ถ้าลาได้ก็ลาไปเถอะ ปัญหามีทางออกเสมอนะเป็นกำลังใจให้นะ


_________________

แบบนี้ อาจตกลงยอมความได้ แล้วก้อชดใช้เป็นเงินค่าทำขวัญ หรือช่วยเหลือศพ แล้วแต่สมควร ยังไงก้อสู้ๆนะครับ


_________________

D พิมพ์ว่า:

ในฐานะตอนนี้ รู้ว่า เป็นห่วงพ่อแม่มากน่ะฮะ

แต่เรียนไปเถอะครับ เพราะก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี ถึงจะลาไป

ครับก็จัคิดดูแต่ผมไม่ค่อยห่วงเรื่องเรียนเท่าไหร่น่ะครับ


_________________
He is mine R E M E M B E R ! !

เป็นกำลังใจให้นะคะ

ทุกอย่างต้องมีทางออกนะคะ

(กระทู้ดีๆ เก้าคุงให้สีชมพู)



แก้ไขล่าสุดโดย kaokoong เมื่อ Tue Jun 29, 2010 8:53 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
_________________

คือมันคงไปแนะนำอะไรมากก็ไม่ได้นะคะ มันเป็นเรื่องคนทาสำคัญที่สุดในชีวิต เจ๊อยากจะภาวนาและเป็นกำลังใจให้ในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งค่ะ ยังไงเข้มแข็งเอาไว้นะคะ มีสติมีจิตใจที่สะอาดบริสุทธิ์ สวดมนต์ภาวนาให้กับพระเจ้าที่เรานับถือให้เราผ่านพ้นประสบการณ์เลวร้ายไปได้ให้บอบช้ำน้อยที่สุดหรือาจไม่เจ็บปวดเลย

ยังไงเข้มแข็งไว้ค่ะ ไม่มีใครเข้าใจตัวเราเองได้เท่ากับตัวเองหอรก เราเจ็บปวดเราอ่อนแอเราหัวใจจะสลาย มีแต่เราเองเท่านั้นที่รุ้สึก แต่เจ๊เข้าใจนะ ถึงจะไม่รุ้สึกดเหมือนกัน 100 % แต่อยากเป็นกำลังใจให้จริงๆ เจ๊ก้ผ่านเรื่องร้ายๆมามาก ก็พอเข้าใจอารมณ์และจุดยืนตอนนี้ ยังไงก็ขอให้ผ่านพ้นมันไปได้แล้วกันค่ะ


_________________

เราก็เคยตายแล้วฟื้นใหม่ เธอคงไม่รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน

ถ้าเป็นอุบัติเหตุ ก็ภาวนาให้ญาติของผู้เสียชีวิตไม่เอาความนะคะ เป็นกำลังใจให้


_________________

นิโค โรบิน. พิมพ์ว่า:

ปลาไหลมุทิตา
..........................................
ศาสน์แรกคือใจเย็นๆก่อนคะ ถ้าเกิดความเครียดพยายามหาอะไรก็ได้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจตัวเอง ไม่ให้ฟุ้งซ่านเกิดกุศโลบาย ในใจขึ้นมาคะ ศาสน์สองอย่าเพิ่งไปคิดนะคะว่า พ่อแม่จะเจอเรื่องร้ายๆจากการที่พวกเค้าประมาทครั้งนี้ บางทีญาติอาจจะไม่ติดใจ เรื่องเกิดแก่ เจ็บตาย อุบัติเหตุเป็นเรื่องธรรมดาคะ เอาใจช่วยนะคะ แต่อยากถามหน่อยนะคะว่าตอนนี้กังวลใจอะไรบ้าง ขอเป็นข้อๆเลยคะ

ขอบคุณมากๆครับ แต่ก็ใจเย็นอยู่ครับ แต่ก็เป็นห่วงพ่อแม่นิดหน่อย


_________________
He is mine R E M E M B E R ! !

CarrieUnderwood พิมพ์ว่า:

เราก็เคยตายแล้วฟื้นใหม่ เธอคงไม่รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน

อีเชี่ย ยังจะกล้าเล่นมุขเน่าๆของมึงอีกนะค่ะ