ทิ้งระยะจากอัลบัมสองมานานทีเดียว สำหรับผลงานชุดที่สามนำเสนอโดยหนึ่งในสาวแก๊งดิสนีย์ อดีตหวานใจซุปตาหนุ่ม(?) บีเบอร์ ที่หลังจากทั้งคู่เลิกรากันเป็นที่เสร็จสับ แม่นางเซลของเราก็ดูจะมีกะจิตกะใจมาทำเพลงขายกะเขาบ้างซะที และด้วยความที่มันมีข่าวว่าอัลบัมหลุด ดิชั้นก็ใช้ความสวยแลกกับเสียงดนตรี 13 เพลงในอัลบัมนี้มาเพื่อโพทะนาความเริ่ดและความอนาถให้สาวๆได้ทราบกันเป็นที่เรียบร้อย ตอนที่เขียนรีวิวนี้ตัวอัลบัมจริงอาจไม่วางจำหน่าย(เอ๊ะหรือวางไปแล้ว) อะไรก็ตามอย่าลืมอุตหนุนของแท้ลิขสิทธิ์กันนะจ้ะ
ภาพรวม ออกตัวไว้เบาๆว่าไม่เคยฟังอัลบัมก่อนหน้าของแม่คุณแบบ "ยกอัลบัม" มาก่อน ฉนั้นอาจจะมีอะไรผิดพลาดไปก็ขออภัยล่วงหน้านะคะ ตอนแรกที่เห็นข่าวเพลงออก แต่ละคนต่างปรามาส เฉ่งอัลบัมนี้เสียไม่หลือซาก แต่ส่วนตัวฟังก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ภาพรวม อัลบัมนี้เต็มไปด้วยเพลงที่ เป็นกระแส ดูง่ายๆเลยว่าแต่ละเพลงจะเดินสายหลักกับคำว่า คลับ อิเล็กทรอนิกส์ ผสมพ๊อพเข้ามาเพื่อความฟังง่าย ตบซินธ์ธรรมดาๆ เต็มไปหมดทุกกระเบียดนิ้ว จนเราอาจจะนึกถึง คีช่า ในภาคที่ลดความก๋ากั่นลงเป็นคนร้องที่แท้จริงก็ได้ ไม่รู้ว่าแอบเอาที่คนอื่นเขาพูดมาคิดเป็นตุเป็นตะไปเองหรือเปล่า แต่บางเวลาที่กำลังฟังเพลงของเธอในอัลบัมนี้ ก็มีความคิดที่ว่า "เธอกำลังอยากจะเป็นใครอยู่รึเปล่า ?" ลอยขึ้นมาเป็นพักๆ ไม่รู้ซี เอาเป็นว่าลองฟังเดี๋ยวก็รู้ !
