วันนี้คนสวยขอมารีวิวสตูดิโออัลบัม ชุดที่ 4 ของวงร๊อคอย่าง มารูนไฟฟ์ และนักร้องนำสุดหล่ออย่างพี่อดัมนะคระ อาจจะเป็นเพราะชอบเพลงแนว ป๊อปง่ายๆ โจ๊ะๆ คะแนนอัลบัมนี้เลยค่อนข้างจะพุ่งซักนิดนึงเนาะ
ภาพรวม ไม่มีอัลบัมใดจะกลมกล่อมไปกว่าอัลบัมนี้แล้วในช่วงนี้ อัลบัมนี้เหมือนเป็นเพลงรวมฮิต ออกไปทางป๊อปมากๆ ทุกเพลงฟังได้หมดชนิดไม่ต้องข้ามแทรคเลย แถมเข้าถึงง่าย ไม่ต้องมาคิดะไรให้ปวดหัว ออโต้จูน-ดิสโก้ช๊อต ก็ไม่มีออกมามากจนเกินไป เป็นอัลบัมที่ดูแล้ว กระปรี้กระเปร่า ไม่อืดถึด เพลงบัลลาดห็ทำมาได้นุ่มนวล กระชับ ทำให้ไม่น่าเบื่อย่างใด
แต่ว่า ด้วยความที่มันกระชับ เลยทำให้อัลบัมนี้ดูไม่มีเพลงช้าไปเลย
จุดเด่น ความที่เพลงอัพมาเป็นแนวค่อนข้างป๊อป (เจือร๊อคและความเป็นแบนด์ลงไปบ้าง) ทำให้เพลงหลายๆเพลงในอัลบัม ฟังง่าย ไม่น่าเบื่อ โจ๊ะๆ ติดหู ฟังสนุก รวมถึงแทรคออโต้จูนอะไรลงไปในจุดที่ พอดี มากๆ บัลลาร์ดก็ทำออกมาได้ดี ดูกระชำ และชวนเคลิ้มได้โดยไม่ต้องรู้สึกเบื่อเลยสักนิดเดียว
จุดดับ คงจะเป็นที่เพลงไม่จัดจ้านอย่างที่แบนด์ควรจะเป็น และสูญเสียแนวทางของวงไปพอสมควร ขาดเพลงบัลลาร์ดจ๋าไป อัลบัมนี้จึงดู เอาใจตลาด ไปหน่อย ถ้าเปลี่ยนนักร้องนำ คนอาจจะฟังไม่รู้เลยว่านี่คือเพลงของ มารูน5
01 One More Night (3/5)
เปิดมาเป็นป๊อปร๊อค ดนตรีโปร่งๆ โจ๊ะๆ ไม่หนักอะไรมาก แล้วก็เสียง หวูด วี้ดๆแทรกเข้าไปในเพลงรวมกับเจือเรกเก้เบาๆ เพลงนี้เหมือน Misery ภาคที่ทำดนตรีใด้ดิบลงแล้วแรกอะไรเข้าไปหน่อย ฟังเพลินๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก
02 Payphone (feat. Wiz Khalifa) (4/5)
เริ่มต้นมาด้วยเสียงกดเปียโนนุ่มๆกับเสียงชวนเคลิ้มของอดัม ก่อนจะเร่งจังหวะไปเรื่อยๆ เป็นป๊อปที่ได้ความแน่นจากร๊อคมาหน่อย ท่อนฮุคก็ยัดดนตรีเพิ่มให้มันมีอะไรขึ้นมาหน่อย เป็นป๊อปแบบไม่แดนซ์ที่ทำออกมาได้ดีมากๆ ทั้งนุ่มนวล ทั้งติดหู มาลดความเนิบด้วยการเปลี่ยนซาวเป็นฮิปผอป และแร๊ปของตาวิซ คาลีฟา ด้วยความหมายแสบๆคันๆ
* แต่ขอทีเถอะ ( ใครอาจจะบอกว่าชอบที่มีแร๊ป แต่ฉันว่า ท่อนนี้ทำให้เพลงนี้เสียอารมณ์อย่างแรง จึงขอขอบคุณที่ยังอุตสาห์ลง Payphone แบบไม่ฟีทมาให้ในอัลบัมด้วย ฉนั้นแบบไม่ฟีท เอาคะแนนไปเลย 4.5 )
03 Daylight (4.5/5)
