อิวีญเป็นศิลปินหญิงที่ใช้เวลาในการทำอัลบัมนานมากกก อัลบัมที่ห้าตั้งตามชื่อตนเอกนั้นออกหลังงานชุดที่สี่ ลาก่อน ผัวจ๋า เกือบสามปีแน่ะ ต๊ายย วีญเอ๋ หร่อนเอาเวลาไปปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออะไร อยู่วงการมาก็นานมีอัลบัมอยู่แค่ 5 อัลบัม ต้องขอบคุณพรหมลิขิตที่ทำให้นางมีผัวซักที ไม่งั้นชีคงคร่ำครวญ กู้ดบาย ลัลลาบายอยู่ร่ำไป พอได้แรงฮึดมาทำงานอัลบัมใหม่ ความไม่พึงประสงค์และสิ้นคิดก็เริ่มออกลาย ด้วยการเอาชื่อตัวเองมาเป็นชื่ออัลบัม ( สำหรับดิชั้นแล้วแบบ มันดูสิ้นคิดมากกก มากกว่าข้ออ้างที่ว่า เดี๊ยนเป็นตัวของตัวเองนะจ้ะ จิบิ แหม !) บวกกับภาพโปรโมตผีบ้าแล้วดิชั้นก็แบบ อืมมม.... มันเป็นเช่นนั้นเอง ฯลฯ เผลอแป๊ปเดียวหลายเป็นด่ายาวไปซะละ มาดูตัวแอลบึ้มกันดีกว่าค่ะ
ภาพรวม : จูดธูปหนึ่งดอก ไหว้วิญญาณ แอวริล ลาวีญคนเก่าเถิดค่ะเพื่อนๆ อัลบัมนี้แม่นางสลัดคราบร๊อก อัลเตอร์เนทิฟ พังก์ลงถังขยะก่อนจะเอาไปเททิ้งที่คลองแสนแสบอย่างไม่มีเยื่อไย หันมาทำเพลงป๊อป เจือร๊อกงุ้งงิ้ง ความหมายดัดจริตตามประสาวัยรุ่นชะนีสมัยนี้แล้ว คงต้องทำใจเพราะถ้าไม่ตามกระแสจากที่ขายไม่ออกอยู่แล้วก็จะยิ่งขายไม่ออกไปกันใหญ่ พอเป็นเพลงป๊อปปุ๊ป ชีก็ไม่รอช้า เพิ่มอาร์แอนด์บี อิเล็กทรอนิกส์มาจัดเต็ม วู้วแต่อัลบัมนี้ก็เพลงเพราะเยอะอยู่นะคะ
จุดเด่น/จุดด้อย: จุดเดิ้นในอัลบัมนี้ขอพลีให้แก่เหตุผลเดิมๆคือความฟังง่าย สนุกสาน ฟังแล้วสามารถเปลี่ยนจากอารมณ์บูด โมโหโกรธาเป็นอารมณ์ดี อยากจะโยกตามเพลง แถมแต่ละแทรคยังมีเสน่ห์พิลึกแบบว่าฟังแล้วติดหูสุดๆ ว่างๆเป็นต้องเผลอฮัมออกมา อีกส่วนคือเทมโพที่ดูแล้วชีละเอียด และเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ เหมือนกับ Goobye Lullaby ในเวอร์ชั่น Grow up ส่วนจุดดับนั้นก็ปัดไปตกที่ความธรรมด๊าธรรมดา ไม่รู้มันจะธรรมดาไปไหน แต่ละเพลงนี่ยังกะใช้คนแต่งเดียวกับพวกกามิกาเซ่อะไรปานนั้น แถมยังน่าเบื๊อน่าเบื๊อ ทำเพลงยังกับป้าแก่วัยห้าสิบ อายุปูนนี้นางก็ยังทำตัวน่าเบื่อเหมือนเดิมคือการแหกปาก ตะเบ็งเสียงแหลมๆของนางให้ชั้นปวดแก้วหู แบบว่า เปลี่ยนเทคนิกหน่อยก็โอนะยะ
01 Rock N' Roll (3.5/5)
ดิชั้นรักเพลงนี้มากกกก แต่ทำไงก็ตัดใจให้คะแนนเต็มมิได้จริงจริ๊งง เราะตัวเพลงมันธรรมดาม่อกกก แค่ป๊อปร๊อปด ดนตรีแตกหน่อยควบจังหวะ ตึง ตึง โป๊ะ แหน่ะ ได้ข่าวว่ามีผัวช่วยทำชิป่ะล่ะ ? ท่อนฮุคเสียงสูง+โชว์ริฟท์กีร์ต้าเท่ๆ ทั้งติดหู ไพเราะทุกท่อนส่งรับกันหมด อ๊ายย ยิ่งฟังยิ่งฟินคร่ะ ต้องฟัง ใครไม่ฟังจะส่งรีล่างไปตบ
02 Here's To Never Growing Up (3.5/5)
