Hilary Duff Dignity
กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมากนัก วงการเพลงอเมริกา ได้ให้กำเนิดเจ้าหญิงตัวน้อยของวงการเพลงทีนพ๊อพ ซึ่งสตรีนางนั้นมีชื่อว่า Hilary Duff โดยต่อไปนาโอจะขอเรียกย่อๆ ว่า ฮิล ฮิลเกิดมาพร้อมความแก่นเซี้ยว เปรี้ยวซ่าในแบบวัยรุ่นหญิงคนหนึ่งพึงจะมี ด้วยการปล่อยเพลงสุดเฮี้ยวอย่างเพลง So yesterday ออกมา โดนใจวัยโจ๋อย่างมาก เด็กแนว เด็กเซอร์ เด็กแก่ เด็กรากเหง้า ที่ต้องการสลัดคนรักทิ้งอย่างไม่ใยดี พร้อมบอกสั้นๆว่า นั่นมันก็แค่วันวาน โห ร้ายขนาดนี้ยกให้เธอไปเลย และเธอก็มีผลงานอื่นๆ ออกมาอีกมากมาย
จนมาถึงงานล่าสุด ซึ่งเป็นอัลบั้มเต็มลำดับที่ 3 ของเธอ (ไม่นับงานรวมฮิต และอื่นๆ อีกมากมายนะครับ) ฮิลยังแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการในงานเพลงของเธออย่างต่อเนื่อง มาอัลบั้มนี้ฮิลฉีกตัวเองออกจากเพลงพ๊อพวัยรุ่นธรรมดา ทั่วๆไปที่พบเห็นได้จามดิสนี่ย์แชนแนล เข้าสู่ทางเดินของตัวเอง ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ โจเอลแฟนเก่าฮิล ที่ช่วยชี้ให้เห็นถึงรูปแบบ และแนวเพลงมุมมองที่แตกต่างให้กับฮิลอย่างชัดเจน ซึ่งนาโอเชื่อว่า เธอคงได้อิทธิพลจากโจเอลมาพอสมควรในการทำงานชุดนี้ รวมถึงการดึงแบคอัพในการทำงานเพลง ที่ค่อนข้างเก่ง มาช่วยหนุนหลัง ทำให้อัลบั้มนี้ดูเป็นเอกภาพ และมีแนวทางที่ค่อยข้างชัดเจนมากขึ้น
รูปแบบเพลง
ฮิลได้จำกัดแนวเพลงของอัลบั้มตัวเองในชุดนี้ว่า a little less pop-rock and more electronic และนิตยสารบิลบอร์ด ถึงขนาดยกงานเพลงของเธอว่า beats and rhythms of clubland, with shades of Depeche Mode, Gwen Stefani and Madonnaเลยทีเดียว แต่โดยส่วนมุมมองของเราคิดว่าเป็น pop electronic ที่ประกอบด้วย dance และ rock เป็นส่วนใหญ่ เพราะในอัลบั้มนี้ฮิลได้ใช้เสียงสังเคราะห์ เข้ามาใช้ประกอบแทบทุกเพลง ซึ่งถือว่าแต่ละองค์ประกอบในการใช้ ลงตัวมาก
จุดเด่น
ฮิลมีส่วนร่วมในการทำอัลบั้มนี้เยอะมาก ทั้งแต่งเพลงเองเกือบทั้งหมด และลงมาร่วมโปรดิวศ์ในแทบทุกเพลงในอัลบั้มนี้ ทำให้อัลบั้มนี้มีความเป็นเอกภาพ และความชัดเจนในแนวทางของดนตรี ที่ออกมาแม้ว่ารายละเอียดของเพลงจะหลากหลาย ลูกเล่นที่ไส่มา แต่ก็ยังอยู่ในจุด และแนวทางที่ตัวเองต้องการนำเสนอ อีกข้อที่ขอชมว่า เรายอมรับว่าฮิลมีจุดอ่อนในเรื่องของเสียงร้อง เพราะมันเป็นเสียงที่แหลมเกินไป ฟังมากๆ จะเกิดอาการรำคาญ เหมือนใครมาครางแง้วๆ อยู่ข้างๆ แต่อัลบั้มนี้ฮิลขจัดจุดอ่อนตรงนี้ไปเยอะมาก คือ เธอใช้เสียงที่พอดี และเอาดนตรีเข้ามาประกอบโดยเลือกซาวด์ ที่เหมาะมากขึ้น และไม่ได้พยายามจะไต่เสียงให้มากเกินไป
