˹���á Forward Magazine

ตอบ

อีโตจัน (14)
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ อีโตจัน (14) 


http://hysteriaculture.wordpress.com

http://www.facebook.com/hysteriaculture

บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ

(ความเดิมตอนที่แล้ว) : อีโตจันกับซาโตชิมีอะไรกันครั้งแรก อีโตจันถูกลักพาตัวไปที่ฝรั่งเศส เปิดเผยความจริงว่าซาโตชิคือลูกแท้ๆของDita เคียวโกะถูกDitaจับเผาทั้งเป็น

จันทรายืนเถียงกับมิซาเอะและเอียนจือ ดอกทองเรื่องที่จะบุกไปช่วยอีโตจันที่ฝรั่งเศสคนเดียว “อีโตจันก็เป็นน้องสาวข้า ข้าก็อยากจะไปช่วยนาง” เอียนจือพูดขึ้นด้วยอารมณ์ฉุนๆ “แล้วใครจะคอยดูแลหนีตั่วแจ้??? เรายังวางใจอะไรไม่ได้ทั้งสิ้นพวกของแคทลายีที่หลงเหลืออยู่อาจจะใช้โอกาสนี้สำหรับโจมตีพวกเราอีกแล้วจะเป็นยังไงล่ะถ้าคนเก่งๆไปกันหมด แล้วใครจะดูแลดอนนี่?!!!” จันทราหันไปถามมิซาเอะ “หนูช่วยได้นะคะ” หลี่ชิงพูดขึ้นมา “หนูว่าเจ๊จันทราไปที่โน่นคนเดียวโดยที่ไม่รู้เรื่องภาษาอะไรเลยมีแต่จะเสียเปรียบเขานะคะ” คำพูดของหลี่ชิงทำให้จันทราฉุกคิดขึ้นได้ ใช่แล้วเธอไม่เก่งทั้งภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสในขณะที่มิซาเอะที่พูดได้ทั้งอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมันและสเปนกำลังมองเธออย่างเป็นต่อ “เธอไม่จำเป็นต้องแบกภาระทุกเรื่องไว้คนเดียวหรอกนะจันทรา เคียวโกะกับอีโตจันก็เป็นนักเรึยนของฉันและเราก็สู้มาด้วยกันถึงขนาดนี้ฉันว่าเราต้องร่วมมือกัน” มิซาเอะพูดขึ้นจนจันทราเถียงไม่ออก “ดอนนี่จะไปอยู่ที่หอนางโลมสักพัก ไม่ต้องห่วงหลังจากเรื่องที่ทลายThe Salon Of Loveแม่ข้าก็เอ็นดูมันมากทีเดียว” เอียนจือพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “หนูจะดูแลดอนนี่อย่างดีค่ะ” หลี่ชิงรีบขันอาสา “ข้าว่าตอนนี้เราสองคนรีบไปหาตำรวจจียอนดีกว่าด้วยกำลังภายในของเราน่าจะช่วยทำให้นางฟื้นตัว งานนี้เราต้องการนาง” เอียนจือเสนอ

เอียนจือ,มิซาเอะและจันทราเดินทางมาเยี่ยมจียอนที่โรงพยาบาลหลังจากที่พวกเธอพาหลี่ชิงและดอนนี่ไปส่งที่หอนางโลมพร้อมอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้หนีตั่วแจ้ฟังเรียบร้อย ระหว่างที่มิซาเอะกำลังหลอกล่อพยาบาลที่เฝ้าICUอยู่จันทราและเอียนจือได้ประสานมือบนผ้าก๊อตที่พันศรีษะของเธอพร้อมส่งกำลังภายในเข้าไปในตัวจียอนพวกเธอยืนอยู่อย่างนั้นจนเกือบจะ30นาที “ที่เหลือก็รอแต่ปาฏิหารย์” จันทรากระซิบแต่แล้วเส้นขีดชีพจรของจียอนที่เต้นอย่างแผ่วเบาก็กลับมาแรงขึ้นด้วยกำลังภายในของเอียนจือและจันทราที่ช่วยสมานบาดแผลจากภายในของเธอจียอนลืมตาขึ้นแล้วลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทีงงๆเล่นเอาหมอและพยาบาลห้องICUรีบวิ่งมาดูด้วยความตกตะลึงเช่นเดียวกับมิซาเอะที่วิ่งมากุมมือจียอนแล้วร้องไห้ “ดีใจที่คุณจียอนกลับมา” มิซาเอะพูด อย่างไรก็ตามหมอก็ยังยืนยันว่าจียอนจะต้องอยู่ดูอาการอย่างน้อยสองวัน ในห้องผู้ป่วยจียอนได้ฟังเรื่องจากทั้งมิซาเอะ,จันทราและเอียนจือ “เคียวโกะถูกมันฆ่าตายแล้วเหรอ?” จียอนพูดด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นก่อนจะลุกขึ้นดึงสายน้ำเกลือออก “ใจเย็นๆสิคุณยังไม่หายดีนะคะ” มิซาเอะเดินมากดตัวไว้ “ฉันไม่เป็นไรเราต้องรีบไปช่วยอีโตจัน” จียอนพูดพลางหยิบผ้าพันแผลข้างเตียงมาพันแผลที่อาบเลือดจนเอียนจือต้องเข้าไปปฐมพยาบาล “ยังไงพวกเราก็ต้องรอถึงพรุ่งนี้อยู่ดีกว่าจะได้ตั๋ว” จันทราเดินมาจับไหล่จียอนไว้ “ฉันนอนมาพอแล้ว เธอต้องช่วยฉันพาฉันกลับไปที่บ้านแล้วฝึกการฟันดาบให้ฉัน เพราะครั้งนี้ฉันไม่ปล่อยนังฮโยรินไว้แน่” จียอนแยกเขี้ยว

