fun. – Some Nights



ก่อนอื่นเลย คือไม่น่าเชื่อเลยว่าตัวรีจะมารีวิวงานอัลบั้มชิ้นนี้ ซึ่งไม่ใช่แนวของรีมากๆ คือปกติจะมีงานอยู่ประมาณ3ประเภทที่รีไม่ค่อยแตะ คือ แนวนักร้องดิว่าโหยหวน ราวกับชะนีแม่ม่ายผัวตาย นักร้องประกวด ที่สักแต่มาแหกปากหน้าทีวี และเหล่าเพลงอินดี้ จะบอกว่าตัวเองเป็นนักฟังประเภทหูพ็อพจ๋าจัดๆเลยก็ได้ แต่คราวนี้รีขอเลือกงานอินดี้พ็อพ จากวงอินดี้แบนด์จากนิวยอร์ค ซึ่งมีซิงเกิ้ลชื่อดังแจ้งเกิดบนชาร์ตบิลบอร์ดด้วยอันดับ1อย่างWe Are Youngบอกแค่นี้ก็รู้แล้วนะค่ะ ว่าพวกเค้าก็คือวงอินดี้แบนด์ fun. นั้นเอง

fun. – Some Nights : 91/100

พูดถึงอัลบั้มนี้กัน หลังจากที่ฟังทั้งSome NightsและWe Are Youngครั้งแรก บอกตรงๆคือไม่ชอบ ไม่ถูกใจและตรงสเปคเลย คือเปิดรอบเดียวก็ผ่านเลย และก็แอบแปลกใจว่าเพลงแบบนี้เหรอที่1บิลบอร์ด แต่ความดังของวงนี้ที่ท่วมท้นมากพอ จนทำให้อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมถึงคงทนทานมาได้ถึง2ซิงเกิ้ล เลยกลับไปฟังใหม่อีกครั้งแบบจงใจ พินิจพิเคราะห์ จนต้องอ้าปาก ร้องว้าวกันเลยทีเดียว ไลน์ดนตรีทำได้ดีมากๆ แม้ส่วนตัวไม่ถูกใจกับพวกพาวเวอร์พ็อพที่ผสารเพอร์คัสชั่นเยอะๆ แต่อัลบั้มนี้ไม่ได้ทำให้รู้สึกรำคาณเลยค่ะ เปรี้ยวและเก๋ทุกแทร็คแบบวางไม่ลงเลย ทั้งการเรียบเรียง การมิกซ์ ที่บ่งบอกออกมาได้เลยมาใส่ใจกับตัวงานจริงๆ
นอกจากทั้งตัวบีทซาวด์แล้ว ตัวเพลงในแต่ละแทร็คเองก็เด็ดดวงไม่แพ้กัน โดยธีมในอัลบั้มนี้ได้กล่าวถึง ความเศร้าโศก ซึ่งขัดกับแนวเพลงที่ทำออกได้สนุกสนานแบบเพลงcarnivalหรือเพลงร้องผสารตามโบสถ์

จุดเด่น
อย่างที่กล่าวไปคือลักษณะการร้องและการดีไซน์เสียงในอัลบั้มนี้ ทำออกมาในลักษณะเพลงประเภทcarnival ละครสัตว์หรือเพลงร้องผสารตามโบสถ์ ตัวเพลงมีการเพอร์คัสชั่นแรงๆที่โดดเด่นในทุกแทร็คแบบพาวเวอร์พ็อพหรืออัลเตอร์เนทีฟร็อค ที่ทำออกมาในสไตล์วงอินดี้ ผสมผสารกับดนตรีในยุค60s-70s ทั้งโมทาวน์ บลู แจ๊ซ อาร์แอนด์บี กอสเพล แอมเบี้ยนท์ที่ดึงมาแซมเพิ้ล เจือความเป็นพ็อพสมัยนิยม โดยเหยาะทั้งเสียงสังเคราะห์ ออโต้จูน และโพรแกรมมิ่ง อีกทั้งการมิกซ์และเรียบเรียงที่โดดเด่น สนุกนานตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์ดนตรีพ็อพสมัยนิยม แต่เรียบหรูและมีกึ๋น ทำงานเพลงคารวะผลงานของเหล่าอัจฉริยะภาพทางดนตรีในอดีตไปในตัวไป ทำให้แต่ละเพลงในอัลบั้มนี้ออกมากลมกล่อมลงตัวแบบพอดิบพอดี

