Yeasayer : Odd Blood : 83%
อีกหนึ่งศิลปินที่เว็ปไซต์มายสเปซแนะนำให้ดิฉันรู้จักนะคะ Yeasayer วงอินดี้เอ็กซ์เพอริเมนทัลร็อคจากบรู๊คลิน นิวยอร์กกับOdd Blood สตูดิโออัลบั้มชุดที่สองที่พบกันขณะที่ดิฉันไม่ได้ตั้งใจอยากจะรีวิวงานยาวๆเลย หากแต่ความดีมันเข้าตาจน อยากจะเขียนถึงเป็นการเฉพาะกิจ
รูปแบบดนตรี
จากการที่ทางวงนิยามงานของพวกเขาให้อยู่ในแขนง "เอ็กซืเพอริเมนทัลร็อค" ซึ่งจากความเข้าใจส่วนตัวและการจับทิศทางของดิฉันมีความเห็นว่า Odd Blood เป็นงานอัลเทอเนทีฟอินดี้ที่ยืนพื้นจากการผสานแนวดนตรีแบบโพรเกรสซีฟร็อคเข้ากับจังหวะจะโคนของอิเล็คโทรนิคทั้งไซคลีเดลิก เรโทรซินธิไซเซอร์ยุค80 เทคโน แทรนซ์ ดั๊บตลอดจนการหยอดบีทแบบเวิลด์มิวสิคและดนตรีสไตล์มินิมัลลิสท์เพื่อเพิ่มความเป็นอาร์ทหรือององการ์ตในตัวเข้าไปให้สมกับนิยาม ส่วนตัวฟังแล้วนึกถึง Depache ModeกับRadio Headเข้ากับซอฟต์ร็อคแบบ The Feelings และพวกจังหวะจะโคนน่ารักๆประมาณ Tahiti 80 พวกติ๊ท์ๆโหดๆแบบสไตล์อินดี้อังกฤษก็มียันพวกศิลปินสายเอ็กซ์เพอริเมนทัลบางท่านที่ดิฉันไม่คุ้นเคยนักหากแต่ก็ได้เคยลองฟังผลงานผ่านๆมาบ้างน่ะค่ะ
จุดด้อย
ภาคดนตรีสับสนอลหม่านไปนิดนะคะ คือจะว่าเก๋แปลกพิสดารมันก็แนวดีอยู฿หรอกแต่ถ้ามองในมุมที่ต้องขอด่าว่ารกรุงรังไม่ได้เกลี่ยนให้เนียนก็มีให้ได้ยินเยอะอยู่รวมถึงความรู้สึกติดขัดในบางส่วนที่มันมากเกินไปและไม่ลงตัวจนถึงขีดสุดก็มีให้สะดุดค่อนข้างพอสมควร
แทร็คเด็ด
เปิดอัลบั้มได้ป่วงสุดระทึกใน The Children (4/5) ที่เอาซาวนด์สังเคราะห์แบบดาร์คอัลเทอเนทีฟจำพวกโรโบติคและสรรพสำเนียงอิเล็คโทรนิคมาบีบเสียงร้องจนบิดเบี้ยวซ่าพร่าฟังไม่รู้เรื่องแต่เมโลดี้งดงามบรรเจิดมาก ตัวเพลงเป็นเอ็กซ์เพอริเมนทัลกึ่งDrone Ambientที่หยอดเข้ากับทริพฮอพและร็อคเข้าไปเสริมทัพ ผลัพธ์ออกมาพร่าๆซ่าๆแปลกประหลดประหนึ่ง Nine Inch Nails ก่อนจะสลัดคราบอย่างหมดจดใน Amblina Alp (4/5) แทร็คถัดไป ที่ล้างออกมาเป็นอินดี้อิเล็คโทรพ็อพบีทตึ๊บๆกวนๆน่ารักติดหจากซินธิ์ว่อนๆและมิติของไซคลีเดลิกร็อควิ่งกันพล่านสุดพลัง ติดหูแลฃะสวยงามดีแท้ มาที่ O.N.E. (5) อีกหนึ่งแทร็คสนุกๆกับภาคดนตรีแด๊นซ์กระจายแบบพวกอินดี้อิเล็คโทรพ็อพเต้นรำติดเทคโนสวยๆดิสโก้เบรคบีทกระฉึกกระฉักกระชากใจพร้อมทั้งระบายความเป็นดั๊บเก๋ๆลงมาผสานกับบีทยูโรแด๊นซ์เฮ้าส์ลอยๆหอมหวานทรงเสน่ห์ รากแตกฮ่ะ Madder Red (4.5/5) เก๋ได้วยการจับอิเล็คโทรซาวนด์แบบซินธ์พ็อพยุค80มาร่วมร่างกับอคูสติคโฟล์คงามระยับพร้อมกับเอ็กซ์เพอริเมนทัลร็อคและเวิล์ดบีทมาร่วมเจิมมนตร์เสน่ห์ เป็นหนึ่งในแทร็คที่สวยที่สุดของงานชุดนี้ ขอจบด้วย I Remember (5) แทร็คที่ส่วนตัวประทับใจที่สุดในอัลบั้ม ดีพเฮ้าสืเทคโนเย็นๆประสานงากับแทรนซ์หนักหน่วงลอยละล่อง ตึ๊บๆมึนๆหากแต่สวยงามบรรเจิดประดุจหลุดไปอีกโลกหนึ่งที่ไม่มีเส้นคั่นของคำว่า "ความเป็นจริง" มาแปดเปื้อนนิบยามอันสดสวยของจินตนาการที่เป็นใหญ่เหนือทุกสิ่ง
สรุป
นับว่าเป็นอีกหนึ่งงานจากฝากอินดี้ที่ "สวย" และ "ทรงคุณภาพน่าฟัง" ประจำปีนี้เลยทีเดียว