ที่โรงแรมในปารีส – – ฮโยรินเห็นหลงยืนถอดเสื้อพลางสูบบุหรี่อย่างใจลอยเธอจึงใช้จริตเทไวน์องุ่นมาสองแก้วแล้วเดินตรงเข้าหาหลง “คิดอะไรอยู่คนเดียวเหรอคะหลง?” หลงหันมายิ้ม “มันรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ เหมือนกัความรู้สึกมันบอกผมว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดยขึ้นผมเป็นห่วงแฟนผม” ฮโยรินรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาทันควันแต่ก็ควบคุมน้ำเสียงให้ดูปกติ “คิดมากไปรึเปล่าคะฮวายองเธอมีฝีมือขนาดนั้นใครก็ทำอะไรไม่ได้ง่ายๆหรอกค่ะ” ฮโยรินจีบปากพลางเดินเข้าไปนวดตรงไหล่ให้หลง “ฉันจะนวดให้นะคะจะได้รู้สึกผ่อนคลายอากาศเย็นแบบนี้ระวังเป็นหวัดนะคะ” ฮโยรินยืนนวดให้หลงก่อนจะหันไปหยิบไวน์ “นี่ค่ะมาดื่มกันหน่อย” แต่เป็นฮวายองที่เดินเข้ามาฉวยแก้วไวน์แล้วยกCheers “แด่มิตรภาพ” ฮวายองดื่มไวน์เข้าไปจนหมดก่อนจะพ่นใส่หน้าฮโยริน “อีกาลี มึงอยู่ในซ่องมาตั้งเป็นสิบปีแล้วยังหาของตัวเองไม่ได้รึไง จัญไร มึงนี่เป็นช็อคการีแล้วยังไม่พอนะยังจะมาแย่งของๆกูอีก” ฮวายองแผดเสียงแต่หลงดึงไว้ “ฮวาคุณคิดมากน่า” แต่ฮวายองหันไปผลักหลง “ปากว่าตาขยิบภาพมันฟ้องอยู่ตำตา ไหนหลงสัญญาไงว่าจะเลิกเจ้าชู้แต่ทำไมหลงทำแบบนี้อ่ะทำไมอ่ะ” ฮวายองทุบตีตามตัวหลงก่อนจะวิ่งออกไป ฮโยรินใช้มารยาทรุดตัวลงไปซบกับพื้นแล้วร้องไห้ “ฉันเสียใจจริงๆฉันไม่คิดว่าจะทำให้คุณสองคนผิดใจกัน” หลงคว้าฮโยรินมากอดไว้ “มันไม่ใช่ความผิดคุณเลนเดี๋ยวผมจะเรียกฮวายองมาขอโทษคุณให้ได้คุณไปอาบน้ำนะ เนื้อตัวเลอะหมดแล้ว” หลงผละตัวจากฮโยรินไปหยิบผ้าขนหนูในขณะที่ฮโยรินยืนยิ้มอย่างมีชัยก่อนจะเปลื้องผ้าตัวเองออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป หลงที่เดินตามออกมาพร้อมผ้าขนหนูเห็นร่างเปลือยของฮโยรินที่กำลังอาบน้ำก็ถึงกับยืนตะลึงตรงนั้นก่อนจะเรียกสติของตัวเองแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ “ผมแขวนผ้าเช็ดตัวไว้ตรงนี้นะ เอ่อ เดี๋ยวปิดประตูให้นะครับ” แต่ฮโยรินหันมาพร้อมกับเดินเอามือมาคล้องคอหลงไว้ “อาบเป็นเพื่อนหน่อยได้มั้ยคะน้ำอุ่นๆแบบนี้อาบคนเดียวเหงาแย่” หลงดูเหมือนจะอ่านเกมส์ออก “ผมรักฮวายองคนเดียวครับ ขอโทษจริงๆคุณก็สวยดีนะแต่ผมสัญญากับฮวายองแล้วว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุด คุณอาบตามสบายเลยนะครับแล้วผมขอร้องให้คุณรีบกลับไปเพราะเดี๋ยวDitaจะสงสัย” หลงปัดมือฮวายองออกแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป “แล้วหลงจะรู้ว่าฉันจะขึ้นแทนที่ฮวาและฝนแล้วจะเป็นสมุนหญิงเอกของนางมาร” ฮโยรินพูดออกมาด้วยความแค้น

