คันถึงหัวถึงหูเลย ขึ้นหน้า หน้าแดงหมดเลย
ก็เลยไม่ได้มาโพสท์ต่อ ว่ะฮ่ะๆๆๆ
กินปูที่ไทยไม่เป็นไร กินปูอเมริกาแล้วแพ้ แร่ดมาก
เล่าถึงร้านโมชิๆต่อดีกว่า
สรุปแล้วแขกที่ร้านมันไม่ขี้เหล้าเมายาถึงขั้นที่คิดไว้ ยังดี
ร้านนี้ค่อนข้างชิวๆ แต่เสือกstrictเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
ร้านนี้ดี เพราะตอนเลิกร้าน เนื่องด้วยว่าคนญี่ปุ่นชอบดื่ม จึงได้ดื่มเบียร์และสาเกฟรีอยู่เป็นประจำ
จากโทชิ เฮอะๆ เพื่อนที่บ้านอิจฉากันใหญ่
ร้านนี้เวลาแขกชวนดื่ม เวลาเขาบอกว่าจะซื้อเบียร์และสาเกให้ดื่ม โทชิจะไม่ให้ปฏิเสธ
จะให้ตอบเยส และต้องดื่ม ดื่มเป็นมารยาทนะ ไม่ใช่ดื่มอยู่นั่นไม่ไปไหน
มีเรื่องเล่า ซึ่งตอนที่เจอใหม่ๆได้เคยโพสท์มาแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่า เนื่องจากตัวข้าเจ้าเองนี้ชอบคริสบราวน์มาก ก่อนมาเมกาได้พูดกะเพื่อนสาวเทียมไว้ว่า
"คอยดูนะมรึง ถ้าตูไปเมกาแล้วเจอคริสบราวน์เนี่ย ตูจะกระโดดจูบไม่ปล่อยเลยคอยดู ฮ่าๆๆๆ"
แล้ววันคืนนั้นระหว่างทำงานอยู่ คิวะ (พนักงานญี่ปุ่นที่มีรอยสักที่นม) ซึ่งคืนนั้นเป็นวันออฟของหร่อน
หล่อนก็วิ่งมาจากผับใกล้ๆนั้น คือ mansion หน้าตาตื่นมา และบอกคนทั้งร้านว่า
"ชั้นเพิ่งจับมือคริสบราวน์มาเมื่อกี๊เนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย ไม่รู้มาก่อนว่าเค้าจะมา กรี๊ดๆๆๆ"
ตายแร๊ว ดิฉันก็กรี๊ดด้วยสิคะเนี่ย เลยไปขอจับมือคิวะ ขอจับรอยคริสบราวน์ บ้ามั้ยล่ะ 555+
แล้ววันนั้นก็เป็นวันแรกที่ได้คุยกับคิวะอย่างถูกคอ ที่แท้ก็ชอบคริสบราวน์เหมือนกัน
พอดีโทชิเดินมา เลยขอไปดูคริสบราวน์หน่อยได้ไหม โทชิตอบมาว่า
"ไม่ให้ไป คริสบราวน์ที่ไหน ไม่เห็นรู้จัก ชีวิตชั้นรู้จักนักร้องฝรั่งอยู่แค่สามคน คือ
ไมเคิล แจ็คสัน มาดอนน่า และมาราย แครี่"
กรี๊ดดดด อะไรเนี่ย โทชิบ้านนอกที่สุด สรุปเป็นอันแห้วสิ อกแทบจะแตกตาย
คริสบราวน์อยู่แค่เอื้อม หัวมุมนี่เอง โอ้วววว พระเจ้า สวรรค์กลั่นแกล้งกันเหลือเกิน โทชิเอ๊ยยยย...
สรุปแล้วตูอดกระโดดจูบคริสบราวน์....
