Chris De Burgh : Footsteps 2 : Pop/Adult Contemporary (98%)
นั่งวิจารณ์เพลงมาล่อเข้าจะ10ปีดีดักก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะมาถูกใจเอาอัลบั้มคัฟเว่อร์เข้าอย่างจังชนิดที่นั่งฟังไปก็อดอมยิ้มตามไปไม่ได้ - - ทั้งที่ก่อนหน้านี้เกลียดและยี้งานจำพวกนี้และพวกงานรีมิกซ์ชนิดเข้าไส้
งานที่ว่าคือ Footsteps 2 อัลบั้มจากศิลปินชาวอังกฤษ/ไอริช Chris De Burgh ที่เป็นการต่อยอดจากชุดแรกในปี2009โดยการนำเพลงสุดอมตะคลาสสิคทั้งหลายแหล่ของศิลปินระดับทั้งตำนานและไม่เคยรู้จักมักจี่มาก่อนในชีวิตนี้ของดิฉันมาคัฟเว่อร์ใหม่ในแง่มุมที่สะท้อนถึงความเป็นไปของสภาพการณ์ยุคปัจจุบันตามทัศนะของศิลปินคนเก่งเสียงเพราะม๊ากกกกกผู้นี้....อย่า อย๊า อย่าๆๆๆๆอย่าเพิ่งยี้หรือด่ากันงานนี้เป็นงานที่เอามา "ทำใหม่" จริงๆค่ะไม่ใช่งานแบบแค่เอามา "ร้องใหม่" ดักดานจึงไม่ต้องกังวลว่าจะเสียเวลาเปล่าๆปลี้ๆกับการเสพย์ดนตรีไร้คุณภาพ เพราะนอกจากเพลงที่เขาคัดมาจะไพเราะคุ้นหูทุกเพลงแล้วยังถึงในแง่ของการเรียบเรียงเป็นงานพ็อพแบบอดัลท์คอนเทมโพลารีย์คุ้นหูพร้อมสรรพด้วยลูกเล่นร็อคนิดๆ โฟล์คจางๆ โซล กอสเพล บอสซาโนว่าและแจ๊ซซ์ผสมผสานกันไปตามเรื่องแถมตัวศิลปินเองเขายังร้องได้เพราะไม่แพ้ต้นฉบับทีเดียว เรียกได้ว่าเป็นงานคัฟเว่อร์ที่ทำเพื่อทริบิวต์แสดงความเคารพได้อย่างเปี่ยมจิตวิญญาณโดยแท้
ถ้าจะให้แนะนำเพลงก็อยากจะบอกว่าน่าจะฟังมันทั้งอัลบั้มเพราะจะสามารถจับและเข้าถึงคอนเส็ปท์ที่เขาต้องการจะสื่ออกมาได้ครบถ้วน แต่ถ้าอยากจะเลือกฟังทีเด็ดจริงๆนี่เลยค่ะ While You See A Chance คัฟเวอร์จากงานเก่าของสตีฟ วินวู้ดส์เป็นงานพ็อพกระจ่างใสเจือซอฟต์ร็อคเปิดอัลบั้มได้แพรวพราวน่ารักๆมากๆฟังแล้วคิดถึงอารมณ์เพลงพวกยุค70ขึ้นไปจนต้นๆ80 Let It Be นี่ไม่แน่ใจว่าต้นฉบับเป็นของจอห์น เลนนอนรึเปล่า (หรือของ The Beatles ทั้งวง) เพราะไม่ได้ฟังนานแล้วเป็นเพลงที่เรียบง่ายและแลดูสูตรสำเร็จทีสุดแล้วอัลบั้มซึ่งหมายความว่าอีแบบนี้และหมู่เฮาจะต้องชอบกันแน่ๆ ในแง่ของพลังนับว่าดีที่สุดแล้วของงานชุดนี้แต่ส่วนตัวกับชอบ Blue Bayou คัฟเว่อร์ของรอย โรบินสันมากกว่าเป็นงานอคูสติคแบบบราซิลเลี่ยนเจือบอสซาโนว่าเพราะมากๆ S.O.S. คัฟเวอร๋งานจาก Abba ชอบการเรียบเรียงดนตรีที่น่าสนใจมากๆนอกจากจะติดกลิ่นของความเป็นพ็อพยุค70เบิอบานแช่มชื่นแล้วยังงดงามด้วยความเป็นอดัลท์คอนเทมโพลารีย์กึ่งคลาสสิคคัลที่เครื่องดนตรีทุกชิ้นทำงานได้ดีประหนึ่งมีชีวิต Lady Madonna นี่ทำออกมาเอาใจคนชอบแจ๊ซซ์ Time In A Bottle นี่เครื่องสายกรีดกรายโหยหวนบาดใจมากๆพวกที่ชอบฟังงานบัลลาดชุดหลังๆของคริสทิน่า อากิเลร่าอย่าง Hurt,You Lost MeหรือBound To You คงจะชอบ In The Ghetto ฟังการนำเสนอแล้วคิดถึงอาร์แอนด์บีโซล70แบบมาร์วิน เกย์เพียงแต่คุณคริสมาแบบเน้นพ็อพและกอสเพลมากกว่า On A Christmas Night กอสเพลจำพวกคริสมาสต์แครอลในช่วงเวลาแย่ๆแบบนี้ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นและมีกำลังใจมากๆ "ขอพระผู้เป็นเจ้าทรงคุ้มครองประเทศไทย" ปิดท้ายกับ Every Step Of The Way พ็อพโฟล์คสวยงามบรรเจิดใจเกินจะจินตนาการ
คะแนนอาจจะแลดูสูงไปสำหรับงานจำพวกคัฟเว่อร์แต่เชื่อเถอะว่างานนี้มันมีดีที่ความเพราะและเนื้อหาชนิดปฏิเสธไม่ได้แม้จะเอาของคนอื่นมาร้องแต่ทำออกมาแล้วมันแลดูมีค่าแถมแสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณที่เคารพอย่างเต็มเปี่ยมก็ว่าไม่ได้ นอกจากนี้ยังเป็นอัลบั้มที่มากถูกที่ถูกเวลาเหนือสิ่งอื่นใดแล้วคนสำคัญของดิฉันท่านชอบอัลบั้มนี้เอามากๆเสียด้วยสิคะ...แค่นี้ก็เพียงพอแล้วต่อเหตุผลที่ดิฉันจะให้5ดาวเต็มสวยๆ หามาฟังกันเถิดเพื่อนฝูง วู้ว!!!
แก้ไขล่าสุดโดย Armand D'Angouleme เมื่อ Sat Oct 22, 2011 7:41 am, ทั้งหมด 2 ครั้ง
