Superman Returns
กำกับ Bryan Singer
แสดงนำ Brandon Routh, Kate Bosworth, Kevin Spacey
แนว ดราม่า / ซูปเปอร์ฮีโร่ / โรแมนติก
คะแนน 9 / 10
ความยาว 154 นาที
บทวิจารณ์มีเนื้อหาเปิดเผยความลับของหนัง ควรชมภาพยนตร์ก่อนอ่าน
บุรุษเหล็กผู้เป็นตำนานซูปเปอร์ฮีโร่กลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปนานถึง 28 ปี หนังภาคต่อเรื่องนี้ได้สร้างต่อจาก Superman : The Movie เมื่อปี 1978 และยังดำเนินเรื่องราวต่อเนื่องชนิดที่แทบจะเรียกได้ว่าเดินตามรอยเดิมไว้ไม่ผิดเพี้ยนด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่ผู้กำกับไบรอัน ซิงเกอร์ใส่เข้ามาในหนังภาคต่อเรื่องนี้ต่างหากที่ทำให้ซูปเปอร์แมนภาคนี้กลายเป็นหนังซูปเปอร์ฮีโร่ที่มีมิติขึ้นมาและอาจพูดได้ว่าเราได้เห็นอีกด้านหนึ่งของฮีโร่คนนี้อย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน
ความโดดเด่นอย่างหนึ่งของซิงเกอร์ก็คือการสร้างโลกสมมุติให้กลายเป็นของจริงและทำให้คนดูเชื่อได้อย่างสนิทใจว่าตัวละครในหนังของเขามีเลือดเนื้อและเป็นมนุษย์ปุถุชนคนนึงไม่เว้นแม้แต่มนุษย์กลายพันธุ์หรือบุรุษเหล็กผู้ไม่สะทกสะท้านต่อกระสุนปืน เอกลักษณ์อันนี้เป็นโจทย์สำคัญที่ทำให้ซิงเกอร์เลือกที่จะทำให้ฮีโร่ที่ชาวโลกรักและต้องการกลายเป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่มีใครต้องการแม้แต่คนที่เขารัก เพราะหลังจากหายไปจากโลกนานถึงห้าปีเพื่อเดินทางไปยังดาวบ้านเกิด คลาร์ก เค้นท์ หรือ ซูปเปอร์แมน ก็ต้องกลับมาเพื่อพบว่าโลกเปลี่ยนไปแล้ว และโลอิส เลนหวานใจของเขาก็เปลี่ยนไปเช่นกันทั้งยังมีลูกชายตัวน้อยเป็นพยานรักให้เขาต้องช้ำใจอีกด้วย
หนังเล่นกับไอเดียที่ไม่เคยปรากฏในซีรี่ส์ซูปเปอร์แมนเลยนั่นคือการเปรียบมนุษย์ต่างดาวผู้มาจากดาวคริปตั้นเสมือนหนึ่งพระผู้ไถ่ซึ่งทำออกมาได้ยอดเยี่ยมไม่มีที่ติ ซิงเกอร์นำเอาฟุตเตจเก่าจากหนัง Superman : The Movie ในฉากที่มาลอน แบรนโดซึ่งรับบทจอร์-เอลพ่อของซูปเปอร์แมนมาใช้ซึ่งก็ยิ่งเน้นในเรื่องของพระเยซูกับพระบิดาในหนังยิ่งขึ้นไปอีก ซุปเปอร์แมนเป็นฮีโร่ที่ไม่มีปมด้อยอะไรเลย เขาเป็นฮีโร่ที่แข็งแกร่งและเป็นที่รัก การสร้างภาพให้เขาเป็นฮีโร่ที่มีความเศร้าในใจและต้องรับผิดชอบต่อภาระอันหนักอึ้งทำให้ซูปเปอร์แมนในภาคนี้เป็นฮีโร่ที่น่าเห็นใจและเป็นที่รักยิ่งขึ้นไปอีก