แต่ว่าว่าบาปไปเพลงอีนี่สำหรับช้านถือว่าไม่ง่อยนะจ้ะ(นอกจากอีชุดแรกๆ) อีแคนดี้ที่ว่าโดนกะเทยสมัยนั้นสาปช้านก็เปิดฟังบ่อยๆเวลาอยากได้ฟีลกะหรี่เด็กไซด์ไลน์ยุค2000 บอกเลยว่าอีนี่คือ1ในlow-key vibe songsของช้าน ตั้งแต่อีIWBWYจนถึงอีOST a walk to rememberคืออยู่ในplaylistช้านหมดเลย กรั่กๆๆ หรืออัลบั้มmandy mooreเองที่มีอีin my pocketเป็นลีดซิงเกิ้ล ช้านคือฟังจนเทปยืดหมดล่ะ
ถึงโดยรวมๆช้านจะฟังอีนี่น้อยกว่าอีหอกกับอีเจสซิมพ์ที่ช้านชอบมากกว่าก็ตาม แต่รวมๆคือฟังเพลงนางอยู่ในระดับอัลบั้มสตริปของอีหรี่ได้เลยละมั้ง (แต่อีจีนี่ อีอัลบั้มสเปน กับอีb2bคือฟังพอๆกับอัลบั้มที่ชอบท็อปๆของอีหอกกับอีเจสซิมพ์เลยค่ะ ส่วนที่เหลือนะเหรอ ตั้งแต่อีไบโอนิคคือกดทิ้งลงชักโครกอย่างเดียวค่ะ ไม่เคยจำ กรั่กๆๆ)
สมัยช่วงทำเพลงคันทรี่ โดยเฉพาะบั้มท้ายๆก่อนพักไมค์ตอนนั้นกะเทยก็ชมอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าห่างไมค์ไปกว่าสิบกว่าปี กลับมารอบนี้ก็ยังไว้ลายความเก๋าไว้ได้ ภาคเนื้อหาคือดีมาก กะเทยที่เบื่อเพลงเนื้อหาสลัมวนเวียนแต่เรื่องกะหรี่พี้ยาคือrecommendอัลบั้มนี้สุดฤทธิ์ เนื้อหาคือself awareness self reflection บั่บheal spirit and soulเวอร์ สมเป็นเนื้อหาเพลงโลกที่1ชั้นสูงมากๆ
มูดแอนด์โทนอัลบั้มก็ดีมากๆ ให้รสอ่อนๆ ฟังได้เรื่อยๆ อบอุ่น แต่แฝงด้วยความเศร้าเล็กๆ ส่วนใครที่ไม่อินเพลงคันทรี่ก็ยังฟังได้ เพราะรวมแล้วเรียกว่าเป็นงานพอพโฟล์คที่แบบพอให้มีกลิ่นคันทรีจางๆก็ว่าได้ ซึ่งเอาจริงหลายๆแทร็คเป็นโฟล์คร็อคที่กะเดียดไปออกไปแนวอัลเตอร์เนทีฟก็มี อาจไม่ได้ฉูดฉาดเท่าเพลงเมนสตรีมพิมพ์นิยม แต่ถ้าเน้นอัลบั้มที่หยิบมาฟังได้เรื่อยๆ silver landingsถือว่าตอบโจทย์มากๆ
แล้วเสียงวิพากษ์วิจารณ์คือแง่บวกมากๆ criticsหัวใหญ่หัวเล็กคืออวยกันไม่หยุด อาจเพราะภาพจำbad reputationสมัยอีแคนดี้ด้วยแหล่ะ พอมาเทียบกับอีอัลบั้มล่าสุดเลยเหมือนนรกกับสวรรค์ คนเลยเทคะแนนให้อัลบั้มนี้เวอร์มาก แต่เอาจริงๆในบรรดาทั้ง4ตัว งานอีแมนดี้คือรักษามาตรฐานที่สุดหล่ะ ตั้งแต่เทิร์นมาคันทรี่คือดีขึ้นทุกบั้ม ในขณะที่ทั้งอีหอกกับอีหรี่เหมือนหยุดมาตรฐานกันที่ช่วงกลางยุค2000 เข้ายุค10sคือหีอะไรกันก็ไม่รู้ ส่วนอีเจสซิมพ์ไม่ต้องพูดถึงเพราะคุณภาพยุคหลังคือแย่ที่สุดในทั้ง4ตัว
_________________
