Spice Girls : Greatest Hits : 5
เกริ่นนำ
หนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นกับชีวิตเดี๊ยนคือการที่ได้รู้จักและเป็นแฟนเพลงของ "สไปซ์เกิร์ล"
ถ้าจะให้กล่าวถึงพวกเธอ คงไม่มีประโยคใดจะเหมาะสมไปกว่า สไปซ์เกิร์ลคือแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ตลอดกาล พวกเธอคือหนึ่งในแรงผลักดันและสนับสนุนให้เดี๊ยนรักที่จะเสพย์ และติดตามดนตรีสากล และที่สำคัญที่สุดคือพวกเธอทำให้เดี๊ยนรักและเชื่อมั่นในคุณภาพของดนตรีแขนงพ็อพว่ามีสิ่งพิเศษน่าค้นหาแฝงอยู่ในความบริโภคง่ายและฉาบฉวยนั้น
ถ้าถามถึง "ความยิ่งใหญ่ของสไปซ์เกิร์ล" แน่นอนพวกเธอเคยเป็นและยังเป็นวงเกิร์ลแบนด์ที่โด่งดังและยิ่งใหญ่ที่สุดจากเกาะอังกฤษ พวกเธอเป็นปรากฏการณ์ที่เขย่าบัลลังก์เพลงพ็อพทั่วสากลโลก พวกเธอคือหนึ่งในแผนการตลาดที่สุดจะฉาบฉวยแต่มีสีสัน เหนือชั้น แยบยลและอัจฉริยะจนสามารถตอบอุปสงค์ของผู้ฟังได้อย่างกว้างขวางและตรงใจ
คงจะไม่เกินความจริงแต่ประการใดชิมิคะ ว่าสไปซ์เกิร์ลคือหนึ่งในแผนการตลาดที่ดีที่สุด ที่อุตสาหกรรมดนตรีพ็อพมีประดับ พอๆกับที่มีมาดอนน่า/บริทนีย์ สเปียร์ส/ทีนดิว่าและสารพัดแบนด์สำเร็จรูปทั้งหลายเลยทีเดียว มาถึงจุดนี้คงจะไม่เกินจริงแต่อย่างใดที่เดี๊ยนจะขอบอกว่าพวกเธอคือตำนานประจำยุค 90 เชื่อว่าจนถึงทุกวันนี้ใครๆ ก็อยากจะมีกลุ่มน่ารักครบรสเฉกเช่นสไปซ์เกิร์ล และที่สำคัญชื่อนี้ ยังคงความยิ่งใหญ่เป็นหนึ่งเดียว และไม่มีศิลปินกลุ่มหญิงหน้าไหนทำได้เทียบเคียง แต่เหนือสิ่งอื่นใดวันนี้พวกเธอกลับมาแล้ว แม้ว่าจะเป็นการกลับมารวมตัวเฉพาะกิจก็ตาม แต่ขอออกตัวนิดนึงนะคะว่า ดีใจจนน้ำตาไหลตอนที่หยิบอัลบั้มนี้ เนื่องจากรักพวกเธอมากๆ และพวกเธอยังมีความหมายและความสำคัญต่อชีวิตการฟังเพลงของเดี๊ยนจนถึงทุกวันนี้ จำไม่ได้ว่านานเท่าไรแล้ว ที่นั่งฝันและรอคอยวันนี้มานานขนาดไหน
ขออุทิศรีวิวชิ้นนี้ให้แก่ครอบครัวของเดี๊ยนที่รักสไปซ์เกิร์ลกันทั้งบ้าน เจย์เด็นสุภาพบุรุษผู้เติมเต็มชีวิต อดิเทพและภาสันต์เพื่อนรักสมัยเซนต์ดอมินิก ป่านนี้ไม่รู้ว่าชีวิตพวกแกจะเป็นยังไงไปอยู่ไหนกันนะแต่ยังรักและคิดถึงเสมอ อุทิศให้วันเวลาเก่าๆ กับความยิ่งใหญ่ของ 5 สาวสไปซ์ อุทิศให้สาวกสไปซ์ในบอร์ดพี่หอยกูเถิก (หายไปไหนแล้วอ่า) /เจ๊มาม่าเมย์และเพื่อนใหม่ล่าสุดคุณพี่ Midnight Misssuki นะคะ อุทิศให้ผู้อ่านทุกๆท่าน อุทิศให้วิคตอเรีย เอ็มม่า เมลซี เจอร์รี่และ เมลบี สำหรับแรงบันดาลใจ และสิ่งที่พวกเธอสร้างให้แก่อุตสาหกรรมดนตรีพ็อพ ที่สำคัญที่สุดอุทิศให้ผู้ที่รักดนตรีทุกๆ ท่านโดยปราศจากเงื่อนไข และการแบ่งแยกนะคะ ปีใหม่กำลังเดินหน้าเข้ามาแล้วขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้า สาธุ
