Putumayo : Blues Lounge : Blues/Lounge (100%)
เมื่อปีที่แล้วดิฉันได้ให้สัญญากับผู้อ่านที่รักดนตรีเวิลด์มิวสิคและเป็นสาวกของซีรี่ยส์จากค่าย Putumayo - - ค่ายดนตรีแนวเวิลด์มิวสิคที่เก๋ไก๋น่ารักที่สุดจริงๆนะ!!! - - ไว้ว่าจะเขียนแนะนำซีรี่ยส์ของค่ายนี้ให้เยอะๆแต่สุดท้ายก็ทำได้ไม่จุใจท่านผู้อ่านเท่าที่ควร ก็ต้องขอโทษจากกระัแสที่ตำหนิมานะคะไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ผิดหวังเอาเป็นว่าปีนี้จอเริ่มใหม่ก็แล้วกัน และเพื่อความสบายใจสัญญาว่าถ้ามีเวลาดิฉันจะพยายามเขียนแนะนำซีรี่ยส์จากค่ายนี้ถ้าทำได้ก็จะเขียนให้ทุกเดือนก็แล้วกันนะคะ ^ ^
สำหรับงานชุดแรกที่ขอหยิบมาแนะนำในมายสเปซแบบเต็มๆในช่วงเดือนแรกของปีนี้เลย ยกให้กับซีรี่ยส์ชุด Blues Lounge ที่นับว่าน่าจะเป็นยุคแรกๆที่ทางค่ายเบรคจากความสนใจจากสายตาของมหาชนในอุตสาหกรรมดนตรีในฐานะค่้ายเพลงแนวหน้าที่นำเสนอดนตรีแนวเวิลด์และจุดประกายให้กระแสและความนิยมของดนตรีประเภทนี้เบ่งบานแบบสุดๆในช่วงทศวรรษ90เลยทีเดียว
จากการทำซีรี่ยส์อัลบั้มดนตรีแนวเวิลด์ที่มหาชนคาดหวังมาสู่การนำเสนอดนตรีแนวฟิวชั่นในอัลบั้มชุด Blues Lounge ที่เป็นการบูรณาการกันระหว่างความดิบสดของดนตรีแนว "บลูส์" ในช่วงปลายทศวรรษ40เข้ากับวัฒนธรรมดีเจคัลเจอร์ร่วมสมัยจากความเป็น "อิเล็คโทรนิก้า" ที่โดดเด่นบนภาคดนตรีแบบชิลล์เอ๊าท์และเล้าจ์นพลางผสมผสานเอาอิทธิพลจากดนตรีแนวทริพฮอพ ดาวน์เทมโพและบีทฮิพฮอพลงสู่ตัวงานได้อย่างแยบยล นับเป็นซีรี่ยส์ที่เป็นตัวแทนของการผนวกวิญญาณระหว่างนวัตกรรมและความดิบสดเข้มข้นของจิตวิญญาณดั้งเดิมอันก่อให้เกิดเป็นดนตรีแนวฟิวชั่นจำพวกนูโซลที่ได้รับกรัแสตอบรับอย่างท่วมท้นในช่วงปลายยุค90จนถึงต้นยุคสองพันได้อย่างชัดเจน
แทร็คที่ส่วนตัวอยากจะแนะนำนี่จริงๆแล้วก็อยากจะให้ฟังซะทุกเพลงเลยนะคะแต่ถ้าให้ตัดใจเลือกมาเฉพาะเพลงที่โดดเด่นและโดนใจแบบสุดๆเป็นการส่วนตัวจริงๆนี่ขอยกให้ Pablo's Blues จาก Gare du Nord ที่จับเอาเสียงร้องแบบบลูส์โซลดิบสดเข้มข้นมาปะทะเอากับแบ็คกราวนด์ดนตรีอิเล็คโทรนิก้าจำพวกดาวน์เทมโพได้อย่างลงตัวไปอีกแบบทำให้จินตนาการถึงวันใดที่เพลงบลูส์กลับขึ้นมาเป็นกระแสในยุคโลกาภิวัฒน์นี้อีกครั้งก็คงจะละจากการเล่นกับพวกเครื่องดนตรีสดไปสู่อารยธรรมของซาวด์สังเคราัห์แบบนี้แทนกระมัง Run On โดยดีเจคนเก่งอย่างโมบี้ย์ที่ฟังแล้วถึงกับจะลงไปชักกระแด่วๆๆๆๆๆๆ วู้ยยยยย เก๋กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ช่างคิดนะคะจับเอาวัฒนํรรมแบบลูส์ช่วงยุค30-40แท้ๆมามิกซ์เข้ากับลูกเล่นดนตรีโซลแบบโมทาวน์60ก่อนจะใส่ทั้งซาวนด์สแครช เฮ้าส์ติดเบรคบีทนิดๆ เจิดจรัสม๊ากกกกกก!!! Midnight Dream โดย Little Axe เพลงเปิดอัลบั้มอันนี้ออกแนวทริพฮอพเข้มๆแบบงานโซลและอาร์แอนด์บีช่วงต้นยุค90ที่มาฟิวชั่นเข้ากับดนตรีอิเล็คโทรนิคและบีทฮิพฮฮพน่ะค่ะ ต่อด้วย Parchmebn Blues จาก Tangle Eye ซึ่งนับว่าเป็นงานที่สมคอนเส็ปท์ของการผิวชั่นที่เอาบลูส์ดิบๆและดนตรีเล้าจ์นแท้ๆมายืนชนกันตรงกลางพอดิบพอดี และ John Henry's Blues โดยวงเดียวกันด็ตอกย้ำคำสรรเสริญเยินยอข้างต้นของดิฉันได้อย่างดีว่า ไม่ได้เกินจริงแต่อย่างใด
ท้ายที่สุดต้องขอขอบคุณอีเมลล์ติเตียนจากท่านผู้อ่านทุกท่านนะคะ ไม่งั้นก็คงจะอีกนานทีเดียวกว่าจะได้เขียนแนะนำอัลบั้มดีๆแบบนี้ลงในบล็อคและในบอร์ด - - เพราะคงมัวแต่ไปเขียนถึงศิลปินเกาหลี 555 - - สพหรับครั้งหน้าใครอยากอ่านซีรียส์อะไรของทางค่ายนี้หรือสนใจดนตรีปรัเภทไหนจากค่ายนี้ไม่ว่าจะเป็นเออร์บัน กรู๊ฟ เซลติคหรือจะเจาะเป็นเวิลด์ของแต่ละภูมิภาคไปก็เขียนอีเมลล์เข้ามาได้นะคะ ^ ^
