The Wanted - Battleground (4/5)
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ เดอะวอนท์เต้ด แบทเทิลกราวน์ สังเวียนสู้ของห้าหนุ่มบอยแบนด์ผู้ดีแห่งเกาะอังกฤษ ที่ได้ฤกษ์ปล่อยอัลบัมชุดใหม่ มาได้พักใหญ่ๆแล้ว หลังจากได้ยิน Glad you came / Lightening มานานก็เพิ่งได้มีโอกาศมาฟังอัลบัมเต็มๆของพวกเขาสักที ฟังจบแล้วก็ต้องตบหน้าตัวเองดังผั๊วะ ว่าอีนี่ไปอยู่ซอกไหนมา ทำไมพลาดงานเพลงดีๆแบบนี้ไปได้ เพื่อไม่ให้พวกหล่อนต้องพลาดเพลงดีๆเหล่านี้ เข้าเชิญพวกหล่อนเข้าสู้สนามรบรอบใหม่ของห้าหนุ่ม ณ บัดนี้ค่ะ !
ภาพรวม ไม่น่าเชื่อว่าบอยแบนด์อังกฤษจะทำเพลงออกมาได้โอเคแบบนี้ อัลบัมนี้โดยภาพรวมจะเป็นป๊อป ป๊อปร๊อค อาร์แอนด์บีบิ๊กบิท ออคูสติก ออโต้จูนแดนซ์ มีกลิ่นของละตินแดนซ์ ละดนตรีพื้นบ้านฉาบมา ใช้ความติดหูของยูโรแดนซ์เข้าช่วย แบบพอดีไม่ขาดไม่เกินฟังไปก็พาลจะนึกถึงเพลงโปรโมตของพวกเกาหลี ที่คัดสรรแต่ที่ดีๆมาบรรจุไว้ในงานเพลงชุดนี้ เพลงบัลลาร์ดนั้นหรือก็เพราะพริ้งกินใจ ทั้งชวนเคลิ้ม สวยงาม ลงตัวไปหมดเลย แต่มองรวมๆไปมันจะดูซ้ำๆกันไปหน่อยนะ ไม่ถึงกับจัดจ้านจี้ดจ้านพอที่จะโงหัวในแดนเพลงที่สไตล์เด่นสุดๆอย่าง usa ได้
ส่วนดี ความหอมหวานของโปรแกรมมิ่งที่มีในอัลบัมนี้ ทำให้ถูกเพลงนั้นลื่นหูฟังไปอย่างไม่สะดุด ไม่ต้องข้ามแทรคเลย และการที่มันพื้นฐานมาจากป๊อป อิเลกทรอนิกา หรือจะไปถึงคลับ เฮาร์ อะไรก็เอาทุกอย่างมาผสมผสานได้อย่างลงตัว คล้ายกับฟังรวมฮิตของ David Guetta อะไรแบบนั้น แถมท่อนดนตรีเต้นรำในอัลบัมนี้ก็ทำออกมาได้ดีมากๆเสียด้วย
ส่วนด้อย อาจะเป็นเพราะความสวยงามของมัน ทำให้ไม่มีงานใดที่ดู ลวก หรือ ปู้ยี่ปู้ย่ำออกมาแบบสุดโต่งทำให้ขาดรสชาติแบบเข้มข้น หรืออะไรที่มันเป็นแนวนั้นแท้ๆไป หรือพูดง่ายๆก็คือสไตล์ไม่ชัดเจนพอ แถมแต่เพลงละคล้ายๆกันไม่หน่อย แต่ขอย้ำว่าแค่คล้ายในอารมณ์เพลงที่ค่อนข้างเป็นจังหวะกลางซะส่วนใหญ่
แต่ปัญญาใหญ่ของหนุ่มๆวงนี้มันอยู่ที่ "การร้อง-เสียงร้อง" มากกว่าการสื่อสารทางดนตรี พวกเขาทำดนตรีและแนวเพลงดีจริงๆแต่การร้องนั้นดูจะไม่ค่อยไหลลื่นไปตามเพลงเท่าไหร่ การผ่อนเสียง ไฮโน๊ต การประสานเสียง ยังออกมาได้สื่อถึง บอยแบนดื ไม่เพียงพอ หรืออาจะเป็นภาพลักษณ์วงที่ต้องการให้เสียงร้องออกมา ห้วนและดิบ อะไรก็ช่าง หวังว่างานต่อๆไปจะหันมาโฟกันที่เสียงร้องมากขึ้นนะคะ
01 Glad You Came (4.5/5)
