ในใจกลางกรุงปารีสมีสาวงามเรื่องชื่อกันว่านางคือสตรีที่สมบรูณ์แบบที่สุดในโลก ชื่อและความงามของนางเลื่องชื่อลือไกลไปจนถึงขนาดบุรุษจากนานาอารยประเทศขอให้ได้ชมนางสักครั้งก่อนตาย และยอมพลีชีพให้นางได้ นางมีนามว่า อลิซซาเบท เวนโทร์ซอฟ ธิดาของลอร์ดผู้สูงศักดิ์ตระกูล เวนโทรซอฟ เป็นตระกูลที่ทรงอำนาจ เงินตรา อิทธิพล ที่สุดในฝรั่งเศส นางเกิดโดยสมบรูณ์แบบ ด้วยใบหน้าที่สลักงดงามกว่าเทพธิดา ตาคมคู่สีฟ้าเป็นประกายดุจน้ำทะเล ผมสีบลอนด์สุขภาพเงางามหาที่ติไม่ได้ ผิวขาวนวลดุดหิมะไร้ที่ติ ริมฝีปากและแก้มสีชมพูอมกุหลาบ แขน สะโพก หน้าอก เรียวขารูปร่างอันสูงโปร่งสง่างามอย่างไร้ที่ติ ลอร์ดเวนโทรซอฟทรงใช้ธิดาผู้งดงามชาญฉลาดของเขาเป็นทางติดต่อธุรกิจของเขาเธอมีครบ แต่ถึงกระนั้นเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มแต่ก็ไม่มีชายหนุ่มคนใดครอบครองเธอได้เพียงแค่ สัมผัสสวรรค์ชั่วค่ำคืนมอบให้ชายหนุ่มบางคนที่นางเลือกเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นอลิซซาเบทก็ไม่รู้จักพอนางแทบไม่แตกต่างจากโสเภณีชั้นสูงที่พ่อนางใช้เป็นเครื่องอย่างเย็นชา .
คฤหาสน์ตระกูลเวนโทร์ซอฟถูกตั้งอย่างงดงาม ณ กรุงปารีส ภายในดูเหมือนจะมีงานเลี้ยงใหญ่ นั้นคืองานวันเกิดของลอร์ดเวนโทรซอฟ ห้องโถงผ้าม่าน โครมไฟถูกตกแต่งอย่างอลังการ มีแขกจากหลายประเทศมากมายจากนานาประเทศอยู่ในงานอย่างสนุกสนานดำเริงใจ พร้อมเสียงดนตรีบรรเลง อย่างไพเราะเพราะพริ้ง .
ที่ห้อง อลิซซาเบท ตอนนี้นางกำลังประทินความงามเพื่อลงไปตอนรับแขกข้างล่างอยู่ นางเลือกใส่ชุดราตรีสั้นสีแดงเลือดนก ทาปากสีแดงเลือดนก รองเท้าส้นสูงสีแดง นางแต่งหน้าตนอย่างดงามพร้อมเหล่าคนใช้ที่บำรุงผมอันงดงาม นางเลือกที่จะปล่อยผมสีทองและทำเป็นลอนด์นิดๆอย่างงดงาม และทาเล็บสีแดงเลือดดูเหมือนนางจะพร้อมแล้วนางมองตัวเองไปในกระจกด้วยสีหน้าที่เย็นชา จู่ๆก็มีคนใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วส่งกระดาษให้ นางมองที่กระดาษสาวใช้ทั้งหมดเดินจากไป อีกแล้วเหรอเนี่ย คราวนี้คุณพ่อจะให้ ฉันไปบำเรอใครอีก นางพูดด้วยน้ำเสียงที่เบื่อหน่าย แล้วเปิดซองกระดาษมา ปรากฏรูปหนุ่มผมบลอนด์รูปงาม พร้อมอ่านรายละเอียด ลอร์ด อัลเฟรช คิงห์ตัน หนุ่มหน้ามนต์ชาวอังกฤษเป็นที่หมายปองของสาวๆ อายุ 28 ปี สูง 189 ฐานะควบครองธุรกิจพานิชย์ในอังงกฤษมากมายมหาศาล อืมม์ หน้าตารูปร่างฐานะดีมาก ผมบลอนด์ตาฟ้า เหมือนเราเลยหนุ่มผู้ดีเมืองอังกฤษโสดสนิทแบบนี้ก็มีด้วย อายุมากกว่า 4 ปีเองแฮะน่าสนใจ เธออ่านลายระเอียดแล้วเริ่มเข้าใจที่จดหมายนั้นว่าเป็นจดหมายที่พ่อของเธอจับเหยื่ออีกราย เธอนำกระดาษยัดไว้ใต้ลิ้นชัก ลุกจากโต๊ะเครื่องแป้งเดินออกจากห้องนอนอันหรูหรา มองไปที่ข้างล่างเพื่อหาเป้าหมายแล้วพบว่าเขามาในชุดคล้ายเจ้าชายสีน้ำเงินงดงามสูงสง่าหล่อ เหล่า เขากำลังพูดคุยอยู่กับบรรดาแขกต่างๆ แต่อลิซซาเบทก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยสักนิดและมองว่าเขาเป็นคนธรรมดาซะด้วยซ้ำไป ทันทีที่นางเดินลงมาจากบรรดาแขกหนุ่มต่างๆนานาๆ ต่างจ้องนางอย่างไม่ขาดสาย แต่นางก็ไม่ได้สนใจเดินไปหาเป้าหมายซึ่งกำลั่งนั่งจิบไวน์อยู่คนเดียวในซุ้มไวน์
โปรดติดตามตอนต่อไป ( ถ้าไม่ติดก็ไม่เป็นไรนะ )
_________________
Sorry My Boo True Love IS Rapacious Not True Love Is Sacrifice
