Bigbang 5th Mini Album - Alive

ก่อนอื่นคือต้องขอกราบสวัสดีพี่ๆ ในบอร์ดรีวิวทุกคน แล้วก้อต้องขออภัยมา ณ ที่นี้สำหรับคนที่รอรีวิวนักร้องหลายคนเนื่องจากดิชั้นติดภารกิจมากมายก่ายกองนัก อ่ะเค สำหรับรอบนี้เปนรีวิวมินิอัลบั้มของว่าที่สามีในอุดมคติของดิชั้นเองค่ะ (จะมีใครเอาเปลือกทุเรียนมาตบกูไหมหนอ???) กับบิ๊กแบง เดอะฟิฟท์ มินิอัลบั้ม "อไลฟ์" รีวิวนี้ภาษาอาจจะยังไม่สละสลวยอะไรเท่าไหร่ก้ออย่าว่ากันเนาะ

ว่าด้วยเรื่องของซาวด์

พูดถึงซาวด์ในอัลบั้ม ก้อยังคงรูปแบบของแพลงแนวแดนซ์ อาร์แอนด์บี ฮิพฮอพ ป๊อป อิเล็คทรอนิก้า ในส่วนนี้ไม่ขอพูดอะไรมากละกันนะคะ เพราะไม่ค่อยเก่งเรื่องนี้ซักเท่าไหร่

จุดเด่น/จุดด้อย

จุดเด่นอยู่ที่การเรียบเรียงเมโลดี้ที่ลงตัวค่ะ ทุกเพลงเรียบเรียงได้ต่อเนื่อง ลื่นไหล แต่มันยังไปไม่ถึงจุด Peak การเรียงแทรคมันไม่เป๊ะ อารมณ์ยังไม่ต่อเนื่อง


เพลงในอัลบั้ม

Intro (3.75/5) เปิดอัลบั้มได้เจ๋งค่ะ เดินมิดเทมโป้ ผสมซาวด์อิเล็กโทรได้เนียนทีเดียว ต่อด้วย Blue (3.5/5) เปิดตัวด้วยซาวด์อิเล็คโทรนิค แล้วตามด้วยเสียงกีตาร์ แล้วก้อกลายเปนป๊อปจังหวะเร็ว (ไม่รู้จะอธิบายยังไง) ได้อารมณ์เย็นๆ หม่นๆ แล้วก้อตามด้วย Love Dust (3.75/5) มันก้อคล้าย ๆ Blue แหละนะดิชั้นว่า แต่ไม่ดาร์ก ไม่หม่น ไบรท์ขึ้นนิดนึง แล้วก้อตามด้วย Bad Boy (4.75/5) เพลงช้า จังหวะอาร์แอนด์บี ฮิพฮอพ ทำนองติดหู ฟังสบาย ระรื่นหูดีค่ะเพลงนี้ ชอบมากค่ะ ขอหักนิดนึงตรงที่มันทำให้อารมณ์สะดุดนะ อิอิ ต่อด้วยAin't No Fun (3/5) อืม... เรื่อยๆ ดีค่ะ แต่มันจะเนือยไปรึเปล่า ฟังเอาพอผ่านละกันค่ะเพลงนี้ แต่เพลงนี้ค่ะ Fantastic Baby (5.5/5)ฟินมากกกกกกก!!! แถมท่อน โอม ชากาลาก้า อะไรนั่นน่ะ เริดค่ะ ดิชั้นว่าเพลงนี้เริดที่สุดแล้วนะตั้งแต่บิ๊กแบงทำเพลงมา มันลงตัว มันเป๊ะไปหมด ไม่รู้สิ เอาเป็นว่าชอบละกันค่ะ 555+ แล้วก้อมาถึงเพลงสุดท้าย Wings (5/5) เพลงนี้แดซองร้องเดี่ยวค่ะ เป็นร็อกผสมแดนซ์ ฟังแล้วอีตาแดซองเหมือนยัดเครื่องยนต์ 4000 แรงม้าติดปีกลอยขึ้นฟ้าไปเลยค่ะ ปิดอัลบั้มด้วยความสวยงาม

