเกินไปสำหรับเพลงเปิดอัลบัม แม้จะออกมาสดพอควร ชมในความเก๋ส่วนท้ายๆที่เป็นลูกล่นร้องแบบประสานเร็วๆสไตล์อาร์แอนด์บีสมัยก่อน
02 If I Lose Myself (3.5/5)
โพรแกรมมิ่งและอาร์แอนด์บีบัลลาร์ดหม่นๆในช่วงแรก ค่อยๆเร่งจังหวะขึ้น ลดระดับดนตรีอีกครั้งในฮุคที่เป็น คอรัสดาวน์บิทสานกับดนตรีคลาสสิคหวานๆและเสียงเกากีร์ต้า ตบท้ายด้วยการสีไวโอลินเพราะๆ และไม่ลืมแบ้กคอรัสพอประมาณ
03 Feel Again (3.5/5)
ป๊อปอาร์แอนด์บี จังหวะสไตล์ร๊อคแอนด์โรล เสริมดนตรีมาร์ชออเคสตร้า และคอรัสแบบย้อนยุคโซลเก๋ๆ เรียกว่าฟังแล้วอยากจะแต่งตัวย้อนยุคเข้าผับเลยล่ะค้า มาสะดุดหุอีกที่ตรงส่วนที่เป็นอัลเตอรืเนทิฟจางๆในช่วงหลังคละเคล้ากับฟังก์คอรัสนิดๆ
04 What You Wanted (3/5)
จังหวะกลองหนักๆ และโพรแกรมมิวสิกเสียงทุ้มๆ เสียงร้องเรียบๆ เข้าท่อนฮุคด้วยมาร์ชออเคสต้าและเสียงกีร์ต้าไฟฟ้าที่ผ่านการจูนเสียงมาอย่างดี ถ้าฟังดีๆจะได้ยินคอรัสด้วย ปิดท้ายด้วยโซลแบ้กอัพแพทเทอร์นเดิมและเพอร์คัสชั่นปรบมือเนียนๆ
05 I Lived (4/5)
แทรคโปรดประจำอัลบัม อินโทรแบบโฟล์คสะอาดๆ คลอเคลียกับเสียงเกากีร์ต้า เพิ่มจังหวะเรื่อยๆ เป็นพ๊อปมาร์ชสอดแทรกการกระทบจังหวะไว้เนียนๆ และคอรัส อา อ้า อายเพราะๆ และลืมไม่ลงเลยกับอัลเตอร์เนทิฟบัลลาร์ดและแบ้กคอรัส แบบว่า กินใจมากย่ะ ชอบบบ
06 Light It Up (3/5)
เรโทรร๊อกจะหวะหนักแต่โปร่ง สังเคราะเสียงคอรัสนำในท่อนแรก ให้อารมณ์อะไรที่ต่างออกไป สู่ของจริงที่เป็นโพสก์แต่งเสียงมาแต่งๆสไตล์เมธัลแม้นการร้องจะไม่ใช่ก็ตาม และท่อนฮุคที่แทบแยกไม่ออกเนื่องจากความซ้ำของจังหวะ มาได้สติอีกทีก็อีช่วงท้ายที่เป็นอัลทิเนทิฟออเคสต้สต้ามาร์ชที่ผสานเสียงโซโล่กีร์ต้าและดนตรีคลาสสิกไว้ได้อย่างพอดี และเป็นการเซฟตัวเองจากช่วงแรกของเพลง แต่น่าจะกล้าๆหน่อยนะคะ
07 Can't Stop (2.5/5)
ร๊อกจังหวะดิบๆ ละทำนองร้องแบบบลูส์ ของจริงเป็นป๊อปร๊อกสไตล์พาวเวอร์ผ๊อป และท่อนฮุคเสียงหลบแบบบลูส์ โซลร๊อก นำเสียงด้วยเพียโน แลการสังเคราะเสียงลอยๆเหมือนอยู่ในฮอลล์ ให้อารมณ์ที่ต่างไปจากเพลงอ่นพอควร แต่ก็ไม่ได้ลงตัวขนาดนั้น
08 Au Rivoir (3.5/5)
เป็นภาษาฝรั่งเศสรึเปล่าชื่อเพลงเนี่ย เปิดเพลงมาสวยงามม๊าก ด้วยเสียงสีเชลโล่ และเสียงกดเพียโน ผสานโปรแกรมมิ่งไว้ได้อย่างเรียบเนียน จนปาเข้าไปจะเกือบนาทีเพิ่งได้ยินเสียงร้อง สไตล์บลูส์ เชื่องๆหม่นๆ และคอรัสหวานๆลอยๆ ช่วงหลังของเพลงจะมีจังหวะเพิ่มเข้ามานิสนึง แต่ตอนจบเพลงแปลกไปหน่อย
09 Burning Bridge (3.5/5)
