KARA : Super Girl : Dance-Pop/Teen Pop (70%) + Jose Padilla : Bella Musica Vol.5 : Chillout (93%) + Putumayo : Afro-Latin Party : Latin/World Music (94%)
ช่วงนี้คอลัมน์มายสเปซขอเขียนถึงงานหลายอัลบั้มหน่อยภายในการลงงานครั้งเดียวนะคะเพราะว่าช่วงนี้มีหลายอัลบั้ม (ที่ดองไว้) ตีกันจนชุลมุนไปหมด ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ดิฉันคงจะมีมายสเปซครบ150คอลัมน์ภายในสิ้นเดือนนี้แน่นอนฮ่ะ หึหึหึ ช่วงนี้อาจจะลวกหน่อยนะคะเพราะไม่มีอะไรจะคุยมาก อยากจะพูดถึงงานดนตรีมากกว่า
ประเดิมคอลัมน์กับ Super Girl สตูดิโออัลบั้มภาษาญี่ปุ่นลำดับที่สองจากหนึ่งในเกิร์ลกรุ๊ปที่เรียกได้ว่าเป็นที่นิยมมากที่สุดของฝั่งเกาหลี "KARA" ซึ่งความรู้สึกของดิฉันที่มีต่อวงนี้ในตอนแรกจริงๆเลยคือ "ชอบพวกเธอแต่ไม่ชอบเพลง" ด้วยความที่อาจจะหลงใหลในใบหน้าน่ารักประดุจนางฟ้าแถมแต่ละคนยังแลดูน่าทนุถนอมกันสุดๆอีกต่างหาก - - งานนี้ต่อให้โคตรเกย์ตัวแม่อย่างดิฉันก็อดจะตกหลุมรักเธอไม่ได้ โดยเฉพาะ "คยูรี" จ๋าสุดสวาทขาดใจของอะฮั๊น หึหึหึ - - แต่ด้วยความที่แนสทิน่าดันไปผจญกับอะไรบ้าๆบอๆหนักหน่วงมาก่อนหน้านี้เยอะพอมาฟังงานของพวกเธอก็เกิดอาการกระอักเลือดรับไม่ได้ - - ไม่ใช่เพลงไม่ดีนะคะเพราะติดหูดี - - เพราะว่าเพลงของพวกเธอสดใส น่ารัก คึกคักและแบ๊วกันม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกเสียจนปีศาจสาวโลกีย์อย่างอะฮั๊นฟังแล้วถึงขั้นร้อนรุ่มทุรนทุราย รับไม่ได้จริงๆค่ะตะเอง!!! อย่างว่าล่ะเนอะหญิงชั่วอย่างดิฉันจะไปต้านทานอะไรกับความบริสุทธิ์ผุดผ่องของพวกเธอได้ขออะไรที่มันแบบแรงออกมาเลยอย่างพวก Brown Eyed Girls หรือแบ๊วแต่ร้ายลึกๆแบบพวกGirls' Generation จะดีซะกว่า ระหว่างนั้นก็นั่งสงสัยไม่หายค่ะว่า "วงนี้ยังอยู่รอดกันได้อย่างไร?"ท่ามกลางการแข่งขันอย่างดุเดือดบ้าเลือดของพวกเกิร์ลกรุ๊ปในอุตสาหกรรมดนตรีเกาหลี "สวยกันเป็นอันดับต้นๆน่ะจริง แต่แค่นั้นจะพอเหรอ???" เพราะว่าเท่าที่ติดตาม KARA มาระยะสั้นๆนี้ส่วนตัวเห็นการเติบโตทางดนตรีนะคะที่มีอะไรแปลกใหม่ขึ้นแต่ในแง่ของลุ๊คส์และพัฒนาการโดยรอบคิดว่ายังไม่เด่นชัดเท่าไร ในขณะที่วงอื่นๆดูเหมือนจะมีเชิงมวยที่เหนือกว่ามากไม่ว่าจะเป็น Wonder Girls ที่ข้ามฝากไปกระแซะๆแถบอเมริกาอยู่ช่วงหนึ่ง Brown Eyed Girls ที่ดนตรีดีกันม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกจนแถบจะฆ่าเกริ์ลกรุ๊ปทุกวงในเกาหลีตายหมดแถมด้วยเสียงร้องอันเปี่ยมด้วยพลังกับวิสัยทัศน์ที่จัดจ้าน มาที่พวก2NE1 