แต่หากมองในทางโลกและในแง่มนุษยชาติและปัจจเกชนส่วนบุคคลและความเชื่อทางศาสนา อาจตีความและมองการเป็นเพศที่อยู่ระหว่างกึ่งกลางของการขัดอารยธรรมโลกได้ว่าเป็นการส้รางกรรมใหม่ๆที่เกิดจากเวรกรรมของชาตปางก่อน ที่เป็นการผิดผัวผิดเมียและทำร้ายจิตใจเพศพ่อเพศแม่ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง การมั่วเสพย์สมกามารมณ์และเห็นหัวใจผุ้คนอื่นๆเป็นแค่ทางผ่านในการบำบัดความใคร่ทุกการกระทำส่งผลให้ในชาตินี้คุณต้องเกิดมาชดใช้ในภพที่คุณเลือกที่จะชมชอบในเพศเดียวกัน แต่หาความยั่งยืนจีรังการยอมรับจากใครๆไม่ได้เลย อีกทั้งสังคมและขนบกับความเป็นจริงในสัจธรรมชีวิตก็ไม่มีกำหนดตายตัวมาว่า "ครอบครัว" นิยามทั้งหมดในพวกรักต่างเพศยังไม่สามารถอยุ่นิรันทร์ได้แล้วเกย์หรือรักร่วมเพศจะมีอะไรมาเป็นพันธะพิสูจน์ได้ถึงสายใยรักนั้นได้
พูดง่ายๆก็คือขนาด หญิงแท้ชายแท้ยังไม่มีทางมีความสุขกันได้ในชีวิตคุ่ ขนาดมีสายสัมพันธ์อย่างครอบครัวลูกหลานและญาติผู้ใหญกับประกาศณียบัตรทางสังคมตามระบบกฏหมาย ยังไปกันไม่รอด แล้วเกย์เลสเบี๊ยนหรือรักร่วมเพศที่ไม่มีอะไรเลย แค่หัวใจ และ"ความรักสนุก" กับสันดานดิบ ทั้งหลายและปัจจัยภายนอกร้อแปด บั้นปลายชีวิตจะมีความสุข และไม่ต้องอยู่คนเดียวไปจนแก่จนเเหรอ ?
น่าคิดนะคะ มานั่งคิดเรื่องนี้กับพวกเพื่อนๆรุ่นน้องเมื่อกี้แล้วขนลุกค่ะ
_________________
