1. Since We’ve Been Wrong
2. Teflon
3. Halo of Nembutals
4. With Twilight as My Guide
5. Cotopaxi
6. Desperate Grave
7. Copernicus
8. Luciforms

เมื่อวานนี้ ผมคิดไว้ว่าจะเขียนงานชุดใหม่ของ The Mars Volta นี้พร้อมๆกับ Dream Theater และวงรุ่นน้องร่วมชาติอย่าง The Dear Hunter ที่เพิ่งจะออกอัลบั้มใหม่ในวันเดียวกันซึ่งก็คือเมื่อวานนี้เอง แต่เมื่อวานใช้เวลากับ Dream Theater มากไปหน่อย เลยไม่สามารถเขียนสองอัลบั้มที่เหลือได้ จึงเลื่อนมาเป็นวันนี้แทน สำหรับงานชุดใหม่ที่มีชื่อเท่ห์ๆว่า Octahedron นี้สองแกนนำของวงอย่างเซดริก บิกซ์เลอร์ ซาวาลา และ เทพโอมาร์ โรดริเกวซ โลเปซ ได้บอกว่างานชุดนี้ดูจะเป็นอะคูสติกที่สุด (ในแบบของพวกเขาเอง) สำหรับไลน์อัพชุดนี้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ในคราวนี้จะได้มาร์เซล ซึ่งเป็นน้องชายของเทพโอมาร์มาช่วยในส่วนของคีย์บอร์ด และแขกรับเชิญก็ยังคงเป็นพี่จอห์น ฟรุซยอนเต้ เจ้าเก่า

งานชุดนี้ดูจะฉีกจากอัลบั้มก่อนๆโดยสิ้นเชิงเลยทีเดียว แต่ก่อนพวกเขาเล่นใส่กลิ่นอายทดลองเข้าไปมากจนหลอนกันไปข้าง บวกกับจังหวะที่ซับซ้อนและรวดเร็วจนหน้ากลัว เรียกว่าเป็นงานที่แทบจะป่วนประสาทคนฟังกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะชุดที่สองอย่าง Frances the Mute ที่โชว์ความเป็นโปรเกรสสีฟได้ถึงที่สุด แต่พอมีขึ้นก็ตีมีลงบ้าง เมื่อมาถึงงานชุดก่อนอย่าง The Bedlam in Goliath ที่งานดูหละหลวมไปหน่อย แต่ก็ถือว่าเป็นงานที่ฟังง่ายขึ้น แต่พอมาชุดใหม่นี้ มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาล่ะนี่ งานของพวกเขาเป็นเพลงช้าเกือบทั้งอัลบั้มเลย ซึ่งอาจจะช้าประมาณ The Widow ซึ่งเป็นเพลงจาก Frances the Mute ก็เป็นได้ แต่เพลงเร็วปานกลางที่เน้นจังหวะซับซ้อนเป็นเอกลักษณ์ก็ยังคงมีอยู่บ้าง

ภาคดนตรีอะคูสติกในแบบของ The Mars Volta ก็จะมีซาวด์มี่ค่อนข้างจะหวานทีเดียว งานนี้กีต้าร์โปร่งก็ดูจะบทบาทในอัลบั้มนี้ด้วย แต่ท่อนลีดกีต้าร์ของทั้งคุณจอห์นและเทพโอมาร์ก็ยังมีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์แบบไซคีเดลิกเช่นเดิม และก็มีความสละสลวยมากขึ้น ภาคริทึ่มก็จะเน้นซาวด์ที่ล่องลอยแต่ก็ไม่มากจนเกินไปนัก ซึ่งทำให้งานเพลงในชุดนี้ฟังง่ายขึ้นกว่าเดิม ส่วนคีย์บอร์ดนั้นก็จะเน้นการสร้างบรรยากาศในเพลงช้าๆมากกว่า สำหรับเทมโปที่เร็วที่สุดชุดนี้น่าจะอยู่ที่เร็วปานกลาง ซึ่งในเพลงประมาณนี้จะเน้นที่กีต้าร์มากกว่า ส่วนคีย์บอร์ดจะมีบทบาทน้อนกว่านิดหน่อย สำหรับเบสก็ทำหน้าที่เดินภาคจังหวะได้อย่างเสมอต้นเสมอปลายทีเดียว ซาวด์ที่หนาทุ้มจะคอยขับเคลื่อนภาคดนตรีทั้งหมดให้ไปในทิศทางเดียวกัน ส่วนกลองนั้นเรื่องความซับซ้อนคงไม่ต้องพูดถึง แต่ว่าในชุดนี้ซาวด์กลับดูหนักแน่นกว่าเดิม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการในการสร้างเสียง สำหรับเสียงร้องของนายเซดริกนั้นดูมีความหลากหลายมากขึ้น โดยมีทั้งเสียงในโทนกลางไปถึงเสียงหลบแหลมสูง ทำให้ดูมีมิติมากขึ้นกว่าเดิม แต่เวลาที่เขาโหนเสียงเขาก็ทำได้ดี

สำหรับเพลงเด่นในชุดนี้ก็เป็นซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้มอย่าง Cotopaxi ที่เน้นจังหวะซับซ้อนและภาคกีต้าร์ที่เล่นกันได้หลุดโลกเข้าว่า แต่เพลงนี้กลับฟังติดหูได้ง่ายอย่างน่าประหลาด ถ้าใครชอบงานเก่าๆของวงนี้ก็คงต้องลองเพลงนี้แล้วละ มาในส่วนของเพลงช้าๆกันบ้างซึ่งในชุดนี้มีความไพเราะแทบทุกเพลงทีเดียว แต่ผมขอเลือก Copernicus เพราะเป็นเพลงที่ดูเรียบง่ายที่สุดในบรรดาเพลงช้าที่พวกเขาทำมา โดยมีแค่กีต้าร์กับคีย์บอร์ดพริ้มๆพร้อมเสียงร้องอันชวนเคลิ้มของเซดริก ทำให้เพลงนี้มีความหวายหยาดเยิ้มกันเลยทีเดียว

สองเพลงที่กล่าวไว้ข้างต้นนี้เป็นแค่น้ำจิ้มเท่านั้น สำหรับงานใหม่ของ The Mars Volta ที่ทางวงนิยามว่าเป็นอะคูสติกในแบบของพวกเขาชุดนี้ ผมขอเรียกง่ายๆว่าเป็น Slow Prog. ก็ละกันนะครับ