God bless America โชคดีนะคะ อเมริกาที่รัก (2011)
ห่างหายจากการรีวิวไปนานพอสมควร เพราะไม่ค่อยมีโอกาสได้ดูหนังเท่าไหร่ (อยากดูแทบตาย แต่มันไม่มีเวลา) วันนี้ก็เลยแก้เซ็งด้วยการหาหนังมาดู เป็นหนัง เกรียน ตลก ดราม่า เสียดสีสังคมอเมริกาสมัยใหม่ (แม้แต่สังคมอื่นๆ บนโลกรวมทั้งไทยด้วย) อย่างเผ็ดร้อน เมื่อโลกนี้เต็มไปด้วยสังคมที่ผู้คนส่วนมาก เสพแต่เรื่องไร้สาระไปวันๆ มีเพื่อนสนิทเป็นทีวี ไม่สนใจคนรอบข้าง ละทิ้งสังคม วีนเหวี่ยงเพื่อสิ่งที่ตนเองต้องการโดยไม่ยอมรับรู้ถึงเหตุผล บริบทรอบตัว จึงเกิดสองฮีโร่ (ว่าไปนั่น) คนนึงคือชายวัยกลางคน เมียหย่า ผู้ที่ชีวิตมีแต่ปัญหา ส่วนอีกคนคือสาวไฮสกูลที่อยากหาประสบการณ์ใหม่ๆ ถึงทั้งสองจะมีที่มาต่างกัน แต่สิ่งที่ทั้งคู่มีเหมือนกันคือทั้งคู่มองเห็นปัญหาเน่าหนอนที่กำลังเกิดขึ้นกับสังคมอเมริกา เพราะฉะนั้นเขาและเธอจึงร่วมมือกันกำจัดปัญหาห่าเหวนี่ซะ ด้วยกัน ยิง ยิง ยิง ให้เกรียนแตกกันไปข้าง
นอกจากการเสียดสีสังคมแล้ว หนังยังเล่าเรื่องความผูกพันระหว่างคนทั้งคู่ ที่เปรียบเสมือนพ่อลูก ระหว่างการเดินทางล่าเกรียนอีกด้วย ช่างอบอุ่นปนพิลึกเสียจริง
การเดินเรื่องของหนังไม่ได้กระชับนัก เพราะตัวหนังจะหนักไปที่บทพูดเสียมากกว่า (ซึ่งบทพูดส่วนมากจะเสียดสีผู้คน สังคม บลา บลา ของอเมริกาจนเลือดกบปาก) การนำเสนอภาพนั้นออกแนวสดใสมากๆๆ สีฉูดฉาด ไม่มีความหม่นหมองเลย ประหนึ่งว่ากำลังดูหนังโรแมนติค คอเมดี้อยู่เลยทีเดียวเชียว เหมือนตั้งใจจะเสียดสีสังคมอเมริกาในที่มีเปลือกหน้าที่สวยงามอีกล่ะ (นี่ตั้งใจจะใช้ทุกอย่างเสียดสีเลยเหรอ ตั้งแต่ชื่อเรื่อง ยันดนตรีประกอบ) พูดถึงดนตรีประกอบก็เป็นดนตรีที่เหมาะแก่การเปิดในหนังคอเมดี้ หรือหนังดูสบายๆ อีกเช่นเคย ฮ่าๆ
เรื่องการแสดงนี่ก็ถือว่าใช้ได้นะ ตาแก่เล่นเป็นคนกึ่งโรคจิตที่ทำตัวเป็นคนธรรมดาได้กวนทีนดี (เราก็เห็นได้บ่อยๆ แหละ ตามหนังที่มีฆาตกรเป็นโรคจิต) ส่วนอีหนูก็เล่นห้าวหาญ ปากจัดได้โอมาก แต่ให้พูดจริงๆ ก็คือตัวละครในเรื่องนี้ไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไหร่ เพราะมันเป็นตัวละครดาษๆ ที่เราเห็นได้จากหนังหลายๆ เรื่อง
สิ่งที่ประทับใจที่สุดสำหรับหนังเรื่องนี้ก็คงหนีไม่พ้นการนำเสนอ คือตัวบทมันค่อนข้างที่จะเครียด และหนักดราม่า แต่หนังได้นำเสนอมันในรูปแบบคอเมดี้หนักๆ แทนที่จะเสนอเป็นดราม่า หรือวิชาการไปเลยเหมือนหนังเสียดสีสังคมอีกหลายๆ เรื่อง ซึ่งเป็นการทำให้หนังย่อยง่ายขึ้น แต่ยังคงสาระเดิมไว้ทั้งหมด แต่ถ้าถามว่านี่เป็นการดำเนินเรื่องที่สดใหม่ของหนังแนวนี้หรือเปล่า ตอบได้เลยว่าไม่หรอก แต่บิชก็ไม่ทราบหรอกว่ามีหนังเรื่องไหนอีก เพราะบอกตามตรงว่าไม่ค่อยชอบดูหนังแนวนี้
อันที่จริงไอ้ตัวเราอ่ะก็ไม่ได้ตั้งใจจะดูหรอก คืออ่านเรื่องย่อแล้วก็หามาดูเลย แล้วเกิดชอบใจขึ้นมาก็อยากมาบอกต่อ คะแนนใน IMDb ก็ไม่ใช่น้อยนะ ซัดไปตั้ง 7.4 เต็มสิบแหนะ ยังไงว่างๆ ก็หามาดูกันนะ เผื่อชอบ และเผื่อได้สำรวจตัวเองด้วยว่าตัวเองเข้าข่ายพวกที่สมควรถูกกำจัดหรือเปล่า (ขอสารภาพว่าบิชเข้า) บายจ้า
ปล. ตัวหนังเหมือนซ่อนนัยยะว่า ถ้าคุณเป็นคนแบบนี้จริงๆ ในโลกความจริงไม่มีใครมายิงคุณหรอก แต่คุณต่างหากที่กำลังฆ่าตัวเองช้าๆ
Recently Review:
Weekend Review : St. Trinian's โรงเรียน/สาว/แสบ (2007)
_________________