ซิงเกิ้ลที่ฮิตที่สุดของพวกเขา ถูกเลือกให้เป็นแทรคเปิดอัลบัมนี้ ด้วยเมโลดี้แบบละตินสำเนียงเพื่อชีวิต ผ่านเสียงแตรเพราะๆ ส่วนเนื้อเพลงจริงนั้นเป็นดัปสเตปหนึบๆ อาจจะปนการร้องแบบอาร์แอนด์บีในคอรัส ตบท้ายเพลงด้วยท่อนดนตรีที่ผสานแตร์กับอาร์แอนด์บีผ่านดนตรีพื้นบ้านที่ออกมากลมกล่อมเป็นบ้า
02 Lightening (4/5)
เหมือนกันจะเป็นภาคต่อสำหรับคนที่ค้างจะเพลงที่แล้วด้วยบิทหนึบๆ ก่อนจะหยุดทุกสิ่งภายใต้เสียงร้องเพียวๆกับเสียงเมโลดี้เบาๆคลอมาในคอรัส เคลื่อนที่ด้วยสำเนียงคล้ายเพลงเพื่อชีวิต และปิดท้ายด้วยดนตรีแบบดิสโก้ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิ เพราะเพลงนี้ฉาบกลิ่นอายด้วยดนตรีแบบสกาที่แสนลงตัวด้วย
03 Warzone (3.75/5)
สมรภูมิรบที่ถูกถ่ายทอดผ่านบัลลาร์ดเศร้าๆ บรรเลงด้วยเปียโนนุ่มๆให้อารมณ์ว้าเหว่ คอรัสเพิ่มดนตรีแบบออเคสตร้าเข้ามา เสียงครางของไวโอลินทำให้อารมณ์หม่นมืดไปตามเพลง กลายเป็นอาร์แอนด์บีบัลลารืดเต็มตัวในช่วงหลัง เพลงนี้เหมาะกับหน้าฝนจริงๆนะ แต่ว่าเสียงในการร้องเพลงนี้ดูจะแยกไปกันคนละทางจากเพลงหรือเปล่า ?
04 Invincible (3.5/5)
เสียงแตรผสานโปรแกร่มมิ่งตอนเปิดเพลงนี่เพราะจังเลย ตัวเพลงป๊อป-บัลลาร์ดแบบพาเรท เสริมความสนุกๆด้วยเสียงดนตรีแทนท่อนฮุคสวยๆ โดยใช้จังหวะแบบเฮาส์ผสานไปกับเมโลดี้โปแรมมิ่งสวยๆ ฟังเพลินๆไปได้สบายๆ แต่ถ้าถามความประทับใจในเพลง? ก็ไม่เชิงจะมีเท่าไร
05 Last to Know (4.5/5)
บัลลาร์ดอาร์แอนด์บีแบบดนตรีแน่นๆ ผสานความเป็นโซล ร๊อคอ่อนๆ สไตล์นังคีย์เลย ฉาบเพลงด้วยเสียงดนตรีจากกีร์ตาร์สวยๆ ทั้งเสียงร้องทั้งดนตรีไปกันได้ดีโดยไม่มีข้อสงสัย การประสานเสียงกันในเพลงนี้เพราะมากเบย ให้ได้รู้หน่อยว่า บอยแบนด์มันต้องยังงี้สิ เพลงแนวนี้เขาเรียกว่าอะไรก็เรียกไม่ถุกเหมือนกัน รู้แต่ว่ามันเป็นบัลลาร์ดที่มีเสียงกลองหนักๆนุ่มๆ
06 I'll Be Your Strength (3.75/5)
เพลงแนวชิลเอาท์ผนวกเสียงอิเล็กโทนนุ่มนวนเรียบเรียงมาพร้อมเสียงโซลๆไล่เรียงไปเรื่อยๆ
อาจจะพอมีเค้าโครงการเป็นดาวน์เทมโปในภาคเพิ่มดนตรีมากขึ้นมาหน่อย เสียงดนตรีลื่นไหลไปกับเสียงดูจะง่ายไปหน่อย ฟังไปแล้วอาจจะหลับ แต่เจ้าตัวคงรู้ข้อนี้เลยเพิ่มจังหวะเข้ามาในช่วงท้ายก่อนกลายเป็นกอสเปลประสานเสียงสวยๆกับซาวน์แบบคริสมาส ก่อนปิดท้ายเพลงด้วยซอฟร๊อกบัลลาร์ดให้ทุกอย่างลงตัวยิ่งขึ้น
