Wonder Girls : Wonder World : K-POP (75% = 3.5/5)
เอากับยัยบ.ก.สิคะ!!! ก่อนหน้านี้เพิ่มตั้งสตาตัสขอโทษคนอ่านเสียดิบดีพร้อมเหตุผลยาวเป็นนิยายว่า "จำเป็นต้องเลื่อนรีวิวอัลบั้มนี้ของ Wonder Girls" แต่จะว่าไปก็เหมือนอาถรรพ์นะคะเวลาคุณนายเธอตั้งสตาตัสขอเลื่อนอัลบั้มไหนเป็นทางการนี่มีอันได้เขียนทุกทีแต่ไอ้อันที่จีบปากกรีดนิ้วพิมพ์ป่าวประกาศว่าจะเขียนส่วนมากต้องรอไปประมาณเกือบ"2เดือน"กว่าจะได้อ่าน นี่แหละหนาแนสทิน่าที่เอาแน่เอานอนอะไรกับคำพูดเธอไม่ได้ - - ลื่นยังกับปลาไหล
สำหรับอัลบั้ม Wonder World ของ5สาวมหัศจรรย์ชุดนี้ได้รับรีเควสต์มาจากPMทางเว็บบอร์ดForwardMag นะคะ มาถึงจุดนี้คุณพี่ต้องขอกราบขออภัยคุณน้องที่รีเควสต์งานชุดนี้มาเนื่องจากก่อนหน้านี้ท่องจำชื่อคุณน้องมาอย่างดิบดีพอถึงเวลาจะเขียนจริง ณ วินาทีนี้ เอ่อ คือ "คุณพี่ลืมชื่อคุณน้องซะแล้วค่ะ!!!" Y Y เอาเป็นว่าต้องกราบขอโทษคุณน้องที่รีเควสต์อัลบั้มชิ้นนี้มาจริงๆทางบ.ก.เพจจะนำความผิดพลาดในครั้งนี้ไปปรับปรุงแก้ไขเพื่อคราวหน้าจะได้ไม่เกิดความผิดพลาดเช่นนี้อีก - - "สำหรับดิฉันการลืมชื่อคนอ่านที่รีเควสต์งานมานี่ถือว่าเป็นการเสียมารยาทมากๆแต่นั่งคิดมาหลายตลบแล้ว...คิดไม่ออกจริงๆค่ะว่าคุณน้องชื่ออะไร "
ก่อนอืนต้องกราบเรียนก่อนว่าส่วนตัวดิฉันไม่เคยสนใจวง Wonder Girls มาก่อนเลยซึ่งเป็นความไม่สนใจถึงขั้นไม่รู้จักชื่อสมาชิกและไม่เคยรับรู้หรือติดตามข้อมูลเบื้องลึกใดๆทั้งสิ้นของวงนี้ด้วยความที่ส่วนตัวมาคลั่งไคล้เคพ็อพเอาก็หลังจากยุครุ่งเรืองของพวกเธอไปแล้วรวมถึงจริตส่วนตัวอาจจะถูกใจเกิร์ลกรุ๊ปวงอื่นๆมากกว่าดังนั้นหากงานวิจารณ์ชิ้นนี้มีอะไรผิดพลาดก็ต้องกราบขออภัยเหล่า Wonderful ไว้ก่อนเลย ณ ที่นี้รวมถึงจะขออนุญาติที่จะโฟกัสงานเขียนนี้ไปที่ความรู้ทางดนตรีและภาพรวมของเนื้องานในอัลบั้มมากกว่านะคะ
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะไม่ได้ติดตามงานของพวกเธอเป็นจริงเป็นจังแต่ด้วยความที่ก็เป็นคนหนึ่งที่เติบโตขึ้นมาในช่วงของ "เกาหลีฟีเว่อร์" ที่บ้านเราใช้เรียกการแพร่ระบาดของดนตรี แฟชั่นและศิลปะวัฒนธรรมของประเทศเกาหลีที่เข้ามามีอิทธิพลในบ้านเราอย่างมหาศาลในช่วงเวลานั้น (ทุกวันนี้เบาลงแต่ศิลปินเกาหลีก็ขายในบ้านเราได้เรื่อยๆมากกว่าศิลปินจากต่างประเทศบางคนรวมไปถึงศิลปินไทยแท้ๆบ่งคนเสียอีก