นี่ก็อีกเพลงที่ช้อบชอบ แต่ตัดใจให้คะแนนเฟ่อๆไม่ได้ เพราะมันธรรมดา หากินกับตลาดอีกแล้วคร่ะคุณผู้โช้มมม ไอ้ไลน์เครื่องจังหวะก็เดิมๆ ชีคงรู้ตัวว่าจะโดนด่า เลยตั้งชื่อเพลงมาบอกเป็นนัยๆ ว่าเดี๊ยนจิไม่โตขึ้นนะย้า , เพลงนี้เป็นป๊อปร๊อก อาร์แอนด์บีที่ดนตรีจังหวะแกร่งกว่าเพลงบน รวมไปถึงจังหวะที่ไม่มันส์เท่า แต่เชื่อชั้นเถอะว่ามันเพราะและติดหูมากก
03 17 (3.5/5)
ดัดจริตจริงๆเล้ย ทำมาเป็นแอ๊บใส น้องอยากจะรู้สึกเหมือนอยู่ในช่วงวัยกำดัดอีกครั้ง ฯลฯ เปลี่ยนชื่อเพลงเป็น 30 ได้แล้วย่ะ ส่วนเพลงนี้ก็เป็นป๊อปร๊อกอีกแล้วนั่นแหละ แต่ความเป็นร๊อกจะบางเยามากกก จนแทบจะปัดไปรวมกับเพลงพ๊อพทั่วไปได้เลย สอดใส่เครื่องดนตรีสตริงและท่อนฮุคติดหูๆ น่ารัก ให้อารมณ์ไฮสคูล อีสาวผมเปียเชียร์ลีดเดอร์ดีนะ
04 Bitchin' Summer (3/5)
โฟล์คอาร์แอนด์บีจังหวะนุ่มๆ เร่งจังหวะแบบเพลงพ๊อพยุคเก่าเบาๆ ท่อนฮุคใส่ไลน์ดนตรีสตริงตามฉบับเดิมๆ ฟังแล้วก็เพลินดีนะคระ ให้อารมณ์ฤดูร้อนดี ปิดท้ายด้วยสตริงพ๊อพพอร์ชคอรัส โอ้ะ โอ โอ ติดหูใช้ได้ เอาไว้ฟังวันสบายๆก็โอนะ ท่อนบริดจ์เป็นเสียงพูด ชวนให้เรานึกถึงสมัยเดอะ เบส แดมน์ ติ้ง อร๊ายย เข้ากับเพลงดีเหมือนน้า ชอบท่อนนี้สุดและ
05 Let Me Go ( feat. Chad Kroeger ) (3.5/5)
แหมมม มีผัวหน่อยไม่ได้เลย เห่อตลอดดด เพลงช้าเพลงแรกจากอัลบัมเปิดตัวด้วยเสียงไวโอลินและเพียโนหม่นๆ กลืนสู่เนื้อเพลงที่เป็นบัลลาร์ดร๊อกอัลเตอร์เนทิฟ ท่อนฮุคประสานเสียงกันอย่างดุเดือดังดูเป็นเพลงที่มีพลังอย่างไม่น่าเชื่อ ข้อเสียมาหยุดอยู่ตอนจบเพลงที่ไม่รู้จะใส่ดนตรีอะไรต่อมาอีกทำให้มันยืดเยื้อ น่าเบื่อ เหมือนกับ Goodbye 'บั้มแล้วนั่นแหละ อีกอย่างคือ ท่อนฮุคยังเรียงตัวโน๊ตได้ไม่กินใจเท่าบัลลาร์ดที่ผ่านๆมานะ
06 Give You What You Like (2.5/5)
โฟล์คอาร์แอนด์บีจังหวะหม่นอีกเพลง ฟังแล้วหน้ายัยล้านนา เดล เรย์ลอยมาตั้งแต่อยู่ปากซอย สังเคราะห์เสียงให้กังวาน หลอนๆ อารมณ์วินเทจ ท่อนฮุคมีเทคนิกการจัดวางเสียงให้ระโหย โรยแรง คร่ำครวญ แต่ยังคงจังหวะและเทมโพเดิมไปจนจบเพลง โละไปให้อีปากเบินร้องดีกว่านะ ชั้นว่า
07 Bad Girl ( feat. Marilyn Manson) (3.5/5)
อิเล็กทรอนิกส์ พังค์ร๊อกแต่งเสียงแตกๆตามประสาเมธัลกึ่งเรโทร อารมณ์เหมือนกับเพลงประกอบมวยไทยรอบชิงแช้ม ท่อนฮุคใส่เอคโค่เสียงให้ดีเลย์เยอะๆ เลยหังดูมึนๆ สะท้อนๆ หลอนไปหลอนมาหน่อย ตบท้ายด้วยคอรัสว้ากๆ เป็นเพลงที่เปรี้ยวเยี่ยวราดมาก แถมได้ร่วมงานกับอีบ้ามาลิลีน แมนสันด้วย หักนิกนึงท่อนบริดจ์ดูท่าทางจะสังเคราะห์กับกีร์ต้าไฟฟ้ามากไปนิดจนแบบ คนหรือคอมร้อง ?
