˹���á Forward Magazine

ตอบ

(Back In The Day) Justin Bieber : Believe
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ (Back In The Day) Justin Bieber : Believe 


http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/07/27/back-in-the-day-justin-bieber-believe-popdance-poprbelectro-pop-85-45/comment-page-1/#comment-88

hysteria

Justin Bieber : Believe : Pop/Dance-Pop/R&B/Electro Pop (85% : 4/5 )

คนใกล้ตัวดิฉันอาจจะงงประมาณว่า “อีห่านี่กินอะไรผิดสำแดงเข้าไป!” อยู่ๆจะมาเขียนถึงจัสติน บีเบอร์!!! อ้าวก็ส่วนตัวไม่เคยบอกนี่คะว่าแอนตี้น้องเขาคืออาจจะไม่ได้มากมายมหาศาลถึงขั้นเป็นพวก Bielieber หรืออะไรก็ตามที่เป็นสาวกแฟนคลับแต่ก็ใช่ว่าจะหลับหูหลับตาไม่รู้ไม่เห็นหรือไม่ยอมรับในความสามารถของน้องเขาสักหน่อยนี่! ยิ่งได้ดูโชว์Boyfriendเพลงโปรดของดิฉันในรายการ The Voice แล้ว แม้ แแแหมมมมม ห แหมๆอัลบั้มหลุด เอ๊ย ออกมา (ตั้งเดือนกว่า) แล้ว ถึงไม่ได้รอฟังแต่ไม่หามาฟังก็กระไรอยู่

จะว่าไปรู้สึกดีใจนะคะเพราะ “คิดไม่ผิดจริงๆที่หามาฟัง” ต้องสารภาพกันโต้งๆตรงนี้เลยว่าดีกว่าที่คาดหวังไว้มาก ในแง่ของความทรงพลังของตัวงานนี่คนละเรื่องกับตอนMy Worldเลยทีเดียวผิดกันและดีกว่ามากชนิดลิบลับทั้งในแง่ของการเรียบเรียง ชั้นเชิงของการนำเสนอภาคดนตรีดูมีหีบห่อขึ้นเยอะ ภาพรวมฉีกจากงานทีนพ็อพแบบในอัลบั้มแรกขยับขยายไปสู่ธีมของดนตรีเต้นรำและเออร์บันมากขึ้นตั้งแต่พื้นๆอย่างอิเล็คโทรพ็อพ อาร์แอนด์บี ฮิพฮ็อพไปถึงเทรนด์ร้อนแรงสุดเกร่ออย่างดั๊บสเต็ปแผ่กระจายไปเล่นกับอคูสติค ยูโรบีท เฮ้าส์ คอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บียันกอสเพล นับว่าชัดเจนทั้งในแง่ของความหลากหลายและพัฒนาการ

แต่กระนั้นก็เถอะคมดาบอีกด้านที่หวนกลับมาแทงนายบีเบอร์ก็คือกระแสวิพากษ์วิจารณ์ว่าพ่อคุณเธอสลัดอิทธิพลของศิลปินท่านอื่นไม่หลุดจนกลายเป็นอาจะถูกค่อนขอดตราหน้าว่าวอนน่าบีไป คือคุณน้องจะก็อปไม่ก็อปหรือจะหยิบยกแรงบันดาลใจจากใครมาใช้ในห้องอัดรึเปล่านี่ไม่มีใครทราบหรอกค่ะ แต่เท่าที่พี่ใช้หูฟังกับประสบการณ์ตรวจตราเอาสไตล์เรามันก็ไม่หนีเขาจริงๆว่ะค่ะพ่อรูปหล่อเรียงหน้ามาเลยตั้งแต่จัสติน ทิมเบอร์เลค,เจสซี่ แม็คคาร์ทนี่ย์และไมเคิล แจ็คสันผู้ล่วงลับนี่ยังไม่นับที่คุณพี่อุตริคิดเตลิดเปิดเปิงเผื่อไปถึงอดัม ริทคิทท์,นี่โย่,คริส บราวน์,เดวิด เกตต้าไปยันBackstreet Boys,A1ยันC21โน่น…

บวกลบคูณหารคิดสะระตะในใจแล้วส่วนตัว “ชอบ” ค่ะจะไปเหมือนใครบนโลกนี้กี่คนก็ช่างแม่มันเถอะเพราะอย่างน้อยในฐานะคนฟังเพลงส่วนตัวประทับใจทุกครั้งที่ได้เห็นศิลปินมอบพัฒนาการและความตั้งใจผ่านทางผลงานเพลง ความเหมือนที่ถ้ามองในแง่ร้ายคือเลียนแบบแต่สิ่งดีๆในตัวของอัลบั้ม Believe คือทำออกมาได้ “ถึง” และฟังได้เพลิดเพลินในทุกแทร็ค อาจจะโหลแต่ร่วมสมัยไม่เชยรวมถึงยังมีกลิ่นหอมๆของจิตวิญญาณทีนพ็อพแบบทศวรรษ90ที่เราชอบวนเวียนลอยละล่องอยู่ด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างลงตัว ก้าวหน้า น่าชื่นชมและ “ดีเกินพอ” สำหรับการพิสูจน์ตัวเองในบทที่สองว่าไม่ใช่กระแสเพียงประเดี๋ยวประด๋าวดังชั่วข้ามคืนในเพลงเดียวก่อนจะต่อยอดพัฒนาชั่วโมงบินและประสบการณ์ในฐานะศิลปินคุณภาพในระยะเวลาต่อไป บทพิสูจน์เดียวกันกับพวกศิลปินพ็อพที่เขาดังกันระดับโลกอย่างไมเคิล แจ็คสัน,มาดอนน่า,บริทนี่ย์ สเปียรส์,บียอนเซ่และเลดี้กาก้านั่นแหละ

