ฮือๆๆๆๆ
อยากระบายมั่งได้ไม๊อ่ะ
ไม่ต้องอ่านก้อด๊ะ เขียนให้หมาให้แมวดูเล่น
คือน้องจุกแอบรักคนข้างห้องมานานแล้วอ่ะ
เค๊าบอกน้องจุกตลอดนะ
ว่าเค๊าเปนผู้ชาย เค๊าชอบผู้หญิง
เค๊าชอบชมว่าคนนู้นคนนี้น่ารัก
แต่ชอบมากอดเรา หอมเรา
เพื่อนมากๆๆๆๆๆนะ
อันนั้นเทอมหนึ่ง พอเทอมสอง
เค๊าย้ายไปอยุหออื่นแล้ว
นานๆจะเจอกันที
แรกๆเราร้องไห้ทุกคืนเลยอ่ะ เวลาเดินป่านหน้าห้องเค๊า
มันต้องผ่านทุกวันอ่ะ
มันทำใจไมได้อ่ะ
คือเมื่อก่อนห้องเค๊าจะมีชื่อเค๊าติดอยู่หน้าห้อง
ตอนเค๊าจะออก เค๊าฉีก แคว่กกก โอ้ยนึกถึงตอนนั้นนะใจหายมาก
เทอมสองเราจะเจอแค่วันอังคารกับวันศุกร์เท่านั้น
เพระเรียนห้องเดียวกันอ่ะ
แต่เหมือนคนไม่รู้จักกันเลย
เราไม่ทักเค๊า เค๊าไม่ทักเรา แทบจะไมใด้คุยกันเลย
มันทรมานอ่ะ เหนหน้าแล้วมันจะวิ่งเข้าไปกอดก๊ะไม่ได้
ก้อเข้าใจนะ ความรักของเรามันไม่ใช่หญิงชาย
แต่มันคิดถึงมากๆเลยอ่ะ T____T
เราเรยคิดว่าจะทำใจจากคนนี้แล้ว เราไม่อยากยุ่งกับเค๊าแร้ว
เรารู้สึกว่าเรามีค่าแค่เวลาเค๊าเหงาอะ
เราเลยไม่ติดต่อ ไม่คุย ไม่อะไรทั้งสิ้น 2 อาทิด
มันทรมานนะช่วงนี้
แต่หลังๆเริ่มชิน
แต่ความเข้มแข็งมันก้อพังลงอ่ะ
ตอนเค๊าโทรมา
เราไม่รับโทสับเค๊าเลยนะ 20กว่าสายได้
เราไม่ได้โกรธเค๊านะ แต่เราอยากอยู่ตัวคนเดียวให้ชินอ่ะ
พอมาวันอังคารที่แล้วเค๊าส่งเมสเสจมาบอกว่า
" อู๋เปนยังไงบ้าง เมือ่ไหร่จะได้คุยกัน เรารออู๋อยู่นะ ตั้งใจอ่านหนังสือล่ะ "
เราไม่เข้าใจว่าเค๊าแคร์เราหรือเค๊าแค่เหงาหรืออะไรกันแน่
ทำไมเวลาที่เราโทรไปหาเค๊า เค๊าก้อคุยแค่แป๊ปเดียวก้อไม่ว่าง
ที่ทำนี่มันอะไรอ่ะ เราไม่เข้าใจมากๆ
แล้ววันศุกร์ที่ผ่านมานี้
ตอนเย็น เค๊ามาหาเราที่ห้อง
ตอนเราเปิดประตูเราตกใจมาก
เราพูดอะไรไม่ออกเลยอ่ะ
คำพูดที่เคยคิดจะบอกเค๊า บอกว่าเราอยากอยู่คนเดียว
เราอยากทำใจ
ตอนนั้นเราพูดไม่ออกอ่ะ
เราคิดถึงเค๊ามาก
เค๊าเข้ามาในห้องเราโดยไม่พูดอะไรเลย
แร้วก้อมาถามสารทุกข์สุขดิบ
เราถามคำตอบคำเรยตอนนั้น มันอยากร้องไห้อ่ะ
แต่เราไม่ชอบร้องไห้ต่อหน้าใคร
แล้วเค๊าถามว่า
งอนอะไร อย่างอนเราได้ไม๊
ยังไงเราก้อเปนเพื่อนกันนะ
โหยอันนี้เราทนไม่ไหวจิงๆอ่ะ น้ำตาไหลออกมาเลยอ่ะ
แต่ไม่โฮหรอก เก็บอาการไว้
แล้วเค๊าก้อมากอดเรา แล้วก้อหอมแก้มเรา
แร้วเค๊าบอกเด๋วคืนนี้มานอนด้วยนะ
เราก้อครึ่งๆอะ
ใจนึงก้อไม่อยาก เด๋วมันจะลึกซึ้งอะไรไปมากมาย
เราอุตส่าตั้งใจจะอยุคนเดียวตั้งนานแล้ว
แต่อีกเราเราคิดถึงเค๊ามาก ตั้งนานแล้วที่เราไม่ได้กอดเค๊าอ่ะ
สรุปเค๊าก้อมานอนกับเรา กอดกันทั้งคืนอ่ะ
เราตื่นมาตอนตี4
เราโทรไปหาพี่ชายเราอ่ะ
เราถามว่าเราควรทำยังไงดี
เราไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้อ่ะ เรารับไม่ได้
พี่เราบอกว่าเราโตแล้ว เราคิดเองบ้างนะ
แต่เราคิดไม่ออกจริงๆ
เราไม่รู้จะทำยังไงต่ออ่ะ
อีก3เดือนเราก้อจะไม่ได้เจอเค๊าแล้ว
เพราะเค๊าต้องไปเรียนที่อื่น
ถึงเวลานั้นเราค่อยทำใจก้อได้มั้งเน๊าะ
T______T
_________________