จุดด้อย
ส่วนตัวคิดว่าฟังยากไปหน่อย ถ้าใครชอบงานพ็อพเมนสตรีมแบบรีบอกตรงๆเลยว่า อาจไม่ถูกใจงานอัลบั้มชิ้นดีนัก ด้วยความที่มีเพอร์คัสชั่นหนักๆทำให้หลายคนอาจไม่ชอบ และหลายๆเพลงในอัลบั้ม รายละเอียดและไลน์ดนตรีค่อนข้างซับซ้อนพอตัวหลายชั้น จนบางทีก็ดูล้นเกินไป

Singles of Some Nights

We Are Young : 4/5
เพลงสร้างชื่อให้กับอินดี้แบนด์วงนี้ ที่ขึ้นชาร์ตอันดับ1ทั่วโลกมากมาย และพีคขึ้นบนชาร์ตบิลบอร์ดด้วยอันดับ1 ตัวเพลงเป็นพาวเวอร์บัลลาดพ็อพผสมผสารอัลเตอร์เนทีฟแบบอินดี้บริตพ็อพ ที่เดินบีทแบบมิดเทมโพ ไลน์ดนตรีและการร้อง มีการผสารออกมาในลักษณะstadium rock ที่มีการผสารเสียงคอรัสเป็นแบ็กกราวน์เหมือนเพลงสวดตามโบสถ์ ส่วนตัวชอบการสับขาหลอกช่วงแรกของเพลงนี้นะ ที่อินโทรมาแบบงานพ็อพร็อคจังหวะมาร์ชธรรมดา คลอเสียงเพียโนบางๆ ก่อนจะเข้าฮุคแบบพาวเวอร์พ็อพอัลเตอร์เนทีฟ เพอร์คัสชั่นแรงๆ ที่กระหน่ำออกมาได้ใจมากๆ ช่วงส่งผ่านไปแต่ละท่อนก็ทำได้ละเมียดละไม ไม่รู้สึกเก้กังให้สะดุด อินเนอร์และอารมณ์ก็ส่งผ่านออกมาได้ดีและเข้ากับสไตล์การร้อง ก่อนจะส่งเข้าจบด้วยไลน์เพียโนบางๆเพราะพริ้งมากๆ สมเป็นซิงเกิ้ลเปิดตัวที่ดีทีเดียว

Some Nights : 4.5/5
Carnivalมากๆค่ะ กับซิงเกิ้ลที่2และไตเติ้ลแทร็คชื่อเดียวกับอัลบั้ม งานพ็อพสนุกสนาน ที่ผสมผสารกับรูปแบบดนตรีในลักษณะงานเออบันติดกลิ่นความเป็นfestival ทั้งYoruba แจ๊ซ ไฮไลฟ์ ฟังค์ ในลักษณะงานแบบแอฟโฟ่บีท ส่วนตัวเพลงเองก็เป็นพาวเวอร์พ็อพอดัลท์คอนเทมโพรารี่ คลอเสียงลีดกี้ต้าไฟฟ้าบางผสารกับเพอร์เคสชั่นแบบกลองในลักษณะงานเลี้ยงรื่นเริงที่ประยุกต์ออกมาได้ทันสมัย การร้องในเพลงนี้เองก็ดีไซน์ออกมาในลักษะณะการแชนต์ผสมกับการร้องผสารเสียง อีกทั้งท่อนบริดจ์เองก็เป็นอีกหนึ่งไฮไลต์ที่โดดเด่นด้วยการร้องคลอไปเสียงเพียโนก่อนหวีดผสารเครื่องเคาะและโซโล่กีต้าเข้าฮุคท้ายได้อย่างหมดจดงดงาม เป็นเพลงที่โดดเด่นและสมควรแก่การตัดเป็นซิงเกิ้ลแบบไม่ต้องสงสัยเลย

Carry On : 5/5
ซิงเกิ้ลล่าสุด เปิดอินโทรมาโฟล์คร็อคอ่อนๆ ก่อนเดินบีทหนักๆสไตล์พาวเวอร์ร็อคติดอินดี้อัลเตอร์เนทีฟ ตัวเพลงเป็นพ็อพร็อคอาร์แอนด์บีอดัลท์คอนเทมโพรารี่ ผสมเครื่องเป่าสไตล์เพลงคันทรี่ ก่อนจะเหยาะซินธิไซเซอร์เล็กน้อย และผสารเครื่องสายงามเบรคความแรงของจังหวะกลองและเพอร์คัสชั่นที่ผสารเป็นเนื้อเดียวกับเสียงผสารคอรัส เสริมด้วยโซโล่กี้ต้าไฟฟ้าส่งท้าย ดูเผินๆอาจเป็นงานที่ดูเยอะไปนิด แต่กลับสามารถเรียบเรียงออกมาได้ลงตัวและพอดี ไม่น่ารำคาณเลย เจ๋งมาก



