http://www.facebook.com/HysteriaCulture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/02/19/ice-nine-kills-the-predator-becomes-the-prey-metalcore-82-45/
Ice Nine Kills : The Predator Becomes The Prey : Metalcore (82% = 4/5)
แรกเริ่มเดิมทีวงโพสท์ฮาร์ดคอร์จากบอสตัน แมสซาชูเซ็ตวงนี้ก่อตั้งขึ้นในปี2006โดย Spencer Charnas และ Jeremy Schwartz สองหน่อมากความสามารถจากไฮสคูลที่เดียวกันซึ่งก็เก่งกล้าสามารถถึงขั้นที่ออกอัลบั้มใต้ดินชุดแรกอย่าง Last Chance To Make Amends โดยที่ไม่แยแสใบบุญบารมีจากค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ค่ายใดๆก่อนที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์เรื่อยมา แต่อนิจจาสมาชิกแรกเริ่มอย่างเจเรมี่ดันมาถอดใจเดินออกจากวงไปกลางครันช่วงปี2009 Ice Nine Kills ในวันนี้จึงเหลือตาสเปนเซอร์เป็นหัวหอกออริจินัลยืนพื้นพลางสับเปลี่ยนสมาชิกเรื่อยมาจนล่าสุดมาลงตัวที่ Justin DeBlieck,Justin MorrowและConor Sullivan ในอัลบั้มชุดล่าสุดอย่าง The Predator Becomes The Prey งานชุดแรกภายใต้ชายคา Outerloop Records ที่เพิ่งวางขายไปหมาดๆเมื่อปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมา - แต่ดูจากโหงวเฮ้งแล้วสมาชิกท่านคงจะเปลี่ยนหน้าเปลี่ยนตาไปเรื่อยๆอีกนั่นแล
จากการตัดสินใจถอนตัวจากวงของสมาชิกรุ่นบุกเบิกของเจเรมี่ส่งผลให้การนำเสนอดนตรีของทางวงที่แต่เดิมมาสายโพสท์ฮาร์ดคอร์ภายใต้รูปแบบของพ็อพพั้งค์ผสานอีโมและสกาจำต้องเปลี่ยนทิศทางเข้าทดลองกับสาย เมทัลคอร์ มากขึ้นเรื่อยๆจนดูเหมือนจะมาลงตัวและชัดเจนที่สุดในอัลบั้ม The Predator Becomes The Prey ชุดนี้หลังจากที่ปูทางมาตั้งแต่งานสองชุดก่อนหน้านี้โดยเฉพาะอีพีระดมทุนจาก Kickstarter ที่วางขายช่วงปีที่แล้วอย่าง The Predator ซึ่งก็ดูเหมือนจะส่งอิทธิพลต่ออัลบั้มชุดนี้พอตัว เท่าที่ฟังและหาข้อมูลประกอบดูแล้วก็คงต้องว่าตามที่ทางวงและนักวิจารณ์ท่านนิยามหมวดหมู่อัลบั้มนี้ว่าเป็นอัลบั้ม เมทัลคอร์ เพราะนี่ก็ไม่รู้จะเสนอความเห็นอะไรเนื่องจากส่วนตัวความรู้และศักยภาพด้านเมทัลของดิฉันเป็นอะไรที่ด้อยชนิดต่ำเตี้ยติดดินรวมไปถึงน้ำหนักและทิศทางที่พวกเขานำเสนอก็ค่อนข้างชัดในการจับเอาดนตรีเฮฟวี่เมทัลแขนงแธรชเมทัลเกรี้ยวกราดอื้ออึงฟาดฟันกีต้าร์หนักหน่วงเป็นพายุบุแคมชนิดเต็มตีนเข้ากับดนตรีสายโพสท์ฮาร์ดคอร์จำพวกฮาร์ดคอร์พั้งค์และอีโมสครีโมทั้งหลายเพียงแต่สัดส่วนของความเป็นเมทัลออกมาในระดับที่สูงลิบ
มาลองนั่งค้นหาข้อด้อยของอัลบั้มนี้เล่นๆพบว่า ตัวคนเขียน วิจารณ์ชิ้นนี้นี่แหละเป็นอุปสรรคที่ด้อยสุดอย่างที่ได้บอกไปแล้วว่าส่วนตัวไม่ถนัดถนี่ในการฟังและวิจารณ์อัลบั้มสายเมทัลเอาเสียเลยแต่ก็จำต้องเขียนเนื่องจากคนอ่านของทางเพจรีเควสต์อยากให้มีรีวิวอัลบั้มสายเมทัลบ้าง แม้ว่าเวลานั่งฟังอัลบั้มเทือกๆนี้ทีไรแล้วดิฉันจะเล่นเอาดิฉันโง่พอๆกับเวลานั่งฟังงานของพวกศิลปินฮิพฮอพแต่ถ้าวัดจากมาตรฐานและรสนิยมส่วนตัวของคนที่ไม่ได้ฟังหรือซาบซึ้งเข้าใจในความงดงามของวัฒนธรรมเมทัลจะว่าไป The Predator Becomes The