วันนั้นเดี๊ยนเปนไข้หวัดใหญ่กับคุณแม่ค่ะ
ไป รพ แล้วทีนี้ในคลินิกทั่วไป มันมีเด็กคนหนึ่ง ซนชิบหาย
แบบ วิ่งไปวิ่งมา กรี้ดๆ เอาหนังสือพิม รพ มาฉีกบ้าง เดินไปโยนนั่นโยนนี่
ด้วยความที่เดี๊ยนเกลียดเด็กซนๆ แล้วอีพ่อแม่มัน ก็ไม่ได้ดูเลยค่ะ อีแม่มัน นั่งมองลูก แล้วก้อแบบ "อย่าลูกๆ" เสียงเนือย ๆ อีลูกเสือกวิ่งมาตบแม่อีกแหนะ
เดี๊ยนก้อเฉยๆ ไม่ใช่เรื่องของเดี๊ยน
ทีนี้ เด็กคนนั้น ชีวิ่งมาทางเดี๊ยนค่ะ
เดี๊ยนก้อมองหน้ามัน อุส่านะคะ อุส่าแบบ ยิ้มให้มันนิดนึง
มันถุยน้ำลายใส่เดี๊ยนค่ะ !!
ถุยสองที ทีแรกโดนหน้า อีทีติดกันแบบไวมากโดนแขน
เดี๊ยนวูบไปแปปนึง ตั้งสติได้ เดี๊ยนเอาฝ่ามือ ตบหัวเด็ก
แบบ ไม่ได้ตบเอาขำนะคะ คือตบแบบปาด เด็กแม่งกลิ้งแบบ แล้วมันก้อทำหน้า งงๆ
อีแม่มันปรี่มาเลยค่ะ "ไปทำยังงั้นกับพี่เค้าได้ยังไง" แล้วมันก้อทำท่าจะเดินไป
เดี๊ยนก้อวีนไงคะ เลยแบบ"ป้า....เอาผ้ามาเช็ดน้ำลายลูกป้าด้วยค่ะ"
ชีก้อลุกลี้ลุกลนเบาๆ หาผ้าเอามาให้เดี๊ยน
คิดๆแล้วก้อสงสารเด็กนะคะ
แต่มในอารมณ์ป่วยหนักๆ วิงเวียนมากวันนั้น แล้วอีเด็กก้อสียงดัง ซน เดี๊ยนโคตรประสาทแดกเลยวันนั้น
เลยวีนไปที อีเด็กนั่นคงหายซนอีกนาน
_________________