เหยื่ออธรรม
อย่าได้หวาดกลัวโจรขโมยหรือฆาตกร นั่นเป็นเพียงอันตรายภายนอก เป็นอันตรายเล็ก ๆ เราพึงกลัวตัวเอง ความมีอคติก็คือโจร ความเลวทรามก็คือฆาตกร... อันตรายที่ใหญ่หลวงนั้น อยู่ภายในตัวเรานี่เอง
...การเติบโตทางปัญญาและศีลธรรมนั้น จำเป็นไม่น้อยไปกว่าการพัฒนาทางวัตถุ ความรู้คือเสบียงสำหรับการเดินทาง ความคิดคือความจำเป็นอันดับแรก ความจริงคือธัญญาหารเฉกเช่นข้าวสาลี ....
...ความสว่างไม่ใช่ความสุขเสมอไป เรายังคงทุกข์ทรมานแม้ในแสงสว่าง ซึ่งถ้ามากเกินไปก็กลายเป็นการเผาผลาญ เปลวเพลิงเป็นอริกับปีกที่บางเบา แต่ถึงลุกไหม้ก็ยังคงโบยบิน และนั่นคืออัศจรรย์แห่งอัจฉริยะ ...เมื่อคุณรู้ และเมื่อคุณรัก คุณก็ยังเป็นทุกข์อยู่ดี ...ทิวาเกิดขึ้นในคราบน้ำตา ผู้อยู่ในความสว่างย่อมร่ำไห้ให้แก่ผู้อยู่ในความมืด
...ศรัทธาคือสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์
ความทุกข์ย่อมตกแก่ผู้ที่ไม่เชื่อ ไม่ศรัทธาในสิ่งใดเลย...
_________________
