selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
selentia พิมพ์ว่า:
และทุกครั้งหัวใจชั้นยังคงไหวหวั่นกับความทรงจำ ฮื้อฮือ
นึกถึงครั้งแรกเราพบกัน เธอและชั้นไม่เคยต้องไกล
ในวันนี้ชั้นต้องเผชิญความหวั่นสั่นอยู่ภายในใจ
กลัวการที่เราไกลกัน กลัวว่าใจจะเปลี่ยนผัน.....ไป
ฝนพรำ..เปรียบเหมือนครั้งฉันพบเธอ
แววตาของเธอ ยังคงติดตรึงในใจไม่ลืม
รักเรา..ยังไม่เก่าลงใช่ไหม หรือกาลเวลาหมุนไป เปลี่ยนใจเธอเป็นอีกดวง
เธอเห้อ เออ เอ่อ เออ เเธอยังคิดถึงฉันไหม เมื่อสองเรานั้นยังต้องห่างไกล เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
_________________