แม้ว่าส่วนตัวดิฉันจะไม่ได้รักใคร่อะไรพวกเธอมากแต่ก็ยอมรับว่าวงนี้มีลุ๊คส์ที่ทรงพลังและรังสีอำมหิตของสมาชิกวงแต่ละท่าน อาทิ พัคบมกับซีแอลนี่แรงและน่ากลัวกันมาก ส่วนพวก SNSD ที่ว่าแบ๊วๆกันนี่ก็มีจริตจก้านที่กินขาดหลายๆวงคือฟังรู้เลยว่าเป็นความใสที่ฉาบความแรงร้ายรอวันปะทุไว้ภายใน - - ไม่เชื่อฟังท่อนคอรัสใน Genie กับ The Boys ดูสิจะรู้ว่าจริงๆพวกนี้แสบสันกันใช่ย่อย - - พิจารณาทั้งหมดทั้งมวลแล้ววนกลับมามอง5สาวนางฟ้าอย่าง KARA เอาจริงๆแล้วสำหรับดิฉันพวกเธอเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะธรรมดาสมาญที่สุดแล้วในบรรดาเกิร์ลกรุ๊ปทั้งหมดที่ยกมาพูดถึง แล้วพวกเธอมีอะไรดีขนาดนี้นะถึงฟัดกับพวกเขามาได้จนถึงทุกวันนี้ ??? คำตอบก็มีคลี่คลายเอาที่อัลบั้ม Super Girl นี้ที่ใครจะไปเชื่อว่าพวกเธอจะสามารถพางานนี้เดบิ้วท์ที่อันดับหนึ่งบนโอริคอนชาร์ตของญี่ปุ่นและสามารถทำยอดเปิดตัวได้ในอันดับที่สูงสุดในบบรดาศิลปินเกิร์ลกรุ๊ปต่างชาติทั้งหมดทั้งมวล (ถ้าจำไม่ผิด) แถมด้วยเป็นศิลปินต่างชาติวงแรกในรอบ30ปีที่เปิดตัวได้ที่อันดับหนึ่ง!!! เหอๆๆๆๆ...เห็นแบ๊วๆเรียบๆแบบนี้ก็ไม่เบานะนี่ ตัวเพลงในอัลบั้มก็ยังคงความเป็นคาร่าจ๋าคือทีนพ็อพเต้นรำใสๆจังหวะสนุกสนานไปยันบัลลาดหวานๆเจืออาร์แอนด์บีบางๆยันเพลงเต้นรำหนักๆที่ไต่ระดับไปถึงดนตรีอิเล็คโทรนิคจำพวกคลับแด๊นซ์ ฟังไปพิจารณาไปจบอัลบั้มซะแล้ว!!! ด้วยความที่เพลงของพวกเธอฟังเพลินมากๆคือยังหวานและแบ๊วแบบเดิมแต่งวดนี้กลับไปแขยงเพราะเล็งเห็นข้อดีที่สุดของเธอก็คือ "การทำเพลงติดหู" ที่ไม่เฉพาะเพียงซิงเกิ้ลแต่ยังรักษามาตรฐานการทำเพลงที่ฟังได้ทนทานติดหูและไพเราะยกอัลบั้มซึ่งก็เป็นเสน่ห์ของวงนี้จริงๆนับตั้งแต่ที่ดิฉันได้ติดตามงานของพวกเธอตั้งแต่อัลบั้ม Revolution มา นอกจากนี้ฟังแล้วยังไม่แปลกใจที่ทำไมพวกเธอถึงได้รับความนิยมในญี่ปุ่นกันเกินหน้าเกินตาจนพวกเกิร์ลกรุ๊ปร่วมชาติวงอื่นๆหรือแม้แต่บอยแบนด์บางวงเองถึงกับอยากจะเขม่น เพราะแหมมมมมมมมมมมมมมมมมการร้องแบบนี้ การใส่จริตจก้านแบบนี้ การตะเบ๊ะทางดนตรีเอ๊ะ อ๊า แอร๊ยยยยยยยยยย ย่าหหหหหหหห์ ฮู้วววววววววว อะไรนี่มันเข้าทางพวกสาวกยุ่นเขาจริงๆนี่เจ้าคะฟังแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้น่ารักกันดี (ก๊ะดีค่าถูกใจ!!!) - - สำหรับเพลงแนะนำไม่มีค่ะเพลงเพราะยกอัลบั้มก็ต้องฟังทั้งอัลบั้มนะคะถ้าคิดจะลองฟัง ฟังแล้วเห็นโลกเป็นสีชมพู - - วู๊ยยยยยยย ท่าทางงานนี้5สาวจะได้คามิเลียคนใหม่เป็นนักวิจารณ์บอร์ด FF ซะแล้ว เหอๆๆๆ