บัลลาร์ดแบบมีจังหวะ แนวดนตรีหนักๆ เจือความเป็นแบนด์เข้ามาหน่อย สำเนียงเพลงนี้ออกจะเพื่อชีวิตสักหน่อย ท่อนฮุคเพราะที่สุดโลก ต่อด้วยคอรัส โอโวโอ้ ฟังแล้วนุ่มนวลและหนักแน่นในเวลาเดียวกัน เป็นเพลงไม่เชิงช้าที่กระชับ ฉับไว้ ไม่ยืดเยื้อ ไม่น่าเชื่อนะว่าเพลงนี้ยาวเกือบ 4 นาที ฟังเพลินมากๆ
04 Lucky Strike (3.5/5)
ป๊อปร๊อคอารมณ์เรโทร จัหวะแนว dub step สลับไปกับกลองแต้กๆ แล้วก็เสียงกีตาร์แทรกมาเป็นช่วงๆแอดๆ ท่อนฮุคโล่งๆไม่มีอะไรมาก ฟังแล้วสนุกสนาน ได้ฟีลย้อนยุคหน่อยๆด้วยนะ แถมบริดจืเพลงมีการทำเบรคแดนซืเบาๆที่ศิลปินอื่นมักจะยัดออโต้จูนมาเต็ม แต่นี่เป็นดนตรีสะอาดๆ ของแบนด์มาแทน ฟังแล้วไม่ปวดหูเบย ชอบ
05 The Man Who Never Lie (4/5)
เปิดตัวเพลงมาด้วยป๊อป-อาร์แอนด์บี ต่อด้วยจังหวะตึกๆ เพลงนี้ที่ไม่เร็วมาก แต่ก็ยังมีจังหวะอยู่ ท่อนฮุค ออกแนวบัลลาร์ด อาร์แอนด์บี แต่เสียงพี่อดัมนุ่มนวล ชวนเคลิ้มอย่างแรง ถือเป็นเพลงจังหวะกลางๆ-ช้า ที่น่าฟังมากๆ
06 Love Somebody (4/5)
เปิดตัวมาด้วยดีดอูคูเล่ๆดิบๆ ต่อด้วบบีทแบบป๊อปจ๋าแตกๆ ท่อนฮุคลดดนตรีลงเป็นเสียงกดเปียโนแทน แล้วก็เสียงหวานๆของพี่อดัม ท่อนฮุคหลังใส่ dub step หนังๆเข้ามาหน่อย เป็นบัลลาด (?) ที่ไม่น่าเบื่อ ฟังได้เรื่อยๆ ชวนเคลิ้มมาเชียว
07 Ladykiller (3/5)
ป๊อป-ร๊อค ดิบๆ ไม่มีอะไรมาก ฟังแล้วดูเป็นแบนด์ดี ท่อนฮุคมาแนว เรโทรหน่อยๆ หวูดๆ เป็นเพลงง่าบๆ เอาไว้ฟังพักหู ( ขอชมอัลบัมนี้อีกอย่างที่จัดวางแทรคได้ดีมากๆ )
08 Fortune Teller (3.5/5)
เริ่มด้วยบีทดิสโก้หนึบๆหนักๆ เจือไปกับเสียงกดเปียโน เพลงนี้ดูหนักๆหม่นๆ แต่กลับไม่ปวดหูและน่าเบื่อเลยสักนิด ท่อนฮุคพักดนตรี ทำจังหวะให้ช้าลงก่อนจะใส่จังหวะแบบฮิปผอปอาร์แอนด์บีแทีกเข้ามา ทำให้เพลงไม่น่าเบื่อ
09 Sad (4/5)
เสียงกดเปียโนช้าๆ ประกอบกับเสียงหม่นๆ ไม่ต้องมีดนตรีอะไรมาก แค่ดนตรีกับเสียงอดัมก็เพียงพอแล้ว ทั้งหวาน นุ่มนวล ทอดอารมณตามเพลงไปเรื่อย และด้วยความฉลาด ที่ทำเพลงแนวนี้มาให้สั้น คนจะได้ไม่เบื่อ เออ เริ่ดจริง ( เชื่อมั๊ย เพลงแนวนี้นังเทเลอร์ยาวตั้ง 5 นาที )
10 Tickets (3/5)
มาแนวป๊อปร๊อคโปร่งๆ ต่อด้วยบีปป๊อปอาร์แอนด์บีเจือไปกับดับเสต๊ป ใส่ออโต้จูนมาเบาๆ สำเนียงการร้องแบบในคลับ ท่อนฮุคก็โจ๊ะๆ ติดๆหนึบๆหู ฟังแล้วเรื่อยๆไม่มีส่วนใหนฟระทับใจ ถือเป็นแทรคฟังฆ่าเวลา ที่ไม่น่าเบื่อ แต่ทำไมฉันฟังเพลงนี้แล้วนึกถึง Poker Face ของนังก้า
