เข้าช้าหน่อยก็เลยได้ยืนอยู่ตรงประตูพอดี แล้วลงที่อโศกเพราะต้องไปต่อใต้ดินสุขุมวิท
ประตูเปิดกำลังจะเดินออกแล้วอยู่ดีๆมีผุ้หญิงคนนึงอายุ 20 ปลายๆได้ท่าทางเค้าจะรีบมาก
เดินมาผลักเราเฉยเลย แบบว่าเค้ารีบเลยผลักเราเค้าจะรีบออกไปก่อน พอผลักแล้วหันมามอง
นิดนึงแล้วก็ทำเป็นไม่สนใจรีบเดินไปเลย นึกว่าจะขอโทษ แต่ไม่มี วันนั้นรู้สึกจะเครียดๆ
มีไข้เลยหงุดหงิด บวกกับเพลียมาก อยากกลับบ้านนอน เราเองก็รีบเหมือนกัน แต่ประตูยังไม่ทันจะเปิดดี
ความรู้สึกตอนนั้นมันหน้ามืดไปหมดแรงมากจากไหนไม่รู้แบบโมโหมาก รีบวิ่งตามผูหญิงคนนั้นไป
แล้วกระโดดตะปบหลังเลยค่ะ ร้องย้ากกกด้วย จำได้ว่าแรงมาก เพราะตัวเองก็เจ็บ
แต่หน้าเค้าฟาดพื้นเลย น่าจะเจ๊บกว่าเรานะ รู้สึกตัวก็รีบ
ลุกแล้วก็เดินทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จริงๆแล้วเสียวหลังมาก ถ้าเค้าเดินตามมาเอาคืนจะเป้นไง
5555 แต่ก็ไม่มีอะไรแล้วก็ไม่ได้หันหลังกลับไปดูด้วย นึกแล้วก็ทุเรศตัวเองคนคงมองเราเป้นตัวประหลาด
ป.ล. จริงๆแล้วแต่อารมณ์ค่ะ ถ้าเจอแบบนี้ แต่ไม่มีอะไรก็แค่อารมณ์เสียนิดนึง
แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดีอยู่อย่าเด็ดขาด ในรถไฟฟ้านี่เจอบ่อย บางคนไม่รู้จะรีบไปตายกันหรอ
_________________
