รู้สึกว่ามันซึมซาบมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ คือค่อยๆชอบโดยไม่รู้ตัว
สมัยป. 2 ก็เฮ้ย เห็นโปสเตอร์บริทนี่ย์ ปฏิทิน การ์ด บริทนี่ย์ขายอยู่ร้านข้างทางก็จะมองไม่หยุด แถมขอตังค์แม่ไปซื้อการ์ดปฏิทินบริททั้งๆที่ไม่รู้หรอกว่าชีคนนั้นคือใคร

เวลาไปห้าง มันจะชอบเปิดเพลงบอยแบนด์อารมณ์น่าเดิน ก็ทำให้ชอบมากยิ่งขึ้น มาฟังเพลงสากลจริงจังก็ตอนป. 4 เนี่ยแหละ เพราะครูสมัยป.4 จะสอนภาษาอังกฤษแบบบูรณาการตลอด จะชอบจัดกิจกรรมให้นักเรียนได้สนุกทุกๆอาทิตย์ แล้วเค้าจะสอนร้องเพลงสากลด้วย ที่จำได้คือ It's My Life ของ Bon Jovi ทำให้เราชอบบอง โจวี่ไปเลย ไหนจะ Britney ที่เคยรู้จักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ทำให้ชอบเลย หลังๆมา ป.5 - ป.6 ก็จะเริ่มมี Avril Lavigne, Evanescence, Black Eyed Peas ซึ่งช่วงนั้นจะเห็นจากเอ็มวี และได้ยินเพลงบ่อยๆ

แต่พอขึ้นมัธยม จากที่เราฟังเพลงง่ายๆ ได้ยินบ่อยๆ เราก็เลือกที่จะค้นหาตัวเอง จนมาเจอศิลปินที่ชอบ แนวที่ใช่ แล้วก็ลองอะไรใหม่ๆเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกว่า เพลงสากลมันมีเสน่ห์อ่ะ โลกของมันกว้างมาก คุณเดินไปตรงไหน คุณก็ได้ค้นพบสิ่งใหม่ ได้ออกจากกรอบเดิมๆ

แล้วอีกอย่างคือโดยความรู้สึกส่วนตัวนะ เรารู้สึกว่าเพลงไทยมันมีแต่เรื่องรักๆ เลิกๆ น้ำเน่าอ่ะ แต่งด้วยทำนองเดิมๆ ไลน์เดิมๆ ทำให้เราไม่สนใจ แล้วปลีกตัวออกมาไกลจากเพลงไทยมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่ตอนเด็กๆก็แหกปากร้องเพลงไทยกับเพื่อนเย้วๆ



แก้ไขล่าสุดโดย Stereosonic เมื่อ Sun Mar 06, 2011 6:16 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง
_________________

@The Music Like A BomB

รู้สึกดีแทนพี่บอมบ์ จากคนที่อ่าน กลายมาเป็นโมบอร์ด ><


_________________

Fuck Fuck Fuck Fuck Fuck !

Sticky plss


_________________

Fuck Fuck Fuck Fuck Fuck !

พี่พริตตี้ ว่าตอบยากคะ ขอไม่ตอบนะ

เราเป็นสาวนิวยอร์ก อยู่บรู๊คลินมาตั้งแต่เด็กก็เลยฟังเป้นธรรมดาอะค่ะ


_________________

เพราะว่าเริ่มชอบ Charice (5-6 ปีที่แล้ว)

และก็เป็นคนชอบแนวเพลง RnB ซึ่งเพลงสากล มีตัวเลือกเยอะกว่าเพลงไทย


_________________

ผู้รู้ IT AGAIN พิมพ์ว่า:

จริงๆก็ไม่ได้จะเลือกฟังเพลงอะไรหรอกอ่ะ เพลงไทยก็ฟังอยู่ แต่คิดว่าเพลงสากลมันก็คือสากลไงเอมวีอะไรมันทุ่มทุนมากๆ เปนอุตสหกรรมที่ทำเงินเข้าประเทศได้ดีมากๆเลยนะ คือเค้าแข่งขันกันจริงๆไม่เหมือนไทยเรา คือเราจะได้รับความเพลิดเพลินมากกว่าฟังเพลงไทยอย่างเดียวอ่ะค่ะ แต่ก็ไม่ได้รังเกลียดเพลงไทยหรือเลือกฟังเพลงชาติใดชาตินึงนะคะฟังหมด

Stereosonic พิมพ์ว่า:

รู้สึกว่ามันซึมซาบมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ คือค่อยๆชอบโดยไม่รู้ตัว
สมัยป. 2 ก็เฮ้ย เห็นโปสเตอร์บริทนี่ย์ ปฏิทิน การ์ด บริทนี่ย์ขายอยู่ร้านข้างทางก็จะมองไม่หยุด แถมขอตังค์แม่ไปซื้อการ์ดปฏิทินบริททั้งๆที่ไม่รู้หรอกว่าชีคนนั้นคือใคร

เวลาไปห้าง มันจะชอบเปิดเพลงบอยแบนด์อารมณ์น่าเดิน ก็ทำให้ชอบมากยิ่งขึ้น มาฟังเพลงสากลจริงจังก็ตอนป. 4 เนี่ยแหละ เพราะครูสมัยป.4 จะสอนภาษาอังกฤษแบบบูรณาการตลอด จะชอบจัดกิจกรรมให้นักเรียนได้สนุกทุกๆอาทิตย์ แล้วเค้าจะสอนร้องเพลงสากลด้วย ที่จำได้คือ It's My Life ของ Bon Jovi ทำให้เราชอบบอง โจวี่ไปเลย ไหนจะ Britney ที่เคยรู้จักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็ทำให้ชอบเลย หลังๆมา ป.5 - ป.6 ก็จะเริ่มมี Avril Lavigne, Evanescence, Black Eyed Peas ซึ่งช่วงนั้นจะเห็นจากเอ็มวี และได้ยินเพลงบ่อยๆ

แต่พอขึ้นมัธยม จากที่เราฟังเพลงง่ายๆ ได้ยินบ่อยๆ เราก็เลือกที่จะค้นหาตัวเอง จนมาเจอศิลปินที่ชอบ แนวที่ใช่ แล้วก็ลองอะไรใหม่ๆเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกว่า เพลงสากลมันมีเสน่ห์อ่ะ โลกของมันกว้างมาก คุณเดินไปตรงไหน คุณก็ได้ค้นพบสิ่งใหม่ ได้ออกจากกรอบเดิมๆ

แล้วอีกอย่างคือโดยความรู้สึกส่วนตัวนะ เรารู้สึกว่าเพลงไทยมันมีแต่เรื่องรักๆ เลิกๆ น้ำเน่าอ่ะ แต่งด้วยทำนองเดิมๆ ไลน์เดิมๆ ทำให้เราไม่สนใจ แล้วปลีกตัวออกมาไกลจากเพลงไทยมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่ตอนเด็กๆก็แหกปากร้องเพลงไทยกับเพื่อนเย้วๆ

เคลียร์นะฮะ ?


_________________

เคลียร์คะ เจบี



//ทำหน้าอ่อย


_________________

Fuck Fuck Fuck Fuck Fuck !

ฟังเพลงเกือบทุกภาษาครับ 55+ กวางตุ้งก็ฟังและชอบบ้างเป็นบางเพลง และบางอารมณ์ ไทยก็ฟังเฉพาะคน แต่ที่ฟังสากลเป็น main หลักก็เพราะว่า บริทนี่


_________________
^
Britney Spears was 2003’s most Googled.
^