11 Doin' Dirt (3/5)
ป๊อปร๊อคโปร่งๆ ต่อด้วยดนตรีที่ฟังแล้วดิสโก้จ๋ามากๆ อารมณ์ยอนยุคมากๆ ท่อนฮุคก็ไม่มีอะไรมาก แต่ชอบแฮะ มันดูโล่ง โจ๊ะ ง่ายต่อการฟัง
12 Beautiful Goddbye (4/5)
มาแนวออคูสติก บวกกับความป๊อปง่ายๆ ดนตรีเรียบๆ เสียงหวานๆของอดัม คอรัสเล็กน่อย ทอดอารมณ์ตามเพลงไปได้เรื่อยๆ ได้กลิ่นอาย ชายทะเลอะไรยังงี้มาด้วยแฮะ เป็นแทรคพักหูเบาๆ ไม่น่าเบื่ออะไรเลย ทั้งๆที่เพลงยาวตั้ง 4 นาทีกว่า
13 Whip Your Eyes (3.5/5)
ว้ายย ยังกะเพลงกะเทย มาด้วยความย้อนยุคอย่างแรง ต่อด้วยเสียงกลองชุดแบบวงร๊อค ท่อนฮุคเร่งจังหวะหน่อย ฟังแล้วก็สนุกๆต่อด้วยบริดจ์ฮุคลดจังหวะลงทำให้หนึบ แบบพวกอาร์แอนบีฮิปผ่อบ ออโต้จูนแดนซื์ ทำออกมาได้เก๋ดีเหมือนกันแฮะ แบบไม่ต้องต้อพึ่งพอความอิเลคทริกเลย ท้ายเพลงออกมาบัลลาดหน่อย ตัดด้วยเสียงเปียโนนุ่มๆ จะว่ายังไงดีล่ะ เพลงนี้เหมือนเพลงเร็วแล้วมาช้าเป็นบัลลาร์ด RnB เออ เข้าใจทำดี
14 Wasted Years (3/5)
เปิดมาด้วยเสียงแตร อารมณ์ประมาณอยู่ในร้านอาหาร ไดด้ฟีลย้อนยุค กลองแบบวงร๊อคดิบๆ ให้จังหวะมา ฟังเพลินๆ ไม่มีอะไรมาก
15 Kiss (3.5/5)
ต๊าย มาแนวป๊อปย้อนยุคชัดๆเลย แล้วก็มีความเป็นแจ๊ซเบาๆ เก๋ดีแฮะ ฟังแล้วก็โยกตามเบาๆเหมือนได้ย้อนอดีตไปขายตัวกับนังพวก ดรีมเกิร์ล อารมณ์ประมาณนั้น แถมท่อนโซโล่กีตาร์แถวท้ายๆเพลงกับเสียงเป่าทรัมเปตเกร๋ๆ
16 Moves Like Jagger (feat. Xtina) (3.5/5)
ไม่มีอะไรมากกับป๊อปสูตรสำเร็จ บีทแบบหนึบๆแน่นๆหน่อย ที่โจ๊ะๆโปร่งๆไม่มีดนตรีอะไร แต่แสนเก่กับเสียงผิวปากที่แทรกเข้ามาระหว่างเพลง ท่อนฮุคไม่มีอะไร แต่ติดหูไม่น่าเชื่อ รวมถึงท่อนเกากีตาร์ในบางจุดที่ทำเพลงออกมาได้น่าสนดีแฮะ ก่อนจะเข้าท่อนอิติ๊ ที่ดูแล้วอาจจะออกมาน้อยไปหน่อย แต่นี่แหละ พอดีแล้ว เพราะเพลงมันจะได้สนุก โจ๊ะ ง่าย ไม่ต้องคิดอะไรมาก ปิดอัลบัมไปแบบสวยๆค่ะ ( :
อ้างอิงจาก:
สรุปแล้ว อัลบัมนี้เหมาะกับคนที่ต้องการฟังเพลงเพราะ - บัลลาด - แดนซ์ ครบทุกรดชาติค่ะ ไม่ผิดหวังแน่ๆ แต่ใครที่อยากได้ร๊อคหนักๆอย่างวงดนตรีละก็ คงต้องผิดหวัง สำหรับฉันแล้ว อัลบัมนี้เป็นอัลบัมที่ชอบเกือบที่สุดในปี 2012 นี้เลย เป็นอัลบัมที่ควรซื้อไว้ครอบครองจริงๆค่ะ