จียอนยืนทำสมาธิอยู่ท่ามกลางร่างแบ่งภาคนับสิบของจันทราก่อนจะรับเพลงดาบที่จันทราทั้งสิบปล่อยมาได้อย่างแม่นยำ “ดีมาก!!!” เรื่องสมาธิแล้วความมั่นใจคุณตำรวจมีมากขึ้นที่เสียเปรียบอาจจะเป็นเรื่องของความกล้า “ในฐานะนักฆ่าจำไว้ว่าเมื่อมึงหยิบดาบแล้วมึงต้อง’ฟัน’อย่างเดียว!!!” จียอนนั่งคุกเข่าก่อนจะตีลังกาหลบดาบกระจายที่จันทราโยนมานับสิบ มิซาเอะที่กำลังฝึกการมวยจีนอย่างหนักกับเอียนจือ ดอกทองและหลี่ชิงได้ล้มลงเนื่องจากถูกหมัดของเอียนจือเข้าที่กลางไหล่ “ครูเป็นอะไรรึเปล่าคะ” เอียนจือรีบก้มตัวลงมาดู “ไม่เป็นไรจ๊ะ ไม่เป็นไร ฉันนี่มันไม่ได้เรื่องเลย ไปนี่ไม่รู้จะไปเกะกะพวกเธอรึเปล่า” มิซาเอะเช็ดน้ำตาแต่จันทราเดินเข้ามา “ตอนสมัยฝึกกับนางมารฉันมีวิธีฝึกอีกแบบนึง” ว่าแล้วจันทราก็แยกร่างออกมาอีกนับสิบร่างนึงวิ่งเข้าชกที่ใบหน้าของมิซาเอะอย่างเต็มแรงแต่ก็แค่ทะลุผ่านไป “นี้มันเงาแบบอีโตจันนี่หน่า” เอียนจือร้อง “ใช่!!! เมื่ออาจารย์อัดตรงเป้าหมายมันจะสลายไปดีมั้ยล่ะ?” จันทราหัวเราะ เอียนจือตรงเข้าไปใช้กระบี่สู้กับจียอนซึ่งจียอนก็ยังไม่กล้าแข็งถึงขนาดจะปะทะกับเอียนจือได้ “แต่รู้อะไรมั้ยสมาธิของพี่จียอนดีขึ้นมาก ฮโยรินไม่ได้เก่งกาจด้านการฟันดาบอะไรเลยตอนนางสู้กับข้าแค่สามเพลงข้าก็ปัดสปาต้าร์ของนางทั้งสองมือได้สบายๆแต่นี่เราสู้กับนับ30เพลงเชียวนะพี่จียอน” คำชมของเอียนจือทำให้จียอนถึงกับยิ้มออก ทางด้านของมิซาเอะก็สามารถที่จะใช้วิชาพื้นฐานทั้งกงเล็บเสือ หมัดเมา ฝ่ามือนกกระเรียน ลูกเตะจระเข้ฟาดหางและท่าพื้นฐานของวิชากังฟูนับร้อยเล่นงานเงาของจันทราได้อย่างแม่นยำ “อาจารย์เก่งจัง” หลี่ชิงปรบมือ “จำไว้นะครั้งนี้ฉันจะเป็นคนลุยเดี่ยวแต่ขอให้เธอสามคนอยู่ติดกันไว้เราจะเสียใครไปไม่ได้ คนที่ฉันเป็นห่วงที่สุดคืออาจารย์แต่เอียนจือเป็นทัพหน้าที่แข็งมากจนเชื่อว่าพวกที่เก่งๆคงจะผ่านจียอนมาได้ยากเราจะเสียใครไปไม่ได้อีกแล้ว” จันทราพูดแววตาเป็นประกาย

ณ คฤหาสน์ของDita “คุณหนูครับพวกตำรวจจะขอความร่วมมือให้คุณหนูช่วยให้ปากคำในคดีของ The Salon Of Love ที่ญี่ปุ่นที่คุณหนูโดนพยานหลายปากซัดทอดมาน่ะครับ” ปีเตอร์เดินเข้ามาในห้อง “เชิญพวกเขาเข้ามาในห้องรับแขกได้ปีเตอร์ที่รัก บอกคุณหนูซาโตชิด้วยว่าให้หลบอยู่แต่บนห้องก่อน อ๋อ ฮโยรินว่าไงจ๊ะ” มาดามDitaหันกลับไปหาฮโยริน “มาดามเจ้าคะ สายของพวกเราจากสนามบินรายงานมาว่าจันทรา,เอียนจือ,มิซาเอะและจียอนจองตั๋วเครื่องบินมาที่ฝรั่งเศสค่ะ” ฮโยรินเข้ามารายงาน “จียอน!!! เธอฆ่ามันไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” Ditaหันไปถามฮโยริน “ดิฉันทราบมาว่ามันเพิ่งออกจากICUเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ” ฮโยรินตอบ “ช่างเถอะ!!! ทำดีมากๆฮโยรินส่งคนของเราไปต้อนรับพวกมันนะ ฉันไม่อยากให้พรุ่งนี้มีอะไรมารบกวนการประมูล’อีโตจัน’ของเรา มิซาเอะกับจียอนถ้าฆ่าได้ก็ฆ่าให้ตายเลยนะ ส่วนจันทราเก็บไว้ฉันอยากให้มันเห็นสภาพลูกมันก่อนที่ฉันจะฆ่ามันเองและฉันก็อยากจะให้นังอีโตจันเห็นแม่ที่เลี้ยงมันมาโดนฆ่าตายต่อหน้าเหมือนกัน ส่วนเด็กเอียนจือฉันเชื่อว่าจะนำเงินนำทองมาให้เราแน่นอน” มาดามDitaยิ้ม ฮโยรินถอยออกมาจากห้องมาดามDitaก่อนที่จะเปิดLineรายงานราชินีพัดเหล็กคาโอริ “ถ้างั้นให้เป็นไปตามแผนของมันเพราะฉันจะเป็นคนถล่มงานประมูลเอง” ฮโยรินอ่านคำสั่งของนางมารก่อนจะหัวเราะเบาๆ “นางฮวายองครั้งนี้แหละฉันจะทำให้แกตายในหน้าที่” ในขณะที่มาดามDitaกำลังมองฮโยรินผ่านกล้องบนiPadก่อนจะคุยกับปีเตอร์ผ่านทาง Skype ว่า “พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายของอีหนอนบ่อนไส้นี่เช่นกัน ทำให้มันตายในหน้าที่อีกคน”

