พักก็วางไว้โต๊ะเพื่อนเจ้าของโทรสับอะ แล้วก็ไปคุยกะพี่ก็สักพักอะ กลับมาดทรสับหาย เลยทำให้
วันนั้นฉันเข้าโหมดดราม่าแม่งทั่งวัน จนเลิกเรียนก็ไปหาอาจารย์ที่ปรึกษาเพราะก็ไปบอกเค้า
เรื่องนี้แล้ว แล้วเค้าก็วานให้พี่ปวสช่วย แล้วอาจารย์เค้าก็บอกให้ลองไปไหว้ศาลเจ้าที่หน้าโรง
เรียนอะ ฉันก็ตั่งจิตว่า ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโรงเรียนมีจริง ช่วยดนบรรดาลให้ลูกเจอมือถือของลูก
และของเพื่อนด้วย พอขอเสร๊จก็กลับไปที่ห้องอาจารย์ แล้วสักพักก็มีพี่ปวสบอกว่าเจอโทรสับแล้วนี้
ของใคร ปรากฏว่าเป็นของฉันเอง ฉันก็ตกใจอะ เพราะพึ่งไปขอมาตะกี่ แต่ฉันก็ต้องรับผิดชอบ
เพราะว่า เพื่อนฉันก็ไปขอนะ ขอก่อนฉัน แต่ไม่เจอ
แล้วฉันก็ผิดที่ไม่ยอมเอาติดตัวอะ ก็เลยปิดเครื่อง + ถอดซิมออก แล้วเอาเครื่องไปให้มัน แล้ว
ฉันก็ตรงดิ่งไปที่ทำงาน แพราะด้วยความรีบเลยเซ๊นชื่อด้วยภาษาอังกฤษ แต่ฉันยอมรับว่า ก่อน
วันนี้ฉันก็เล่นเยอนะ แต่ถึงเวลาทำก็ทำอะ แถมเราเองก็ทำงานหนักกว่าผู้ชายอีก คือเราทำที่
สโมสรอะอยู่จัดเลี้ยง แล้วเราได้อยู่เคลียวันนี้กล้ามก็ขึ้นแต่ข้างซ้ายค่ะ เพราะแบกถาดเคลียแต่
ข้างซ้าย พอถึงเวลารับตังอะ ก็มาว่าฉันอะ ว่าวันนี้ฉันเล่นแม่งทั่งวัน ฉันก็เอ๋อดิ เพราะวันนี้อะ ฉัน
ก็ทำงานแบบเงียบๆไม่ได้เล่นเลย แล้วพอฉันถามเรื่องลงชื่อวันเสาร์หน้าก็มาบอกว่า อย่าคุยเรื่อง
งานกับพี่ ฉันก็คิดในใจว่า แล้วจาให้คุยเรื่องไรอะ แล้วก็ไประบายกะเพื่อนร่วมงานอะ แล้วก็ออก
แนวว่า ทำดีแต่ไม่มีใครเห๊นค่าอะ เป็นกระเทยมันผิดมากหรอ ถึงเป็นฉันก็ทำงานอะไม่ได้เล่น
เลยอะ แล้วคุณจามาอะไรกะฉาน ที่คนอื่นทำอะอิหัวหน้าแมร่งก็มาบอกว่าฉันทำทั่งๆที่ไม่ได้ทำอะ
อันนี้ขอบอกได้เลยว่าท้ออะ แต่ถึงจาด่าเรายังไงเราก็ทนออะ เพราะเพื่อเงิน และฉันก็หวังว่า เรื่อง
ในที่ทำงานคงจะไม่มีใครเจอ แบบเราหรอกนะค่ะ
_________________
// หมุนตัว 69 รอบ แบบ ใสๆ สไตล์ ผู้หญิงอย่างเรา A Girl Like Me!!!