ในขณะที่หนังทำให้ซูปเปอร์แมนเป็นเหมือนพระผู้มาโปรดแต่ก็ทำให้เขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งด้วยเหมือนกันเมื่อซูปเปอร์แมนต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากโลอิสและริชาร์ด แถมยังต้องพึ่งมือหมออีกต่างหาก
ส่วนที่เป็นเสน่ห์อีกอย่างของหนังก็คือบทที่เขียนขึ้นอย่างละเอียดและใช้คำพูดคมๆ หลายครั้ง ทั้งในฉากโรแมนติกที่ซูปเปอร์แมนกล่าวขอโทษโลอิสที่เขาจากเธอไปโดยไม่บอกกล่าวที่ว่า Im sorry, I left you และกับประโยคต่อมาว่า I take you back ซึ่งเป็นการบอกเพื่อจะพาเธอกลับที่ทำงานนั้นความหมายโดยนัยของมันช่างโรแมนติกเหลือเกิน ความโรแมนติกในหนังมีมากเกินกว่าที่หนังซูปเปอร์ฮีโร่สักเรื่องจะมี ที่เห็นชัดก็กับอารมณ์ขันของริชาร์ดที่ตอบโลอิสว่าเขามาหาเธอได้อย่างไรว่า ผมบินมา ราวกับสิ่งหนึ่งชายคนนึงจะทำได้เพื่อช่วยคนที่เขารักก็คือแม้จะต้องบินไปเขาก็จะทำนั่นเอง
นอกจากนี้เรื่องความลับของโลอิสกับหนุ่มน้อยก็ยังมีบทพูดที่บอกความลับนี้เป็นนัยๆ มาตลอดทั้งประโยคที่โลอิสโพล่งออกมากับบรรณาธิการว่า Ive done Superman ( หมายถึงเธอมีอะไรกับเขาแล้ว ) หรือตอนที่เล็กซ์ ลูธอร์ถามเธอว่าใครเป็นพ่อของเด็ก และถามย้ำอีกครั้งว่า แน่ใจหรือ (ซึ่งเป็นตอนที่ลูกเรือบอกพิกัดพอดี) จังหวะเหล่านี้ในหนังจึงเป็นรายละเอียดเล็กๆ ที่เพิ่มความสนุกสนานให้กับเรื่องราวที่มากด้วยอารมณ์ขันแสบๆ ยิ่งขึ้นไปอีก
สิ่งหนึ่งที่ผู้ชมซึ่งไม่คาดคิดว่าหนังซูปเปอร์ฮีโร่สักเรื่องหนึ่งจะเป็นก็คือ หนังดราม่า ก็อย่างที่บอกนั่นล่ะว่าไบรอัน ซิงเกอร์เก่งนักกับเรื่องการสร้างความสมจริงและมิติของตัวละครโดยเฉพาะกับตัวการ์ตูนด้วยแล้ว แต่ถึงหนังจะมีความเป็นดราม่าสูง ซิงเกอร์ก็รู้ดีว่าจะใส่มุกตลกเข้ามาตอนไหนอย่างไรแม้ว่าหลายๆ ตอนจะเป็นตลกที่เป็นผู้ใหญ่เกินไปหรือไม่มีที่มาที่ไปและยากจะเข้าใจอยู่บ้างก็ตาม ถ้าจะมีอะไรผิดไปก็คงจะเป็นการตัดสินใจสร้างหนังเรื่องนี้ในฐานะภาคต่อของซีรี่ส์ Superman : The Movie เนื่องจากเวลามันผ่านมานานมากแล้วนั่นเอง