รูปแบบเพลง
น่าจะเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า รากฐานการนำเสนอดนตรีของสไปซ์เกิร์ลยืนพื้นที่ "พ็อพ" แล้วผสมผสานต่อยอดไปสู่ภาคดนตรีอื่นๆ อย่างอาร์แอนด์บี/แดนซ์/เรโทร/บัลลาด/ฟังค์กีย์/แจ๊ซซ์ ฯลฯ ลงสู่ตัวเพลงได้อย่างมีชั้นเชิง เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งการนำเสนอดนตรีบนเมนท์สตรีมพ็อพที่หลากหลาย ลงตัว และที่สำคัญมีเสน่ห์และอัตลักษณ์เฉพาะตัว ชนิดที่ผู้ลงมาสัมผัสแล้วจะต้องจดจำและติดใจในรสชาติดนตรีที่จัดจ้านแต่รับประทานง่ายของพวกเธอ ไม่เชื่อก็ลองดูสิ!
จุดด้อย
เรื่องเพลงมันไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้วค่ะเนื่องจากนี้เป็นอัลบั้มรวมฮิต ซึ่งเชื่อว่าทุกแทร็คในที่นี้เป็นที่นิยมและถูกใจสาวกสไปซ์ รวมถึงผู้ฟังดนตรีพ็อพขาจรเสียส่วนมาก แถมทุกแทร็คที่ขนมาอยู่ในอัลบั้มรวมฮิตนี้ (ยกเว้น Stop และเพลงแถมอีกสองแทร็ค) ล้วนดาหน้าตะกายขึ้นไปเจิดจรัสบนอันดับหนึ่งของเกาะอังกฤษมาแล้ว เรียกได้ว่ามีแทร็คให้คุณเลือกชอบถมถืด อยู่ที่ว่าคุณชอบอารมณ์ไหนล่ะ พ็อพกลางๆ จังหวะสนุกๆ ก็มี อาร์แอนด์บีก็มา บัลลาดหวานๆ ยิ่งเข้าทาง แถมพวกขาแดนซ์ เดี๊ยนก็เชื่อว่าแม่ 5 สาวนี้ก็จัดการกวาดได้อีกแน่ๆ เชื่อว่าสาวกสไปซ์ และผู้บูชาเพลงพ็อพมาฟัง คงจะเกิดอาการถูกอกถูกใจชนิดที่บูชาขึ้นหิ้ง ประดับสเตอริโอ รถยนต์ ไอพ๊อดกันเลยทีเดียว
แต่เมื่อมามองในมุมกลับ เมื่ออัลบั้มนี้พบกับกลุ่มที่แอนตี้สไปซ์เกิร์ลล่ะ
..."แน่นอนเพลงดีแค่ไหนเพราะให้ตายยังไงมันก็ไม่ดีหรอก เพราะคุณแอนตี้"..
หรือถ้าอัลบั้มนี้ไปตกอยู่ในมือของพวกนักฟังเพลงที่มีคติว่าต้องฟังเพลงกว้าง ลึก เก๋ล้ำหลุดโลกไม่เป็นที่รู้จักเข้าว่า และที่สำคัญต้องไม่ใช่เพลงพ็อพ อันนี้มันก็เป็นสิทธิส่วนบุคคลนะคะ มีสิทธิที่จะไม่ชอบ แต่ขอบอกนะคะ ว่าการมองข้ามอะไรพื้นๆ ง่ายๆ ไปบางอย่าง นี่มันทำให้คุณพลาดอะไรดีๆไปเยอะอย่างที่คาดไม่ถึงเชียวนะคะ
..."เก๋กับตื้นเขินและใจแคบมันก็ห่างกันไม่กี่เส้นหรอกค่ะ"...
