http://www.facebook.com/hysteriaculture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/11/07/live-forever-oasis-rock-n-roll-star-britpophard-rock-98-55-a/
Oasis : Rock n Roll Star : Britpop/Hard Rock (98% = 5/5) - A
บทเพลงแรกที่มักจะโลดแล่นเข้ามาในโสตประสาทเสมอในยามค่ำคืนอันสุดแสนจะบ้าคลั่ง บทเพลงแรกที่ร่ายมนตร์สะกดให้เรายอมถวายใจเป็นสาวกของพวกเขาพร้อมยก Definitely Maybe ผลงานอัลบั้มเปิดตัวทูนขึ้นบนหิ้งของอัลบั้มอมตะนิรันดร์กาลเท่าที่เคยมีมาบนโลกใบนี้และแน่นอนบทเพลงๆแรกที่คอลัมน์ Live Forever เลือกมาสำหรับธีม Britpop Issue ประจำเดือนพฤศจิกายน 2014นี้ไม่มีทางจะหนีพ้น Rock n Roll Star บทเพลงอันเปี่ยมไปด้วยพลังของจิตวิญญาณร็อคอังกฤษแห่งทศวรรษ90sและคำตอบที่โลกดนตรีในช่วงเวลานั้นยอมรับ Oasis
ความทรงพลังประหนึ่งพายุบุแคมที่พร้อมจะถาโถมซัดสาดใส่ผู้ฟังของ Rock n Roll Star อันเป็นตัวแทนของหนึ่งในช่วงเวลาทางดนตรีที่ดีที่สุดที่ผู้ฟังและเหล่าสาวกได้รับจากวงของสองแสบกัลลากอร์จนไม่จำเป็นต้องแปลกใจที่เมื่อย้อนกลับมาฟังแล้วจะรู้สึกเสียดายเมื่อได้เห็นสภาพของงานดนตรีร็อคในยุคหลังๆของพวกเขา Rock n Roll Star เป็นบทเพลงที่ผนวกเอาวัฒนธรรมของงานร็อคฝั่งอังกฤษช่วงยุค90sไว้ชนิดอัดแน่นล้นปรี่ด้วยภาคดนตรีเก๋าๆแบบฮาร์ดร็อคติดพั้งค์ที่ดูเหมือนว่าจะได้รับแรงบันดาลใจมาจากงานของพวก Sex Pistols,The WhoและThe Doorsติดสอยมาพอดูผนวกเข้ากับกลิ่นพ็อพของงานย้อนยุค60sสไตล์ The Beatles โดยเฉพาะงานจากช่วง Sgt.Peppers Lonely Heart Club Bands ให้บทสรุปออกมาเป็นงานบริทพ็อพเก๋าๆเพลงนี้ที่เป็นตัวแทนอันทรงพลังของความสดตลอดจนมนตร์เสน่ห์แห่งดนตรีร็อคอังกฤษประจำช่วงเวลานั้นโดยแท้
เชื่อว่าไม่ว่าจะเป็นสาวกขาประจำหรือขาจรก็ตามแต่คุณก็จะอดหลงรักเพลงนี้ชนิดถอนตัวไม่ขึ้นไปอย่างง่ายๆโดยดุษฎีไม่แพ้กัน สมแล้วที่ทางวงยกให้เป็นหนึ่งใน3บทเพลงที่แทนความในใจของพวกเขาและสาส์นจากอัลบั้มDefinitely Maybeได้อย่างดีที่สุด ศรัทธาในตนเอง,อิสรภาพและชนวนระเบิดแห่งความบ้าคลั่งสู่หนทางที่จารึกตนเองเป็นตำนานแห่งทศวรรษ
http://hysteriaculture.files.wordpress.com/2014/11/wpid-oasis_-_slide_away_promo.jpeg
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/11/14/live-forever-oasis-live-foreverslide-away-britpop-100-55-a/
Oasis : Live Forever/Slide Away : Britpop (100% = 5/5) - A
แปลกมั้ยล่ะ? ที่ดิฉันเขียนคอลัมน์ Live Forever มาตั้งแต่เดือนมีนาคมที่ผ่านมาแต่ก็ยังไม่เคยได้มีโอกาสเขียนถึงผลงานของศิลปินที่บทเพลงของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ให้แก่ชื่อคอลัมน์นี้จวบจนเวลาเลยผ่านมาจนจะสิ้นปีแล้วนี่แหละค่ะถึงสบโอกาสได้เขียนถึงเพลงของ Oasis ที่ส่วนตัวโปรดปรานที่สุดเสียทีกับ Live Forever เพลงชื่อเดียวกับคอลัมน์แถมด้วยอีกหนึ่งบทเพลงจากอัลบั้มสุดโปรด Definitely Maybe ที่ก็โดนใจดิฉันไม่แพ้กันอย่าง Slide Away ไปแบบแพ็คคู่ เพลงหนึ่งก็คมคายสวยงามตามภาษาร็อคอังกฤษส่วนอีกเพลงก็เกรี้ยวกราดกรีดใจชนิดที่ฟังทีไรก็ใจจะขาดรอนๆเสียให้ได้