จันทรา,มิซาเอะ,จียอนและเอียนจือได้ขึ้นเครื่องเดินทางไปฝรั่งเศส โดยไฟล์ทนั้นพวกเธอได้ขึ้นเครื่องไปพร้อมกับ “มาเอดะ อาซุกะ” นักแสดงหญิงชื่อดังของญี่ปุ่น “ตายแล้ว!!! พวกเราบินไฟล์ทเดียวกับมาเอดะซังเลย” มิซาเอะและเอียนจือกรี๊ดกร๊าดในขณะที่จันทราและจียอนรีบนอนเอาแรงตั้งแต่ขึ้นเครื่อง “จะว่าไปมาเอดะซังตัวจริงดูไม่สดใสน่ารักเหมือนในทีวีเลยนะดูเย็นชาและไม่ค่อยยิ้มเลย” มิซาเอะหันไปเม้าท์มอยกับเอียนจือก่อนที่ทั้งคู่จะผล็อยหลับไปเพราะอ่อนแรงเช่นกัน เครื่องบินกำลังมุ่งหน้าทะยานสู่ปารีสโดยที่ผู้โดยสารหลับกันทั้งเครื่องในขณะเดียวกันแอร์โฮสเตสสาวสองคนได้เดินตาลอยถามผู้โดยสารแต่ละแถวว่าจะรับอาหารอะไรหรือไม่ก่อนจะหยุดที่มาเอดะที่ขอชาเขียวเพื่อสุขภาพขณะที่รายงานข่าวบนเวทีกำลังฉายถึงข่าวการตายปริศนาในห้องนอนของ “มาเอดะ อาซุกะ” ดาราสาวชื่อดังก่อนที่แอร์โฮสเตสสาวได้เดินมาในสภาพไร้วิญญาณพร้อมกับเสิร์ฟชาเขียวให้ราชินีพัดเหล็กคาโอริในชุดหนังดำแบบสาวร็อคยุค80′sพร้อมกับผมสีบลอนด์ดูสะดุดตา

เครื่องบินร่อนลงจอดที่กรุงปารีสประเทศฝรั่งเศสพร้อมกับผู้โดยสารทั้งเครื่องได้ตื่นขึ้นมา “โอ๊ยยย นี่ฉันหลับไปตลอดการเดินทางเลยเหรอ” มิซาเอะบิดขี้เกียจ จันทรา,เอียนจือและจียอนต่างเดินเข้าแถวสะลึมสะลือลงจากเครื่องระหว่างรอการตรวจเช็คสัมภาระเอียนจือได้อัพรูปของตัวเองลงเฟซบุ๊คส์ก่อนจะตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “ฮ๊า!!! มาเอดะ อาซุกะเสียชีวิตปริศนาในห้องพัก” จันทรา,มิซาเอะและจียอนดูเหมือนจะตกใจกับข่าวนี้ “เป็นไปได้ไงมาเอดะซังขึ้นเครื่องมากับเรานี่” มิซาเอะดูมีท่าทีงุนงงก่อนที่ทุกคนจะหันไปมองแล้วเห็นเรือนผมสีทองสยายขึ้นรถลีมูซีนสีดำไป “สงสัยว่าคนที่ฆ่ามาเอดะซังต่างหากที่ขึ้นเครื่องมากับพวกเรา” จันทราพูด “มาดามคะพวกมันออกมารอรถที่หน้าสนามบินแล้วค่ะ” ฮโยรินโทรรายงาน “ดีมากฮโยรินค่อยๆเก็บมันทีละคนเริ่มจากอีอ้วนมิซาเอะก่อนละกัน” มาดามDitaสั่ง รถสีแดงคันหนึ่งค่อยๆขับผ่านเข้ามาใกล้ๆทั้ง4ก่อนจะที่กระจกทั้งสองบ้านจะค่อยๆเปิดแง้มออกมาพร้อมปืนที่เล็งตรงมาทางมิซาเอะ “อุ๊ย!!!ฉันนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ” มิซาเอะก้มตัวลงไปหยิบแก้วกาแฟที่ตกในขณะเดียวกันกับปืนสองกระบอกที่ลั่นไก “อาจารย์อย่าลุกขึ้นมา” เอียนจือแผดเสียง ในขณะที่จียอนชักปืนขึ้นมาไล่ยิงรถสีแดงคันนั้นก่อนจะกลิ้งหลบเพราะถูกยิงสวนกลับมา เอียนจือพามิซาเอะที่กำลังตกใจเหินหลบกระสุนปืนในขณะที่จันทราก้าวออกมาข้างหน้าพร้อมใช้พลังจิตหยุดกระสุนปืนนับสิบให้ลอยคว้างกลางอากาศก่อนจะทำให้มันพุ่งกลับใส่รถสีแดงคันดังกล่าวจนมันเสียหลักพลิกคว่ำไฟลุกโชน “อาจารย์เป็นอะไรรึเปล่าคะ?” จียอนวิ่งมาถาม “ไม่เป็นไรๆ” มิซาเอะตอบเสียงสั่นในขณะที่เอียนจือหันไปมองเด็กขายหนังสือพิมพ์เคราะห์ร้ายที่ตกเป็นเหยื่อกระสุนแทนมิซาเอะ “ถ้าฉันไม่ก้มตัวลงไปป่านนี้…” มิซาเอะหน้าซีดเผือด “มันเดินเกมส์เร็วมาก” จันทราพูดด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น