แต่รีวิวนี้ขอปล่อยผีหน่อยนะคะ หลังจากที่นั่งหนีบมานานแล้ว ขอด่าลมด่าแล้งนิดนึงแล้วกันสำหรับอีพวกคนไทยที่ตัดสินว่า ทุกสิ่งอย่างที่เป็นพ็อพนี่ห่วยแตก เศษสวะหรือขยะของวงการดนตรีอะไรทั้งหลายทั้งปวงนี่ เดี๊ยนเห็นและได้ยินได้อ่านมาเยอะแล้ว ทั้งๆ ที่ 95% ของคนไทยเริ่มต้นมาจากการฟังดนตรีแนวพ็อพทั้งนั้น ถุยอีไพร่!รสนิยมที่ประโหมประโคมประดิษฐ์มาข่มๆๆๆๆ กันHEEแหกน่ะ มันไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ ในชาติบ้านเมืองที่สถานีวิทยุส่วนใหญ่ยัดเยียดแต่เพลงพ็อพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แทรกทะลวงดากตลอด 24 ชั่วโมงเป็นสรณะ แล้วยังจะมีหน้ามาลอยตาซั่วๆมั่วๆบอกว่า "ไม่ชอบพ็อพดาดๆ" ตอแหลค่ะกูคนนึงล่ะที่ไม่เชื่อ
รู้ไว้อย่างนะคะอีพวกที่หลอกตัวเองเสแสร้งทำเป็นเก๋น่ะ มันน่าขำกว่าคนที่เขาฟังแต่เพลงพ็อพกะโหลกกะลาที่ห่วยจริงๆ แบบแอชลีย์ ทิเดล/Atomic Kitten ไปจนถึงสลัมจริงๆ แบบ Cheeky Girls นั่นอีก แต่จะเป็นอะไรไปคะ ถ้าเราฟังในสิ่งที่เราชอบจริงๆ ฟังด้วยใจที่เปี่ยมด้วยความสุข ศรัทธาและตัวตนในเพลงเหล่านั้น หึหึหึ แอร๊ยยยยย พิมพ์อยู่แล้วของมันขึ้นอ่ะค่ะ ขออภัยในบางลีลา
มาที่อีกกลุ่มดีมั้ยคะ ซึ่งสำหรับเดี๊ยนเป็นอะไรที่ตลกและน่าเศร้ามากๆ คือ พวกที่อายที่จะฟังเพลงสไปซ์เกิร์ลเพราะกลัวโดนล้อว่า "เป็นตุ๊ด" แปลกแต่มีจริงๆ ค่ะเห็นมาเยอะแล้ว นี่!พวกหล่อนๆๆๆๆๆ ขา เดี๊ยนว่าเปิดไปเลยก็สิ้นเรื่องสิ้นราวค่ะ แคร์ในสิ่งที่เรารักแคร์ในสิ่งที่เป็นเรามันดีกว่าไปแคร์ขี้ปากชาวบ้านให้เสียเวลานะคะ ความสุขของเรา เรารักเราชอบของเรา ไม่ได้ไปปลูกสเตอริโอฟังบนหัวพ่อใครซักหน่อย ถ้ามันจะร้อนจะรนที่เราชอบสไปซ์เกิร์ล ก็ไม่เห็นจะต้องไปสนใจมันเลยค่ะ ปล่อยให้แม่งตายอยู่ตรงนั้นไปเลย
ถ้าชอบสไปซ์เกิร์ลแล้วมันร้ายแรงเดือดร้อนเหมือนไปเยี่ยวกรอกปากไพร่ๆ ของพวกมันนัก คิดเสียว่า งาช้างงอกออกจากปากสุนัขมิได้ฉันใด สิ่งดีๆ มีค่าจรรโลงโลกก็คายออกจากปากคนต่ำช้ามิได้ฉันนั้น แล้วหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขนะคะ ส่วนไอ้เรื่องตุ๊ดไม่ตุ๊ดนี่ ถ้าหนูๆยังไม่รู้ตัว ก็ให้มันส่งน้องสาวส่งพี่สาวมันมาอยู่ด้วยซักคืนนะคะ รับรองรู้ผล ส่วนพวกที่รู้ตัวอยู่แล้วทำใจเถอะค่ะ "ผู้ชายจริงๆจะชอบสไปซ์เกิร์ลซักกี่คน" แต่เป็นตุ๊ดเป็นกะเทยเป็นเกย์นี่มันน่ากลัวตรงไหนเจ๊ก็ไม่รู้นะคะ เพราะเจ๊ลองเป็นมาหมดแล้ว ก็ไม่เห็นมีหมาตัวไหนมาตามกัดเลย นอกจากหมาในปากคนนั่นแหละ แต่ใครจะไปแคร์พวกมึงคะ หึหึหึ