แก้ไขล่าสุดโดย nini เมื่อ Sat Nov 10, 2012 2:37 am, ทั้งหมด 2 ครั้ง
_________________

Track by Track

Some Nights (intro) (5) อินโทรอัลบั้ม ที่ทำออกมาได้เนี้ยบและสมบูรณ์แบบมาก เปิดม่านโชว์ด้วยงานโซโล่เพียโน ผสารเสียงแซมเพิ้ลโอเปร่า โซล กอสเพล และแอมเบี้ยนท์ ในลักษณะงานพาวเวอร์พ็อพผสมโอเปร่าติดกลิ่นย้อนยุค เป็นอินโทรที่ครอบคลุมและเกริ่นถึงตัวงานได้ครอบคลุม เชื้อเชิญและสะกดดั่งต้องมนต์ It Gets Better (3) เป็นแทร็คที่ชอบน้อยที่สุด ตัวงานเป็นพ็อพพังค์ติดกลิ่นอัลเตอร์เนทีฟสไตล์บริตพ็อพ ดรัมแอนด์เบส เหยาะออโต้จูนเข้าไปเล็กน้อย เป็นแทร็คที่รีคิดว่าฟังง่ายที่สุดในอัลบั้มก็ว่าได้ มันค่อนข้างธรรมดาและกั๊กไปหน่อย ถ้าอัพบีทอีกนิดจะโอเคและเข้าท่ากว่า ส่วนตัวคิดว่ายังดีได้มากกว่านี้ Why Am I the One (4.5/5) โฟล์คบัลลาดร็อคเพราะๆ เศร้าๆ เหงาๆ ที่ถ่ายทอดออกมาได้ไพเราะจับใจ ผสารเครื่องสายและเพียโนบางๆ ส่วนตัวชอบการครีเอทที่ร้องผสารเสียงแบบลักษณะๆstadium rockเหมือนไลฟ์ในฮอลสดๆ ตรงช่วงท่อนฮุค ที่เน้น “Go on, go on, go on, if you were thinking that the worst is yet to come. Why am I the one always packing up my stuff” ให้ฟีลประมาณเหมือนกับให้มีคนรุมล้อมถามตัวเราตรงกลาง แล้วตัวเราพยายามจะหนีฝูงคนอะไรแบบนั้น แบบประมาณความจริงที่ไม่อยากได้ยินอะไรแบบนั้น ให้ความรู้สึกแบบนั้นอ่ะ All Alone (5) โอล์ดสคูลซินซ์พ็อพร็อคอาร์แอนด์บี เดินบีทอัลเตอร์เนทีฟกลางๆไม่ดุดัน เจือกลิ่นนิวเวฟบางๆ พร้อมแซมเพิ้ลอินโทรแบบคลาสสิกที่มิกซ์เข้าเสียงสังเคราะห์ร่วมสมัย เป็นงานที่ดึงเพลงพ็อพอาร์แอนด์บีผสมผสารระหว่างการเดินบีทแบบร็อค ที่ลงตัวมากๆ เป็นแทร็คที่ถูกใจรีมากที่สุด สมบูรณ์และสมควรถูกตัดเป็นซิงเกิ้ลปิดท้ายอัลบั้มมากๆ All Alright (4/5) พ็อพร็อคบัลลาดอัลเตอร์เนทีฟ เพราะๆในสไตล์อินดี้ร็อคของวงนี้ ทั้งเพอร์คัสชั่น เครื่องสาย และสไตล์การร้องคอรัสแบบกอสเพลงก็ช่วยแต่งเสริมให้ดูสมบูรณ์ แต่จุดเด่นของเพลงนี้จริงๆคือการดีไซน์ให้ออกมาในลักษณะเพลงที่ไลฟ์สด สังเกตจากการมิกซ์ที่ทำให้ดูหยาบๆเหมือนงานในห้องอัดของดนตรีสดและเสียงร้อง ทำให้แทร็คนี้ ที่แรกๆดูเหมือนจะไม่ต่างจากแทร็คก่อนๆหน้าที่เท่าไหร่ ดูแตกต่างแบบประมาณ งานเหมือนที่แตกต่าง One Foot (4/5) ต๊ายยย งานพ็อพย้อนยุคสไตล์โซลโมทาวน์ ตัวเพลงเป็นพ็อพร็อคสไตล์60s แซมเพิ้ลด้วยดนตรีโมทาวน์ เจือกลิ่นแจ๊ซหยาบๆ เป็นงานฟิวชั่นที่ทำออกมาได้โอเคเลยทีเดียว เสียตรงที่บีทวนๆดูลวกๆไปหน่อย แต่ข้อเด่นคือขนาดทำเพลงติดกลิ่นย้อนยุคก็ยังไม่เสียไลน์ดนตรีแบบฉบับของตนเองไป เริ่ดอยู่นะ Stars (5)แทร็คสุดท้ายปิดอัลบั้ม เป็นโอล์ดสคูลพาวเวอร์พ็อพร็อคอาร์แอนด์บีโปร่งๆเย็นๆของเครื่องสายๆ ที่ผสมจังหวะเต้นรำฉบับร็อคแอนด์โรลในช่วงแรกของเพลง แล้วเหยาะด้วยจังหวะบลูและโซลเบาๆหวานๆในช่วงท้ายพร้อมโซโล่กีต้าสวยๆ อีกทั้งเสียงที่เคลือบด้วยออโต้จูน แล้วหวีดอิมโพรไวส์ท่อนสุดท้ายก็เก๋ใช่ย่อย ถึงขนาดโอดเสียดายไม่อยากให้จบเลยทีเดียว ขนาดเพลงนี้ล่อไป6นาทีกว่าๆนะนี้ เป็นงานแบ็กทูเบสิคที่สวย คลากสิก และร่วมสมัยมากค่ะ ปิดท้ายด้วยโบนัสแทร็ค Out On the Town (4.5/5) ซินซ์พาวเวอร์พ็อพ อดัลท์คอนเทมโพรารี่ สวยๆ ติดกลิ่นดนตรีแบบCarnivalเบาๆ โดยเหยาะไลน์ไฮไลฟ์ ฟังค์บางๆ ถึงจะไม่เด่นเท่าSome Nights แต่จุดเด่นที่แตกต่างคือการดีไซน์เพอร์คัสชั่นออกมาในลักษณะดับเสต็ปที่ทันสมัย เสริมทัพพร้อมเสิร์ฟด้วยโพรแกรมมิ่ง เครื่องสังเคราะห์ที่ผสมผสารเข้าไป อีกทั้งการเรียบเรียงก็จัดว่าดีมาก ขนาดแค่โบนัสแทร็คนะนี้ ยังทำได้ดีขนาดนี้เชียว