เริ่มที่ Live Forever เพลงเก่งประจำอัลบั้มที่พาชื่อของ Oasis ลอยลำเข้าสู่ท็อป10ของยูเคชาร์ตเป็นเพลงแรก แม้ภาพรวมจะดูไม่มีอะไรต่างไปจากงานร็อคตามธรรมเนียมร็อคฝั่งสหราชอาณาจักรดีๆที่เราได้ยินกันทั่วไปแต่รู้หรือไม่ว่าสำหรับดิฉันแล้วถ้าเพลงนี้ไม่ได้เสียงร้องของคุณพี่ เลียม ปากปีจอ เอ๊ย เลียม กัลลากอร์ ที่ใครๆก็ต่างก่นด่าครหาว่าพี่เล่นสดได้ห่วยแตกมาร้องล่ะก็มันจะไม่มีทางมีเสน่ห์สะกดใจผู้ฟังได้ถึงขนาดนี้เลย น้ำเสียงเกรียนๆกวนๆยียวนกลีบประสาทของคุณพี่นี่ต้องยอมรับว่าครั้งหนึ่งสะกดคอร็อคทั่วทั้งโลกให้สยบลงกราบได้จริงๆ มันมีดียังไงไม่รู้แต่สำหรับดิฉันมันเป็นอะไรที่มาจาก ความรู้สึก ล้วนๆน่ะค่ะคุณขาจะเรียกว่างดงามจากภายในแม้กีต้าร์จะอื้ออึงก็คงไม่ผิดแถมยังตอบโต้อิทธิพลของ กรั๊นจ์ จากฟากอเมริกาที่ครองโลกดนตรีในช่วงต้นยุค90sด้วยเนื้อเพลงที่เปี่ยมด้วยความหวังและแสงสว่างอันประกาศตนเป็นปฏิปักษ์กับเนื้อเพลงเกรี้ยวกราดมืดหม่นอนธกาลเบื่อโลกของราชากรั๊นจ์ Nirvana โดยสิ้นเชิง เจิดจรัสตามภาษาร็อคแถมยังเปี่ยมไปด้วยอัตลักษณ์สมกับที่นักวิจารณ์ดนตรีหลายสำนักยกย่องให้เป็นบทเพลงบริทพ็อพที่ยืนอยู่แถวหน้าสุดของบริทพ็อพโดยแท้
สำหรับ Slide Away คงจะไม่ช้าเกินไปที่จะขอโวยวายว่า ทำไมไม่ตัดเป็นซิงเกิ้ลวะเพลงดีขนาดนี้? คือเป็นหนึ่งในเพลงของวงสองจ๋อกัลลากอร์ที่แหมะเป็นแค่บีไซต์ในอัลบั้ม (ไม่แน่ใจว่าตัดPromotionalที่ไหนรึเปล่า) แต่ดันทรงอิทธิพลต่อบรรดาสาวกทั่วทั้งโลกและเหล่าขาร็อคมากมาย บางทีเวลาไปข้าวสารก็ได้ยินพวกวงคัฟเว่อร์เล่นเพลงนี้บ่อยไป มาที่ความประทับใจที่อะฮั๊นมีต่อเพลงนี้บ้างก็ไม่มีอะไรมากฮ่ะก็แค่แทบจะลงไปดิ้นพราดๆชักดิ้นชักงอกับพื้นตอนที่ฟังครั้งแรกก็แค่นั้น ด้วยความที่ แม่งมันช่างเป็นตัวตนของกูจริงๆ ขออภัยเถิดถ้าหยาบแต่ส่วนตัวมาค้นพบตัวเองว่าชอบร็อคแนวๆนี้ดูจิตๆมีปัญหาแบบนี้สรรพสำเนียงเกรี้ยวกราดตะโกนโวยวายแบบนี้กีต้าร์กระหน่ำกรีดใจลากไส้แบบนี้ ถึงใครจะหาว่าชวนปวดหัวปวดหูแต่งานกีต้าร์ร็อคแพรวพราวแบบอังกฤษแท้ๆแบบนี้กลับน่ารักสำหรับดิฉันมากกว่าจะระทึกขวัญ อย่างว่าแหละหนอเป็นสองเพลงที่ฟังแล้วใจจะขาดรอนๆเพราะมันช่างกรีด ทิ่มและแทงไปทุกซอกอณูของหัวใจจริงๆพับผ่า
http://hysteriaculture.files.wordpress.com/2014/11/wpid-img1415034156526.jpg
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/11/17/live-forever-oasis-married-with-children-britpop-87-4-55/
Oasis : Married With Children : Britpop (87% = 4.5/5)
อำลากันไวชนิดน่าตกอกตกใจทั้งๆที่เพิ่งจะย่างเข้ากลางเดือนได้แค่วันเดียวแต่คอลัมน์ Live Forever ประจำเดือนพฤศจิกายนก็ถึงเวลาที่ต้องกราบลาทุกท่านไปด้วย Married With Children เพลงปิดอัลบั้ม Definitely Maybe ของ Oasis อันสุดแสนไพเราะ ด้วยท่วงทำนองอันงดงามของกีต้าร์บริทพ็อพที่เรียบง่ายหากแต่เข้มข้นทรงพลังตามธรรมเนียมงานกีต้าร์ร็อคของฝั่งสหราชอาณาจักร เอาจริงๆแล้วเพลงนี้ไม่ค่อยเป็นที่จดจำหรือพูดถึงเท่าไรแม้แต่ในหมู่แฟนๆของOasisเองเนื่องด้วยความโดดเด่นของหลายๆบทเพลงก่อนหน้านี้ที่ดาหน้าเข้าสู่ทำเนียบมาสเตอร์พีซของแวดวงบริทพ็อพจนทำให้เพลงเรียบๆเพลงนี้ถูกมองข้ามไปอย่างน่าเสียดาย และนี่คือเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลที่หยิบเพลงนี้ขึ้นมาเขียนอำลาสั้นๆปิดคอลัมน์เพราะเราหวังว่าจะมีคนรุ่นใหม่สักคนที่ฟังแล้วชอบตลอดจนเห็นถึงความสวยงามของบทเพลงที่ไม่มีใครพูดถึงอย่างเพลงนี้!
