Calvin Harris : 18 Months : Electro Pop/House/Nu Disco/Dance (75% = 3.5/5)
เชื่อว่าคนฟังยุคนี้น่าจะรู้จักชื่อของโปรดิวซ์เซอร์ชาวสก็อตแลนด์ท่านนี้จากการร่วมงานกับริฮานน่าในเพลง We Found Love แต่จริงๆแล้ว "คาลวิน แฮร์ริส" คนนี้เป็นโปรดิวซ์เซอร์ดนตรีเต้นรำที่คร่ำหวอดอยู่ในวงการเฮ้าส์และนูดิสโก้มาถ้านับไม่ผิดก็น่าจะปาเข้าไปร่วมเกือบ6ปีเห็นจะได้ แต่พูดก็พูดเถอะค่ะคุณพี่ก็เหมือนศิลปินหน้าใหม่สำหรับอิฉันจริงๆเพราะจะว่าไปนี่ก็เป็นงานอัลบั้มแรกสุดของคุณพี่ที่ดิฉันได้ลองฟังจริงๆจังๆ ซึ่งงานก่อนหน้านี้ก็ไม่แน่ใจว่าจะเคยมีโอกาสได้ฟังงานของคุณพี่มาสักกี่เพลงเชื่อว่าอาจจะผ่านหูไม่ถึงสองไม่ก็เข้าหลักเลขศูนย์ ด้วยความที่ฟังเป็นอัลบั้มแรกจึงค่อนข้างประทับใจในภาคดนตรีของ 18 Months อันเป็นงานอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำเน้นหนักไปที่ดนตรีซินธิ์พ็อพโพรแกรมมิ่งหวานหูรื่นเริงซึ่งบางแทร็คฟังแล้วชวนนึกถึงแรงบันดาลใจจากดนตรีเต้นรำยุค80'sพอส่งกลิ่นหอม ในขณะที่บรรยากาศของความเป็นเฮ้าส์หอมฟุ้งล่องลอยประหนึ่งยุคบุกเบิกช่วง90's ยูโรบีทและนูดิสโก้สร้างชื่อก็ได้กลายเป็นลูกเล่นที่ร่วมแซมเข้ามาแต่ก็ยังพยุงทิศทางของอัลบั้มให้เปี่ยมราศีหีบห่อ - - ได้ยินเขาเม้าท์มาว่างานชุดนี้พี่พ็อพไปถนัดตานี่ก็ไม้รู้จริงเท็จอย่างไร?
ถ้าจะหาเพลงเด่นเด้งนี่ไม่ต้องคิดค่ะ We Found Love (5/5) เพลงที่ไปฟีทให้กับน้องห่านเกี่ยวก้อยพากันขึ้นอันดับหนึ่งแถมยังขึ้นหิ้งเพลงที่มีสิทธิ์จะเป็น "ไฮไลท์" ประจำทศวรรษล่าสุดสำหรับอิฉันด้วย ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้วมั้ง Bounce (4/5) ที่ร่วมงานกับสาวเคลลิส โพรแกรมมิ่งซินธิ์พ็อพน่ารักๆเหมือนอยู่ในสมัยเกมส์แฟมิคอมย้อนยุคสับรางมาเป็นเพลงเต้นระบำแนวเฮ้าส์ในช่วงคอรัส เมโลดี้ติดหูหนึบหนับ Feel So Close (4/5) นี่ชอบเสียงร้องช่วงต้นเพลงที่มาแบบดิบๆทรงเสน่ห์ประหนึ่งจะทำเพลงสายเออร์บันซึ่งขัดกันอย่างยิ่งกับดนตรีอิเล็คโทรนิคเฟี้ยวฟ้าวงามระยับตอนเข้าสู่ตัวเพลงจริงๆ คนที่ชอบเพลงของเดวิด เกตต้าสมัยหลังๆน่าจะชอบกันนะ
อีกเพลงที่หลงรักอย่างจังขอยกให้ We'll Be Coming Back (4.5/5) ที่ร่วมงานกับExampleเป็นงานที่แวดวงเมนทสตรีมจะต้องชอบเพราะว่าสูตรสำเร็จของดนตรีตลาดจ่ายุคนี้ครบ เปิดตัวด้วยบีทอคูสติคผสานโพรแกรมมิ่งเพลงเต้นรำ ซินธิ์พ็อพน่ารักๆและเฮ้าส์ลอยๆเฟี้ยวฟ้าวแถมยังไพเราะติดหูแถบขาดใจ เสียงร้องรึก็เก๋ไก๋เซ็กซี่เปี่ยมเสน่ห์ Iron (4.5/5) นี่ก็เป็นงานเชิงนูดิสโก้ที่ตบเอารสชาติของดนตรีเทคโน เฮ้าส์ บิ๊กบีตและแทรนซ์ตึ๊บๆเข้ากันได้อย่างกลมกล่อมฟังแล้วก็มึนตึ๊บไปข้าง จะเรียกว่าโพรเกรสซีฟแทรนซ์หรือโพรเกรสซีฟเฮ้าส์ก็คงไม่ผิดมั้ง ปิดท้ายด้วย Here 2 China (4.5/5) ที่ร่วมงานกับดิสซี่ ราซคาลหนุ่มฮิพฮอพมากความสามารถ มันส์มากทั้งเบรคบีท แร็พและเทคโนไม่แน่ใจว่าจัดเข้าพวกยูเคการาจได้มั้ย???
นับว่าเป็นอัลบั้มที่เข้ามาถูกที่ถูกเวลาตอนเบื่อๆเครียดๆพอดี ความเก๋ล้ำและลูกบ้าที่แพรวพราวของงานชุดนี้ทำให้รู้สึกปึ๋งปั๋งกระชุ่มกระชวยแต่อาจจะมีติดขัดตรงบางแทร็คที่ค่อนไปทางเมนทสตรีมซึ่งก็ไม่แย่แต่แนวๆนี้เสพย์มาจนเฝือแล้ว สิริรวมขอมอบให้ 75% รับไป3.5ดาว ไว้งานชุดหน้าชัดเจนเด็ดขาดไม่แคร์สื่อกว่านี้จะไม่เก็บไม่กั๊กใดๆค่า