ทำงานอยู่เกือบสัปดาห์ เพิ่งจะเห็นใน schedule ใครวะ ชื่อทาคุโระ เป็นซูชิเชฟ เห็นแต่ชื่อ
ไม่เคยเห็นตัว เขาบอกว่าตาคนนี้ไปเวเคชั่นที่ญี่ปุ่น ยังไม่กลับ
วันต่อมา เห็นหน้าปุ๊บ ตายแร๊ววว คนนี้รึทาคุโระ น่ารักจังเรยยย สรุปแล้วแอบชอบทาคุโระซะนี่
ได้ทำงานกับทาคุโระทุกวันแล้วเอาไปเล่าให้เพื่อนที่บ้านฟังทุกเช้า จนเกิดเป็น
"เรื่องเล่าเช้านี้" ปิงกับรุ่งจะตื่นมาฟังยัยเน็ตโม้เรื่องทาคุโระและคนบ้าที่เจอในโมชิทุกวัน อิอิ
ทำงานด้วยกันไปก็สนิทกันมากขึ้นๆ อีทาคุโระนี่ก็บ้าจริง ชอบส่งจุ๊บให้ เลวที่สุด กรี๊ดดดดด
แต่แอบถามไปแอบถามมาสรุปว่ามีแฟนแล้วอยู่ญี่ปุ่น เออ เป็นอันแห้วไปอีกแร้ว เซ็ง
เรื่องความติ๊งต๊องของคนในโมชินี้มีอยู่หลาย เริ่มจากโทชิก่อนแล้วกัน
โทชินี้จะไม่เต็มเรื่องการคัดพนักงาน จะชอบรับแต่คนไม่เต็มเข้ามาทำงาน(รวมตูด้วยเหรอ!)
ที่ว่าไม่เต็มนี้ เอาคนแรกก่อนเรย ฮิโรโกะ เป็นสาวญี่ปุ่นanorexic หร่อนคนนี้จะผอมมาก ผอมๆๆๆๆๆน่ากลัวมาก
แต่หน้าตาน่ารักดีอยู่ ตอนเข้ามาแรกๆกลัวแทบตาย กลัวจะมาแย่งทาคุโระไปน่ะสิ คริคริ
ฮิโรโกะเคยทำงานเป็นประมาณว่า เกอิชาที่ญี่ปุ่นมาก่อน หล่อนก็เลยจะชอบนั่งดริงค์กับแขก
ดริงค์แล้วเมา เมาแล้วทำงานไม่ได้ เสร็จแล้วก็ได้แต่ยิ้มและเดินเซในร้าน โทชิก็ไม่เคยว่าซักคำ
อ้ะ คิดดูแล้วกันว่าสติมันเต็มมั่งกันไหม จะมีลูกค้าอยู่คนนึงชอบยัยฮิโระมาก มาเกือบทุกคืน
แล้วก็จะถามฮิโรโกะว่าจะดื่มอะไร ฮิโรโกะก็จะตอบเหมือนเดิมว่า "อาซาฮี" แล้วก็จะเป็นอันรู้กันว่า
เออ มรึงไปรีฟิลเบียร์อาซาฮีไว้ให้เต็มตู้เถอะ เพราะยัยฮิโรโกะนี้กินทีเป็นลัง จริงๆนะ
ไม่ได้เว่อร์เลย นี่ คนรีฟิลเบียร์คือตัวข้าเจ้าเอง ...
แล้วพอฮิโระเมา ก็จะชอบรับออร์เดอร์ แล้วมันก็จะพูดไม่รู้เรื่อง แขกถามแล้วยิ้มอย่างเดียว ถึงขั้นต้องลาก
มันออกมา เพราะแขกโมโห แล้วฮิโรโกะก็จะเป็นอะไรที่น่ารำคาญมากเพราะหล่อนจะเป็นคนกดคอมเอง
ไม่ให้คนอื่นกด ใครจะทำไม เมาแล้วก็ยืนยิ้มอยู่หน้าคอมนั่นแหละ บางทีถึงขั้นต้องผลักฮิโรโกะออกไป
แล้วแย่งกระดาษออร์เดอร์ในมือมันออกมากดให้แทน อาหารถึงจะไป คนอื่นถึงจะได้ใช้คอม เฮ้อ!