สรุป
เป็นงานที่ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะฟังเลย และอคติด้วยซ้ำ แต่กลับกลายเป็นติดใจและตกหลุมรักไปซะงั้น แล้วอีกอย่างอีกแปลกใจที่สุด คือส่วนตัวแอบไม่ถูกกับงานอินดี้ซักเท่าไหร่ แต่กับงานอัลบั้มชิ้นนี้ รีกล้าพูดได้เลยมาโดดเด่น และดีพอที่จะชนกับพวกเมนสตรีมได้สบายๆเลย ดูได้จากจากที่สามารถฝ่าผลงานพ็อพเมนสตรีมมายืนแถวหน้าของบนชาร์ตใหญ่ๆได้ ก็พอการันตีได้แล้วว่า ถ้างานเจ๋งจริงๆก็มีที่ยืนได้เช่นกัน ส่วนตัวแปลกใจนิดหน่อยที่กระแสอัลบั้มนี้ในบอร์ดเราน้อยมาก จนแรกๆพาลคิดงานไม่ดีงั้นเหรอ? สำหรับใครที่กึ่งๆกล้าๆกลัวๆที่จะเลือกฟังอัลบั้มนี้แล้วละก็ รีแนะนำเลยละกัน แล้วคุณจะต้องติดใจกับอินดี้พ็อพแบนด์วงนี้ fun.ค่ะ



แก้ไขล่าสุดโดย nini เมื่อ Sat Nov 10, 2012 2:37 am, ทั้งหมด 2 ครั้ง
_________________

_________________

อัลบัมนี้ฟังแล้วชิวๆ ชิคๆ อยากกินเหล้าเมาปลิ้น บนชายหาดทรายขาวครับ


_________________

Pretty Girl Rock. พิมพ์ว่า:

พี่พริตตี้คิดถึงน้องรีจังค่ะ

_________________

เป็นอัลบั้มที่เลอค่ามาก ๆ


_________________

เป็นอีกหนึ่งอัลบั้มที่คุ้มค่า ไม่เสียเวลาในการสดับรับฟังเลยจิงๆงับ


_________________

เดี๊ยนชอบ Some Nights มากๆเลยคร้ะ วงนี้น่าติดตามมากๆ

ชอบดนตรีและการเรียบเรียงของวงนี้ค่ะ ให้อารมณ์เพลงสมัยวินเทจดี
แล้วก็เก๋ตรงที่ร้องสำเนียงออกมาแบบ anthem ในเพลงช้าๆ ถ่ายทอดศิลปะ ความหม่นอะไรออกมาได้ดี