สรุป

ถามว่าเริดมั้ย "เริดค่ะ" แต่สุดมั้ย "ไม่ค่ะ" เพลงแดนซ์ซ่องแตกอย่าง Fantastic Baby กะอาร์แอนด์บีติดหูชาวบ้านชาวเมืองอย่าง Bad Boy แล้วก้อเพลงปิดอัลบั้ม Wings ถือว่าทำได้ดี แต่อย่าง Ain't No Fun อืม...มันเนือยไป Blue ก้อยังสื่ออารมณ์ได้ไม่เต็มที่ อัลบั้มหน้าขอจัดเต็มยิ่งกว่านี้ สุดท้ายก้อขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ รีวิวชุดนี้อาจจะไม่ถูกใจใครหลายๆ คนเท่าไหร่ เพราะว่าเพิงหัดค่ะ ในครั้งหน้าจะขอรีวิวอีกอัลบั้มนึงของบิ๊กแบง อัลบั้มดูโอของ จีดราก้อน กับ ท็อป ก้อติดตามอ่านกันเนาะ ส่วนรีวิวที่เคยบอกๆ ว่าจะรีวิวให้ตอนที่รีวิวไทเทเนี่ยม ขออดใจรอซักหน่อยนะคะช่วงนี้งานยุ่งเหลือเกิน ก้อคงไม่มีอะไรมากแล้วนะคะ ขอขอบคุณและสวัสดีค่ะ

แอร๊ย อัลบัมนี้เพลงเพราะนะ เมโลดี้ ซาว ดูไม่รกเกิน ฟังเพลินๆได้เรื่อยๆ
แต่มันธรรมดาไปค่ะ

ธรรมดาไปจิงๆนะแนนว่า Somebody to Love เก๋กว่า พวก Tell Me Goodbye / Lollipop 2 ยังดูล้ำกว่า เข้าท่ากว่า มันฟังได้เรื่อยๆ จิงแต่แนนว่ามันเนือยๆ ยังไงไม่รู้นะ ไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่ แต่ Fantastic Baby นี่เริดจิงอะไรจิง Bad Boy ก้อเพราะได้อีก

เพิ่งได้ฟังเต็มๆ
อินโทร ดูเป็นอะไรที่เลดี้กาก้าดีนะ ก็คือบีทแบบสมัยอัลบั้มที่ญี่ปุ่นละมั้งบอกไม่ถูก
BLUE ก็ Don't Cry ของปาร์คบอม + Stupid Liar ดีๆนี่เอง
Love Dust ก็ My Heaven แค่แต่งบีทซินธ์ปลีกย่อยเพิ่ม การใช้เสียงร้องก็สดใสๆมากๆ อารมณ์ Owl City
Bad Boy เหมือนเพลงสมัยเดบิวใหม่ๆ แค่ป็อปจ๋ามากกว่า
Ain't No Fun จังหวะประมาณช่วงยูนิทจิ๋มดราก้อนกับท็อปอ้ะ แต่ใสขึ้น
Fantastic Baby เนกาเชชารากา ลอยมาเลย ทำเพลงเร็วได้มาตรฐานตกนะ แต่ก็ยังดีกว่า Tonight
Wings ก็ดีนะ เพราะใช้เสียงเยอะด้วยแหละ แต่ถ้าเป็นร็อกแท้ๆไม่สังเคราะห์จะดีมาก

ส่วนตัวก็เหมือนเอาเพลงที่เคยๆทำมาปัดฝุ่นให้มันดีขึ้นและเป็นแนวของบิ๊กแบงมากขึ้น ถึงจะไม่ดีที่สุด แต่ก็ดีกว่าชุดที่แล้ว ที่วอนนาบี แว้น และไม่เหมาะสมมากๆ


_________________

Love Dust นี่มัน I Gotta Feeling ชัดๆๆๆๆ


_________________