(รูปวงมีแค่ไม่กี่คนแต่ที่จริงสมาชิกมันมากกว่านั้น ดูรายชื่อด้านล่างครับ)

Personnel
Nikki King - Voice, Piano, Rhodes, Vibraphone
Billy Bennett - Drums, Percussion, Guitar, Bass, Vibraphone, Piano, Synth
Champ Bennett - Piano, Voice, Guitar, Drums, Bass, Vibraphone, Mellotron, Celesta, Synth, Rhodes, String Arrangements
Jeremiah Klinger - Baritone Guitar, Guitar, Clarinet, Piano
Cory Bise - Bass, Baritone
Mia Matsumiya - Violin
Toby Driver - Clarinet, Guitar, Bass, String Arrangements
Andrew Miller - Cello
Alex Aldi - Synth
Alan Weatherhead - Guitar
Rick Alverson - Voice, Titles
Debra Wassum - Voice



1. The Adolescent
2. Ain Leuh
3. Abutting, Dismantling
4. Company
5. Jeroen van Aken
6. Rendered Yards
7. Pseudonyms
8. First Mile, Last Mile
9. Du Meine Leise

Gregor Samsa เป็นวงดนตรีที่มีสมาชิกมากอีกหนึ่งวง ชื่อก็มีที่มาจากตัวละคนในเรื่องสั้นที่ชื่อว่า The Metamorphosis ข้อมูลของวงอาจจะไม่มีมากนัก แต่เห็นว่าสมาชิกของวงก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่บ่อยพอสมควร จนตอนนี้เหลือแค่เจ็ดคน (แต่ในอัลบั้มใหม่นี้จะมีสมาชิกมาเสริมด้วยอีกนิดหน่อย) ผมรู้แค่ว่าทางวงเริ่มต้นกันในปี 2000 โดย Champ Bennett ซึ่งพวกเขาก็ออกอีพีมาสองชุดก่อนจะตามมาด้วยอัลบั้มเต็มอีกสองชุด (รวมถึงชุดใหม่นี้ด้วย) แถมยังมีสองสมาชิกจาก Kayo Dot มาร่วมการสังฆกรรมในตำแหน่งเดิมของทั้งคู่ (เช่นเดียวกับที่ทำในวงนั้นนั่นเอง) จึงน่าจะทำให้ภาคดนตรีของพวกเขามีสีสันยิ่งขึ้นไปอีก ซึ่งในส่วนนี้เราก็ต้องมาดูรายละเอียดกันต่อไปละ

อัลบั้มใหม่ชุดนี้ก็เพิ่งจะออกวางแผงเมื่อต้นเดือนนี่เอง กับค่าย The Kora Records ที่มียอดมือกีต้าร์สายโดรน(เมทัล)จาก Nadja อย่าง Aidan Baker รวมอยู่ด้วย แพ็คเกจเป็นซองพับสีดำดูเรียบง่ายแต่น่าเก็บ และอาร์ตเวิร์คของปกก็ดูกลมกลืน สันนิษฐานว่าน่าจะใช้กระดาษการ์ดทำทั้งหมด แล้วพวกเขาก็เข้าใจคิดนะครับที่ทำให้ปกอัลบั้มดูเหมือนกรอบรูป ทำให้ดูได้ไม่เบื่อ แต่ว่าถ้าจะให้ดูปกอัลบั้มกันอย่างเดียวก็คงไม่ได้ เพราะไม่ได้ตัดสินว่าดนตรีของวงนั้นจะเป็นอย่างไร

ภาคดนตรีในอัลบั้มชุดนี้มีความหนาแน่นกว่าชุดที่แล้วทั้งในส่วนของเครื่องดนตรีและการอัดเสียง งานของพวกเขาี้ก็เรียกว่าอยู่ในระดับใกล้เคียงกับ No-Man เพียงแต่ว่าพวกเขามีความเป็นโพสร็อคมากกว่า ซึ่งกีต้าร์ของพวกเขาก็บ่งบอกแล้ว และยังเสริมด้วยเครื่องสายที่พริ้มพรายเข้าไปอีก เสียงเครื่องสายงวดนี้ (ไม่รวมไวโอลินของมิอะจัง) ก็เป็นฝีมือการเรียบเรียงของพ่อหนุ่มโทบี้นั่นเอง แต่ภาคกีต้าร์ของพวกเขาก็มีความไพเราะและมีพลังมากขึ้น เช่นเดียวกับในกลุ่มของคีย์บอร์ด (เปียโน ซินธ์ เมลโลทรอน และ โรดส์) ต่างก็มีการผสมผสายกันเข้ากันอย่างกลมกลืนและเรียบเนียนจนเป็นเนื้อเดียว และนอกจากนี้ก็ยังมีเสียงคลาริเน็ตมาเสริมอีกด้วย สำหรับเสียงกลองหรือเครื่องเคาะเราอาจจะไม่ได้ยินมากนัก อาจจะมีบ้างเป็นบางเพลงเท่านั้นเอง และเนื่องจากเพลงของพวกเขาเป็นเพลงช้าทั้งหมด จึงทำให้เกิด Acoustic Soundscapes ที่ประกอบไปด้วยเครื่องดนตรีสดขึ้นมาอย่างสวยงามทีเดียว

สำหรับเสียงร้องของพวกเขาก็ดูจะไม่ขี้เหร่นัก แต่ทางวงจะเน้นการร้องเสียงประสานเป็นหลักทั้งชายและหญิง จึงสร้างบรรยากาศที่เคลิบเคลิ้มมาสู้เราเหล่าผู้ฟังได้ โดยเฉพาะเสียงร้องของฝ่ายหญิง ร้องได้อารมณ์มาก และเสียงของเธอก็น่ารักเอาการ ส่วนจะน่ารักแค่ไหนลองไปฟังเพลง Pseudonyms ได้เลย แต่ถ้าเป็นเพลงเด่นจริงๆในอัลบั้มนี้ผมว่าน่าจะเป็น Jeroen van Aken ที่เป็นชื่อของจิตรกรชาวดัตช์ และนอกจากชื่อจะเด่นแล้วดนตรีก็เด่นเช่นกัน ในส่วนเพลงที่ยาวราวๆหกเจ็ดนาทีขึ้นไปเพลงอื่น จะเด่นหรือไม่ก็อยู่ที่คุณผู้ฟังจะตัดสินแล้วละ

งานชุดนี้โดยรวมแล้วมีพัฒนาการขึ้นมาจากชุดที่แล้วเล็กน้อย แต่เพลงทุกเพลงในอัลบั้มมีความต่อเนื่อง ทำให้เกิดอารมณ์ที่ไหลลื่นไปโดยไม่มีการสะดุด แม้มันจะไม่ใช่คอนเซ็ปต์อัลบั้ม แต่เราก็สามารถฟังได้อย่างเพลิดเพลินไปตลอด เพลงเหล่านี้อาจจะทำให้คุณๆนอนหลับสบายก็ได้ ใครจะรู้...