โทชิได้ให้เหตุผลในการรับและเก็บฮิโรโกะไว้ว่า "bcuz she's beautiful"
เออ เจริญ! บิวตี้ฟูลไปคนเดียวเถอะ หยั่งกะผีตายซาก ทำงานก็ไม่ได้ เงินก็ได้เท่ากัน เวรจริงๆ
แต่ก็พอจะรู้ว่ายัยฮิโระนี้เป็นนยังไงตั้งแต่แรก ก็วันที่หล่อนมาสมัคร
เล่นแต่งตัวซะ พร้อมไปเที่ยว(ผับ)ซะขนาดนั้น
สมัครเสร็จแล้วข้ามไปเที่ยวคาเมโอต่อเฉยเลย กล้ามาก
เอาคนต่อมา คนนี้สนุกกว่า เฮอะๆๆๆ
ทำงานได้ไม่นานโทชิก็รับสาวญี่ปุ่นอีกคนเข้ามา ชื่อ อิคุ อายุ38 ทำหน้าที่เป็นโฮสเทส
อิคุเคยทำงานเป็นครูสอนเต้นฮิปฮอป และstripper ที่ญี่ปุ่นมาก่อน! (นั่น)
เป็นคนดี สนุกสนาน มีน้ำใจ และเป็นคนที่มีพลังงานสูง อยู่นิ่งไม่ได้
เนื่องจากเป็น stripper มาก่อน พอเป็นโฮสเทสซึ่งต้องยืนเฉยๆ หล่อนก็จะเบื่อ
เพราะหล่อนจะชอบมาบ่นให้ฟังบ่อยๆว่า "เน็ตโตะ i'm bored" และด้วยความที่เบื่อนี่แหละ
อิคุก็เลยเต้นเกาะเสาในร้านมันซะเลย(เฮ่ย!) อี
เฮนรี่ซูชิเชฟก็จะชอบใจ ปรบมือเข้าจังหวะเพลงซะอีก
เป็นที่มาของคำว่า "shake shake , baby" ซึ่งมันจะพูดกันบ่อยมาก และทุกครั้งที่มีใครพูดคำนี้
อิคุก็จะ......เต้น.......
เอาเข้าไป ร้านนี้ เอาเข้าไป ...พอเสร็จจากเต้นในร้านก็จะไปเต้นหน้าร้านต่อ ไม่รู้บอกหรือยังว่าไมอามี่นี่
โฮมเลสเยอะมาก อิคุก็จะเซย์ไฮและเชื้อเชิญให้โฮมเลสเข้ามากินอาหารที่ร้าน เอ่อ...
คนสติดีเขาไม่ทำกันนะคะ อิคุ...
อยู่ไม่นานอิคุก็ย้ายไปบอสตัน ไปอยู่กับสามี เพราะเบื่อ ตอนนี้รู้สึกว่าหล่อนจะกลับไปเต้นระบำเปลื้องผ้า และก็เรียนหนังสือไปด้วย แปลกแฮะ...
ก็คิดถึงอยู่เหมือนกัน
เพราะอิคุนอกจากบ้าแล้วก็เป็นคนนิสัยดีอยู่ ถึงจะแปลกๆไปบ้าง (ไม่บ้างแล้ว)
ทาคุโระก็ใช่จะเต็มบาท ทำซูชิไป เต้นไป
ไม่ใช่ว่าเต้นแบบเท่ๆนะ เต้นเหมือนตลกบ้านเราเต้นอ่ะ เต้นแล้วร้อง วู้ว...ไปด้วย
อย่างเมามันส์ เสียหมด คนน่ารักของตู...
วันดีคืนดีก็ลุกขึ้นมากอดเฮนรี่ เรียกที่รักจ๋าซะนี่ เอิ้ว...ขนลุก
แถมยังเคยถามเราด้วยว่า ทายซิ ของชั้นกะของเฮนรี่ของใครใหญ่กว่า
ไม่ต้องสงสัยเรยย หมายถึงไอ้นั่นน่ะแหละ ตูจะบ้าตาย
อ้ะ เรื่องพนักงานโมชินี้ มีอีกหลายคน แสดงว่ามีเรื่องเล่าอีกเยอะ
แต่ละคนมีความไม่เต็มต่างสไตล์กันไป โปรดติดตาม...
_________________
