
วู้ ~ ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะผ่านไป 2 ปีแล้ว กับอัลบัมเต็มชุดที่ 7 ของปรินเซสออฟป๊อป นาม บริตนีย์ เสปียส์ ไอดอลของเหล่ากะเทยน้อยใหญ่ทั้งหัวโปกยันแต่งหญิง อยากบอกว่าเป็นอัลบัมแรกๆเลยที่ได้อ่านรีวิวในเว็บนี้เมื่อปี 2011 ที่ผ่านมา ตอนนี้เลยอยากลองมารีวิวอัลบัมของเจ้าหล่อนดูบ้าง คงไม่ช้า(เอิ่ม)เกินไปใช่ไหมคะ ? ในรีวิวหากใช้คำศัพท์อะไรมิถูกมิควร ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ภาพรวม หลายคนคงตั้งความหวังไว้กับอัลบัมนี้มากพอสมควร เพราะอัลบัมชุดที่แล้ว 'Circus' แม่หอกศรีทำมาเสีย ธรรมด๊า ธรรมดา ไม่โดนใจชั้นเอาเสียเลย แถมภาคดนตรีก็สุดเชยเฉิ่มเบ๊อะเพลงครึ่งๆกลางๆ มีรอดบ้างก็ไม่กี่เพลง ฉนั้นอัลบัมนี้ชีเลยเข็นความเก๋ แก่นแซบ ออกมาพรีเซนท์กันสุดพลังเลยทีเดียว กับลูกเล่นเพลงสมัยใหม่ที่ได้ร่วมงานกับโปรดิวเซอร์เจ๋งๆ และซาวน์ที่ล้ำยุคผนวกออโต้ทูน เพลงเต้นรำแบบที่แฟนเพลงของหล่อนนั้นรำพันโหยหา แต่ก็ไม่ลืมนะ ที่จะหยอดเพลงจังหวะกลางๆเอามาไว้ให้พักหูไปจนถึงเพลงช้าๆกันแฟนคลับหัวใจวายตาย
จุดเดิ้น ไม่มีอะไรตอบโจทย์แดนซ์ฟลอประจำปีไปมากกว่าอัลบัมนี้แล้วค่ะ ด้วยภาคดนตรีสุดเก๋ไก๋ จังหวะเต้นสนุกสนาน อิเล็กทรอนิกส์ ป๊อป เฮาส์ ดิสโก้ สาดเทออโต้จูนกันมันส์สุดฤทธิ์ จบความท้าทายด้วยดัปเสตปยืนพื้นแทรคธรรมดาให้ออกมามีเดิ้น เกินคาด และที่สำคัญ อัลบัมนี้ลำดับเพลงมาได้ฟังลื่นมากๆค่ะ ไม่เสียจังหวะเลย
จุดดับ ฟังจนจบอัลบัมนี่ถ้าไม่ดูปกก็ไม่รู้นะคะ ว่าเป็นเพลงซิกเนเจอร์ บริตนีย์เสปียร์ เพราะความเป็นตัวของเธอเจอรัสมีดนตรีสมัยใหม่กลบ(เกือบ)มิด ทีเดียวเชียว และความจัดแต่ไม่จ้านของเสียงสังเคราะห์ ทำให้แต่ละเพลงออกมาไม่ค่อยจะธรรมชาติ และทำเอาคนฟังปวดเมื่อขมองจากจังหวะแดนซ์หนักๆ เพลงช้าก็ใช่ว่าจะช่วยได้มากมายเท่าไรนัก แต่ ถ้าพูดถึงเรื่องการร้องแล้ว หอกยังคงเอกลักษณ์ไว้ได้อย่างสมบูรณ์ฉนั้นขอเสียหลังๆน่าจะอยู่ที่ความหนัก และ เยอะ เกินไปของดนตรีไฟฟ้ามากกว่า
01 Till The World Ends (4/5)
อิเล็กทรอนิกแดนซ์ แจมจังหวะอาร์แอนด์บีและเสียงปรบมือได้อย่างเนียนๆ สอดแทรกซาวสังเคราะห์ปาตี้เป็นช่วงๆ และท่อนฮุคสุดติดหู ด้วยคอรัส โอ โว โอ โอ กลิ่นเพลงเชียร์บอลฉุนกึก แต่ความแซ่บนั้นอยู่ที่ฮุคสอง ที่นางเปลี่ยนเป็นอีกแบบให้แดนซ์กระจายหนำใจกันไปข้าง แถมมีเฟดซาวให้ตกใจเล่นด้วยนะจ้ะ ถือเป็น Dance Anthem ประจำตัวนางไปซะแล้ว ได้ข่าวว่าคีช่ามีส่วนร่วมในเพลงนี้ด้วยใช่ไหม เพราะหลับตาทีไรหน้านางพุ่งออกมาทุกที
02 Hold It Against Me (4/5)