พวกจันทรารีบหลบฉากไปขึ้นรถแท็กซี่ก่อนที่รถของฮโยรินจะตามไปติดๆ “มาดามค่ะแพลนAพลาดแต่ดิฉันขอเสนอให้เราถ่วงเวลามันไว้ที่โรงแรมเพื่อการประมูลจะได้เป็นไปอย่างราบรื่น” ฮโยรินเสนอ “ทำตามที่เธอเห็นดีเลยจ๊ะฮโยริน” มาดามDitaในชุดราตรีสีขาวบริสุทธิ์ห่มเฟอร์สีขาวสะอาดเดินลงมาถึงกลางบันไดในห้องโถง “มาดมัวแซลและเมอร์ซิเออร์ทุกท่านวันนี้ดิฉันมีความยินดีอย่างยิ่งสำหรับการดินเนอร์พบปะสังสรรค์อันแสนจะอบอุ่นขององค์กรเราและคืนนี้ดิฉันขอเสนอสินค้างามที่เชื่อว่าคุ้มค่าแก่ผู้ที่ชนะประมูลทุกเม็ดเงิน ‘อีโตจัน’ ค่ะ” Ditaหันมาในขณะที่ผ้าม่านได้เปิดออกเผยให้เห็นอีโตจันในชุดไซบอร์กถูกขังอยู่ในตู้มินิอควาเรี่ยม “เธอคนนี้ไม่ใช่เด็กผู้หญิงธรรมดาแต่มีพลังวิชานินจาเยี่ยมยุทธ์ สามารถทะลุกำแพง เดินอากาศ ดำดิน แยกร่าง เขวี้ยงดาวกระจายและมีศิลปะการต่อสู้ที่สูงส่ง” Ditaพูดขณะที่เปิดภาพจากวิดีโอที่ The Salon Of Love ให้ผู้ร่วมงานดูท่ามกลางเสียงร้องฮือฮาของแขกเหรื่อ หลงกับฮวายองที่แฝงตัวอยู่ในชุดราตรีภายใต้หน้ากากได้ส่งข้อความทางLineรายงานนางมาร “การประมูลเริ่มแล้ว!!!” นางมารในชุดราตรีสีทองอร่ามตัดกับเรือนผมดำขลับอ่านข้อความแล้วยิ้มก่อนจะขึ้นรถลีมูซีนแล้วตซมาที่คฤหาสน์ของDitaทันที

ที่ชั้น 5 ของโรงแรมที่พวกจันทราเข้าพัก – – บริกร4คนเดินตรงไปที่ห้องของพวกจันทรา มิซาเอะและเอียนจือกำลังนั่งชมวิวอยู่ริมหน้าต่างในขณะที่จียอนเพิ่งจะแต่งตัวในชุดสีดำคู่ใจเรียบร้อยเดินตามเสียงกริ่งที่ประตูไป “ส่งอาหารครับ” จียอนมองลอดตาแมวไปแล้วเห็นหน้าของชายชุดดำที่เธอจำได้ติดตา เป็นคนเดียวกับในชุดที่บุกบ้านเคียวโกะ “เราสั่งอาหารกันตอนไหนเหรอ?” มิซาเอะกำลังจะเดินออกมาแต่จียอนรีบตะโกน “อย่าเดินออกมาพวกมันมาแล้ว” เอียนจือรีบลากมิซาเอะเข้ามาในห้อง จันทรากระโจนไปคว้าดาบในขณะที่จียอนรีบม้วนตัวหลบไปด้านหลังโซฟาก่อนที่ประตูจะถูกระเบิดออกจนหลุดจากบาน นักฆ่าในชุดบริกรทั้ง4นายพุ่งเข้ามาพลางกระหน่ำสาดกระสุนไปอย่างบ้าคลั่งทุกทาง เอียนจือพามิซาเอะกลิ้งไปหลบอีกฟากเตียงในขณะที่จียอนโผล่ขึ้นมายิงตอบโต้จนถูกเข้าที่กลางไหล่ของมันคนหนึ่งอย่างจัง จันทรากระโดดเหยียบกำแพงหลบวิถีกระสุนก่อนจะพุ่งตัวลงมาฟันเข้าที่กลางหน้าออกของชายที่ถูกจียอนยิงจนเลือดสาดแน่นิ่งไป เอียนจือใช้วิชาผ้าพุ่งเข้าโฉบอีกสามคนที่เหลือจนปืนแตกกระจายไปเปิดโอกาสให้มิซาเอะหยิบดาบวิ่งเข้าปลิดชีพพวกมันอย่างรวดเร็วด้วยท่าที่จันทราสอนจนพวกมันทรุดฮวบ ชายอีกสองคนถีบประตูห้องตรงข้ามออกมาพร้อมเล็งปืนไปทางมิซาเอะแต่จันทราไวกว่า เธอเขวี้ยงดาวกระจายปักเข้าที่กลางหลอดลมของพวกมันจนแดดิ้นไปก่อนที่กลุ่มชายชุดดำได้ถือดาบสปาต้าร์กรูเข้าใส่คนทั้งห้อง “เร็วเข้าขัดขวางพวกมันไว้จนกว่าการประมูลจะจบ”