จุดเด่น / จุดด้อย ดิชั้นชอบมากเวลาที่ผู้หญิงลุกขึ้นมาทำอะไรที่เป็นผู้ใหญ่ แทนที่จะมามัวแอ๊บแบ๊วไก่กา ร้องเพลงรักปัญญาอ่อนสะบัดชายกระโปรงโชว์กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มให้ผู้ชายได้นึกสมเพชลึกๆ ฉนั้นลุคของเซลในงานชุดนี้จึงค่อนข้างเป็นที่พอใจ กับซาวด์ที่โตขึ้น และภาพลักษณ์ใหม่ๆที่หลายคนคงอยากเห็น ถึงแม้ว่าเธอจะยังทำลุคใสๆได้แบบไม่น่าเกลียด ถึงงี้ก็เหอะ แต่ไอ้ที่ว่า "ใหม่ๆ" นี่แหละ ทำให้ดิชั้นอยากถามนางว่า นี่ค่ายหล่อนมันจ่ายเงินเดือนให้หล่อนแค่เดือนละ 300 $ รึไงยะ ถึงได้อยากขายเพลงตัวสั่นงันงกขนาดยอมขายวิญญาณให้กับคอมพิวเตอร์ทุกเพลงขนาดนี้ นี่ถ้าหล่อนริจะทำอิเล้กทรอนิกส์ซาววันหลังก็ลองของใหม่หน่อยนะ ไม่ใช่ไปคุ้ยเขี่ยเอาเพลงเมนตรีมแสนอุบาทว์ที่นักร้อง(หน้าด้าน)สมัยนี้มันสำรอกทิ้งไว้ในชาร์ตเพลงโง่ๆทั้งหลาย แทนที่มันจะออกมายูนิค และน่าสดใจ มันกลับกลายเป็นอัลบัมเชยๆ ของอิสาวที่เพิงนมแตกผ่านริจะมาอ่อยหนุ่มในผับยังไงยังงั้น อีกทั้งเพลงในอัลบัมนี้ยังไม่มีความโดดเด่นขนาดแยกออกจากกันได้เลย ถ้าหลับตาฟัง คุณจะไม่รู้หรอกว่าคุณฟังเพลงไหนอยู่
01 Birthday (3.5/5)
เปิดตัวเพลงด้วยเสียงปรบมือคู่กับเสียงชะนีตะโกนโหวกเหวกตามด้วยดนตรีฮิปฮ่อปอิเล้กทรอนิกส์คลอเคลียกับเสียงครางสังเคราะห์ ต่อด้วยจังหวะดิบๆ เสียงผรบมือ ผสมกับคนพูดอะไรมากมายเหมือนกับปาตี้พี้ยาของพวกนิโกรใจแตกแถวจาไมก้าใครไม่ชอบอาจจะเปลี่ยนชื่อเพลงวันเกิดของนางกลายเป็นเพลงงานศะก่อนถีบอัลบัมนี้ลงรีไซเคิ่ลบินแบบไม่ให้กลับมาเวียนว่ายตายเกิดได้อีก แต่เราว่ามันเก๋ดีนะ ยิ่งฟังยิ่งรู้สึกว่ามันเหมาะกับการเอามาเปิดอัลบัมมาก แถมติดหูพิลึก
02 Slow Down (3.5/5)
ซิมเพิ้ลหลอกลวงเสียงกีร์ต้า ก่อนจะเลื่อนไปที่อิเล็กทรอนิกส์คลับดาดๆทั่วไป ค่อยๆเร่งจังหวะต่อเป็นพ๊อพสนุกๆ แต่แล้วก็กลับกลายเป็นเบรกบีทในช่วงท่อนฮุคตบท้ายอีกทีกับออโต้จูนแดนซ์ตามแบบฟอร์มเพลงที่จะฮิต ในหมู่วัยรุ่นอเมริกันใจแตก ดนตรีท่อนบริดจ์เก๋ เพราะมีซาวแบบตู้เกมส์มาช่วยให้เราจิ้นไปถึงอะไรที่เวกัสดี ตอนจบแบบว่า เธอนึกว่าตัวเองโฆษณาเมเบลลีนนิวยอคเหรอคะ
03 Stars Dance (3/5)
