กะเทยเงียบกริบมาก ใจคอไม่ดีรุย กรั่กๆๆ

เดี๋ยวฟังจบจะมามาเม้าท์ด้วย


_________________

ฟังแบบสกิม อีดอก เพลงแบบ80sแท้ๆ แบบclassic 80s rewindแบบนั้นเลย งง ขายพวกลุงๆป้าๆวัยทองหมดประจำเดือนเหรอ กูงง


_________________

วรั้ยยยยย ขอถอนคำพูดนะคะ ช่วงแทร็คกลางๆ กลับมาเป็นอิเล็กโทรอาร์แอนด์บี ที่คุ้นเคยล่ะ พอดีรีบสาปไปหน่อย กรั่กๆๆ


_________________

เอาจริง การเรียงแทร็คของอีอเบลยังถือเป็นหมัดเด็ดเหมือนเดิม พอฟังไปถึงครึ่งอัลบั้ม แล้วเริ่มกดพอสไม่ลงล่ะ อันนี้ต้องขอชมเชย แล้วไฮไลต์ของอัลบั้มนี้คงหนีไม่พ้นการเพิ่มกิมมิคเล็กๆน้อยๆ ช่วงรอยต่อเปลี่ยนผ่านระหว่างแทร็ค อารมณ์ฟังวิทยุสมัยก่อน เพราะคนสมัยนี้นิยมฟังแบบเพลย์ลิสท์มากกว่า ก็เออ ช่างคิดดีเหมือนกัน


_________________

กรี้ดฟังแปป


_________________

ฟังละรอบนึง เออ ไม่แย่ขนาดที่จินตนาการไว้ แต่ตอนนี้ยังตัดสินไม่ได้ ว่ามันเป็นการยกระดับผลงานไปอีกขั้นรึเปล่า รวมๆละนึกนึกถึง Beauty Behind The Madness ในเวอชั่นที่นิ่งกว่า แต่ก็นิ้งกว่า แค่แบบเบื่อๆ 90 80 เทรนด์ ก็เลยไม่รู้จะอินได้ขนาดไหน

รวมๆละนึกถึงเรพุเทชั่นอ่ะ พอฟังแยกๆละก้แบบ เออเพระาดี แต่ก็แล้วไง ทุกเพลงมันคล้ายๆกันไปหมด (อันนี้เพราะฟังแค่รอบเดียวด้วย)

แต่แทรกที่ชอบคือแทร็กอินโทรเปิดบั้ม เก๋ดีอ่ะ ความดีจงดีเจก็มา กะอี Every angel is terrifying แต่ไม่ได้ชอบในแง่ความเพราะนะ ชอบเพราะมันโดดออกกมามากกว่า

ละก็ครึ่งแรกของบั้มรู้สึกน่าเบื่ออะ แบบ อีกละหรอ ค่อยๆไปถึงช่วงท้ายอัลบั้มที่เหมือนเครื่องจะติด แต่แล้วก็เข้าสู่เพลงประเภทโบนัสแทร้กของ after hour


_________________

ยังไม่ได้ฟังเลยค่ะ เดะจะมาเม้าท์ค่า


_________________

จะพูดไงดี ครึ่งแรก คือเป็นงาน80s แบบเข้มมาก เหมือนทำเอาใจcriticsสุดฤทธิ์ จะบอกว่ามันไม่ดี ก็คงไม่ใช่ แต่มันน่าเบื่อ เบื่อ อารมณ์เหมือนดูหนังซ้ำ ทั้งจากตัวอีอเบลเอง เบื่อทั้งจากอุตสาหกรรมเพลงของอีพวกดั้งขอ ณ เวลานี้ด้วย

ก็ดีที่นางตัดจบธีม80s ที่a tale by quincy + out of timeพอดี (ซึ่งเป็นเพลงที่ชอบที่สุดในธีมเพลง80sของนางด้วย) เลยเออ ก็ดี ไม่งั้นคงปิดเสียก่อน

พอเข้าส่วนelectro r&b คือโอเคล่ะ ชอบอยู่ แต่ถ้าให้พูดตามตรง คือให้อารมณ์ฟังเพลินๆมากกว่า ไม่มีแทร็คที่ฟังแล้วบั่บblow my mindเลย เมื่อเทียบกับทั้งอีafter hourหรืออีstar boy

ส่วนธีม คอนเซ็ปท์ เนื้อหา หรือพวกกิมมิคต่างๆ นี่ว่าทำได้ดี พวกนี้ช่วยพยุงอัลบั้มนี้ได้มากโขเลยทีเดียว ลำพังถ้าเอาเฉพาะภาคดนตรีอย่างเดียว นี่ว่าแอบสอบตกด้วยซ้ำ


_________________

ส่วนใครpreferงาน80s โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกงาน80s rewind คือบินไปจดทะเบียนสมรสกับอีอเบลได้เลย อีดอก ล่อมาเกินครึ่งอัลบั้ม แถมดนตรีคือชัดมาก ชัดแบบ80s character and an organic feelอะค่ะ อีเปรต

แต่ต้องยอมใจ ช่วงรอยต่อของแต่ละแทร็คจริงๆนะ อย่างการtransitionจากhow do i make you love meไปสู่take my breath คือเนียนไร้รอยต่อมากๆ ทำให้เพลงระดับงั้นๆอย่างอีtake my breath ดูดีกว่าเวอร์ชั่นซิงเกิ้ลประมาณร้อยเท่า

เชื่อม่ะ ตอนตัดอีเพลงนี้เป็นซิงเกิ้ล นี่ฟังไม่ถึง5รอบด้วยซ้ำ แต่พอฟังเรียงแทร็คในสตูดิโอเวอร์ชั่น คือฟังซ้ำเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้


_________________