“การประมูล อีโตจัน” จันทรารีบวิ่งเข้าปะทะกับพวกมันโดยที่เอียนจือ,มิซาเอะและจียอนก็ดูเหมือนจะเข้าใจกับเรื่องราวทั้งหมดก็ต่างวิ่งกรูเข้าใส่พวกมันเช่นกัน “ไปสิจันทราไม่ต้องห่วงทางนี้พวกฉันจะรับมือเอง!!” จียอนตะโกนก่อนที่จะพุ่งเอาดาบซามุไรเข้าฟันพวกมันแบบจันทร์ครึ่งเสี้ยวอย่างสง่างาม เอียนจือใช้กระบี่เข้าฟาดฟันกับพวกมันจนกลุ่มแตกกระจายไปคนละทิศเช่นเดียวกับมิซาเอะที่พอเข้าที่แล้วก็ต่อสู้กับพวกมันได้ดีอย่างเหลือเชื่อ “ไปเลยจันทราไปช่วยอีโตจันเร็วเข้า” มิซาเอะตะโกนพลางใช้ดาบซามุไรพุ่งเข้าแทงกลางลำตังของชายในชุดสปาต้าร์ก่อนจะตวัดดาบปาดเข้าที่กลางอกของชายสี่คนจนล้มลงไปนอนชักดิ้นชักงอ จันทราทลายกลุ่มชายที่เบียดเสียดกันอยู่ที่ตรงประตูได้ก่อนจะวิ่งเข้าใส่กลุ่มพลแม่นปินที่ดักอยู่หน้าทางเดินลิฟท์พวกมันสาดกระสุนใส่จันทราแต่กระสุนทั้งหมดกับทะลุตัวจันทราไปชนกระจกด้านหลังแตกละเอียด จันทราปรากฏตัวจากประตูลิฟท์ที่ด้านหลังของพวกมันก่อนจะใช้วิชาลับยิงใยแมงมุมรัดเข้าที่ตัวของพวกมันก่อนที่ประตูลิฟท์จะปิดและพุ่งลงชั้นหนึ่งเช่นเดียวกับใยแมงมุมที่คมกริบขึ้นเรื่อยๆจนท้ายที่สุดก็รีดเลือดเชือดเนื้อของพวกมันหลุดเป็นแผ่นๆแบบไม่มีชิ้นดี

จันทราพุ่งออกจากประตูลิฟท์ก่อนจะรีบวิ่งมาที่หน้าโรงแรมเธอม้วนตัวหลบลูกปืนจากมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งก่อนจะขว้างมีดสั้นไปปักที่คอของสะก๊อยท์พอดิบพอดี จันทรากระโดดขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์พลางเชือดคอแว๊นซ์คนขับแล้วบังคับรถบึ่งตรงไปที่คฤหาสน์ของมาดามDitaท่ามกลางฝูงรถมอเตอร์ไซค์และรถยนตร์สีดำที่ต่างสาดกระสุนใส่เธอ จันทราหักหลบมอเตอร์ไซค์สองคันที่ตามประกบก่อนที่มันจะชนกันเองเธอตวัดดาบตัดคอคนขับรถมอเตอร์ไซค์จนขาดกระจุยกว่า10คนส่งผลให้รถมอเตอร์ไซค์ล้มเสียหลักจนน้ำมันรั่วเปลวไฟปะทุเป็นทาง จันทรากระโดดหลบขีปนาวุธที่รถคันหนึ่งยิงตรงมาทางเธอ หญิงสาวกระโจนจากมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งไปยึดครองอีกคันหนึ่งก่อนจะมุ่งตรงไปท่ามกลางการไล่ล่า ที่โรงแรมจียอนได้จัดการศพชายชุดดำคนสุดท้ายก่อนจะวิ่งตรงไปที่ประตู “ตามไปช่วยจันทรากันเร็ว” แต่มิซาเอะดึงตัวเธอไว้ทันก่อนที่กระสุนปืนจะพุ่งผ่านจียอนไปเพียงอึดใจ “อย่าลืมดูให้ดีก่อน เธอเคยบอกฉันเอง” มิซาเอะเตือนความจำในวันที่จียอนช่วยเธอกับเคียวโกะไว้จากการโจมตีครั้งแรกของพวกชายชุดดำ เอียนจือพุ่งตัวออกไปพร้อมระเบิดพลังฝ่ามือโลหิตใส่พวกมันจนแหลกละเอียดเป็นผุยผง “ทีนี้เราก็ตามไปช่วยจันทราได้เสียที”