แทรนซ์จังหวะหนืดควบกับเสียงร้องมึนๆ หลังจากจบท่อนเริ่มที่เป็นเสียงดนตรีอะไรซักอย่างที่ชวนนึกถึงบัลเลต์ ค่อยๆเร่งจังหวะสู่ท่อนฮุกที่ยังคงเป็นเทมโพเดิมอยู่ เสริมดนตรีอิเล้กทรอนิกส์เข้าไปมากมาย อาจจะทำให้เรานึกถึงเพลงแป้กๆของเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลีวงหนึ่ง ที่ไปเต้นโหยงเหยง ตะโกนโหวกเหวงว่าดีเจเป็นของพวกดี๊ยนนะยะ เพลงนี้จริงๆใช้ได้เลยนะคะ แต่เธอนำเสนอมาได้ไม่น่าสนใจเท่าที่ควร สาเหตุหลักที่ทำให้มันน่าเบื่อคือจังหวะที่ชวนมึนหัว
04 Like a Champion (5/5)
กรี้ดดด เปิดตัวมาก็เก๋แซ่ปเลยจ้า เสียงเจ๊กแถวไชน่าทาวผสมโรงดนตรีกายกรรม แปลกแต่ได้ผลสุดๆ ต่อด้วยตัวเพลงที่เป็นพ๊อพอาร์แอนด์บีแกล้มด้วยซาวน์สังเคราะห์พอประมาณ ฆ่ากันตายเลยที่ท่อนฮุกที่ใช้การร้องคล้ายกับอีหมวยที่กำลังโชว์กำลังภายในอยู่ ยังไมรวมถึงพอร์ชคอรัสนะ ทั้งติดหูทั้งน่าเต้นตามเลย บวกกับความที่เธอกล้าเอาดนตรีแบบนี้มาใช้นั้น ยิ่งทำให้มันแปลก และน่าสนใจมากๆ
05 Come & Get it (4/5)
ซิงเกิ้ลแรกที่เราได้สดับรับฟังกัน อิเล้กทรอนิกส์ผสมดนตรีภารตะ ได้ฟีลลิ่งอินเดียสุดฤทธิ์ ใครที่ชอบความเก่และเพลงคลับจะต้องไม่พลาก เพลงนี้อาจจะธรรมดาไปหน่อยเพราะมีแต่อารมณ์เดิมทั้งเพลงและเธอใช้ส่วนสังเคราะห์มากลบความเป็นยูนิกของดนตรีแขกไว้มาก ถ้าลดความปลอมของเสียงและเชิดดนตรีอาหรับให้ชัดเจนขึ้น ริอานน่าเองก็ยังต้องคร้ามเชื่อชั้นสิ
06 Forget Forever (3.5/5)
ค่อยๆเริ่มเพลงด้วยแอมป์เบียนต์ เน้นการโชวส์เสียงสดๆของเธอ ก่อนที่จะแทรกเสียงเกากีร์ต้าและเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ เป็นพ๊อพคลับ อาจจะดูคล้ายของเดิมแต่คราวนี้เธอมีไลน์กีร์ต้ามาช่วยประสานให้เพลงยูนิกขึ้น ตบท้ายด้วยอิเล้กทริกแดนซ์และเมโลดี้เพราะๆ สำหรับใครที่เซ็งกับเพลงคลับดาดๆที่ผ่านมา อันนี้น่าจะช่วยได้
07 Save The Day (3/5)
ตอนแรกนึกว่าเสียงใครผายลม ลองฟังดีๆอ๋อ มันคือเสียงไฟฟ้าช๊อตนี่เอง ต่อไปที่คลับ แตท่อนฮุคกลับลดลำดับเครื่องให้จังหวะลงเป็นพ๊อพ ตบท้ายด้วยออโต้ทูนแดนซ์ และเสียงสังเคราะห์กระตุกๆ เพลงนี้ก็เก๋อยู่นะ เพราะได้อารมณ์คนป่า(เบาๆ)ด้วย แต่ฟังไปนานๆสิเบื่อนะลูก
08 B.E.A.T. (2/5)