เอเมน) ซึ่งหลังจากการบุกเบิกโดยซีรี่ยส์ของแม่นาง "แดจังกึม" และ "หนุ่มเรน" แล้วก็เห็นจะมีวงดงบังชินกิ,Super Juniorแล้วก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าก็มี5สาวWonder Girlsอีกนี่ล่ะที่เป็นปัจจัยสำคัญที่จุดประกาย"ความเป็นที่นิยม"ของดนตรีเกาหลีที่ระบาดหนักไปทั่วหัวระแหงจนวัยรุ่นวัยแก่บ้านเราติดกันงอมแงม
งานดนตรีของ5สาวWonder Girlsในสตูดิโออัลบั้มWonder Worldชุดที่สองนี้ภาคนำเสนอโดยรวมเป็นงานพ็อพที่เน้นหนักบนการผสานเอาท่วงทำนองของภาคดนตรีที่หลากหลายทั้งเต้นรำ อาร์แอนด์บี อิเล็คโทรนิค ร็อค บัลลาด เรโทรยันฮิพฮอพเข้าทำปฏิกิริยาทางเคมีด้วยกัน สิริรวมได้ผลลัพธ์ออกมาเรียกว่า"เคพ็อพ"อันเป็นศัพท์ทางดนตรีที่นิยามงานดนตรีเมนทสตรีมของฝั่งเกาหลีใต้ที่ทั่วโลกเริ่มเปิดรับและหันมาให้ความสนใจต่อเอกลักษณ์อันยิ่งยวดของคลื่นลูกใหม่ทางวัฒนธรรมดนตรีนี้ในช่วงเวลานั้น - - หากแต่ "เคพ็อพ" ในยุคนี้ส่วนตัวก้าวไปสู่งานฟิวชั่นแบบตะวันตกเสียมากกล่าวคือเป็นงานอิเล็คโทรนิคเต้นรำตีออโต้จูนรัวๆ ยูโรบีทหนักๆ ดั๊บสเต็ปและงานจำพวกสตรีทฮิพฮอพแต่ก็ยังมีเอกลักษณ์ของงานพ็อพแบบเกาหลีอยู่จนมีการเรียกจิกว่า "อิเล็คโทรนิคแบบเกาหลี" ซึ่งแปลว่าอะไรไปคิดเอา? - - ถ้าจะถามหาตัวแทนที่นิยามความเป็น "เคพ็อพ" ที่เป็นอัตลักษณ์ของWonder Girls ในงานชุดนี้มากที่สุดคงหนีไม่พ้น Be My Baby (3.5/5) ซิงเกิ้ลโปรโมตอันเป็นงานโอลด์สคูลพ็อพจังหวะสดใสน่ารักที่มีความเป็นเรโทรตามแบบฉบับของWonder Girlsแบบเดียวที่แฟนๆชอบใน Nobody,Tell Me หรือ So Hot ที่นับว่าดังในบ้านเรากันมากทีเดียว สำหรับเพลงนี้ไม่รู้ว่ากระแสในบ้านเราเป็นยังไงแต่ส่วนตัวเท่าที่ฟังแล้วรูสึกเฉยๆงั้นๆเพลงอื่นในอัลบั้มดีกว่าตั้งเยอะทำไม่ไม่ตัด (หรือตัด?) ไม่เข้าใจ จะว่าไปก็ติดหูดีแต่ส่วนตัวรู้สึกว่าเป็นเพลงที่ไม่มีพลังดึงดูดในระยะยาวเอาซะเลยจริงๆ (แต่เพรานะ!) ส่วนตัวยังชอบ Ra.D Mix ในอัลบั้มที่ฉีกแนวไปเป็นงานสแตนดาร์ดแจ๊ซซ์กึ่งพ็อพโซลเพราะๆหวานๆให้อารมณ์สวยสดประหนึ่งกำลังเดินหัวเราะร่าในบรรยากาศคริสมาสต์เสียมากกว่า ฉบับนี้แม้จะไม่เมนทสตรีมแต่ก็โชว์เรนจ์เสียงและเทคนิคการร้องตลอดจนวิสัยทัศน์ของพวกสาวๆได้ดีกว่าชนิดพลังผิดกัน ส่วนตัวฉบับนี้ให้4.5ดาวไปเลย