ราชินีพัดเหล็กคาโอริเดินลงจากลีมูซีนอย่างสง่างามพร้อมเดินจิกชุดราตรีสีทองเข้าสู่ตัวคฤหาสน์อันโอ่อ่าของDita “ผมให้มาดาม85ล้านยูโร” หนึ่งในผู้ร่วมประมูลตะโกนดังลั่นท่ามกลางเสียงฮือฮาของแขกเหรื่อในงาน “ต๊ายย!!! นั่นนับว่าสูงพอควรทีเดียวนะคะมีใครจะเสนอราคาที่สูงกว่านี้มั้ยคะ?” มาดามDitaทำหน้าที่เป็นโฆษกเจี้ยวแจ้ว “ฉันขอเสนอราคาเป็นสิ่งที่เงินกี่ร้อยกี่พันล้านก็ซื้อไม่ได้นั่นคือฉันจะไว้ชีวิตเธอ” ราชินีพัดเหล็กคาโอริพูดขึ้นในขณะที่เสียงของบรรดาแขกเหรื่อในงานเงียบลงเธอยืนอยู่ตรงกลางลานเต้นรำที่บรรดาหนุ่มสาวในชุดราตรีขาวและดำกำลังเต้นรำสวมหน้ากากกันอยู่ “อ๋อ จับใจจริงๆนะ สำนึกของคนเป็นแม่ แต่น่าเสียดายแม้แต่นางมารถ้าอยู่ต่างถิ่นเธอมันก็แค่คนไร้หัวนอนปลายเท้า” สิ้นคำของDitaบรรดานักเต้นรำก็กระโดดออกจากบริเวณวงกลมตรงกลางลานที่นางมารยืนอยู่ Ditsเปิดฉากโจมตีนางมารด้วยสนามแม่เหล็กไฟฟ้าแรงสูงที่สามารถย่างสดรถบรรทุกทั้งคันได้ในพริบตาแต่ดูเหมือนว่าไฟแรงสูงเหล่านั้นจะทำได้แค่เต้นรอบๆตัวของคาโอริ นางมารโบกพัดของเธอขึ้นก่อนสนามแม่เหล็กจะระเบิดขึ้นเป็นลูกไฟโจมตีDitaที่หวีดเสียงร้องพลางกลิ้งตัวหลบได้ทันแขกเหรื่อด้านบนกว่าครึ่งถูกประจุไฟฟ้าแรงสูงที่นางมารส่งขึ้นไปดูดจนร่างไหม้เป็นจุณมหาจุณทันที พวกชายหญิงที่สวมหน้ากากต่างชักดาบออกมาแล้วพุ่งเข้าใส่นางมารที่ร่ายระบำวิทยายุทธ์ของเธอตั้งรับกับพวกมันร่วมครึ่งร้อยได้สบายๆ ในขณะที่หลงและฮวายองจะปรากฏตัวมาจากโซนVIPและกระหน่ำยิงแขกคนสำคัญของDita – – หม้อข้าวหม้อน้ำของเธอ – – จนล้มตายเกลื่อนกลาด Dita รีบกดมือถือไอโฟนทำให้มินิอควาเรี่ยมที่บรรจุอีโตจันค่อยๆจมตัวลงก่อนที่เธอจะกระโดดขึ้นแชนเดอเลียแล้วดีดตัวขึ้นสู่ทางลับบนยอดห้องโถง โคมไฟระย้าขนาดยักษ์ที่คมประดุจมีดได้ทิ้วตัวลงใส่นางมารแต่เธอเพียงแค่สะบัดพัดใส่มันก็กระจายเป็นผุยผงไปในพริบตา

จันทราที่กำลังควบมอเตอร์ไซค์วิบากหลบหลีกการโจมตีของสมุนDitaมาจนถึงที่หมายได้หันกลับไปเผชิญหน้ากับรถมอเตอร์ไซค์และรถยนตร์นับยี่สิบคันก่อนที่เธอจะใช้พลังจิตเสกรถมอเตอร์ไซค์ที่ไฟลุกท่วมสองคันด้านข้างให้พุ่งชนรถยนตร์คันที่พยายามจะเล็งขีปนาวุธใส่เธอจนเกิดระเบิดเป็นวงกว้าง จันทรารีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงทันทีก่อนจะพบสภาพของห้องโถงที่สวยงามที่เต็มไปด้วยกองศพที่ทั้งจมกองเลือดและไหม้หงิกงอเหมือนโดนไฟดูดพร้อมรูโหว่น่ากลัวตรงบันไดที่เหมือนกับถูกระเบิด ฮวายองและหลงหันมาพร้อมที่จะปะทะกับจันทราแต่ทั้งสามต้องชะงักเมื่อฮโยรินและปีเตอร์นำทัพชายชุดดำนับร้อยวิ่งลงมาจากบันได ฮโยรินยิงขีปนาวุธเข้าใส่ทั้งสามโดยไม่ใส่ใจว่าหลงกับฮวายองคือพวกเดียวกันหลงที่อุทิศตัวเป็นโล่ห์กำบังให้ฮวายองถูกแรงระเบิดจากขีปนาวุธเข้าที่ด้านหลังได้รับบาดเจ็บ “ฮโยรินแกหักหลังอาจารย์เหรอ?” ฮวายองตะโกนด้วยน้ำเสียงเดือดดาล “นางมารมีฉันเป็นสมุนคนเดียวก็พอ” ฮโยรินกรีดเสียงหัวเราะโดยที่ปีเตอร์ได้เอาปืนจ่อที่หัวของฮโยริน “เป็นอย่างที่คุณหนูคิดไว้จริงๆด้วย อีงูพิษ” แต่ฮโยรินที่ไวกว่าได้พลิกตัวพร้อมหักแขนของปีเตอร์อย่างแรงก่อนจะจกเอาลูกตาข้างซ้ายของปีเตอร์ออกมาไว้ในกำมือ “พวกชุดดำฟังคำสั่งของฉันให้ดีฉันจะให้นางมารไว้ชีวิตพวกแกแต่ตอนนี้ฆ่าพวกมันสามตัวนั่น” ฮโยรินแผดเสียงพลางกระทืบลูกตาของปีเตอร์ของแหลกละเอียด

