พรุ่งนี้ข้าเจ้าต้องไปกราบไหว้ แม่ของข้าเจ้าที่นครพิงค์ คืนนี้ต้องขึ้นเครื่อง ตอน5ทุ่ม
พรุ่งนี้อาจไม่ได้มาเล่น เลยขอเอาบทความดีๆมาลงไว้ก่อนเน้อ
........................................................
ภาษาที่คนเขียนสื่อ ข้าเจ้าว่าไม่ได้อ่านยากมากนัก
ถึงจะถูกforward ไปมากแล้ว แต่ก็แค่เนื่องในโอกาส วันระลึกถึงแม่ ปีละ1ครั้ง
ถึงแม้ เราสามารถบอกรักแม่ได้ทุกวัน แต่ถ้าไม่มีวันแม่ เราก็อาจไม่ได้นึกถึง
ไม่ใช่กระทู้บอกรักแม่นะเจ้า แต่เป็นบทความเล็กๆน้อยๆเอามาให้อ่านเจ้า
บทความเกี่ยวกับแม่
โดย noo*may* เมื่อ Wed Aug 06, 2008 5:22 pm
เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ
เธอป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ
คุณขอบคุณเธอโดยการงอแงทั้งคืน
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ
เธอสอนคุณเดิน
คุณขอบคุณเธอด้วยการวิ่งหนีเมื่อเธอเรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ
เธอทำอาหารทุกอย่างให้
คุณด้วยความรัก
คุณขอบคุณเธอด้วยการโยนจานลงพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ
เธอให้ดินสอสีคุณ
คุณขอบคุณเธอด้วยการระบายสีบนโต๊ะอาหาร
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ
เธอแต่งชุดเก่งให้คุณเพื่อไปเที่ยว
คุณขอบคุณเธอด้วยการทำชุดเก่งนั้นเปื้อนโคลนเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุได้ 9 ขวบ
เธอสอนเปียโนให้คุณ
คุณขอบคุณเธอด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ
เธอขับรถไปส่งคุณทั้งวัน
ตั้งแต่สนามบอล,โรงยิม, ยัน
งานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนแต่ละคน
คุณขอบคุณเธอด้วยการกระโดดออกนอกรถ
โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ
เธอพาคุณและเพื่อนคุณไปดูหนัง
คุณขอบคุณเธอด้วยการขอนั่งที่นั่งคนละแถว
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ
เธอเตือนคุณอย่าดูทีวี
คุณขอบคุณเธอด้วยการรอเธอออกไปก่อนแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13
เธอแนะให้คุณตัดผมให้มันดูดี
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าเธอไม่มีรสนิยมเอาเสียเลย
เมื่อคุณอายุ 14
เธอจ่ายค่าซัมเมอร์แคมป์หนึ่งเดือนให้คุณ
คุณขอบคุณเธอด้วยการไม่ได้เขียนจดหมายมาหาเลยสักฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15
เธอกลับบ้านหลังเลิกงาน
อยากได้กอดสักครั้ง
คุณขอบคุณเธอด้วยการล็อกห้องนอนขังตัวเองในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16
เธอสอนคุณขับรถ
คุณขอบคุณเธอด้วยการเอารถไปขับทุกเวลาที่คุณจะเอาไปได้
เมื่อคุณอายุ 17
เธอกำลังรอโทรศัพท์สายสำคัญ
คุณขอบคุณเธอด้วยการใช้สายตลอดคืน
เมื่อคุณอายุ 18
เธอร้องไห้ในวันที่คุณเรียนจบมัธยม
คุณขอบคุณเธอด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19
เธอจ่ายค่ากวดวิชาขับรถไปรับไปส่ง
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกลาข้างนอกเพื่อที่จะไม่ได้อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 20
เธอถามคุณว่ามีแฟนหรือยัง
คุณขอบคุณเธอด้วยการพูดว่า ไม่ใช่เรื่องของเธอสัก หน่อย
เมื่อคุณอายุ 21
เธอแนะนำอาชีพให้คุณสำหรับอนาคต
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่า คุณไม่อยากเป็นอย่าง เธอ
เมื่อคุณอายุ 22
เธอกอดคุณวันรับปริญญา
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าอยากได้รางวัลไปเที่ยวยุโรปสักครั้ง
เมื่อคุณอายุ 23
เธอให้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งในอพาร์ตเมนท์แห่งแรกของคุณ
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกเพื่อนๆ ว่า มันช่างน่าเกลียดเสียนี่กระไร
เมื่อคุณอายุ 24
เธอพบคู่หมั้นคู่หมายของคุณ และถามคุณเกี่ยวกับแผนการในอนาคต
คุณขอบคุณเธอด้วยการจ้องมองเขม็งพร้อมพูดว่า
"แม่.....ได้โปรดเถอะอย่ายุ่งกับเรื่องนี้"
เมื่อคุณอายุ 25
เธอช่วยคุณจ่ายค่าใช้จ่ายงานแต่งงานและสินสอด
ร้องไห้และบอกคุณว่าเธอรักคุณแค่ไหน
คุณขอบคุณเธอด้วยการย้ายไปอีกฟากหนึ่งของประเทศ
เมื่อคุณอายุ 30
เธอโทรมาหาพร้อมกับแนะนำเรื่องการเลี้ยงเด็ก
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าสมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว
เมื่อคุณอายุ 40
เธอโทรมาเตือนความจำคุณเกี่ยวกับวันคล้ายวันเกิดญาติ
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่าตอนนี้ไม่ว่างเลย
เมื่อคุณอายุ50
เธอเริ่มชราและไม่ค่อยสบายต้องการให้ดูแล
คุณขอบคุณเธอด้วยการบอกว่ามันเป็นภาระแค่ไหนที่จะต้องเลี้ยงดูเธอ
และแล้ววันหนึ่งเธอจากไป อย่างเงียบสงบและทุกอย่างที่คุณไม่เคยกระทำ จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ "เรียกแม่ไปเถอะลูก เรียกตลอดทั้งคืนนะ"
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถีงความลึกซึ้ง แด่คนที่เราเรียกว่าแม่ แม้จะไม่กล้าพูดออกมาก็ตาม
ไม่มีอะไรแทนทีเธอได้ แม้ว่าบางคราวเธออาจจะไม่ได้เป็นคนที่เข้าใจคุณมากที่สุดหรืออาจไม่เห็น
ด้วยกับความคิดของคุณ แต่เธอก็คือแม่ของคุณ และเชื่อได้ว่าเธอจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังทุกปัญหาทุกความกังวล ถามตัวคุณเองดูเถิด คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้าความกังวลใจของเธอจากการทำงาน หรือ จากในครัวไหมคุณเคยคิดถึงความเหนื่อยยากของเธอไหม
รักเธอให้มากแม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่าง เพราะเมื่อเธอจากไป จะเหลือเพียงความทรงจำและความเสียใจเท่านั้น อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รักเธอให้มากกว่าที่คุณรักตัวเอง
_________________