ในส่วนของแทร็คแนะนำนี่ที่รักปักใจกันจริงจังเลยเห็นจะเป็น All Around The World (4.5/5) เพลงเปิดอัลบั้มที่ร่วมงานกับลูดาคริสเป็นอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำคลับแบงเกอร์ที่ถ้าตัดเป็นซิงเกิ้ลออกมามีแววเป็นหนึ่งในDance Anthemแห่งปีได้ไม่ยาก ส่วนตัวชอบชั้นเชิงการเล่นดั๊บสเต็ปที่ประสานชนกับฮิพฮอพได้เท่ห์บรรลัยท่ามกลางหลากสรรพสำเนียงของมนตร์สะกดแห่งดนตรีเต้นรำตั้งแต่เฮ้าส์สวยงามล่องลอย เทคโนตึ๊บๆและยูโรบีทกระชากใจเปรี้ยวปรีดส์ ชนิดที่น่าจะจับไปไว้ในอัลบั้มของพิทบุล Boyfriend (4/5) ซิงเกิ้ลแรกที่เดินบนบีทอาร์แอนด์บีฮิพฮอพมืดๆเกลากับทำนองของกีต้าร์อคูสติคไพเราะระรื่นหู ใครว่าเหมือน Like I LoveYou ของจัสตินก็เถอะส่วนตัวชอบมากๆ As Long As You Love Me (4/5) ที่ร่วมงานกับ Big Sean แรกๆฟังแล้วรู้สึกแปร่งๆนะคะเป็นงานดั๊บสเต็ปแบบแปลกๆแต่ก็เพราะมันแปลกแบบครบทุกรสชาติดีนะตั้งแต่ฟั้งค์ตบมือกันพัลวัน อิเล็คโทรพ็อพ เต้นรำ ยูโร แร็พ ได้ข่าวว่าจะเป็นซิงเกิ้ลใหม่นี่ Catching Feelings(4.5/5),Fall(4/5) และ Be Alright (4.5/5) เป็น3แทร็คมิดเทมโพพ็อพอาร์แอนด์บีบนบีทกีตาร์อคูสติคสุดเพราะมีตั้งแต่อดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์ ชิลล์ โซลฟูลยันอะแค็พเพลล่า

ไทเทิ่ลแทร็ค Believe (5/5) แรกๆดูเหมือนจะเป็นอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์พ็อพบัลลาดสูตรสำเร็จแต่มาตีคะแนนได้แจ็คพ็อตไปเต็มๆตรงเสียงประสานกอสเพลช่วงท้ายนั่นแหละ เหนือความคาดหมายมากๆ ส่วนพวกโบนัสแทร็คในอัลบั้มนี่น่าจะจับมายัดแทนที่บางเพลงจริงๆ อย่าง Out Of Town Girl (4/5) เป็นงานเออร์บันแบบอัลเทอเนทีฟฮิพฮอพ ดั๊บ แด๊นซ์ฮอลล์ในแบบที่เอาไปใส่ไว้ในอัลบั้มของพวก Major Lezor ได้เลย พ็อพไปนิดไม่ว่ากัน She Don’t Like The Light(4.5/5) เป็นดีพเฮ้าส์แดนซ์พ็อพเทคโนติดดั๊บสเต็ปและยูโรบีทเฟี้ยวฟ้าว เพลงจำพวกโพรเกรสซีฟพ็อพแทรนซ์น่ะค่ะ Maria(4/5) พ็อพเต้นรำซินธิ์เด่นเด้งดั๋งดั๋งหอมกลิ่นเรโทรซาวนด์แบบฟั้งค์กี้ย์ดิสโก้แฝะการใช้เสียงฟัลเซ็ทโทแบบจัสติน ทิมเบอร์เลค,พริ๊นซ์และไมเคิลแจ็คสันที่ทำได้ดีไม่หยอก นึกถึงยุคนิวแจ็คสวิงที่ไม่มีแร็พหรือคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีประสาน ในขณะที่ Love Me Like You Do (4/5) เป็นคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีผสานซาวนด์สแครช โซลฟูล ไควเอ็ทสตอร์มและฮิพฮอพแร็พได้ลงตัวมาก ไม่ทราบว่า4เพลงนี้มันดีเกินไปเหรอคะ? ถึงได้จับมาเป็นแค่โบนัสแทร็คน่ะ!!! โกรธ

ท้ายที่สุดไม่ทราบว่าคุณน้องจัสติน บีเบอร์เปิดรับสมัครติ่งอายุ25มั้ยคะ? จะไปสมัคร เหอๆๆ


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com