Amos Lee : Supply and Demand : Folk Rock/Neo-Soul (95% = 5/5)
หลังจากผ่านช่วงที่เขียนถึงอัลบั้มใหม่ๆไปเยอะแล้ว - - จนตอนนี้มึนไม่รู้ว่าจะหาแรงบันดาลใจจากอะไร - - ดิฉันก็ขอวนไปหากินกับงานเก่าๆที่ไม่เคยมีโอกาสได้เขียนบ้างนะเจ้าคะ ครั้งที่แล้วจำได้ว่ารีวิวอัลบั้ม Hysteria ของ Def Leppard ที่เป็นงานแนวร็อค80'sไป มาคราวนี้ขอขยับมาที่งานโฟล์คเพราะๆของ "เอมอส ลี" หนึ่งในศิลปินชายที่ส่วนตัวโปรดปรานที่สุดบ้าง
งานที่หยิบมาแนะนำคืออัลบั้มชุด "Supply And Demand" สตูดิโออัลบั้มที่ถ้าจำไม่ผิดน่าจะวางขายช่วงปี2006 งานโฟล์คร็อคดิบๆเชือดเฉือนผสานกีตาร์บลูส์ประมาณอุทิศแรงบันดาลใจให้จอห์นนี่ย์ แคชผสานน้ำเสียงแบบบลูส์โซลกังวานทรงพลังกรีดจิตวิญญาณถ้าคิดไม่ออกลองนึกถึง "เจมส์ มอริสัน" ในภาคที่ดิบกว่าสองสามช่วงตัว หรือ "คริส มาร์ทิน" (บางเพลง) ในภาคที่ไม่ได้ทำบริทพ็อพและมีน้ำเสียงเป็นโซลดิบเหงากระแทกกระทั้นทรงเสน่ห์ฟังแล้วต้องเบิกตาโพลงนั่นแหละ
ความสวยงามบรรเจิดชนิดหาที่เปรียบไม่ได้ทำให้เป็นอุปสรรคในการเลือกแทร็คมาเขียนรีวิวต่อดิฉันมาก เมื่อตัดใจแล้วก็คงเหลือแต่แทร็คที่ชอบจริงๆเพราะไม่งั้นก็คงต้องเขียนมันทั้งอัลบั้ม เหอๆ นี่เลยค่ะเพลงเปิดอัลบั้ม Shout Out Loud (5/5) งานพ็อพโฟล์คเมโลดี้งามระยับชนิดที่ถ้าใครหลงใหลงานในอัลบั้มแรกของเจมส์ บลันท์และจอห์น เมเยอร์นี่รับรองไม่ผิดหวัง ความติดหูของฮุคอันสุดแสนจะอัจฉริยะประกอบกับเนื้อหาที่ว่าด้วยมุมมองต่อการสังเกตุการณ์ความเป็นไปของสังคมวนสู่เสียงเรียกร้องที่ก้องกังวานภายในจิตวิญญาณ เป็นการระเบิดความรู้สึกที่สวยงามและทรงวาทะศิลป์ที่สุดเท่าที่ชีวิตเคยเจอ
Sympathy (4/5) งานนีโอโซลที่โดดเด่นบนการผสานท่วงทำนองของกีตาร์โฟล์คอคูสติคสวยๆเข้ากับการพรมเพียโนพลิ้วไสวคลออย่างเรียบง่ายไปกับน้ำเสียงบลูส์โซลหม่นๆเหงาๆ เนื้อหาบรรจงแต่งออกมาได้อย่างกรีดใจ และสำหรับเพลงที่ประทับใจที่สุดของอัลบั้มนี้ยกให้แก๋ Freedom (5/5) งานโฟล์คร็อคบริสุทธิ์ที่อุทิศให้แก่จิตวิญญาณของจอห์นนี่ย์ แคชแท้ๆภาคเนื้อหาทรงพลังว่าด้วยเรื่องของมุมมองเกี่ยวกับการเมือง มนุษยชน ความรักตลอดจนอิสรภาพทางจิตวิญญาณเป็นหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดเท่าที่เอมอส ลีเคยทำมา ต่อด้วย Careless (5/5) งานบลูส์โซลโหยหวนเชือดเฉือนแถบขาดใจ ท่อนคอรัสเพราะมากๆชนิดฆ่ากันตาย
Supply And Demand (4/5) ไทเทิ่ลแทร็ค งานโฟล์คน่ารักๆติดกลิ่นโซลและคันทรี่ย์อย่างละครึ่ง เนื้อหาค่อนไปทางซีเรียสแต่ฟังเพลิ๊น เพลินนะคะ มาที่ Night Train (4.5/5) งานอคูสติคโฟล์คบริสุทธิ์เพราะและเคลิ้มมากๆ แฟนๆแจ็ค จอห์นสันน่าจะชอบนะคะเพลงอารมณ์แบบนี้ ขอปิดท้ายรีวิวด้วย Southern Girl (4/5) เป็นอีกเพลงที่ไพเราะและโดดเด่นพอที่จะกระโดดเข้าไปนอนในใจใครต่อใครได้ง่ายๆ น่าจะถูกจริตกับคนที่ชอบเพลงแนวโฟล์คร็อคแต้มกับบลูส์และคันทรี่ย์
ได้กลับมาฟังอีกครั้งแล้วรู้สึกเต็มอิ่มกับงานของพี่มากๆ ดีใจที่ท้ายที่สุดก็ได้เขียนถึงอัลบั้มดีๆชุดนี้เสียทีแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานก็ตาม...แต่คุณภาพและความสวยงามไม่เคยลดน้อยลงไปเลย รับไป 95% และดาวดวงใหญ่ๆ5ดวงเต็มๆเลยค่ะ