งานลำดับถัดมานี่สำหรับคอชิลล์เอ๊าท์และสาวก Cafe Del Mar ก็คงจะรู้จักชื่อของ "โอเซ่ พาดิลล่า" กันดีนะคะในฐานะหัวหอกที่ร่วมบุกเบิกอัลบั้ม Cafe Del Mar ตั้งแต่ชุดที่หนึ่งจวบจนชุดที่6จนสร้างชื่อให้เป็นงานดนตรีชิลล์เอ๊าท์ระดับตำนาน สำหรับ Bella Musica นี่เป็นโปรเจ็กต์ทางดนตรีที่ป๋าโฮเซ่เขาแยกออกมาทำเองจากความหลงใหลในมนตร์เสน่ห์ของบอสซาโนว่าเข้าจับใจในตอนแรกส่งผลให้ความแตกต่างระหว่างงานชุดนี้กับCafe Del Marที่เน้นการนำดนตรีบอสซาโนว่าขยำคลุกเคล้าเข้ากับแนวดนตรีที่หลากหลายมากกว่าที่จะเน้นไปทางชิลล์เอ๊าท์หรือดนตรีจำพวกเล้าจน์อย่างเดียว แต่ในอัลบั้มนี้ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นนะคะจากอิทธิพลของบอสซาโนว่าที่ตลบอบอวนในอัลบั้มแรกๆใน Volume 5 นี่รู้สึกว่าภาคดนตรีค่อนข้างจะกระจายแนวเด่นชัดกว่าและหลากหลายกว่า "บอสซาโนว่า" กลายเป็นเพียงองค์ประกอบย่อยๆองค์ประกอบหนึ่งเท่านั้นและแทนที่ความเด่นด้วยดนตรีอิเล็คโทรนิคที่ออกแนวดนตรีทดลอง ชิลล์เอ๊าท์และทริพฮอพเอาซะมากกว่า เพลงเด่นๆก็มี Higher Than The Star ที่ดนตรีเป็นชิลล์เอ๊าท์ที่ค่อนไปทางพวกเอ็กซ์เพอริเมนทัลอย่างเห็นได้ชัดส่วนตัวชอบการเรียงเรียงดนตรีในเพลงนี้ที่ร่วมเจิมด้วยดนตรีเฮ้าส์เต้นรำกคึ่งการาจนิดๆ นิวเอจและดีพแทรนซ์ลอยละล่องได้ลงตัวดีฟังแล้วเคลิ้ม Hurricane Water กับ Fantasy ที่ก็เป็นตัวแทนที่ดีของการพบกันตรงกลางระหว่างทริพฮอพและเล้าจ์น ในขณะที่ Get It ก็เป็นงานพ็อพโซลพลิ้วๆบนดนตรีเฮ้าส์และอิเล็คโทรนิคที่ชวนให้จินตนาการถึงวันใดที่ Soul II Soul กลับมาทำดนตรีนูโซลในรูปแบบยูเคโซลผสานอิเล็คโทรนิคลามไปถึงงานของพวก Masters At Work! Nuyorican Soul ที่ส่งอิทธิพลในเพลงนี้ตลบอบอวนไม่แพ้กัน Arianita นี่ทำมาสำหรับเอาใจคนรักดนตรีพื้นเมืองแอฟริกันโยเฉพาะและ La Cumbia Del Mole เป็นบอสซาโนว่าที่เพราะมากๆฟังแล้วถึงกับนั่งหลุดลอยไปในภวังค์ทีเดียว
ปิดท้ายกับ Afro-Latin Party อีกหนึ่งซีรี่ยส์สุดเก๋จาก Putumayo ค่ายดนตรีเวิลด์มิวสิคที่น่ารักที่สุดของโลกกับอัลบั้มเพลงเต้นรำแนวละทินที่อุทิศแด่ตำนานดนตรีทั้งจากฝากคิวบาและแอฟริกา ภาคดนตรีในอัลบั้มนี้เรียกแบบกำปั้นทุบดินก็ "ละทินผสานดนตรีแอฟริกัน" นั่นแหละ มีทั้งดนตรีจำพวกซัลช่า ดนตรีสกาแบบคิวบา แมมโบตลอดจนเร็กเก้พื้นเมืองของแอฟริกัน เป็นต้น นับว่าเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดีสำหรับคนรักดนตรีละทินรวมถึงต้องการจะเรียรู้สภาพของการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมตั้งแต่เรื่องของวิถีชีวิตตามภมิศาสตร์ตลอดจนเรื่องของจิตวิญญาณระหว่างอารายธรรมของคิวบาและมาลิ