07 Rocket (4/5)
ยังกับจะเอาไปเดินขบวนพาเรทเลยนะจ้ะ กับซอฟรอคบัลลาร์ อาร์แอนด์บีการาจแบบจังหวะเข้มข้นที่ขึ้นต้นด้วยดนตรีแบบซิมโฟนี เสียงเคาะแก้วและวิโอลา คอรัสร้องสอดประสานกันได้อย่างโอเคมากๆ บางทีจะได้กลิ่นอายของโฟล์คร๊อคเจือจางเข้ามาเบาๆ ตบท้ายคอรัสด้วยพอร์ชคอรัสเสียงหลบหวานๆ เป็นอีกเพลงที่ต้องได้ฟังในอัลบัมนี้เนาะ
08 I Want It All (4/5)
โฟล์คจ๋ามาเลย ด้วยเสียงเกากีร์ตาแบบออคูสติก เจือจางไปกับเสียงร้องแบบดาวน์เทมโป-ชิลเอาท์ รองพื้นด้วยคอรัสซอฟๆ ส่วนฮุคนั้นเป็นเพียงเสียงร้องเพียวๆบริสุทธิ์ที่ไม่ต้องการดนตรีใดๆทั้งสิ้น เริ่มจังหวะแบบโฟล์คร๊อคจังหวะกลางๆในช่วงหลังกันเพลงหน้าเบื่อ เสียดายจังมีฮุคแค่สองรอบ เพราะมันเพราะมากๆเลยล่ะ
09 The Weekend (3/5)
อิเล็กทรอนิกเฮาส์แบบอาร์แอนด์บีการาจ กับเสียงบีทแตกๆระคนกับเสียงร้องสดๆ ดูจะชนกันไปหน่อยระหว่างเสียงกับดนตรีทำให้มันออกมาไม่ลงตัวเท่าที่ควร แต่ก็ไม่เสร่อขนาดฟังไม่ได้ แก้ตัวหน่อยด้วยเสียงดนตรีแบบเครื่องออเคสต้ายำเข้ามาเนียนๆในบริดจ์ ผ่านมาผ่านไปไม่จดจำ
10 Lie To Me (4/5)
อาร์แอนด์บีโซล จังหวะแบบฮิปฮอปจังหวะกลางๆ ผสานกับการร้องแบบสำเนียงบลูส์ในช่วงแรก แต่คอรัสนั่นสิกลาเป็นคลาสสิกเพราะๆผสมผสานดนตรีซิมโฟนีออเคสตร้ามาซะสวยงาม คลอด้วยแบ๊กกิ้ง โอโอ ที่ทำให้เพลงติดหุด้วยเนาะ ดดยเฉาพคอรัสที่สองที่เพิ่มการประสานเสียงให้ชัดยิ่งขึ้น คล้ายๆกับเพลงซอฟร๊อคบัลลาร์ด
11 Gold Forever (4/5)
แอมเบียนต์ดนตรีเบาบางชูเสียงร้องแบบเต็มที่ ค่อยๆกลายร่างเป็นดาวน์เทมโปเพราะๆกับเสียงกดเปียโนสวยๆ ไล่ไปกับเสียงสดๆตบท้ายด้วยป๊อปอัลทิเนทิฟยูเนียนกับดนตรีแบบออเคสตร้าให้ทุกอย่างมีชีวิตขึ้นมา ต่อยอดด้วยเสียงสีไวโอลิน แทรกไปตามอิโทรสอง และคอรัสสองกลายร่างเป็นอาร์แอนด์บีโฟล์คสวยๆอย่างสมบูรณ์ ไม่ลืมจะตบท่อนพอร์ชคอรัสใหม่เข้าไป กลายเป็นความกลมกลืนให้เพลงช้าๆมีชีวิตชีวาขึ้นมา
12 Dagger (5/5)
ออคูสติกโฟล์คขี้นตนมากับดนตรีเพราะๆ เขึ้นจังหวะเป็นพาวเวอร์ป๊อป แทรนซ์อัลทิเนทิฟผนวกด้วยดนตรีคลาสสิกเพราะๆ อินโทรสองยังคงเพิ่มดนตรีเข้าไปให้คงจังหวะ คอรัสสองใส่โปรแรมมิ่งเพิ่มเข้าไป ใช้ความเป็นยูโรแดนซ์ให้คำว่า Dag ติดหูยิ่งขึ้นไปอีก ถ้าพูดถึงภาพรวมนี่คงจะเป็น ซอฟแทรนซ์อัลทิเนทิฟ แบบได้กลิ่นของพาวเวอร์ป๊อป โฟล์คร๊อคคลาสสิกเข้ามาผสานกันอย่างลงตัว อย่าลืมไปฟัง !
