Brian Mcknight : More Than Words : R&B (77% = 3.5/5)
มาฟังงาน "อาร์แอนด์บี" กันบ้างดีมั้ยคะ? ถ้าถามถึงผลงานจากศิลปินแขนงนี้ที่อยู่ในความสนใจของดิฉันตอนนี้คงไม่พ้นอัลบั้ม "More Than Words" ของพี่ "ไบรอัน แม็คไนท์" ซึ่งเชื่อว่าคอดนตรีอาร์แอนด์บีและคนรักเพลงสากลทุกท่านคงจะจำผลงานสุดคลาสสิคอย่างเพลง "Back At One" ที่ดังกระหึ่มจนทุกวันนี้บ้านเรายังไม่เลิกเปิดเลย ว่าแล้วโดยส่วนตัวดิฉันก็เป็นคนที่รักชอบในงานแขนงนี้อยู่แล้วจะไม่หามาฟังก็กระไรอยู่ว่ามั้ยคะ?
ภาคดนตรีโดยรวมของ "More Than Words" เป็นงานคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีที่ผสานเอาลูกเล่นของงานดนตรีแขนงนี้ในหลายยุคสมัยเข้าไว้ด้วยกันมีตั้งแต่งานโอลด์สคูลออกโซลแบบโมทาวน์60's กอสเพล อดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์ งานแบบอาร์แอนด์บี90'sยันงานอาร์แอนด์บีสมัยใหม่ที่เล่นกับพวกบีทอิเล็คโทรนิคและจังหวะเต้นรำ จะว่าไปก็ผสานกันได้กลมกล่อมลงตัวดีไม่หยอกส่วนตัวก็ไม่แน่ใจนะคะว่าออกมาดิบๆแบบนี้ในช่วงเวลานี้กระแสตอบรับจะสลวยสวยงามมั้ยแต่ก็นะคะอย่างน้อยก็นับว่าเป็นตัวเลือกที่ดีในยุคนี้นะคะสำหรับใครที่อยากจะปลีกวิเวกจากงานเมนทสตรีมที่ฟังดูแย่ๆทั้งหลาย เชื่อว่าฐานแฟนเพลงแนวๆนี้ก็ยังคงหนาแน่นรอการสนับสนุนคุณพี่ด้วยหัวใจอยู่น่า
อย่างไรก็ตามคุณน้องคิดว่าอัลบั้มของพี่ชุดนี้แม้จะผสมผสานกันได้ลงตัวดีฟังได้เพลิดเพลินลื่นไหลไม่มีสะดุดแถมเป็นงานดนตรีคุณภาพที่เชื่อว่านักวิจารณ์หรือผู้เสพย์ดนตรีคุณภาพหูทองคำจู้จี้เรื่องมากทั้งหลายแหล่คงได้น้ำตาไหลพรากพลางกราบไหว้บูชาเป็นการใหญ่ แต่ก็ว่าตามตรงในการผสมผสานที่พยายามจะหลากหลายมันกลับดูไม่มีอะไรที่โดดเด่นสะดุดหูสะดุดตาจนเป็นที่ให้จดจำกล่าวขานแบบงานก่อนๆกล่าวคือเป็นงานอาร์แอนด์บีระดับทองคำเนื้อคุณภาพและดีมากๆที่ฟังแล้วผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาไปเลยไม่เหลืฉะไรให้จดจำจริงๆทั้งๆที่งานก็ดี๊ ดีค่ะ (แบบนี้ก็มีด้วย!!!) แต่ช่างเถอะนักวิจารณ์อย่าเรื่องมากเลยในยุคที่ดนตรีมันเป็นแบบที่ได้ยินได้ฟังกัน ณ ปัจจุบันขณะนี้...ยังมีแบบนี้ออกมาให้ฟังก็ดีจะตายห่าแล้วค่ะ!!!!