แทร็ค
เริ่มต้นด้วย Wannabe (5) ซิงเกิ้ลแรกที่ไม่พูดถึงไม่ได้ ในฐานะเพลงที่ทำให้เราๆ รู้จักเพลงสไปซ์เกิร์ล รวมถึงเป็นเพลงพ็อพที่ประสบความสำเร็จ และถูกกล่าวถึงมากที่สุดเพลงหนึ่งในยุค 90 ภาพรวม เป็นพ็อพสไตล์เกิร์ลกรุ๊ป ที่แฝงรสชาติพ็อพเต้นรำอ่อนๆ จากจังหวะจะโคนที่สนุกสนานเกินพิกัดพ็อพธรรมดาๆ ทั่วไป รวมถึงแทรกสรรพสำเนียงฮิพฮอพอ่อนๆ ตรงท่อนที่เจอร์รี่กับเมลบีแย่งกันตะโกนแร็พนั่นแหละ ผลลัพธ์ออกมาเป็นพ็อพจังหวะสนุกๆที่มีความไพเราะติดหู และความร่วมสมัยสูงมากๆ ชนิดยากต่อการที่จะถูกกลืนหายไปตามกาลเวลาและวัฏจักรที่เชี่ยวกรากของดนตรีพ็อพ (เรียกว่าเป็นหนึ่งในเพลงพ็อพที่คลาสสิคที่สุดประจำยุค90ก็คงไม่ผิด)...
...นอกจากนี้ยังพ่วงด้วยเสน่ห์และอารมณ์ชันน่ารักๆ แบบพ็อพฝั่งสหราชอาณาจักรที่มีเสน่ห์เฉพาะตัวบนความอัจริยะของโปรดิวซ์เซอร์ และฝ่ายการตลาดที่สามารถหยอดภาพลักษณ์ที่แตกต่างของทั้ง 5 สาวลงสู่เพลงนี้ได้อย่างกลมกลืน เป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยขับเคี่ยวให้เพลงพ็อพที่ไม่ธรรมดาเพลงนี้ก้าวไปสู่ความเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์พ็อพยุค90 เหนือสิ่งอื่นใดคือปรากฏการณ์ทางดนตรีที่สะกดสายตาและกระชากใจคนทั้งโลกมาแล้ว
Say You'll Be There (4/5) ซิงเกิ้ลที่สอง ตอกย้ำสโลแกนเกิร์ลพาวเวอร์ ด้วยพ็อพที่เสริมทัพด้วยจังหวะจะโคนแบบอัพบีท แดนซ์ อาร์แอนด์บี และเออร์บันพ็อพได้อย่างเหนือชั้น โดยส่วนตัวเห็นว่าเป็นหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดจากสไปซ์เกิร์ล ทั้งในเรื่องการผสานดนตรี การแบ่งท่อนร้องที่ลงตัว สามารถถ่ายทอดบทบาทและภาพลักษณ์ของแต่ละสาวได้อย่างชัดเจน และน่าสนใจขึ้นไปอีกระดับ นอกจากนี้ขอชมการที่นำเสียงวิคตอเรียมาเบรคในท่อนพรีคอรัส อย่างที่ทราบกันดีว่าในเรื่องของเสียง เธอคนนี้เป็นคนที่ด้อยที่สุดในกลุ่ม แต่การที่รู้จักดึงศักยภาพของเธอมาใช้ได้อย่างถูกจังหวะอย่างที่เห็น มันช่วยผลักดันให้พลังและความพิเศษในตัวเพลงนี้ ระเบิดถึงขีดสุด สมค่าที่เป็นหนึ่งในตัวแทนบทเพลงที่ถ่ายทอดพลังแห่งสตรีเพศยุค90อย่างแท้จริง เก๋มากๆ
