http://www.facebook.com/HysteriaCulture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/04/02/back-in-the-day-donna-summer-i-remember-yesterday-popdiscorb-97-55/
Donna Summer : I Remember Yesterday : Pop/Disco/R&B (97% = 5/5)
(เนื่องด้วยธีมล่าสุดของทางเพจเกี่ยวกับเพลงเต้นรำ ดังนั้นจึงของนำรีวิวอัลบั้มอมตะของราชินีดิสโก้ท่านนี้กลับมาลงอีกครั้งนะคะ)
นับเป็นอีกหนึ่งปีที่โลกเราต้องสูญเสียศิลปินคุณภาพไปแบบไม่มีวันกลับ - โดยในปีนี้นับเป็นฝันร้ายของผู้ที่ชื่นชอบศิลปินหญิง - ตั้งแต่การจากไปของตำนานเพลงบลูส์อย่าง เอ็ทท่า เจมส์และดิว่าผู้ทรงอิทธิพลตลอดกาลอย่าง THE VOICE วิทนี่ย์ ฮูสทันในช่วงต้นปี ล่าสุดก็ถึงเวลาที่อาณาจักรดนตรีต้องกล่าวคำอำลาดิว่าอีกหนึ่งท่าน ดอนน่า ซัมเมอร์ ราชินีดิสโก้ผู้ที่มอบความสุขสันต์ยามค่ำคืนให้แก่ผีเสื้อราตรีทุกท่านผ่านทางเสียงเพลงมานานกว่า4ทศวรรษ ไม่น่าเชื่อว่าวันที่แสง สี เสียงดนตรียามค่ำคืนตลอดจนทุกชีวิตที่เคยปลดปล่อยใจให้โลดแล่นไปกับจังหวะสนุกๆจากบทเพลงของเธอจะต้องมานั่งร้องไห้ให้กับราชินีท่านนี้จะเดินมาเร็วขนาดนี้ ทางแนสทิน่าและนิตยสารHYSTERIAขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของเจ้าป้าโดยขอเขียนบทความถึงผลงานของป้าเพื่อเป็นการอุทิศแด่แรงบันดาลใจและจิตวิญญาณทั้งหมดที่ราชินีท่านนี้ได้มอบไว้ให้แก่อุตสาหกรรมดนตรีจวบจนศิลปินในยุคหลังซึ่งจะคงอยู่ตลอดไป
สำหรับอัลบั้มที่เลือกมาเขียนคือ I REMEMBER YESTERDAY ผลงานจากปี1977ของเจ้าป้าโดยตรรกกะในการเลือกนี่ไม่มีอะไรมากค่ะเพราะส่วนตัวชอบเพลงI FEEL LOVEของป้าที่รวมอยู่ในงานชุดนี้(ซึ่งเป็นเพียงไม่กี่เพลงของดอนน่า ซัมเมอร์ที่เราฟัง)ซึ่งก็ต้องขอขอบคุณความอมตะของเพลงนี้จริงๆที่มาสะดุดใจเราแล้วทำให้เลือกที่จะฟังอัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มแรกของป้าดอนน่า ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรกับอาการพบรักในเวลาต่อมา เพราะนี่คืออัลบั้มพ็อพดิสโก้ทรงคุณภาพอย่างแท้จริง ภาคดนตรีใน I REMEMBER YESTERDAY สามารถสะท้อนวัฒนธรรมของดนตรีกระแสหลักช่วงปลายทศวรรษ70ออกมาได้อย่างชัดเจนในยุคที่ดนตรีเต้นระบำอย่างดิสโก้เริ่มเข้ามามีบทบาทหลอมรวมกับดนตรีผิวสีอื่นๆในช่วงนั้นอาทิ อาร์แอนด์บี ฟั้งค์และโซลต่อยอดอิทธิพลไปถึงประมาณกลางยุค80ก่อนจะฟิวชั่นกลายเป็นนิวแจ็คสวิงเข้าปะทะกับแนวดนตรีอื่นๆต่อไป
กลับมาพูดถึงอัลบั้มนี้สำหรับผู้ที่จะหาเพลงที่เป็นเอกลักษณ์และออริจินัลแบบดนตรีเต้นรำปลาย70คงหนีไม่พ้นที่จะต้องเลือกจิ้มLOVES UNKINDเพลงพ็อพดิสโก้รื่นเริงทรงเสน่ห์ด้วยจังหวะดิสโก้กรุยกรายชวนโยกแบบ70แท้ๆผสานไปด้วยเสียงร้องแบบโซลเริ่ดๆและอารมณ์สุนทรีย์แบบสมูธแจ๊ซซ์ช่วงท้ายเพลงใครที่ชอบเที่ยวดีเจสเตชั่นคงคิดออก เพลงแบบที่นางโชว์ดีเจชอบหยิบขึ้นไปโชว์กันน่ะค่ะ มาที่ตัวไทเทิ่ลแทร็คก็เรียบเรียงออกมาได้อย่างมีชั้นเชิงสุดๆไล่ตั้งแต่ความหอมของอารยธรรมสวิงช่วงยุค30 จังหวะเต้นรำแบบฟั้งค์กีย์ดิสโก้กรีดกรายที่ถ่ายทอดด้วยลีลาการร้องแบบอาร์แอนด์บีเข้มข้นตลอดจนการอิมโพรไวซ์สุดตระการตาในแบบแจ๊ซซ์ เป็นเพลงที่ผู้ฟังกดข้ามไม่ได้จริง ตบท้ายด้วยREPRISEเก๋ๆในแทร็คที่สี่ให้อารมณ์สดและขลังไปอีกแบบ BACK IN LOVE AGAIN ก็เป็นงานคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บียุค70ประสานโซลเป็นอีกเพลงที่โดดเด่นมากของอัลบั้มเช่นเดียวกับBLACK LADYในแนวโซลดิสโก้ ปิดท้ายด้วย I FEEL LOVE เพลงดิสโก้70ขึ้นหิ้งในระดับอภิมหาตำนานฟังแล้วถึงกับขนลุกว่าในยุคนั้นคุณสามารถทำเพลงเต้นรำที่ไฮเท็คขนาดที่ยุคเทคโนโลยีแท้ๆอย่างสมัยนี้แพ้ราบคาบได้อย่างไร? ถูกอย่างที่นักวิจารณ์บางท่านว่าๆแรงบันดาลใจในยุคดนตรีอิเล็คโทรนิคเต้นระบำและซินธิ์พ็อพก็เริ่มมาจากป้านี่ละ
จะว่าไปก็น่าเสียดายนะคะที่กว่าจะอยากเป็นแฟนเพลงของป้ามันก็สายเกินไปซะแล้ว ฟลอร์เต้นรำยามค่ำคืนคงจะไม่เหมือนเดิมไปตลอดกาล R.I.P. THE QUEEN OF DISCO