ทำไม ! ผีอีก้นช้างนิกกี้มันเข้าสิงหล่อนเหรอยะ เพลงถึงได้ออกมาทุเรศขนาดนี้ เริ่ที่เสียงผีห่าอะไรสักอย่างเหมือนไฟช๊อตอีกรอบ แต่คราวนี้ช๊อตในท่อต่อด้วยฮิปผ่อปจังหวะดิบ อี๋แหวะ ไร้รสนิยมมากๆ แต่แล้วความเก่ก็ค่อยเข้ามาด้ายการเร่งจังหวะมาร์ช และต่อที่ฮปฮ่อปจังหวะดิบที่รอบนี้คู่มากับเสียงร้องที่พอฟังได้ เวียนว่ายตายเกิดไปจนจบเพลง แต่สำหรับดิชั้น มันจะมีแต่เวียนว่ายตายห่าเท่านั้น
09 Write Your Name (2.5/5)
จะเขียนชื่อใครก็เรื่องของหล่อนสิยะ ! ถึงกับเอามาเป็นตุเป็นตะได้ถึงสามนาที ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพลงช้า เห็นดนตรีนุ่มๆ กะมาแบบดาวน์เทมโพ แต่พอมันเริ่มเร่งจังหวะกลายเป็นคลับ เฮาส์เท่านั้นแหละ ชั้นก็ถึงกับเพลีย แบบว่า มันเกร่อ จนไม่รู้จะว่าไงแล้ว
10 Undercover (2/5)
คอนเซปอัลบัมคงไม่มีเพลงช้า อิเพลงนี้ก็เป็นเฮาส์ผสมกับดนตรีดิสโก้อ่อนๆอีกแล้ว ท่อนฮุกก็ยกแพทเทอร์นเพลงเก่ามาใช้คือดับ เร่ง แล้วก็แดนซ์ตบท้าย ชีวิตหล่อนนี่มันยังไงแน่ยะ มีแต่เพลงเต้นๆ นี่บอกตามตรง ถ้าเอาเพลงทั้งอัลบัมไปเปิดในผับแทนที่จะมันส์ จะกลายเป็นทุกคนร่วมใจกันอ้วกไหลแทนซะมากกว่า
11 Love Will Remember (3.5/5)
เพลงช้าจริงอ้ะป่าว เสียงดิบๆของแม่นางคู่กับเพียโน ไม่ทันไรจังหวะก็เริ่มเข้ามา แต่คราวนี้เป็นพ๊อพ อาร์แอนด์บีน้อยๆที่ยังพอฟังได้ ท่อนฮุกเพราะดี แล้วชีก็เริ่มขนออโต้จูนมาแปลงร่างเสียงคนให้กลายเป็นหุ่นยนต์อีก ดีที่คราวนี้เพราะนะยะ ยกความดีให้คอรัสหลอนๆ โอ โอ โอ ไปกิน
12 Nobody Does It Like You (2.5/5)
ดิสโก้ เรโทรเฮาส์จังหวะผรบมือไปมา ยำยำกับเสียงหลอนๆของอีนาง และจังหวะคลับ ท่อนฮุกเก๋ดีนะ ใช้เพียโนมาร่วมด้วยให้มันนุ่มขึ้น แต่ฟันร้ายก็กลับมาเมื่อเธอเริ่มใช้เบรกบีทส์ออโต้ทูนผีบ้าอีกครั้ง บ่องตงเหนื่อยค่ะ
13 Music Feels Better (3.5/5)
มิวสิกฟีทเบทเทอร์ ชั้นว่า ปิดอัลบัมฟีลเบทเทอร์กว่านะจ้ะ ป๊อปเฮาส์ผสมซินธ์จางๆ มาแบบแบบพอดี เพลงนี้เพราะดีคะ เพราะเธอจัดสรรค์อะไรมาได้ค่อนข้างพอดี ท่อนฮุคแบบกระตุกเสียงนั้นก็เวอร์คมากพอควร เข้าใจเลือกมาปิดอัลบัมดีโน๊ะ
อ้างอิงจาก:
สรุปแล้วอัลบัมนี้เป็นเพลงเปิดในผับที่ใช้ได้เลยนะคะ พวกชอบเมสตรีมอาจจะติดใจ แต่สำหรับดิชั้นของต้องเลือกเพลงฟังหน่อยเนาะ
ปล. ขอยกเลิกการตัดเกรดอัลบัมแล้วเนาะ ขี้เกียจ อัลบัมนี้เองก็ลังเลว่า 3 หรือ 3.5 ดี