จุดด้อย
ก็เรื่องเสียงร้องนั่นแหล่ะ แต่อันนี้จะว่าไม่ได้ เพราะธรรมชาติของเสียงเธอเป็นแบบนั้นเอง คือถ้าใครชอบก็ไม่มีปัญหา แต่ถ้าไม่ชอบ จะพาลเกลียดเอาง่ายๆเลย รวมถึงเทคนิคในการร้องเพลง ซึ่งฮิลยังต้องฝึกอีกเยอะ เพราะเสียงฮิลในอัลบั้มนี้ไม่ค่อยมีลูกเล่นเท่าไหร่เลย เพียงแค่อาศัยลูกเล่นของดนตรีมาประกอบเสียงเท่านั้นเอง อีกข้อคือ ด้วยความที่เธอเกิดมาจากงานด้านการแสดงมาก่อนทำให้หลายๆ สายตาเมินเธอ ตั้งแต่ก่อนเริ่มฟังแล้ว ว่าก็คงไม่ทิ้งเงาเดิมๆ หล่ะสิ และอีกข้อ เธอยังขจัดเงาเพลงพ๊อพกะโหลกกะลา พ๊อพดาดๆ ออกไปจากอัลบั้มไม่ได้ ทั้งหมด แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ ว่าไม่ได้ เพราะจุดขายของเธอก็คือเด็กๆ วัยรุ่นวัยละอ่อน ซึ่งฟังงานเพลงที่ซับซ้อน และรกเกินไปไม่เป็นเท่าที่ควร อีกเรื่องที่ขอติเลย คือเรื่องของการเรียงแทรคที่ขาดความต่อเนื่องมากเกินไป กะลังแดนซ์อยู่เพลินๆ ก็กลายมาเป็นร๊อค แล้วต่อด้วยพ๊อพ ธรรมดา ซึ่งเราถือว่า มันมั่วเกินไปหน่อย แม้จะหลายแนว แต่เพลงต่างๆ นำมาเรียงให้ต่อเนื่องได้ ถ้ามองรวมๆดีๆ
ความรู้สึกแรกของนาโอต่ออัลบั้มนี้
แหง่ะ นังเสียงแมวฮิลมาอีกแล้ว เฮ้อ อะไรเนี่ยเล่นกันไฟ ตัวก็ผอมแห้ง ยังกับกระดูกมาเต้นๆ ไม่อ้าววว วิทเลิฟหรอ ง่า อะไรเนี่ย เอาวะ ฟังหน่อย แต่พอฟังแล้ว โอ้ว เกิดมาก เพลงนี้ เพราะเราชอบดนตรีแนวนี้อยู่แล้ว ช้อบชอบ ฟังวันละตั้งหลายรอบแหน่ะ ก็ดีนะ อัลบั้มนี้ถ้ามาแนวนี้หลายๆ เพลงก็เข้าท่านะเนี่ย เพราฉะนั้น คะแนนก่อนฟังให้ไป 4 คะแนน เพราะวิทเลิฟ มันยกระดับดนตรี ของฮิลมาได้มาก
Track by Track
Play with fire พ๊อพ แดนซ์ อิเลคโทร และเจือ R&B นิดหน่อย ใช้จังวะกลาง ซึ่งเราว่าเพลงนี้ธรรมดามาก ไม่รู้ฮิลคิดยังไงตัดมาเป็นซิงเกิ้ลแรก จังหวะต่างๆ พื้นมากๆ อย่าจะคิดว่าตัดเพราะชื่อโพรดิวเซอร์ ที่คุ้นหูมาก นามว่า วิลไอแอม ณ วงถั่วดำ ลูกเล่นต่างๆ ในเพลงนี้ถือว่าน้อยมาก แต่คิดว่าตัดมาเพียงจะบอกว่า ฮิลจะเปลี่ยนไปแล้วนะ (2)
With love ซิงเกิ้ลที่ 2 ใช้ในการประกอบโฆษณาน้ำหอมของตัวเอง ที่ประกอบด้วย พ๊อพ อิเลคโทร แดนซ์ เจือ R&B อีกเช่นเคยโดยอาศัยลูกเล่นของการปรบมือมาผสม ทำให้เพลงดูมีจังหวะที่แน่ชัด เพลงนี้ดูดี และยกระดับเพลงตัวเองขึ้นมามาก แถมด้วยคอรัสที่ติดหูได้ง่าย ทำให้เพลงนี้เข้าถึงคนหมู่มาก และคิดว่าเป็นเพลงที่ดีในการใช้เบิกทางให้อัลบั้มนี้ เพราะมีเอกลักษณ์ และทำให้เห็นแนวทางในอัลบั้มได้ชัดเจนมาก (4.5)