ซิงเกิ้ลเปิดตัวอัลบัม ที่หลายคนคิดไว้ว่ามันจะออกมาแดนซ์กระจุย สไตล์บริตนีย์เสปียร์ แต่ออกมาจริงๆมันกลับกลายเป็นเฮาส์ ดัปเสตปหนึบหนับ จังหวะกลางๆ แต่ติดหูมั่กๆ มาหลอกกันในท่อนฮุค ที่ดันดับเสียงดนตรี กลายเป็นเสียงสังเคราะห์นวลๆ จังหวะช้าไปเลยซะงั้น แต่เธอก็ซ่อนไม้เด็ดเอาไว้ ด้วยออโต้จูนเบรกแดนซ์ ที่สลับจังหวะปะติดปะต่อกับเสียงจูจุ๊บ มาแปลกและเก๋มาก เป็นแบบแผนของเบรกแดนซ์เพลงต่างๆในช่วงนั้นเลย กระนั้นมันก็ไม่ใช่เพลงร้องหาเซ็กส์อย่างเดียวแต่มันมีอีกด้านที่หมายถึง หล่อนต้องการแฟนคลับมาเคียงข้างเสมอ ไม่ว่าชีวิตจะแปดเปื้อนขนาดนั้นนางก็ยังคงจะก้าวต่อไป ได้ใจบริตนีย์อาร์มมี่ไปเต็มๆ
03 Inside Out (3/5)
เบรกบีทส์ สไตล์จังหวะหน่วง-ปล่อย แปลกๆ เจือความเป็นทริฟฮอปเข้ามาพอสมควร ได้เสียงแซมเพิ้ลจากการดีดพิณ ที่เหลือก็ยกให้เป็นหน้าที่ของคิมพิวเตอร์ในการสังเคราะห์เสียงเธอให้ดูลอยๆ และเข้าจังหวะ ให้อารมณ์เซกซี่ ชวนเมา และมีเสน่มากๆ แต่ที่น่าเสียดายคืออารมณ์ของเพลงนั้นเท่ากันมากจนเกินไป
04 I Wanna Go (3.5/5)
เพลงเด็ดจากหลายสำนักรีวิว เฮาส์หนึบๆจังหวะหนัก เริ่มต้นด้วยออโต้จูนกระตุกเสียงกลอง เพิ่มความเก๋ของเพลงด้วยเสียงผิวปาก(หรือเปล่าขลุ่ย) ในพรีคอรัส ต่อด้วยท่อนฮุคสไตล์เฮาส์หนืดจังหวะประกอบการกระตุกเสียงให้เป็นจังหวะมากยิ่งขึ้น ความหมายก็ไม่ต้องพูดถึง แซ่ปไม่แพ้กันค่ะ !
05 How I Roll (3/5)
ตกใจ นึกว่าเสียงชะนีจมน้ำนางไหนมาโดนไฟช็อตอยู่ข้างลำโพง เสียบหอบ สำลักสะอึกผสมกับออโต้จูนช๊อตซาวน์แปลกๆ (ที่มาของเพลงเกาหลี Bubble Pop ) ตัวเพลงจริงเป็นฮิปฮอปจังหวะดิบๆ ประกอบกับเสียงคอรัสลอยๆและเสียงผู้ชายตามระยะเหมาะสมของเพลง เป็นการพักหูแบบ เก๋ๆนะจ้ะ เกือบลืมว่าเสียงฟองสบู่แตกที่แซมมาตอแหลมากๆ
06 Drop Dead Beautiful (feat.Sabi) (3/5)
ฮิปฮอปสังเคราะหืเสียงปรบมือ โพรแกรมมิ่งช่างฮุคด้วยเสียงเคาะกลองฮิปฮอปตบท้ายด้วยอิเลคโทรแดนซ์สไตล์คลับติดหูไปจนถึงคอรัสแบบเพลงดิสโก้ย้อนยุค ท่อนอีซาไบนั้นหรือ คือ ฮิปผ่อปจังหวะกลองดิบๆ และมหกรรมเสียงสังเคราะห์แบบผีบ้าไปเลย และมาต่อกันที่พอร์ชคอรัสอีกที ก็เก๋ดีนะคะ แต่บางทีมันก็มากไป แถมเพลงจะจบแล้วยังมีเหี้ยอะไรต่อมาอีก อะไรกันค้า อีดอก
07 Seal It With A Kiss (3/5)
ดูเหมือนกับว่าคนอื่นๆจะเบ้ปากใส่เพลงนี้กันไปหมด แต่ฉันชอบนะ ด้วยอินโทรเสียงหวูดสังเคราะห์และตัวเพลงทริฟฮอปพ๊อปแบบดนตรีคลับ แฝงความเป็นเรโทรมาเนียนๆ และท่อนฮุคลื่นๆเพราะๆประกอบด้วยเสียงครางนางหอกและเสียงหวูด อุ อู๊ว แรดจะตายไป แต่รวมๆแล้วมันก็ธรรมดาอย่างเขาจริงๆนั่นแหละ แต่อยากไรก็ตามเบรกแดนซ์เบรกบีทส์ดิสโก้ติ้วๆและเสียงเป่าแบบอินเดียแดงนั่นฉันชอบมาก
