http://www.facebook.com/HysteriaCulture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/02/27/shakira-empire-pop-rockalternative-rock-74-3-55/
Shakira : Empire : Pop-Rock/Alternative Rock (74% = 3.5/5)
ยังคงยืนยันคำเดิมจากวินาทีแรกว่า Cant Remember To Forget You ซิงเกิ้ลเปิดตัวคัมแบ็คของคุณโค้ชThe Voice ชากิร่า ละทินดิว่าสะโพกสลาตันที่ร่วมงานกับสาวเก๋แห่งทศวรรษอย่าง ริฮานน่า จนถึงวินาทีนี้ดิฉันก็ยังสัมผัสไม่ได้ถึงความไพเราะและเข้ารูหูตรงไหนสักนิด สักนิดก็ยังสัมผัสไม่ได้จริงๆนะคะ! ว่าแล้วจากที่ไม่เคยคาดหวังในงานอัลบั้มภาษาอังกฤษของนางชากิร่าแม้แต่นิดอยู่แล้วมาเจอการเปิดตัวของเธอที่เล่นเอาจุกเสียจนแม้แต่จะแสยะยิ้มให้ก็ยังพะอืดพะอม อีแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่คำว่า ไม่เคยคาดหวัง จะแปรเปลี่ยนเป็นความ อคติ กลายๆ
จะว่าไปก็น่าตบเพราะดิฉันก็ได้เตรียมแผนทำการอารยะขัดขืนอีเจ๊ชากิร่ากับอัลบั้มชุดล่าสุดไว้เสียชนิดดิบดีแต่แล้วนางก็ปล่อย Empire ซิงเกิ้ลที่สองออกมาล่อตาล่อใจได้สักระยะ จากที่ตอนแรกทำเป็นงอนปิดหูปิดตาไม่คิดจะสนใจแต่พอนานไปๆๆๆและนานไปดิฉันก็เริ่มค่อยๆแอบชำเลืองๆมองว่าแล้วก็อดไม่ได้ที่จะต้องหามาฟังอยู่ดีด้วยความที่อย่างที่รู้ๆกันนะคะว่าแนสทิน่าชอบศิลปินหญิงและเป็นสาวกของพวกเหล่าดิว่ามาแต่อ้อนแต่ออกซึ่ง ชากิร่า ก็เป็นหนึ่งในศิลปินที่เข้ามาอิทธิพลต่อชีวิตการฟังดนตรีในช่วงวัยรุ่น - ว่าแล้วก็ทิ้งกันไม่ลงจริงๆ
รอบแรกกับ Empire แม้จะเฉยๆแต่แอบอมยิ้มนะด้วยความที่ประการแรก ประทับใจที่การเรียบเรียงและชั้นเชิงของดนตรีดูดีขึ้นมาก นี่พูดเลย อีกประการก็อดขำตัวเองไม่ได้ว่า ไม่พ้นกลืนน้ำลายตัวเองอีกแล้วฉัน เอาเป็นว่าแผนการทำอารยะขัดขืนเป็นอันต้องพับไป แต่พอวนเข้ารอบที่สามที่สี่ที่ห้าเท่านั้นแหละค่ะดิฉันสัมผัสได้ว่าพลังของเพลงนี้มันเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเช่นเดียวกับความชอบที่เริ่มพุ่งปรี๊ดปร๊าดตามมาติดๆจากตอนแรกให้คะแนนแค่3ดาวไปๆมาๆขอใส่คะแนนพิศวาสเป็นการส่วนตัวให้อีก.5 อย่าหาว่าเอาแต่ใจหรือโลเลเลยค่ะเพียงแต่ไม่คาดคิดว่างวดนี้จะได้เห็นสาวชากี้เธอจะสับรางมาทำเพลงร็อคสไตล์พวกงานอัลเทอเนทีฟร็อคช่วงยุค90sชนิดที่ฟังแล้วได้กลิ่นอายในยุครุ่งเรืองของน้า อลานิส มอริเซ็ตต์ โชยมาเตะจมูกตลบอบอวนแม้ว่าจะยังไม่ได้ดิบโหดถึงขั้นกลายร่างเป็นพวก โพสท์กรั๊นจ์ แบบป้านิดแต่ก็นับว่าชากิร่าทำออกมาได้เท่ห์และถึงกึ๋นอยู่ คือปกติเธอทำแนวร็อคขึ้นอยู่แล้วแม้ส่วนมากจะออกมาเชยๆแปร่งๆแต่งวดนี้พร้อมสรรพด้วยการเรียบเรียงเมโลดี้ที่สุดแสนจะสวยงามจับจิตจับใจชนิดที่ฟังแล้วเข่าอ่อนระทวยขาสั่นพั่บๆจะว่าไปส่วนตัวสัมผัสได้ถึงอิทธิพลของความเป็นงานร็อคเชิงทดลอง(Experimental Rock)แบบColdplayในยุคหลังๆอยู่เหมือนกันแต่ภาพรวมยังไม่ได้สุดโต่งจนข้ามสายพันธุ์ขนาดนั้น นอกจากนี้วาทะศิลป์การเลือกใช้ถ้อยคำในเพลงก็นับว่าแพรวพราวเชือดเฉือนเฉกเช่นที่เคยเป็นมาอาจจะมีติดขัดตรงเรื่องของการใช้เสียงและสรรพสำเนียงของเธอในบางจุดที่ยังดูอึดอัดน่ารำคาญอยู่บ้างแต่เมื่อตัดสินโดยภาพรวมแล้วนับว่าช่วยกันเสริมให้อารมณ์เพลงสามารถระเบิดไปถึงขีดสุดได้อย่างดีทีเดียว สรุปแล้วให้คะแนนเพลงนี้ผ่านเข้ารอบโดยง่ายแถมเผลอๆอาจจะเป็นหนึ่งในเพลงที่ถูกใจดิฉันที่สุดในปีนี้ก็เป็นได้นะ