สำหรับเพลงอื่นในอัลบั้มนี่มีแรงๆกว่ามากชนิดที่ปล่อยของจนส่วนตัวเสียดายที่ดันมาชอบเพลงเกาหลีหลังยุคพวกเธอ อาทิ เพลงเปิดอัลบั้ม G.N.O. (5/5) ที่เป็นงานเต้นรำอัพบีทแรงๆสไตล์เรโทรคลับแด๊นซ์ที่หยอดสารพัดเล่มเกวียนมาทั้งเทคโน ดิสโก้ ฮิพฮอพตลอดจนความเป็นโซลหรูหรากรีดกรายในเพลงฟังแล้วนึกย้อนไปถึงงานเต้นรำช่วงยุคดิสโก้70s'คาบต่อกับ80s'ที่เพลงดิสโก้โดยศิลปินผิวดำกำลังเป็นที่แพร่หลาย - - พูดตรงๆนึกถึงบียอนเซ่ใน I Am...Sasha Fierce แผ่นที่สองที่ก็มาเป็นงานเต้นรำย้อนยุคประมาณนี้ไปจนถึงเพลง One Night Only ในภาพยนตร์เรื่อง Dream Girls - - ในฐานะนักวิจารณ์ดนตรีขอชมที่แม้ Wonder Girls จะไม่ใช่ออริจินัลแต่ก็ทำออกมาได้ถึงชนิดที่ตีโจทย์ดนตรีแนวๆนี้แตกกระจุยทีเดียว มาที่ Girls Girls (4.5/5) เริ่มต้นมาเป็นงานพ็อพอาร์แอนด์บีดำเนินเรื่องบนบีทกีต้าร์อคูสติคสวยๆเมโลดี้เพราะพริ้งมากๆนานไปเผยทีเด็ดด้วยการกลายร่างไปเป็นงานโซลหวานๆลอยละล่องพร้อมด้วยเครื่องเป่าสุดสุนทรียที่ฟังแล้วทำเอาหลุดลอยไปไกลเพราะอ่ะ! Me,in (3.5/5) สลับมาเป็นฟั้งค์ร็อคดิบๆตีคู่กับบีทอิเล็คโทรแกลมกลิ่นอายเรโทรย้อนยุคออกโซลที่ฟังแล้วดูโต่งที่สุดในอัลบั้มละแต่ก็แปลกหูดีนะ สำหรับคนชอบงานคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีบัลลาดก็น่าจะหลงรัก Long Long Time (4/5) ได้ไม่ยาก ตัวเพลงเป็นงานโซลฟูลอาร์แอนด์บีไควเอทสตอร์มหลอนๆนวลเนียนที่ไพเราะเหลือใจ เพลงสุดท้ายที่ชอบน่าจะเป็น Act Cool (4/5) เป็นงานสตรีทฮิพฮอพติดอิเล็คโทรนิคเท่ห์ๆที่ช่วงต้นแซมเพิ่ลเพลงดังๆในอดีตของทางวงไว้ในท่อนแร็พด้วย เก๋ดีอ่ะ!!! ชอบมากๆ
ส่วนตัวฟังจบแล้วก็ต้องขอคารวะสาวๆเลยนะคะนับว่าเรื่องของวิสัยทัศน์ทางดนตรีนี่พวกเธอไม่เบากันเลยทีเดียวจะว่าไปยิ่งฟังยิ่งเสียดายนะคะที่ส่วนตัวมาฟังเพลงเกาหลีหลังยุคพวกเธอรวมถึงเสียดายที่รีบยุติกิจกรรมวงกลายเป็นตำนานกันไปเสียก่อนทั้งที่จริงๆแล้วด้วยฝีมอและศักยภาพแล้วน่าจะสามารถรังสรรค์งานดีๆสู้กับเกิร์ลกรุ๊ปหน้าเก่าหน้าใหม่ได้อีกหลายปี อย่างไรก็ตามครั้งหนึ่งพวกเธอก็มอบมาสเตอร์พีซไว้ให้พวกเราจดจำพวกเธอกันไปตลอดกาลแล้วล่ะนะ
ป.ล. อนี่งรีวิวชิ้นนี้เขียนสดๆเลยไม่ได้ทำการบ้านใดๆมาทั้งสิ้น ย้ำว่าถ้าตรงไหนผิดหรือพูดอะไรแรงไปต้องกราบขออภัยชาวWonderfulด้วยค่ะ...แต่ที่พูดนี่จริงใจนะ!!!