2become1 (5) พ็อพบัลลาดเริ่ดๆที่ท่อนคอรัสเพราะติดหูถึงตาย เป็นอีกหนึ่งแทร็คที่สามารถผสมผสานเส้นเสียงที่แตกต่าง และนำเสนอออกมาได้อย่างไพเราะลงตัวสุดๆ จริงๆแล้วเพลงนี้มีข้อแตกต่างกับเวอร์ชั่นในอัลบั้มนิดนึงนะคะ ตรงที่ออริจินัลเวอร์ชั่น ท่อนที่ป้าวิคร้องเป็นท่อนของเจอร์รี่ แต่ในซิงเกิ้ลกลับถูกตัดออกไปเพื่อ เอ่อ โปรโมตเสียงป้าวิคแทน แบบว่าให้โลกเห็นว่าเธอมีส่วนร่วมนิ๊ดนึงน่ะค่ะ จากที่ฟังแล้ว เอ่อ เจ๊กลับไปร้องคอรัสเฉยๆแบบเดิมดีกว่านะ
Mama (3.5/5) กับ Who Do You Think You Are (4.5/5) สองแทร็คที่ตัดโปรโมตเป็นซิงเกิ้ลคู่ทั่วโลกยกเว้นที่อเมริกานะคะ แทร็คแรกเป็นพ็อพบัลลาดที่แทรกอารมณ์กอสเพลอ่อนๆไว้ในช่วงกลางเพลง ซึ่งส่งผลให้ตัวเพลงอบอุ่นน่ารักและอลังการกว่าที่เป็นอยู่มากๆ ส่วนตัวประทับใจนะคะ ไม่คิดว่าจะได้ยินอดัลท์คอนเทมโพลารีย์ดีๆ อย่างนี้ จากวงเปรี้ยวแก่นแบบสไปซ์เกิร์ล ในขณะที่แทร็คหลังนี่ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แอร๊ยยยยยย เริ่ดล่อกะเทยมากๆบูมให้ 8 ระดับเลยทีเดียว ภาคดนตรีเป็นแดนซ์พ็อพ ผสานกลิ่นอายเรโทรแบบฟังค์กีย์ดิสโก้แดนซ์คลับยุค70น่ะค่ะ แต่ละนางนี่ขุดของขึ้นมาปล่อยกันสุดฤทธิ์สุดเดช ล่อซะฟลอร์กระจายซ่องกระจุยไปเลยทีเดียว หึหึหึ โดยเฉพาะอีเมลซีนี่ แผดเสียงได้อลังการ สะตอปาดหน้าเค้กอีก4ดรุณีที่เหลือง่อยไม่ได้เกิดเลยทีเดียว เริ่ดชิงๆๆๆๆหล่อน
Spice Up Your Life (3.5/5) ซิงเกิ้ลแรกจากอัลบั้ม Spice World นะคะ ตัวเพลงเป็นแดนซ์พ็อพที่ได้รับอิทธิพลจากจังหวะจะโคนแบบแซมบ้าและกลิ่นอายสแปนิชหน่อยๆ แม้ว่าตัวเพลงจะดูเหมือนพ็อพเต้นรำสนุกๆ โฉ่งฉ่างธรรมดา ยิ่งภาคเนื้อหานี่ แถบจะสัมผัสอะไรพิเศษไม่ได้เลยแต่ส่วนตัว เดี๊ยนรู้สึกถึงพลังที่พวกเธอส่งผ่านออกมาจากตัวเพลงได้รุนแรงมากๆ พลังที่พวกเธอประกาศกร้าวผ่านทางตัวเพลงในฐานะที่สามารถเขย่าอาณาจักรดนตรีพ็อพทั่วโลกได้ในขณะนั้น พลังที่บอกให้แฟนๆเตรียมรับความตื่นตาตื่นใจกับการผจญภัยครั้งใหม่ และที่สำคัญที่สุด พลังแห่งรูปธรรมที่ระเบิดออกมาจากตัวเพลงว่า Spice Up Your Life คือ เพลงที่ประกาศยุคของสไปซ์เกิร์ลได้อย่างแท้จริง
ป.ล. ประสาทแดกค่ะแทร็คนี้แดนซ์กระจายตีกรุงกะเทยแตกมากๆๆๆๆๆๆ Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!