Stranger แทรคเปิดอัลบั้มที่ฮิลกลับเลือกเอารูปแบบเพลงภารตะของอินเดียมาใช้ โดยก็ยังพื้นฐานดนตรีเดิมๆ นั่นแหล่ะ เพลงนี้ไม่ได้เอามาปรุงแต่งอะไรมากนัก ยังคงความเป็นภารตะค่อนข้างชัดเจน เพื่อเน้นสำหรับการเต้นรำ พอมีประสิทธิภาพที่จะตัดเป็นซิงเกิ้ลได้ แต่ส่วนตัวคิดว่าไม่ใช่เพลงที่ดีนัก (2.5)
Dignity เพลงชื่อเดียวกับอัลบั้ม ที่ออกมาเป็น พ๊อพร๊อคที่ชัดเจน เจือด้วยอิเลคโทรนิดหน่อย แต่บีทเพลงนี้ค่อนข้างหนัก และชัดเจนมาก แต่อย่างหนึ่งที่เราคิดนะ เสียงฮิลไม่เหมาะกับเพลงร๊อคเลย แต่บีทเพลงนี้เราถือว่าค่อนข้างโอเคนะ (2.5)
Danger เพลงนี้ถือว่าเอาส่วนผสมของยูโรพ๊อพมาใช้ได้ดีทีเดียว (ให้นึกถึงไคลี่ อัลบั้ม body language ไว้นะ) การร้องคลอที่เนิบๆ ไปกับดนตรี ตรงนี้ยอมรับว่าฮิลทำได้ดีเลยสำหรับเพลงนี้ เย็นๆ เนิบๆ และสามารถฟังได้เรื่อยๆ แต่ฟังนานๆ ไม่ได้นะ เพลงนี้ หลับแน่ๆ (3)
Gypsy Woman เพลงนี้มีซาวด์ที่แปลกมาก อาศัยการเดินของอิเลคโทรไปเรื่อยๆ และใช้เสียงของเด็กเล็กมาประกอบ ให้เพลงดูมีมนตร์ขลังเข้ากับเนื้อเพลง การใช้เสียงเพลงนี้ก็ถือว่าดี เพราะมันเข้ากับเนื้อเพลงที่ประชดประชัน ว่า ก็ไปกับเค้าสิ มาสนทำไม อื้ม ใช้ได้เลยนะ เพลงนี้ (4)
Never Stop พ๊อพ อิเลคโทรนิค แบบในยุค 80s ใช้กันมากๆ (ไม่แน่ใจว่าซาวด์มันเหมือนเพลงอะไร ใครรู้มาบอกหน่อย อารมณ์ประมาณ Depeche Mode อ่ะ) เพลงนี้ตั้งใจทำเพลงให้เก่า แต่เราคิดว่าฮิลยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เพราะการร้องของฮิลยังไม่มีมิติ เท่ากับเสียงดนตรีเท่าที่ควร รวมถึงเพลงจากเต้นรำ พอฮิลมาร้อง กลับกลายไปเป็นเพลงพ๊อพ ธรรมดาได้หน้าตาเฉย (2.5)
No work, All play ใช้การเดินแผ่นเสียงแบบเก่าเป็นอินโทรตอนต้นเพลง เพื่อตั้งใจให้เพลงย้อนยุคไปต่อเนื่องจากเพลงที่แล้ว เราไม่แน่ใจแนวนี้ แต่คิดว่าเป็น พ๊อพช่วงยุค 80s เหมือนกัน เพราะคุ้นหูมากๆ แต่เพลงนี้ทำได้เก่า และดีกว่าเพลงที่แล้วมากกว่า รวมถึงลักษณะเพลง และการร้อง ดูเป็นการรวมตัวของเพลงเก่าและใหม่ได้ลงตัวมากกว่า (3.5)
Between you and me กลับมาสู่รากเหง้าเก่าๆ ที่เป็นฮิล พ๊อพลูกกวาด ที่แสนง่าย และคุ้นเคย โดยเพลงนี้ไม่มีอะไรมาก ถ้าจะบอกว่าเป็นเพลงประกอบซีรี่ย์สักเรื่องของดิสนี่ย์ หลายๆคนก็คงคิดเหมือนกัน เพราะมันทั้งสดใส น่ารัก เหมาะกับวัยเด็ก และวัยรุ่นตอนต้นยิ่งนัก เพียงแต่แนวนี้เป็นอีกแนวที่ฮิลทำได้เสมอตัว (3)