นักแสดงที่ได้เครดิตไปเต็มๆ คือ แบรนดอน เร้าธ์และเควิน สเปซี่ย์ รายแรกนั้นเป็นนักแสดงหน้าใหม่แกะกล่องที่ไม่เคยผ่านการแสดงมาก่อนเลย จึงต้องถือว่าการแสดงบทบาทคล้าร์ก เคนท์และซูปเปอร์แมนของเขาทำได้อย่างสมบูรณ์มากๆ แม้จะยังมีท่าทีเก้ๆ กังๆ อยู่บ้างก็ตาม ( เช่นฉากที่เขาเดินเข้าห้องทำงานแล้วมีคัทเอาต์ของบรรณาธิการตั้งอยู่แล้วเขาทำท่าชะงัก ) เพราะทั้งรูปร่างหน้าตาและรอยยิ้มกับแววตาของเขานั้นส่งอารมณ์ออกมาได้อย่างดีเยี่ยมทั้งความซื่อ ( ที่ไม่บื้อ ) ของเคนท์และความคมเข้มของซูปเปอร์แมน โดยเฉพาะตอนที่เขาแสดงความเศร้าผ่านทางสายตานั้นทำให้เรารับรู้ถึงความเหงาและว้าเหว่ในตัวซูปเปอร์แมนได้ดีจริงๆ
ด้านเควิน สเปซี่ย์กับบทเล็กซ์ ลูธอร์วายร้ายคู่ปรับของบุรุษเหล็กที่ใส่ความเพี้ยนเข้ามาเต็มขั้นก็ทำให้ตัวละครตัวนี้ไม่ได้เป็นวายร้ายดาษๆ ที่มีแต่ความต้องการจะทำลายล้างและเคียดแค้น แต่กลับสร้างสีสันและยังได้ใจคนดูไม่น้อยด้วยอารมณ์ขันแสบๆ และท่าทียียวนของเขานั่นเอง นอกจากนี้การที่หนังใส่บทแฟนสาวของลูธอร์เข้ามานอกจากจะทำให้ลูธอร์ดูเป็นคนและมีหัวจิตหัวใจมากขึ้นนั้น มันยังสะท้อนอารมณ์ขมขื่นให้กับซูปเปอร์ฮีโร่ของเรากลายๆ ด้วยว่าแม้แต่วายร้ายที่ร้ายที่สุดก็ยังมีคนข้างกาย แต่ชายผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นบุรุษผู้กอบกู้กลับไม่มีใครเลย
หนังเน้นย้ำที่ธีมของการเป็นที่ต้องการและไม่มีใครต้องการซึ่งอาจเป็นคำถามที่เราคงถามตัวเราเองด้วยเช่นกันว่าทุกวันนี้เราได้ทำอะไรเพื่อใครแค่ไหน หนังพูดถึงโลกที่ไม่ต้องการซูปเปอร์แมน แต่คงไม่มีอะไรเจ็บปวดไปกว่าการที่คนๆ เดียวที่ซูปเปอร์แมนรักก็ไม่ต้องการเขาด้วยเช่นกัน ภาพซูปเปอร์แมนที่แบกลูกโลกเดลี่แพลเน็ทราวกับจะแสดงถึงภาระอันหนักอึ้งที่เขาต้องแบกรับมันอาจไม่เท่ากับความหนักใจที่เขาต้องเสียสละเพื่อคนอื่นมากกว่าคนที่เขารักเลย
แม่ของเคนท์กล่าวว่า ลูกอาจจะรู้สึกว่าตัวเองแตกต่างจากคนอื่น แต่ลูกไม่ได้อยู่เพียงลำพังหรอกนะ ซูปเปอร์แมนใช้ความแตกต่างของเขาช่วยเหลือผู้อื่นและผลแห่งการกระทำที่เขาได้ทำเพื่อผู้อื่นนี้เองก็ได้ปรากฏชัดเจนในยามที่เขาไม่อาจช่วยตนเองได้ ในห้วงเวลาหนึ่งเราอาจรู้สึกว่าทำไมไม่มีใครต้องการเราเลย แต่ถ้าเราตอบคำถามได้ว่าเราทำตัวให้เป็นที่ต้องการของผู้อื่นแล้วหรือยัง ถึงตอนนั้นผลของสิ่งที่เราได้ทำไปก็อาจตอบรับกลับคืนมาหาเราอย่างเช่นที่ซูปเปอร์แมนได้รับนั่นเอง
_________________