เพลงโปรดเหรอคะ? เอาตั้งแต่เริ่มอัลบั้มเลยนะก็มี Don't Stop (4/5) ลูกเล่นออกเป็นงานโอลด์สคูลอาร์แอนด์บีจังหวะคึกคักสนุกสนานที่ฟังดูแล้วเหมือนจะได้แรงบันดาลใจมาจากงานอาร์แอนด์บีช่วงยุค80's-90'sแต่ไม่ได้แรงถึงขั้นเป็นงานจำพวกนิวแจ็คสวิงฟังๆดูแล้วน้ำหนักไปทางโมทาวน์มากกว่าด้วยซ้ำพวกแฟนๆสตีวี่ วอนเดอร์น่าจะชอบนะคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Letsomebodyluvu (4/5) ชื่อเพลงเขียนติดกันเป็นภาษาทวิตเตอร์เลยนะคะอันนี้ผสานกลิ่นอายของโซลและบิ๊กแบนด์แบบงานสมัย70'sเข้ามาชัดเจน เป็นสองเพลงเปิดอัลบั้มที่ไพเราะมากๆ 4th Of July (3.5/5) อันนี้ผสานเอาความเป็นคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีมิดเทมโพเนิบนาบแบบยุค90'sเข้ากับบีทอิเล็คโทรนิคและดั๊บสเต็ปร่วมสมัยได้อย่างลงตัวมากๆ ฟังการประสานเสียงแบบอะแค็พเพลล่าประมาณ Boyz II Men ชนกับดั๊บสเต็ปแล้วืนก็เก๋แบบแปลกๆแปร่งๆไปอีกแบบ เมโลดี้สวยดีนะคะ Sweeter (4.5/5) นี่งานปล่อยของของจริงแค่กลิ่นของความเป็นชิลล์แจ๊ซซ์และบีทกีต้าร์อคูสติคสวยๆช่วงเริ่มเพลงก็ทำเอาเราหลอมระรวยแล้วพวกงานบัลลาดโมเดิร์นอาร์แอนด์บีผสานโซลโหยหวนเพราะขาดใจ More Than Words (4/5) ไทเทิ่ลแทร็คเป็นอีกหนึ่งบัลลาดอาร์แอนด์บีเพราะๆสำหรับคนที่ชอบงานที่ติดความเป็นบลูส์หน่อยน่าจะเข้าทางนะคะ มาที่ Nothing But a Thang (4/5) อันนี้ออกเป็นงานแบบคอนเทมโพรารี่ย์เชิงไควเอทสตอร์มแบบโซลฟูลอาร์แอนด์บียุค70'sผสานไลท์แจ๊ซซ์จางๆ สุนทรียดีไม่หยอก Livewithoutyou (4/5) นี่ก็ทำออกมาเอาใจคนรักงานสายอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์90'sชนิดที่น่าจะเป็นงานที่จับแฟนเก่าๆของพี่ไบรอันอยู่ล่ะนะ หวานหูและไพเราะเพราะพริ้งมากๆ ก่อนจะเคลิ้มหลับมาฟัง Get U 2 Stay (4/5) งานมิดเทมโพจังหวะกระฉึกกระฉักน่ารักจับใจไพเราะหวานหูดีแท้ ปิดด้วย Another (4.5/5) ที่บอกได้คำเดียวว่าเพราะฟินเว่อร์!!!
ขอทิ้งท้ายว่าแม้ว่าภาพรวมจะออกเป็นอาร์แอนด์บีแบบ90'sตามสไตล์แล้วแต่ก็ใช่ว่าคุณพี่จะยังคงคร่ำครึหลงยุคนะคะ อาร์แอนด์บีเดี๋ยวนี้เขาเอาเรื่องบนไทม์ไลน์กับอินสทาแกรมมาพร่ำพรรณนากับแล้วบางเพลงนี่ฮามากๆดูประดักประเดิดฟังแล้วอดขำไม่ได้แต่มาคิดอีกทีน่าจะโดนใจเด็กวัยรุ่นยุคนี้นะ