Too Much (4/5) พ็อพบัลลาดเก๋ๆเรียบๆ บนการนำเสนอแบบบัลลาดยุค50 ที่ควงคู่มาพร้อมกับกลิ่นอายเรโทร รวมถึงแจ๊ซซ์อ่อนๆ ถ้าเทียบกับบัลลาดจากอัลบั้มแรก ต้องถือว่าพวกเธอพัฒนาขึ้นไปในหลายๆด้าน ทั้งเรื่องของการใช้น้ำเสียงได้เข้ากับภาคดนตรีที่หลากประเภทขึ้นรวมถึงความสดของภาคดนตรี ที่แสดงให้เห็นเด่นชัดขึ้น ที่สำคัญเมื่อพิจารณาในส่วนของภาคเนื้อหา รู้สึกว่า5สาวได้สื่อหลายประโยคออกมาได้โดนใจเดี๊ยนอย่างมาก อย่าง "Too Much Of Something Is Bad Enough"/"Unwrap Yourself From Around My Finger.Hold Me Too Tight,Or Left To Linger." ที่สุดๆเลยคือท่อนที่ว่า I Want A Man Not A Boy Who Thinks He Can ฟังแล้วสะดุ้งเฮือกเลยทีเดียว อะไรจะตรงกับชีวิตคนสวยขนาดนี้
Stop (2.5/5) สมชื่อนะคะหยุดสถิติอันดับ1 ติดต่อกันไว้ที่เพลงนี้ แม้ว่าจะไปได้สูงถึงอันดับ2แต่ก็สร้างความอัปยศแก่บรรดาสาวกฟากเมืองผู้ดีมากๆ จนถึงขั้นที่เมื่อไม่นานมานี้ บรรดาแฟนๆได้รวมตัวกันซื้อซิงเกิ้ลนี้อีกครั้ง เพื่อหวังที่จะเขนไปให้ถึงอันดับ1 สรุปว่าผลออกมาสูงสุดที่53 นะคะ เย้ หึหึหึ (แต่เข็นมาได้50กว่าๆนี่ไม่ธรรมดานะเกินคาด) มาที่ตัวเพลง อังกฤษจ๋ามากๆพ็อพแดนซ์ผสานฟังค์ ให้อารมณ์ย้อนยุคถึงพวกพ็อพฟังค์ยุค70-80 ดีนะคะ น่ารักมากๆนะภาพรวม แต่ไม่ใช่แทร็คที่โปรดปรานเท่าไร
Move Over (3/5) ภาพรวมเป็นพ็อพแดนซ์ประสานฮิพฮอพนิดๆ ยูโรหน่อยๆ รวมถึงร็อคจางๆ เป็นเพลงประกอบโฆษณาเป๊ปซี่คอนเส็ปท์ Generation Next ที่พวกเธอเป็นพรีเซ็นเตอร์ในช่วงนั้นน่ะค่ะ ภาคเนื้อหาเปรี้ยวแก่น และขบถ สมกับคอนเส็ปท์มากๆ ซึ่งแน่นอนใครหน้าไหนจะเหมาะสมที่จะถ่ายทอดเพลงๆนี้ไปกว่าสไปซ์เกิร์ล ไอค่อนของคนยุคใหม่ในช่วงนั้น
Viva Forever (5) ซิงเกิ้ลที่ดีที่สุดในชีวิตการทำงานของพวกเธอ เป็นซิงเกิ้ลสุดท้ายของอัลบั้มSpice World และซิงเกิ้ลสุดท้ายในฐานะการร่วมงาน5คน (ซึ่งก่อนหน้านั้นเจอร์รี่ได้ออกจากวงไปแล้ว) ตัวเพลงเป็นพ็อพบัลลาดที่สวยงามที่สุดที่เคยได้รับจากสไปซ์เกิร์ล ทั้งภาคดนตรีที่ละเมียดละไม ภาคเนื้อหาที่สวยงาม ลึกซึ้ง เศร้าโศก แต่อัดแน่นไปด้วยศิลป์ ผ่านการนำเสนอที่ถูกพัฒนาขึ้นไปได้เหนือกว่าระดับที่ผ่านมาทั้งหมดจากบัลลาดของพวกเธอ ปิดฉากวงเกิร์ลแบนด์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากฝั่งอังกฤษได้อย่างสมศักดิ์ศรีไร้ที่ติ