อีโตจันสะดุ้งสุดตัวเมื่อไฟในห้องเปิดขึ้นปรากฏเป็นซาโตชิที่แอบเข้ามาในห้องพร้อมกับเดินเข้ามาเปิดสวิตซ์ที่ด้านข้างตู้มินิอควาเรี่ยมและพาตัวอีโตจันออกมาจากหุ่นไซบอร์กได้สำเร็จ “อีโตจันฉันมาช่วยเธอ ขอโทษด้วยนะฉันไม่มีช่องทางที่จะช่วยเธอกับเคียวโกะได้เลย” ซาโตชิประคองอีโตจันแต่หญิงสาวสะบัดออกแล้วตบหน้าซาโตชิด้วยแรงเท่าที่มีจนเซถลา “เลว!!!” อีโตจันเริ่มร้องไห้ “แกต้องการอะไรจากฉันอีก แกล่อฉันไปที่บ้านรวมหัวกับแม่แกจับฉันมาที่นี่ พวกแกฆ่าเคียวโกะ อย่าเข้ามาใกล้ฉันโอซาว่า” อีโตจันพยายามจะเดินแต่ก็ล้มลงจนซาโตชิต้องรีบวิ่งไปประคอง “เธอจะด่าจะว่ายังไงฉันก็ได้เพราะภาพที่เธอเห็นมันเป็นอย่างนั้นแต่ฉันอธิบายได้ ก่อนอื่นเราสองคนต้องหนีไปจากที่นี่” ซาโตชิค่อยๆประคองอีโตจันเดินออกจากห้อง อีกฟากหนึ่งของคฤหาสน์ราชินีพัดเหล็กคาโอริกำลังเดินตามล่าDitaอยู่ในความมืดซึ่งDitaที่กำลังจ้องมองเธอผ่านทางดวงตาของภาพโมนาลิซ่านั้นได้หัวเราะอยู่ในลำคอ “พระพันปีคะขอต้อนรับสู่2013″ เธอคลิ๊กเม้าส์ลงไปบนจอมอนิเตอร์ก่อให้เกิดแสงเลเซอร์สีเขียวสว่างวาบคมกริบประดุจใบมีดล้อมหน้าและหลังของนางมารไว้ประดุจกรงขังก่อนที่แสงเลเซอร์จะค่อยๆประกบเข้ามาตัดแล้วตัดตัวนางมารเป็นเสี่ยง มาดามDitaกรีดเสียงออกมาอย่างรื่นเริง “ฉันชนะฉันฆ่านังเมหลีฮั๊วได้แล้ว” แต่แล้วก็มีเสียงฟันดังฉับเฉี่ยวผ่านหูของDitaไป พัดเหล็กของนางมารปักอยู่บนจอมอนิเตอร์ของDitaพร้อมกับเลือดสีแดงฉานไหลลงพื้นหยดอาบตุ้มหูเพชรที่ประดับอยู่บนหูงามข้ามซ้ายที่ถูกฟันหลุดออกมา มาดามDitaกรีดเสียงร้องพร้อมกับหันไปมองเสียงหัวเราะที่เย็นยะเยือกของราชินีพัดเหล็กคาโอริที่ค่อยๆเดินออกมาจากเงามืดในมุมห้อง “จริงๆฉันตามหล่อนมาตั้งแต่ตอนระเบิดโคมไฟระย้าแล้วล่ะแต่ดูแกเล่นเกมส์กับภาพลวงตาที่ฉันสร้างแล้วมันสนุกดี” นางมารหัวเราะคิกคัก Ditaแผดเสียงพร้อมฟาดแส้เข้าใส่ร่างปราศจากอาวุธของนางมารซึ่งสามารถหลบหลีกการโจมตีของDitaได้อย่างรวดเร็วเหลือเชื่อ คาโอริกระโดดตีลังกาขึ้นยืนบนโต๊ะก่อนจะตวัดส้นเข็มเข้าที่ใบหน้าของDitaจนเธอกลิ้งลงไปนอนกับพื้น นางมารหยิบพัดเหล็กที่ปักอยู่ตรงหน้าจอมอนิเตอร์แล้วค่อยๆคลี่ออกก่อนจะเดินอย่างสามขุมเข้ามาหาDitaอย่างใจเย็นแต่มาดามDitaฉวยโอกาสหยิบปืนพกขึ้นมากระหน่ำยิงใส่นางมารก่อนจะกระโดดออกไปนอกประตูแล้วปิดขังนางมารไว้ Ditaหยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วกดไปที่Appแก๊สพิษทำให้ควันพิษในห้องเริ่มโจมตีนางมารทันทีก่อนที Ditaถอดรองเท้าส้นสูงแล้ววิ่งหนีคาโอริอย่างไม่คิดชีวิตจนลืมท่าทีสูงศักดิ์ประหนึ่งนางพญาที่เธอชอบทำไปเสียสิ้น แต่แล้วประตูห้องก็ระเบิดออกปรากฏร่างของราชินีพัดเหล็กคาโอริในชุดราตรีสีทองอร่ามเดินออกมาพร้อมรอยยิ้มอำมหิต Ditaใช้ส้นสูงทุบกระจกนิรภัยจนแตกก่อนจะคว้าปืนไรเฟิลแล้วยิงเข้าใส่นางมาร2นัดก่อนจะหลบฉากเข้าไปในบ่อจระเข้ด้านข้าง

(โปรดติดตามตอนต่อไป)


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com