ขอไม่พูดตั้งแต่อีเหรดลงไปแล้วกัน เพราะช่วงเกือบ5ปีที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้ฟังบั้มเก่าๆของอีนี่มากนัก (นอกจากอีเฟียเลส)
อี69 เอาจริง ด้วยความที่purposeของอัลบั้ม ต้องการเป็นเพลงเมนสตรีมที่แมสจ๋ามากๆ ส่วนตัวก็ไม่อยากจะแหกหีอะไรมาก แต่อีเชคกิทออฟคือชั้นต่ำระยำมาก เหมือนเพลงชั้นต่ำของนักร้องเกรดบี ทุกอย่างกระจอกไปหมด ตั้งแต่ดนตรียันlyrics
ส่วนเพลงอื่นๆในบั้มนี้ ส่วนตัวจำต้นกับท้ายได้ แต่แทร็คช่วงกลางๆคือจำไม่ได้เลย หรือที่พอจำได้ก็พวกเพลงระยำอย่างอีเชคกิทออฟกับอีแบดบลัด อะไรแบบนั้นไป
อีbad reputation หลังจบอีLWYMMD นอกจากdancing with our hands tiedที่ชอบมากๆ ที่เหลือนี่จำเพลงอะไรแทบไม่ได้เลย อ่ะๆ มีอีเดรสที่โอเคใช้ได้อีกเพลง ที่เหลือเหมือนใส่มาแค่ให้ครบอัลบั้มแค่นั้น อีcall it what you wantก็พอถูไถ แต่เทียบเพลงช้าปิดอัลบั้มที่ดีมากๆอย่างอีคลีนในอี69 ก็งานคนละเกรดอีก
อีลัฟเวอร์ ด้วยความที่มูดแอนด์โทนของบั้มมันดูหวานๆพาสเทล แต่ละเพลงก็ไม่ได้จัดจ้านอะไร แล้วอีเทย์ค่อนข้างคุมโทนด้วย เลยไม่ค่อยมีเพลงที่โดดออกมาให้รู้สึกว่า เอ้ะ มึงทำอะไรของมึง อีพวกที่ดนตรีอ่อนกว่าชาวบ้านเค้า อย่างi think he knows, pepper rings, ลอนดอนบ๋อย บลาๆๆ พวกนี้ถ้าอยู่บั้มอื่น อาจจะถูกช้านแหกหีหนักกว่านี้ แต่มาอยู่บั้มนี้ก็บั่บ เออ ช่างแม่ง พอฟังตอนขัดเล็บตีนได้
ถ้าจะมีอัปรีย์ ก็อีหีหิหี้กับอีYNTCDนั้นแหล่ะ จัญไรที่สุดแล้ว คือถ้าเป็นแค่ไซด์แทร็คแต่แรก เอาจริง อาจจะไม่รู้สึกอะไรนะ แต่นี่มึงกล้าตัดเพลงแบบนี้เป็นซิงเกิ้ล อีดอกทองช้างเย็ด
อีfolkloreกับอีevermore จะบอกว่าไม่มีเพลงที่รู้สึกเอ้ะเลย ก็คงไม่ถึงกับไม่มี คือเอางี้ อีเพลงที่ทำให้รู้สึกเอ้ะในอี2บั้มนี้ มันไม่ได้ทำลายอรรถรสในการฟังโดยภาพรวมอ่ะ
อธิบายง่ายๆ อย่าง อีfolklore ส่วนตัวไม่ชอบอีexile รู้สึกว่าอีเทย์try hardเกินไป แล้วอย่างที่รู้ อินเนอร์ผีซังกะตายของอีนี่ เทียบกับอีกเพลงที่ฟีทกับลุงจัสตินเวอร์นอนเหมือนกัน อย่างอีevermore ที่ทำได้โครตพอดิบพอดี อีevermoreคือกลายเป็นเพลงระดับมาสเตอร์พีซในชีวิตอีนี่ไปเลย
หรืออีevermore ก็เฉยๆกับอีpillow อย่างอีcardigan ว่าบุญบาปก็ยังมีออร่าของความเป็นเพลงซิงเกิ้ลบ้าง ในขณะที่อีpillow ฟังยังไงก็เป็นได้ไซด์แทร็คแค่นั้น
แต่กระนั้น อี2เพลงที่ว่ามา ก็ไม่ได้ฟังแล้วรู้สึกอี๋ แหวะ อะไรแบบนั้น อาจจะรู้สึกขมวดคิ้วนิดหน่อย แต่ก็พอที่จะปล่อยผ่านไปได้
_________________