1. Los Cristeros
2. El General
3. Besos De Sangre
4. Maximato
5. Soviet Mexico
6. Lagrimas Para Ti
7. Mala Suerte
8. Exilio
9. Recuerdos
10. Besos de Sangre
11. Exactamente Eso
จากที่พี่ซอร์นได้เล่าไว้ในไลเนอร์โน้ตนั้น เรื่องราวในการทำงานนี้ขึ้นมาค่อนข้างจะมีอุปสรรคพอสมควร สำหรับภาพยนตร์สารคดีเรื่อง El General นี้ได้กำกับโดย Nathalia Almada ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของ Marc Ribot หนึ่งในมือกีต้าร์ขาประจำของคุณชายซอร์นที่มาร่วมเล่นในงานนี้ด้วย สำหรับภาพยนตร์สารคดีเรื่องนี้จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคุณปู่ทวดของผู้กำกับซึ่งเคยเป็นผู้น้ำของเม็กซิโกในช่วง 1920s ซึ่งในช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีแต่ความรุนแรงในระดับขั้นที่จะเป็นสงครามกลางเมืองได้เลยทีเดียว เนื่องจากกลุ่มของคุณปู่ Plutarco Elias Calles นั้นเกิดไปมีความขัดแย้งกับรัฐบาลในสมัยนั้นเข้า จึงทำให้เกิดการต่อสู้กันขึ้น
สำหรับปัจจัยหลักที่ทำให้การทำสกอร์ชุดนี้เป็นไปอย่างลำบากสักหน่อยก็คือ แนวคิดที่แตกต่างกันนั่นเอง ซึ่งในทีแรก พี่ซอร์นแกจะไม่ทำชุดนี้ให้ด้วย แต่ด้วยความเห็นใจที่พี่มาร์คเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมา จึงช่วยทำใหสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่ว่าเพลงที่คุณผู้กำกับเธอเอาไปใช้นั้นมีแค่ 7, 8 และ 11 เท่านั้นเอง แถมเธอยังจ้างคนทำสกอร์ไว้อีกคนด้วย
ส่วนไลน์อัพของชุดนี้จะประกอบไปด้วยพี่มาร์คในส่วนของกีต้าร์ เคนนี่ โวลล์เซน กับมาริมบ้าและกลอง ร็อบ เบอร์เกอร์ อยู่หลังเปียโน และมือเบสขาประจำอย่าง เกร็ก โคห์น ส่วนฝ่ายมาสเตอริ่งนั้น คอเพลงไกรนด์คอร์น่าจะรู้จักดีกับสก็อต ฮัลล์ แห่ง Pig Destroyer เขาคนนี้ก็ทำงานร่วมกับพี่ซอร์นมาได้พักใหญ่ๆ และล่าสุดเพิ่งจะออก Limited Minidisc ที่ชื่อ Audiofilm 1 มานี่เองละครับ กับค่ายเล็กๆแต่เพลงไม่เล็กอย่าง Crucial Blast เอาละ ทีนี้เรามาเข้าสู่ภาคดนตรีของอัลบั้มกันบ้าง
งานนี้ใครจะรู้ได้ละครับว่า Filmworks ของพี่ซอร์นยิ่ง ทำยิ่งฟังง่ายขึ้นมากทีเดียว มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ชุดที่สิบกว่าๆขึ้นมาแล้วละเท่าที่ผมฟังมา (ผมมีตั้งแต่ชุดที 13 เป็นต้นมา จะขาดก็แต่ 16 กับ 17 เท่านั้นเอง) สำหรับภาคดนตรีของชุดนี้เริ่มจะกระเดียดไปทางลาตินมากขึน จังหวะก็ช้าในระดับที่เอาไปเป็นเพลงเต้นรำในงานโรงแรมได้อย่างชะงัดเลยที เดียว ในขณะที่บางเพลงก็ให้อารมณ์คล้ายๆกับงานสกอร์เก่าๆของพี่แกด้วย สำหรับงานนี้ กีต้าร์ของพี่มาร์คดูจะเป็นพระเอกของงานเลยก็ว่าได้ เพราะเขาเป้นคนที่คิดเมโลดี้ได้อย่างสร้างสรรค์ทีเดียว ทำให้รู้สึกว่ามันล่องลอย ส่วนเปียโนนี้ก็มีบทบาทสำคัญในการสร้างไลน์ประสานให้กับกีต้าร์พร้อมกับ สร้างท่อนลีดไปด้วยในตัว ส่วนริทึ่มเซคชั่นคราวนี้จะไปอยู่ที่เบสกับกลองเป็นหลัก ซึ่งก็ทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมเหมือนเคย คงจะบอกได้ว่า ไลน์อัพของพี่ซอร์นก็ยังคงจะเป็นไลน์อัพเดิมๆที่มีเพื่อนๆมาร่วมจอยกันสร้าง ซาวด์ดนตรีในแต่ละอัลบั้มให้หลากหลายและแตกแขนงออกไป
เพลงในสกอร์ชุดนี้ส่วนใหญ่จะเน้กีต้าร์ของพี่มาร์คเป็นหลักอยู่แล้ว แต่มีอยู่เพลงหนึ่งที่เปียโนของร็อบ เบอร์เกอร์เข้ามามีบทบาทอยู่พอสมควรอย่าง Recuerdos ต่อด้วยเพลงถัดมาที่เป็นเปียโนทริโออย่าง Besos de Sangre ส่วนถ้าเป็นเพลงโชว์กีต้าร์เด่นๆก็คงจะเป็นเพลงเปิดอัลบั้มกับเพลงปิดอัลบั้มเนี่ยละครับ
ผมขอสรุปง่ายๆให้กับงานสกอร์ชุดนี้ว่า เป็นอีกหนึ่งมุมมองหม่นๆของประเทศเม็กซิโกที่แตกต่างออกไปจาก Insurgentes ของพี่สตีแว่น วิลสัน ก็ละกัน