Dreamer ใช้ลูกเล่นของ R&B วัยรุ่น ที่เป็นที่นิยมในอเมริกา โดยอาศัยจังหวะตนดรีที่บางกว่าเพลงอื่นๆ แต่มีจังหวะแน่นอน และค่อยๆไต่ระดับเสียงไปเรื่อยๆ เพลงนี้ถือเป็นเพลงพ๊อพอีกเพลงที่ฮิลทำได้ดีมาก รวมถึงความหมายเพลงก็สอนคนได้ดีมากว่า การที่เรามีความฝัน ต้องทำตามให้ได้ อย่ามัวแต่มองคนอื่น แต่ต้องทำเอง ไม่ต้องมองฉันแล้ว (3.5)
Happy เพลงนี้ใช้ประกอบหนัง material girl ของเธอเองนั่นแหล่ะ แม้หนังจะเหลวเพลงใด แต่เพลงนี้ก็ไม่ได้เหลวไปด้วย พ๊อพ ร็อค อิเลคโทร บีทหนักตอกย่ำชื่อเพลงได้ดีว่า เวลามีความสุข มันต้องหนักหน่วงขนาดไหน แต่การช้เสียงเพลงนี้กลับไม่ผ่านอย่างยิ่ง เพราะมันทั้งแผด ทั้งแหลม และน่ารำคาญไปนิด การคุมเสียงก็ยังไม่ถือว่าดีเท่าที่ควร (2.5)
Burned เพลงเกือบช้าไม่กี่เพลงของอัลบั้ม ที่โพรแกรมมิ่ง รวมกับเสียงไวโอลินตอนกลางนิดหน่อย ที่ลูกเล่นเหมาะกับเพลงประกอบการ์ตูนแคสเปอร์ผีน้อยน่ารักมาก ดูหลอนๆ พิกล แต่เพลงนี้ก็ถือว่าฮิลทำได้ดีนะ เป็นอีกเพลงที่ฟังได้เพลินๆ เลยแหล่ะ (4)
Outside of you อีกเพลงที่เป็นพ๊อพ ร๊อพมากกว่า โดยไม่เอาอิเลคโทรเข้ามาใช้เท่าที่ควร ดูเป็นดนตรีสดมากที่สุดในอัลบั้ม แต่ก็อย่างว่า เพลงนี้ก็เป็นเหมือนเพลงเหลือจากอัลบั้มที่แล้ว แล้วเอามาปัดฝุ่นอีกนิดหน่อย เลยหนีไม่พ้นงานเก่าของตัวเอง ซึ่งมันหาฟังได้ทั่วไปจากวิทยุคลื่นวัยรุ่น ซึ่งต้องถือว่าฮิลยังไม่ใช่แถวหน้า (2)
I wish เพลงนี้เก่ามากๆๆ นึกถึงพ๊อพยุค 80s ในบ้านเราเลย แบบที่ป้าใหม่ หรือป้าติ๊ ชอบทำช่วงนั้น โดยเอาบีทแบบใหม่มาผสมอีกนิดหน่อย แต่ก็ยังถือว่าเป็นงานที่เก่า และล้าวมัยมากไปหน่อย แต่ออกมาก็ดีนะ ทำให้เรานึกถึงป้าใหม่ขึ้นมาตะหงิดๆ แต่เป็นเสียงฮิลก็ไม่เอาอ่ะ (1)
ภาพรวมทั้งอัลบั้ม และมุมมองของเรา (3)
นี่ถือเป็นอีกก้าวที่ฮิลแสดงให้เห็นแล้วว่าเธอได้พัฒนาขึ้นมาพอสมควร แม้มันอาจจะไม่ใช่งานที่ดีมากมาย แต่มันแสดงให้เห็นถึงตัวตนฮิลออกมาได้พอสมควรว่าเธอได้โต และกำลังก้าวเดินไปสู่หนทางในการเป็นนักร้องอย่างเต็มตัว เราว่าเป็นอีกอัลบั้มที่ดีของฮิล ในมุมของเพลงพ๊อพฮิลเองก็สอบผ่าน ที่เอาลูกเล่นต่างๆ มาผสมให้เพลงพ๊อพดูโดดเด่นขึ้นมากกว่า ที่เธอเป็นจากเดิม รวมถึงตลาดเพลงและคู่แข่งคนอื่นๆ อีกมากมาย
ปล.ใครอยากลองฟังอัลบั้มนี้ ที่มัลติพลายใต้ซิกเราลงไว้แล้ว แต่ถ้ารักกันจริง ชอบกันจริงก็ซื้อของแท้อุดหนุนฮิลเค้าหน่อยแล้วกันนะ
สวยเลือกได้
แก้ไขล่าสุดโดย นาโอ เมื่อ Wed Apr 04, 2007 3:23 am, ทั้งหมด 3 ครั้ง
_________________
Kylie Thailand Fansite
