5555 เอาจริง ถ้าให้เทียบ นี่เลือกอีเฟียเลส เพราะทำให้(เคย)เป็นสวิฟแตดเต็มตัว
จริงๆ หมัดเด็ดของอี2อัลบั้มนี้เหมือนกัน คือstorytellingที่โดดเด่น ตรงนี้ทำให้พลิกมาเป็นต่ออัลบั้มอื่นๆ (ได้คะแนนวิจารณ์สูงมากๆทั้งคู่) ทั้งที่ด้านอื่นๆเป็นรอง เช่น เนื้อหาหรือlyrics
เฟียเลสขายความแฟรี่เทล โพซิทีฟ เกวเน็กดอร์ ที่เป็นอะไรที่ใกล้ตัว บ้านๆ ดูเหมือนเล่าง่าย แต่ทำให้ทัชใจคนฟังได้ อันนี้ต่างหากที่ไม่ง่าย ไม่นับว่า ณ เวลานั้นอีนี่เป็นเด็กดันของพวกดั้งขอคนใหม่อีก การที่มงใหญ่ลง เอาดีๆส่วนตัวก็โอเคนะ เทียบกับอีก้า อีบี อีเย่ ที่อี2ตัวแรกคืองานกะเท้ยกะเทย ส่วนอีเย่ก็ไอ้มืดชายแทร่ อีเทย์คันทรี่พอพขวัญใจลุงๆเรดเน็กคนใหม่เป็นช้อยที่ดีที่สุดล่ะ (หลังจากดันอีลีแอนกับอีนอร่าไม่สำเร็จ)
Gutsขายความโกรธเกี้ยว aggressive เป็นงานที่โครตชะนี้ชะนี กะเทยอาจจะมองว่าแล้วต่างอะไรกับอีsourล่ะ นี่ว่าแม้เนื้อหาจะเซม แต่มันมีไดเร็คชั่นขึ้น มีมิติของอารมณ์มากขึ้น ที่สำคัญเชดของเพลงก็ต่างจากsourที่เต็มไปแต่เพลงชะนีอกหัก ในแง่ดนตรี อย่างที่กะเทยบอกว่าอีนี่ทำได้ดีนะ แต่มันขาดอะไรนิดๆหน่อยๆไป ซึ่งก็ต้องสะสมชั่วโมงบินกันไป
ส่วนอีบิลหรี่พูดหน่อยละกัน การทำให้ดนตรีlofiแมสได้ อันนี้ไม่ง่ายนะ อีเทย์ขายโฟล์คขายคันทรี่ คือมันก็ขาประจำแกรมมี่อยู่แล้วป่ะ ดนตรีคนขาวrepresentความเป็นอเมริกั้นอเมริกัน เอาจริงๆ นี่ค่อนข้างชื่นชมนางด้วยซ้ำ ไม่ง่าย ที่นักร้องระดับพอพสตาร์แล้ว จะยืนหยัดรักษาเอกลักษณ์แนวดนตรีที่ขายยากได้นานขนาดนี้ อย่างอีหลอดอีเทย์ พอขายไม่ได้ คือกลับมาเทิร์นแมสเลย แต่อีบิลหรี่ฟังนางอย่างน้อยก็ไม่สูญเสียตัวตน อีเฮตเต้อที่ค่อนขอดนาง โดยเฉพาะติ่งอีแคระ คือดูงานแม่มึงก่อน นับวันงานยิ่งไร้คุณภาพ แอ้นเย็ดกับwhat was i made for คนมีสติสัมปชัญญะดีๆก็ต้องรู้ป่ะ ว่าอะไรที่เรียกว่าเพลงที่ดี
_________________