08 Hello Kitty (4/5)
เพลงที่แตกแยกที่สุดในอัลบัม พ๊อพร๊อกควบออโต้จูนแบบจัดเต็ม เปิดมาก็เป็นอิเล้กทรอนิกสืซาว กระตุกเสียงแปลงท่อนร้องจนไม่เหลือเค้า ไม่รู้ว่าพูดหรือบ่นไปทั้งเพลงจนกระทั้งท่อนฮุคที่เร่งและลดลงเป็นดัปเสต๊ปแกมเมโลดี้สังเคราะห์ ดูแบบบ้าบิน ห่ามๆ ครบรสดี แนะนำให้ลองมาฟัง เราจะได้เห็นอาวริลในอีกเวอร์ชั่นนึง
09 You Ain't Seen Nothin' Yet (3.5/5)
นึกว่าไปก๊อปเพลง 17 มา ป๊อปร๊อกรูปแบบเดิมทุกอย่าง แต่เพลงนี้จะมีความเป็นร๊อกมากกว่า เพิ่มไลน์ดนตรีร๊อกเข้ามา เสริมความเป็นอัลเตอร์เนทิฟหน่อยในท่อนฮุคตบท้ายด้วยสังเคราะห์เสียงกระตุกหน่อยๆ ใครที่ชอบ Contageous , Runaway น่าจะชอบเพลงนี้ได้ไม่ยาก
10 Sippin' On Sunshine (3.5/5)
อาร์แอนด์บีป๊อป มาเสียน่ารักเชียว ให้อารมณ์สบายๆ แกมดนตรีแบบชายหาดอะไรแบบนั้น ฮุควาร์ปเสียงกีร์ต้าเข้ามา แล้วก็คอรัสโอ้ อ้า ตบท้ายด้วยดนตรีน่ารักๆ ดนตรีโฆษณาแฟนต้าเหรอคะ ? แต่ก็เพราะดีนะ ให้ความรู้สึกสบายๆ
11 Hello Heartache (3/5)
เปลี่ยนอารมณ์กันบ้างที่เพลงอาร์แอนด์บีหม่นๆ ขึ้นต้นมาด้วยรอรัสที่ให้ความรู้สึกแปลกๆ (เหมือนเพลงย้อนยุครึเปล่า ชั้นไม่แน่ใจ) ท่่อนฮุคเสริมกลองจากร๊อกแบนด์เข้าให้ความหนักแน่น ฉาบด้วยซินธ์บางๆแล้วก็คอรัสหม่นๆมึนๆ ฟังไปฟังมาติดหูพิลึกแฮะ ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้มีจุดเด่นอะไรมากมายเลยนะ
12 Falling Fast (2.5/5)
โฟล์คสตริงจังหวะโปร่งๆควบไปกับเสียงใสๆของแม่ร๊อกสตาร์ขอบตาคล้ำ คร่ำครวญโหยหวนไปเรื่อย เพลงนี้ไม่มีอะไรมากนอกจากเสียงหลอง เสียงเกากีร์ต้า แล้วก็เสียงคนร้อง ดูแบบน้อยๆ สะอาดดี แต่ขอเถอะค่ะ น่าเบื่อ
13 Hush Hush (3.25/5)
ตอนแรกนึกว่านางจะพลีชีพ เอาฮัช ฮัช ของ PCD(อีนิกและแดนเซอร์) มาร้อง เพลงช้าอีกแล้วอินโทรมาเป็นเสียงเพียโนนุ่มๆ ดาวน์เทมโพจังหวะอ่อนๆ เสริมเสียงไวโอลินเข้ามา แล้วอัพตัวเพลงเป็นบัลลาร์ดร๊อกอย่างเต็มรูปแบบ ตามสไตล์อีวีญนั่นล่ะนะคะ เป็นเพลงช้าที่น่าเบื่อเหมือนกัน แต่ฟังไปก้เพราะดี ถึงจะไม่ได้มีพลังเท่าเพลงช้าของอัลบัมแล้วๆก็เถิดหนา
อ้างอิงจาก:
ดูซิ ไม่ทันไรจบอัลบัมซะละ อัลบัมนี้มีเพลงสนุกๆ พอๆกับเพลงน่าเบื่อๆเลยค่ะ เลือกฟังหน่อยละกันเนาะ ส่วนใครเป็นคอเพลงโฟล์คน่าจะเอนจอยไม่ยาก