Prey ชุดนี้เป็นงานเมทัลที่ฟังค่อนข้างง่ายนะคะคือเป็นอะไรที่ค่อนข้างฟังได้ลื่นไหลไม่ต้องพยายามทำความเข้าใจอย่างหนักหนาสาหัสสากรรจ์มากหนักเมื่อเทียบกับงานเมทัลของพวกที่เขาเก๋าและอำมหิตกว่านี้ อย่างไรก็ตามส่วนตัวคิดว่าอัลบั้มชุดนี้มีปัญหาเดียวกันกับงานเมทัลทั่วสากลโลกคือการนำเสนอที่ดูซ้ำๆวนไปเวียนมาคล้ายจะมาในรูปแบบเดียวกันไปหมดทั้งที่จริงแล้วรายละเอียดและความต่างของลูกเล่นในแต่ละแทร็คก็มีความชัดเจนให้เห็นมากน้อยต่างกันไป อีกเรื่องคือเน้นความหนักปั่นประสาทหนาหูเข้าว่าแต่ดูหลวมๆไงก็ไม่รู้นะคะยิ่งช่วงท้ายอัลบั้มนี่ดูพ็อพจนงงคอเมทัลตัวจริงคงจะหาจุดมาติเตียนได้ว่าไม่เด็ดขาดกล้าๆกลัวๆเอาได้แต่ฟังไปฟังมาความเสียเอกภาพนี้นำมาซึ่งรสชาติที่หวานหูขึ้นคือมุขของวงนี้โดยรวมลูกบ้าได้อยู่แล้วนี่ยังได้ความสวยของเมโลดี้และท่อนคอรัสในบางจุดไปอีก จะว่าไปถือว่าเป็นจุดได้เปรียบก็ได้นะขึ้นอยู่กับมุมมอง
เปิดอัลบั้มมาด้วย The Power In Belief (4.5/5) ก็เล่นเอาดิฉันตาเหลือกด้วยความที่โหมกระหน่ำทั้งดนตรีที่หนักหน่วงและเสียงแหกปากตะคอกของนักร้องนำที่ไม่ปราณีหูกูเลยแต่พอตั้งสติได้ก็นับว่าลูกเล่นแพรวพราวน่าสนใจทีเดียว ในแง่ของการขยับเข้าสู่การทำดนตรีเมทัลคอร์ชนิดเต็มตัวก็นับว่าเป็นแทร็คที่เป็นตัวแทนของอัลบั้มนี้ได้อย่างดี แทร็คถัดไป Lets Bury The Hatchet In Your Head (4.5/5) ขึ้นต้นมาภายใต้ธรรมเนียมของงานแธรชเมทัลเกรี้ยวกราดระทึกขวัญแต่ชอบตรงท่อนคอรัสที่เบรคเอารสของพ็อพพั้งค์และพวกอีโมมาเสริมทัพชนิดที่ถูกจริตดิฉันพอดิบพอดี ไม่ชอบเมทัลก็จริงแต่มันก็เท่ห์ดีนะ The Coffin Is Moving (4/5) ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเพลงจากอีพีชุด The Predator ที่วางขายเมื่อปีที่แล้วเทียบกับเพลงอื่นๆในอัลบั้มแล้วส่วนตัวคิดว่าค่อนข้างสูตรสำเร็จทีเดียวนะ The Fastest Way To Her Heart Is Through Her Ribcage (4.5/5) และ Connect The Cuts (4.5/5) เป็นสองแทร็คที่น่าจับตามองของอัลบั้มนี้ในแง่ของชั้นเชิงการเรียบเรียงที่แตกต่าง พลังในตัวเพลงและที่สำคัญเชื่อว่าน่าจะถูกใจพวกชอบอะไรในระดับที่พวก Extreme Metal เข้านำเสนอกันไม่ว่าจะเป็นในส่วนของความเป็นซิมโฟนิคและกลิ่นเดธเมทัลจาง ไม่วิปริตถึงขั้นนั้นแต่ก็โหดฉิบเป๋ง มาที่ What I Never Learned In Study Hall Ft.Tyler Carter (4/5) ฟังแล้วตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมีเพลงอารมณ์ที่ลดระดับจากเมทัลดิบๆไปเป็นพ็อพพั้งค์เก๋าๆน่ารักๆแบบนี้ ผิดธรรมเนียมแต่ชอบค่ะ! ว่าแล้วปิดรีวิวที่เพลงนี้กันเถอะ
แทบจะคลานไปกดStopหลังฟังเสร็จ ทิ้งท้ายไปด้วยข้อมูลที่ว่าอัลบั้มชุดนี้นี่เป็นผลงานชิ้นแรกของ Ice Nine Kills ที่กระโดดเข้าท็อป200อัลบั้มชาร์ตของบิลบอร์ดได้ - ที่153 - แถมยังเปิดตัวที่อันดับ3บน Top Heat Seekers Chart เช่นเดียวกับพ่วงตำแหน่งอันดับหนึ่งสาขาอัลบั้มเมทัลบน Itunes ในสัปดาห์แรกที่วางขายได้อีก ถึงขนาดนี้แล้วคอเมทัลไม่ว่าจะแขนงใดสาขาใดสมควรหามาฟังนะคะส่วนอิฉันขอลาขาดล่ะค่ะฟังเกาหลีไม่ก็มารายห์ แครี่ย์มันสบายหูแนสทิน่ากว่าเยอะ เหอๆ