Goodbye (2.5/5) ซิงเกิ้ลแรกหลังจากที่เหลือกัน4คนอย่างเป็นทางการนะคะ ตัวเพลงเป็นพ็อพบัลลาด ที่ว่าด้วยการร่ำลาบนความทรงจำอันแสนสุขที่มิตรภาพเคยมอบให้กัน ต๊ายยย!ฉลาดไม่ฉลาดล่ะคะ อาศัยการลาออกของอีจินเจอร์ โปรโมตเพลงนี้เสียเลย นัยๆว่าแต่งให้อีเจอร์รี่น่ะค่ะ แต่จริงๆแล้วเพลงนี้แต่งเสร็จก่อนที่เจอร์รี่จะออกจากวงตั้งนานแล้ว แถมอีเจอร์รี่นี่แหละค่ะเป็นคนแต่งเนื้อเพลงส่วนใหญ่ด้วย เอากันเข้าไปค่ะ
Let Love Lead The Way (3.5/5) กับ Holler (2/5) สองเพลงที่ตัดโปรโมตอัลบั้มForever เป็นซิงเกิ้ลคู่นะคะ แทร็คแรกเป็นอาร์แอนด์บีพ็อพบัลลาด ซึ่งเดี๊ยนขอยอมรับว่าทำออกมาได้ไพเราะเข้าขั้น รวมถึงรู้สึกภูมิใจที่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลง แต่ยังคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์แบบสไปซ์เกิร์ล สรรพสำเนียง เนื้อหา จังหวะจะโคน ทุกสิ่งทุกอย่างที่นำเสนอออกมาให้ได้ยิน ใครฟังก็รู้ว่า "นี่แหละบัลลาดแบบสไปซ์เกิร์ล" สำหรับแทร็คหลังนี่ส่วนตัวไม่ค่อยประทับใจเท่าไรนะคะ อาร์แอนด์บีพ็อพ เสริมทัพด้วยเต้นรำ และฮิพฮอพจางๆ ตามสมัย ฟังแล้วรู้เลยว่าได้แรงบันดาลใจมาจากพวกวงสตรีอาร์แอนด์บีอย่าง TLC ไม่ก็ Destiny's Child อะไรพวกนี้ มันก็เพราะฟังวเพลินนะคะ เพียงแต่พวกเธอทำออกมาได้ไม่เข้มข้นน่าสนใจเท่าที่ควร อีกทั้งยังหาความเป๋นสไปซืเกิร์ลแทบไม่เจอเลยในเพลงนี้ ไม่ไปทิศใดซักทิศเลยนะยะหล่อนๆ
สำหรับแทร็คใหม่ เริ่มต้นที่ Headlines (Friendship Never Ends) (3/5)
ขอสารภาพค่ะว่าฟังครั้งแรกแล้วรู้สึกไม่ประทับใจเอามากๆ คือส่วนตัว คาดหวังพัฒนาการ สไปซ์ยุค2007 หรืออะไรที่มันดีกว่านี้จากพวกเธอ แต่แหมหายหน้าหายตาไปร่วม7 ปี กลับมาทั้งทีก็อยากได้ยินเพลงฉบับโลกกาภิวัฒน์จากพวกเธอบ้าง ว่าจะมีอะไรเด็ดๆ มาให้เป็นที่ระทึก อะไรกันคะ? บัลลาดย่ำอยู่กับที่แบบนี้ มันหมายความว่า?