13 Rock Your Body (3.5/5)
ขึ้นต้นเพลงด้วยเสียงสีไวโอลินสดๆทรงพลังต่อด้วยเสียงร้องสดๆแบบดุดัน ค่อยๆเสริมดนตรีขึ้นมาเบาๆ ก่อนคอรัสจะเป็นพาวเวอร์ป๊อปจังหวะกลางๆ ตบพอร์ชคอรัสด้วยแทรนซ์เก๋ๆ คงความสวยงามด้วยดรัมเบสแน่นๆ และเสียงวิโอลา ก็ไม่มีอะไรมาก มาแล้วผ่านไปเช่นกัน
14 Turn It Off (3/5)
เบรกบีท อิเล็กทรอนิกก้า ยำกับดิสโก้ลอยๆ ก่อนกลายร่างเป็นคลับเฮาส์เต็มตัว ฮุคเป็นป๊อปร๊อคอัลทอเนทิฟ หนึบๆยืดๆระคนกับเสียงสังเคราะห์ด้วยสำนวนเรโทรมึนเมา กลายเป็นเพลงแดนซืเทคโนแบบเต็มชุดเพลงแรกของอัลบัม แต่มันก็กลวงๆตามภาษาเพลงพวกนี้อ่ะเนาะ
15 Where I Belong (3/5)
มาถึงโชว์สุดท้ายในสมรภูมิแล้วกับเสียงกดเมโลดี้สดๆแบบหม่นๆ เย็นชา เริ่มดนตรีแบบดิสโก้หม่นๆมาเบาๆ ระคนกับเสียงร้องหม่นๆแบบบลูส์-ดาวน์เทมโป ปาเข้าไปเกือบกลางเพลงที่เพลงเริ่มขึ้นจังหวะเป็นเฮาส์ เจือปนดนตรีแบบอัลทิเนทิฟมาจางๆ อินโทรสองกลายเป็นดัปเสตปบิทหนึบๆ จนเข้าถึงคอรัสสองก็ถึงบางอ้อ ว่าจงใจทำมาให้คล้ายกับเพลงแดนซ์ดิสโก้ยุค 70-80 นั่นเอง แต่มันน่าเบื่อไปหน่อยกับเพลงปิดอัลบัมที่ ที่ขาดความประทับใจไปเลย น่าเบื่อ
อ้างอิงจาก:
รวมแล้วอัลบัมนี้เป็น ป๊อป - แทรวื อิเล็กทรอนิกแบบที่ฟังได้ง่าย ใครอยางฟังโปแกรมมิ่งหวานๆกับดนตรีออเคสต้าสวยๆบนเพลงเร้วๆก็จะได้ฟังเช่นกัน จังเป้อีกอัลบัมที่ดีที่น่าหามาติดบ้านไว้ แนะนำให้ฟังทีทั้งอัลบัมอย่าย้ำเน้นแทรคๆเดียวเพราะจะเกิดการเบื่อ ชนิด "สุดๆ" ได้
เพราะเพลงแต่ละเพลงเป็นจังหวะกลางๆเสียส่วนใหญ่ ตอนแรกกะจะให้ 5 เต็มแต่ฟังไปดันเบื่อเร็วสะก่อนจึงเหลือให้ 4 แบบเกรงใจไปตามระเบียบโน๊ะ
ขอความกรุณากะเทยไม่ต้องเอาไปเปรียบกับวงอื่นเนาะ ถ้าอยากเปรียบจริงๆแนะนำให้ไปตั้งกะทู้ของตนเอง