08 Big Fat Bass (feat. Will I Am) (1.5/5)
เห็นชื่ออีวิลลอยมาแล้ว ถึงกับเบ้ปากก่อนได้คลิกฟังจริงๆซะอีก นำร่องเลยด้วยเสียงหุ่นยนต์ชวนมึนหัวและเพียโนนวลๆ ต่อกันที่คลับดิสโก้จังหวะดิบๆ และเสียงร้องที่เหมือนพูดมากกว่า ท่อนฮุคแบบดิสโก้เฮาส์ลอยๆ มีดีหน่อยก็เสียงกลองเด่นๆ ยังไม่จบ มีท่อนแร่ปสไตล์ฮิปผ่อปอาร์แอนด์บีจังหวะดิบๆด้วยนะค้า เฉิ่ม โป๊ะ ล้น อะไรไปหมด สมไสตล์วิลไอแอม ว่าแล้วก็ delete ทิ้งซะเลยค่ะ รับไม่ได้จริงๆ
09 Trouble for Me (2/5)
อินโทรเสียงสังเคราะห์ชวนมึนหัว ขนลุกเลย นึกว่ามันจะเป็นแบบเพลงข้างบน แต่ของจริงเป็นเฮาส์และออโต้จูนเสียงมึนๆ และแล้วฝันร้ายก็เป็นจริงเพราะดนตรีดิสโก้คลับแบบอีตอนแรกกลับมาในพรีคอรัส ส่วนฮุคก็คลับธรรมดาๆนี่เอง ขอโทษเถอะนะคะ แบบว่าไม่เกทอ่ะค่ะ ฟังแล้วมึนหัวจะอ้วกแปลกๆ
10 Trip To Your Heart (4/5)
ผ่านเพลงผีบ้าแบบดับเบิ้ลมาได้ก็เจอสวรรค์ทันที เพลงที่ชอบมากที่สุดในอัลบัมนี้ เริ่มด้วยโพรแกรมมิ่งตื้ดๆเพราะๆก่อนโน๊ะ ต่อด้วยเฮาส์จังหวะช้าๆ และดนตรีแทรนซ์เจือจาง เริ่ดเว่อกับท่อนฮุคเสียงหลบเพราะๆ ซินธ์นิดๆพอกุ๊งกิ้งๆ แหม ความหมายเพลงนี้ก็ช่างสรรค์สร้างเชียวนะ ยิ่งรวมกับเสียงกระเส่าของบริทในท่อนบริดจ์แล้วสยิวบอกไม่ถูก ขอนำไปคัฟเวอร์เป็น Trip to your cock ตามประสาเทยเที่ยวไทยก่อนละกันนะคร๊ะ
11 Gasoline (3.5/5)
บริทจะแตกแล้วค้า แรงอีกๆ แหม ก็ท่อนฮุคเล่นซะคิดเลยนิ กับเสียงครางเจ้าหล่อน เดินเพลงด้วยเฮาส์และดนตรีสไตล์เดียวกับเพลง Toxic และท่อนฮุคสไตล์ป๊อป ฉิปฮ่อปงานถนัดของเธอแต่ในที่นี้จะเป็นเฮาส์แดนซ์ต่อท้ายกันที่คอรัสแบบเพลงเต้นรำยุคก่อนๆ ค่อยเสริมเสียงสังเคราะห์แตรมาในบริดจ์ และตายทันทีตอนเสียงพุดและหอบกระเส่าของนางที่น่ารำคาญมากกว่าเก๋ แซ่บ
12 Criminal (3.5/5)
ไม่ทันไรมาถึงเพลงสุดท้ายแล้ว ฟังลื่นมากๆ กับบัลลาร์ดคอนเทมโพลารีที่ออกรส "ป๊อป" หนึ่งเดียวในอัลบัมนี้ นำโด่งเลยกับเสียงเป่าฟลู๊ตเพราะมากในช่วงและ และตัวเพลงที่เป็นบัลลาร์ดป๊อปงานถนัดแม่คุณเขา ท่อนฮุคอารมณ์จังหวะเดิมเพิ่มแค่คอรัสให้เสียงดูนุ่มขึ้นเท่านั้น หลายคนอาจจะให้คะแนนสูงนะคะ แต่ถ้ามองดีๆแล้ว เพลงนี้มันเพราะก็ตอนที่อยู่กลางงานอิเล็กทรอนิกส์เท่านั้นล่ะค่ะ ถ้าเทียบกับที่เธอเคยทำมาหลายๆเพลง จะมีแบบนี้อีกซัก 3-4 อันก็ยังไหว
อ้างอิงจาก:
สำหรับคนที่ชื่นชอบในเพลงแดนซ์ ขอบอกเลยว่าอัลบัมนี้คุ้มค่าที่จะฟังจริงๆ แต่สำหรับคนที่ทนดนตรีหนักๆได้ไม่มาก ก็คงต้องฟังสลับกับเพลงอื่นเพื่อแชร์อารมณ์ก็แล้วกัน