ป๊อปร๊อกจังหวะช้า-กลาง โซลร๊อคที่มีท่อนฮุคบาดใจมากๆ กับเสียงกีร์ต้าอัลเตอรืเนทิฟและดนตรีคลาสสิกถ่ายทอดออกจากโปรแกรม และเสียงร้องอะไรก็ตาม ที่อยู่ด้วยกันแล้ว "ลงตัว" แต่เชื่อว่าหลายคนคงเบื่อเพลงจังหวะแบบนี้แย่แล้ว
10 Someting I Need (3/5)
แอมบืเบียนต์เสียงดิบๆนำมาเลย ค่อยๆเพิ่มจังหวะมาร์ช และท่อนฮุค โซลร๊อคผสมพาวเวอร์ป๊อปลูกเล่นจังหวะ และคอรัสแบ้กกิ่ง ฟังไปฟังมาจะนึกถึง FUN. ตงิดๆ บริดจ์นั่นฤา คือเสียงกีร์ตาร์จางๆ และท่วงทำนองร้องแบบพาเรท แต่ว่านะ เอาไปเปิดให้ทหารฟังเถอะ เบื่อ
11 Preacher (3.5/5)
เพียโนและไวโอลิน สาดโพรแกร่มเต็มที่และดนตรีแบบ ยุคเก่า ป๊อปบัลลาร์ดจังหวะช้า หม่นๆ แบบที่ได้ฟังมาแล้วทั้งอัลบัม จะมีเพลงนี้อีกซักเพลงจะเป็นไรไป ท่อนฮุคก็คาดไว้แล้วว่าจะเป็นแอมเบียนต์ รูปแบบเดิม แต่เหมือนจะรู้แกว บริดจ์เพลงเลยกลายเป็นกอสเปลโซล และดนตรีแบบมาร์ชเพอคัสชั่น และเสียงไวโอลินก้อมแก้ม แต่ถามหน่อย ใครจะอดทนฟังมาได้ถึง 2 นาทีกว่าจะเจอความเพราะยะ
12 Don't Look Down (3/5)
วู้ เพลงอะไรสั้นเท่ามด อ๋อ ที่แท้เป็นดนตรี โพรแกรมมิ่งมิวสิกและคอรัสสังเคราะห์มาเสียล่องลอย ค่อยๆเพิ่มดนตรีเข้ามายิ่งใหญ่และสวยงามขึ้นมาก เอาไปประกอบหนังท่าจะเหมาะนะคะ จุดนี้
13 Something's Gotta Give (2/5)
ร๊อกหม่นๆจังหวะดิบแต่ช้าเชื่อง ยูเนียนกะดนตรีสวยๆสไตล์เดิมๆ แต่งเสียงสังหน่อยให้มึนหัวเล่นตรงหยุดยึกจังหวะ และคอรัสลอยๆแบบโซล สลับกับบลูส์ป๊อปร๊อคบัลลาร์ดจังหวะกลาง ตกใจนิดๆตรงช่วงท้ายที่เป็นโพรแกรมม่งเสียงดีดพิณ หรือ กู่เจิ้ง สไตล์เพลงจีนอะไรซักอย่างที่เก๋ดี แค่นั้น
14 Life In Color (4/5)
เพลงที่ฟังแล้วดูมีสมองมากที่สุดในอัลบัม ด้วยซินธ์กุ๊งกิ้ง ในช่วงแรก สู่ตัวเพลงจริงที่ตีกันมั่วระหว่างป๊อปอาร์แอนด์บีร่วมสมัย กับ ร๊อกสังเคราะห์ ที่ดูเป็นงานทดลองมากๆ และท่อนฮุค ป๊อปร๊อค กลายเป็นอะไรที่ถูกใจสุดๆไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้ดนตรีจะตีกันเยินทีเดียวเชียว เลยแทรกโปรแกรมมิ่งไว้ไม่ให้เถื่อนจนเกิดไป ทำไมได้ มามีดีแทรคสุดท้ายเนี่ยนะ ขอให้คะแนนที่ความกล้าเอาดนตรีผีบ้ามาชนกันเนาะ
อ้างอิงจาก:
สรุปแล้ว อัลบัมนี้ขอบอกเลยค่ะว่า ไม่ค่อยถุกใจ เท่าที่ควร คือไม่นึกว่าอีตาไรอันจะทำอะไรแบบขี้กลัว และย่ำอยุ่กับที่แบบนี้ ใครชอบเพลงช้าคงถุกใจ แต่คนที่ไม่ใช่คงต้องเลือกแทรคเอาแล้วล่ะค่ะ จริงๆคือขอกระซิบหน่อย ว่า เพลงเวอร์ชั่นออคูสติกใน Deluxe เพราะมากๆค่ะ รวมแล้วจึงให้ B+ คงไม่น้อยไปนะคะ