แล้วหมั่นไส้มากๆๆๆค่ะที่อีเจอร์รี่ออกมาจีบปากว่า "โฮะๆๆๆแบบว่านี่คือเพลงรักอันยิ่งใหญ่ของเราชาวสไปซ์ค่ะ คือเป็นเพลงคลาสสิคของสไปซ์เกิร์ลเลยทีเดียว" น่าตบนะคะพวกโฆษณาชวนเชื่อเนี่ย หึหึหึ แต่พอเมื่อให้เวลากับรอบการฟังมากขึ้น เปิดใจมากขึ้น แล้วพิจารณาองค์ประกอบหลายๆด้านมากขึ้น ก็รู้สึกว่าเพลงนี้เป็นเพลงที่ดีมากๆนะ พ็อพบัลลาดที่ผสมผสานความอลังการของออเครสตร้า และเนื้อหาที่มีความเป็นกอสเพลอ่อนๆ ช่วยเพิ่มหีบห่อทางดนตรีให้เพลงนี้ดูยิ่งใหญ่และทรงค่าขึ้นมาก แม้ว่าข้อเสียคือซ้ำซาก แต่ความซ้ำซากที่ยืนอยู่บนความพัฒนาในระดับที่น่าชื่นชมแบบนี้ นี่ก็เป็นเรื่องที่น่าสรรเสริญนะคะ รอดไป
Voodoo (2/5) พ็อพสนุกๆสไตล์สไปซ์เกิร์ลแหละ ขนมาหมดทั้งอาร์แอนด์บี ฟังค์ เรโทรและบทเต้นรำกระฉึกกระฉัก ฟังได้เพลินๆ เข้าหูซ้ายทะลุออกหูขวาเลยทีเดียว สรุปว่าไม่มีเพลงไหนที่ไม่เพราะ
สรุป
แม้ว่าจะเป็นการรวมตัวกันเพื่ออกอัลบั้มรวมฮิตก็ตามทีนะคะ แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าลึกๆเดี๊ยนรู้สึกดีใจมากมายขนาดไหน สำหรับสิ่งที่รอคอยมาตลอดหลายปี นับตั้งแต่ที่รู้ว่า เจอร์รี่ออกจากวงได้กลายเป็นความจริงจนได้ในวันนี้ วันที่แรงบันดาลใจทั้ง 5 คนกลับมาประสานพลังกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาอีกครั้ง วันที่รอคอยจะได้ยินบทเพลงใหม่ๆ จากพวกเธอ วันที่สาวกสไปซ์จะได้ต้อนรับแรงบันดาลใจของพวกราอีกครั้ง แม้ว่ามันจะกินเวลาค่อนข้างเนิ่นนานจนหลายครั้งก็มีคิดว่า มันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้วล่ะ แต่ไม่เป็นไรเลย เมื่อวันนี้ สิ่งที่เฝ้ารอมานานแสนนานได้กลายเป็นความจริงสมใจแล้ว เพียงแค่นี้ สาวกที่รักพวกเธอจับใจอย่างเดี๊ยนก็รู้สึกมีความสุขใจเหลือล้น ยากเกินกว่าจะพรรณนาถ้อยคำสละสลวยใดๆออกมา สำหรับแทนค่าความรู้สึกที่มีต่อความผูกพันทางใจอันแนบแน่นนี้ต่อพวกเธอ
คงต้องยุติลงที่คำง่ายๆเน่าๆธรรมดาๆ แต่มันเป็นจริงล้วนๆดังนี้
"ฉันรักพวกเธอนะสไปซ์เกิร์ล"
แก้ไขล่าสุดโดย Da Nastina เมื่อ Wed Dec 19, 2007 3:03 am, ทั้งหมด 7 ครั้ง
_________________
